سید محمد رضا بهشتی؛ کامران رضایزدی؛ آریا بدیعی؛ مصطفی صادقی
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 213-221
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مصرف سطوح مختلف مخمر زنده بر سلامت و عملکرد شکمبه گاوهای شیری تغذیهشده با جیرههای حاوی سطوح مختلف کربوهیدراتهای غیر فیبری بود. در این آزمایش، از شش رأس گاو شیری فیستولاگذاریشده در قالب طرح مربع لاتین گردان با شش دوره زمانی (14 روزه) و شش جیره مختلف استفاده شد که تیمارهای آزمایش شامل 1- سطح کربوهیدراتهای ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مصرف سطوح مختلف مخمر زنده بر سلامت و عملکرد شکمبه گاوهای شیری تغذیهشده با جیرههای حاوی سطوح مختلف کربوهیدراتهای غیر فیبری بود. در این آزمایش، از شش رأس گاو شیری فیستولاگذاریشده در قالب طرح مربع لاتین گردان با شش دوره زمانی (14 روزه) و شش جیره مختلف استفاده شد که تیمارهای آزمایش شامل 1- سطح کربوهیدراتهای غیرفیبری پایین بدون مخمر، 2- سطح کربوهیدراتهای غیرفیبری پایین همراه با پنج گرم مخمر، 3- سطح کربوهیدراتهای غیرفیبری پایین همراه با 10 گرم مخمر، 4- سطح کربوهیدراتهای غیرفیبری بالا بدون مخمر، 5- سطح کربوهیدراتهای غیرفیبری بالا همراه با پنج گرم مخمر و 6- سطح کربوهیدراتهای غیرفیبری بالا همراه با 10 گرم مخمر بود. مصرف ماده خشک روزانه، فعالیت نشخوار، فراسنجههای شکمبهای و متابولیتهای خونی در هر دوره اندازهگیری شد. مصرف ماده خشک، فعالیت نشخوار و قابلیت هضم مواد مغذی، pH و میانگین دمای شکمبه تحت تأثیر تیمارهای آزمایش قرار نگرفت. شاخصهای عمومی سلامت و پلاسمای خون نیز تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. بهطورکلی نتایج این آزمایش نشان داد افزودن مخمر زنده به جیرههایی با غلظت مختلف NFC تأثیری بر عملکرد شکمبه، قابلیت هضم مواد مغذی خوراک و متابولیتهای خونی ندارد.
حسین منافی راثی؛ علی بیات؛ هرمز منصوری
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 549-558
چکیده
تأثیر ترکیب عصاره آبی گیاه آویشن و برگ اکالیپتوس بر عملکرد و سلامت گوسالههای شیرخوار نژاد هلشتاین، با استفاده از 32 رأس گوساله (16رأس ماده و 16 رأس نر) با سن3 ± 7 روز و میانگین وزن 3± 40/4 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار جیره آزمایشی و هشت تکرار بهمدت 70 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل شاهد (بدون افزودنی)؛ و تیمارهای 10، ...
بیشتر
تأثیر ترکیب عصاره آبی گیاه آویشن و برگ اکالیپتوس بر عملکرد و سلامت گوسالههای شیرخوار نژاد هلشتاین، با استفاده از 32 رأس گوساله (16رأس ماده و 16 رأس نر) با سن3 ± 7 روز و میانگین وزن 3± 40/4 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار جیره آزمایشی و هشت تکرار بهمدت 70 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل شاهد (بدون افزودنی)؛ و تیمارهای 10، 15 و 20 میلیلیتر عصاره در شیر مصرفی (50 درصد آویشن+50 درصد اکالیپتوس) بودند. بهمنظور سنجش تغییرات وزن بدن، اندازه دور سینه و قد، گوسالهها در روزهای هفت ، 28، 49، 70 ساعت 10 صبح وزنکشی و ابعاد بدن آنها اندازه گیری و ثبت شد. جهت تعیین فراسنجههای خونی در روز هفتاد نمونههای خون از ورید گردنی اخذ شد. گوسالههای دریافت کننده جیرههای حاوی 15 و 20 میلی لیتر عصاره نسبت به گروه شاهد میانگین افزایش وزن بالاتر و ابعاد بدنی بزرگتری داشتند(0/05>P). افزودن عصارههای آویشن و اکالیپتوس به جیره اثری بر قابلیت هضم و میزان خوراک مصرفی نداشت ولی بازده مصرف خوراک در گوسالههای دریافت کننده جیره حاوی 20 میلیگرم عصاره بهبود یافت (0/05>P). شاخص مدفوع و ترشح چشم در گوسالههای دریافت کننده جیرههای حاوی 15 و 20 میلیلیتر عصاره نسبت به گروه شاهد بهبود یافت (0/05>P). همچنین افزودن 20 میلیلیتر عصاره باعث کاهش میزان گلوکز و افزایش تعداد گلبولهای قرمز و هماتوکریت در خون گوسالههای دریافت کننده نسبت گروههای آزمایشی دیگر شد (0/05>P). بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن 20 میلیلیتر عصاره برگ اکالیپتوس وآویشن به شیر مصرفی روزانه میتواند باعث بهبود عملکرد و سلامت گوسالههای شیرخوار شود.
محمد حسین آبادی؛ مهدی دهقان بنادکی؛ ابوالفضل زالی زالی
دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1397، ، صفحه 283-292
چکیده
برای بررسی اثرات تغذیه زیست یار مخمری در شیر یا استارتر بر رشد، امتیاز قوام مدفوع، وضعیت سلامت و پارامترهای خونی و شکمبه ای، 30 راس گوساله ماده هلشتاین با میانگین وزن تولد 8/1 ±4/40 در مزرعه گاو شیری تلیسه نمونه از 14-65 روزگی مورد استفاده قرار گرفتند.گوساله ها به صورت تصادفی به سه تیمار اختصاص یافتند که شامل : یک: شاهد (بدون افزودن زیست ...
بیشتر
برای بررسی اثرات تغذیه زیست یار مخمری در شیر یا استارتر بر رشد، امتیاز قوام مدفوع، وضعیت سلامت و پارامترهای خونی و شکمبه ای، 30 راس گوساله ماده هلشتاین با میانگین وزن تولد 8/1 ±4/40 در مزرعه گاو شیری تلیسه نمونه از 14-65 روزگی مورد استفاده قرار گرفتند.گوساله ها به صورت تصادفی به سه تیمار اختصاص یافتند که شامل : یک: شاهد (بدون افزودن زیست یار مخمری)، دو: زیست یار مخمری در استارتر، سه: زیست یار مخمری در شیر جایگزین. میانگین اضافه وزن روزانه، وزن بدن و بازده خوراک، تفاوتشان بین تیمارها معنی دار نبود. مصرف ماده خشک در تیمار دو به طور معنی داری کمتر از تیمار کنترل بود (05/0 >P). قابلیت هضم مواد مغذی خوراک، غلظت نیتروژن آمونیاکی، اسیدیته مایع شکمبه و پارامترهای خونی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. امتیاز قوام مدفوع و سلامت در تیمار دو و سه بهتر از تیمار کنترل بود. به صورت کلی گوساله هایی که با زیست یار مخمری در شیر تغذیه شده بودند بهترین وضعیت قوام مدفوع و سلامت را داشتند (05/0 >P).