سید حامد موسوی علمداردهی؛ زربخت انصاری پیرسرائی؛ عیسی دیرنده؛ محمد کاظمی فرد
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 31 مرداد 1400
چکیده
تاثیر پودر و عصاره ریحان، بر عملکرد و ویژگی های لاشه، بیان نسبی ژن پروتئین شوک گرمایی (HSP70) و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هشت قطعه جوجه در هر تکرار)، به مدت 42 روزه بررسی شد. تیمارها شامل: 1- جیره پایه (شاهد)، ...
بیشتر
تاثیر پودر و عصاره ریحان، بر عملکرد و ویژگی های لاشه، بیان نسبی ژن پروتئین شوک گرمایی (HSP70) و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هشت قطعه جوجه در هر تکرار)، به مدت 42 روزه بررسی شد. تیمارها شامل: 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه+ویتامین ث (250 میلی گرم در کیلوگرم دان)، 3- جیره پایه +25 میلی گرم پودر ریحان (درهر کیلوگرم دان)، 4- جیره پایه+50 میلی گرم پودر ریحان (در هر کیلوگرم دان)، 5- استفاده از عصاره ریحان (یک میلی لیتر در هر لیتر آب مصرفی) بود. خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، ویژگی های لاشه، فراسنجه‌های خونی و بیان نسبی ژن HSP70 در خون اندازه گیری شد. اثر تیمارها بر فراسنجه های خونی و ویژگی های لاشه معنی دار نبود. بیان نسبی ژن HSP70 در خون، در تمام تیمارها نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری داشت (05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، پودر و عصاره ریحان اثرات منفی تنش گرمایی را در جوجه های گوشتی کاهش می دهد لذا استفاده از آن ها در جیره جوجه های گوشتی برای پیشگیری از تنش گرمایی توصیه می شود.
محمد حسین نعمتی؛ مصطفی حاجی لو؛ سید عبداله حسینی؛ سیدسعید موسوی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 شهریور 1400
چکیده
اثر استفاده از پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم‌مرغ تولیدی و برخی فراسنجه‌های خونی مرغان تخم‌گذار تجاری، با استفاده از 216 قطعه مرغ تخم‌گذار های‌لاین (w36) با میانگین وزنی مشابه از سن 50 تا 62 هفتگی به مدت 12 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی در سیستم قفس با شش تیمار و شش تکرار و 6 قطعه مرغ در هر ...
بیشتر
اثر استفاده از پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم‌مرغ تولیدی و برخی فراسنجه‌های خونی مرغان تخم‌گذار تجاری، با استفاده از 216 قطعه مرغ تخم‌گذار های‌لاین (w36) با میانگین وزنی مشابه از سن 50 تا 62 هفتگی به مدت 12 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی در سیستم قفس با شش تیمار و شش تکرار و 6 قطعه مرغ در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) بدون افزودنی(شاهد)، 2) جیره حاوی 1/ 0 درصد پروبیوتیک بیوپلاس B2، 3) تا 6) به ترتیب جیره‌های حاوی 05/ 0، 1/0، 15/ 0 و 2/0 درصد پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بودند. نتایج نشان داد که وزن و توده تخم‌مرغ تولیدی در جیره حاوی پروبیوتیک بیوپلاس B2 افزایش معنی‌دار داشت (05/0>P). درصد تولید تخم‌مرغ، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. استفاده از گالاکتوالیگوساکارید در سطوح 05/0، 1/0 و 2/0 درصد منجر به بهبود وزن پوسته خشک و سطوح 05/0، 15/0 و 2/0 درصد منجر به افزایش وزن واحد سطح پوسته در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0>P). پروتئین کل و آلبومین سرم در تیمار پروبیوتیک بیوپلاس B2 افزایش نشان داد (05/0>P). سطح کلسترول خون در تیمار پروبیوتیک بیوپلاس B2 و 15/0 درصد گالاکتوالیگوساکارید به طور معنی‌دار کاهش یافت(05/0>P). بطور کلی نتایج نشان داد که استفاده از پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید به میزان 15/0 درصد ضمن بهبود برخی صفات عملکردی منجر به بهبود معنی‌دار وزن واحد سطح پوسته تخم‌مرغ و کاهش سطح کلسترول سرم خون در مقایسه با گروه شاهد شد و می‌تواند جایگزین پروبیوتیک بیوپلاس B2 شود.
رضا صلاحی مقدم؛ محمدحسین شهیر
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 13 شهریور 1400
چکیده
به‌منظور بررسی پاسخ جوجه‌های گوشتی به سطوح مختلف پروتئین ایده‌آل جیره (توصیه سویه راس 308 و 10 درصد کمتر) و نسبت‌های والین به لیزین قابل‌هضم (71، 74، 77، 80 و 83 درصد) در دوره آغازین (یک تا 10 روزگی)، پژوهشی با استفاده از 500 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه در قالب آرایش فاکتوریل 5×2 با طرح کاملا تصادفی که شامل 10 تیمار و پنج تکرار انجام شد. نتایج ...
بیشتر
به‌منظور بررسی پاسخ جوجه‌های گوشتی به سطوح مختلف پروتئین ایده‌آل جیره (توصیه سویه راس 308 و 10 درصد کمتر) و نسبت‌های والین به لیزین قابل‌هضم (71، 74، 77، 80 و 83 درصد) در دوره آغازین (یک تا 10 روزگی)، پژوهشی با استفاده از 500 قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه در قالب آرایش فاکتوریل 5×2 با طرح کاملا تصادفی که شامل 10 تیمار و پنج تکرار انجام شد. نتایج نشان دادند کاهش سطح پروتئین ایده‌آل جیره سبب افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (0.01>P). درصد خاکستر و کلسیم استخوان نیز با کاهش پروتئین ایده‌آل جیره به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (0.05>P). کاهش سطح پروتئین ایده‌آل جیره سبب کاهش غلظت کلسترول، گلوکز، پروتئین کل، آلبومین، گلوبولین و کلسیم سرم خون شد (0.05>P). بیشترین میانگین وزن بدن در سن 10 روزگی، افزایش وزن، درصد لاشه و سینه و کمترین ضریب تبدیل خوراک در نسبت 74 درصد والین به لیزین قابل‌هضم مشاهده شد (0.05>P)؛ درحالی‌که، بیشترین میانگین مصرف خوراک، درصد ران‌ها و درصد خاکستر و کلسیم استخوان در نسبت 77 درصد والین به لیزین قابل‌هضم بدست آمد (0.05>P). اثر متقابل معنی‌داری بین دو فاکتور آزمایشی به‌غیر از صفات درصد لاشه و غلظت فسفر سرم خون مشاهده نشد (0.05>P). در مجموع بر اساس نتایج این پژوهش، کاهش 10 درصدی سطح پروتئین ایده‌آل جیره با حفظ نسبت‌های ایده‌آل اسیدهای آمینه ضروری، امکان‌پذیر است. نسبت مناسب والین به لیزین قابل‌هضم بر اساس شاخص‌های عملکرد و صفات لاشه، 74 درصد و بر اساس صفات استخوان، 77 درصد پیشنهاد می‌شود.