مطلب ابراهیمی؛ Hamed Ahmadi؛ فرید شریعتمداری
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 339-348
چکیده
هدف از انجام این آزمایش بررسی تعیین مقدار انرژی قابل سوخت و ساز حقیقی تصحیح شده بر اساس نقطه صفر تعادل نیتروژن (TMEn) و ترکیبات شیمیایی پودر ضایعات کشتارگاهی طیور (PBPM) و ارتباط ترکیبات شیمیایی با TMEn در خروس بالغ بود . برای تعیین ارزش غذایی PBPM تعداد 30 نمونه تازه از کشتارگاههای مختلف کشور تهیه شد. ماده خشک، انرژی خام، چربی خام، پروتئین ...
بیشتر
هدف از انجام این آزمایش بررسی تعیین مقدار انرژی قابل سوخت و ساز حقیقی تصحیح شده بر اساس نقطه صفر تعادل نیتروژن (TMEn) و ترکیبات شیمیایی پودر ضایعات کشتارگاهی طیور (PBPM) و ارتباط ترکیبات شیمیایی با TMEn در خروس بالغ بود . برای تعیین ارزش غذایی PBPM تعداد 30 نمونه تازه از کشتارگاههای مختلف کشور تهیه شد. ماده خشک، انرژی خام، چربی خام، پروتئین خام، خاکستر و کل نیتروژن فرار (TVN) نمونه ها مطابق روش های استاندارد اندازه گیری شد. میانگین ماده خشک، چربی خام، خاکستر خام، پروتئین خام، TVN و TMEn به ترتیب 90/05 درصد، 22/10 درصد، 7/50درصد، 60/30 درصد، 220 میلی گرم نیتروژن در100 گرم نمونه و 3907 کیلوکالری بر کیلوگرم ماده خشک برآورد شد.مشخص شد رابطه مثبتی بین TMEn و چربی خام وجود دارد در حالی که این رابطه بین خاکستر و TMEn منفی بود. در مقایسه با چربی خام و خاکستر، میزان پروتئین خام اثر کمتری روی TMEn داشت درحالی که TVN بدون تأثیر بود. از مقادیر تعیین شده انرژی در برازش معادلات ساده رگرسیونی استفاده شد که از این معادلات پیشبینی میتوان به صورت کاربردی برای پیش بینی انرژی نمونههای PBPM مختلف در کارخانههای خوراک دام و مزارع پرورش طیور استفاده نمود .
فاطمه فولادوند؛ علی کیانی؛ سید داود شریفی؛ آرش آذرفر
دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 247-259
چکیده
این پژوهش با هدف تعیین احتیاج انرژی نگهداری و بازده مصرف انرژی برای رشد به دو روش کشتارمقایسهای و شاخص رشدنسبی (گرم افزایش وزن تقسیم بر کیلوگرم وزن متابولیکی(وزن بدن0.75)) در جوجه بوقلمونها از وزن یک تا چهار کیلوگرم انجام شد. تعداد 40 قطعه جوجه بوقلمون نر (سن 24 روزگی، وزن 93±800 گرم) با جیره حاوی 12.3مگاژول انرژی قابل سوختوساز تا ...
بیشتر
این پژوهش با هدف تعیین احتیاج انرژی نگهداری و بازده مصرف انرژی برای رشد به دو روش کشتارمقایسهای و شاخص رشدنسبی (گرم افزایش وزن تقسیم بر کیلوگرم وزن متابولیکی(وزن بدن0.75)) در جوجه بوقلمونها از وزن یک تا چهار کیلوگرم انجام شد. تعداد 40 قطعه جوجه بوقلمون نر (سن 24 روزگی، وزن 93±800 گرم) با جیره حاوی 12.3مگاژول انرژی قابل سوختوساز تا رسیدن به وزن چهارکیلوگرم تغذیه شد. انرژی قابل سوختوساز ظاهری و تصحیح شده، گوارشپذیری مواد مغذی جیره، و توازن انرژی در وزن-های تقریبی دو و سه کیلوگرم تعیین شد. در روش کشتار مقایسه ای، تعداد بیست جوجه (هر مرحله 5 قطعه) در وزنهای60± 1119گرم،93±2539گرم، 68±3528 گرم و 82±3957گرم کشتار و ترکیبات شیمیایی لاشه آنها اندازهگیری شد. احتیاجات نگهداری و رشد از تابعیت خطی انرژی قابل سوختوساز مصرفی و انرژی ذخیره شده برآورد شد. در روش شاخص رشد نسبی، از رابطه تابعیت خطی بین انرژی قابل سوختوسازمصرفی و نسبت افزایش وزن به وزن متابولیکی جوجهها احتیاجات کیلوژول به ازای کیلوگرم وزن متابولیکی و بازده استفاده از انرژی برای افزایش وزن 56 درصد برآورد شد. در روش شاخص رشد نسبی، احتیاجات انرژی نگهداری و رشد به ترتیب 3.66 کیلوژول به ازای هر گرم وزن متابولیکی و 10.4 کیلوژول به ازای هر گرم افزایش وزن روزانه بدست آمد. نتیجه کلی اینکه، روش شاخص رشد نسبی به دلیل سادگی بیشتر جهت برآورد احتیاجات نگهداری و رشد جوجه بوقلمونها توصیه میشود.
محمد یازرلو؛ سید داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی؛ مختار ملاکی
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 145-157
چکیده
بهمنظور مطالعه اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوختوساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و قابل سوختوساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح انرژی قابل سوختوساز (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (24، 26 و 28 درصد) در قالب طرح کاملاً ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوختوساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و قابل سوختوساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح انرژی قابل سوختوساز (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (24، 26 و 28 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مقدار مصرف خوراک و افزایش وزن بهطور هفتگی اندازهگیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. میزان مصرف، دفع و ابقاء نیتروژن بهصورت گرم به ازای هر پرنده در روز، درصدی از مصرف نیتروژن و گرم/کیلوکالری/انرژی قابل سوختوساز مصرفی و مقدار انرژی قابل سوختوساز ظاهری جیره در دوره سنی 26 تا 28 روزگی اندازهگیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد پرندگانی که جیره حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوختوساز و 26 درصد پروتئین خام دریافت نمودند بهطور معنیداری (05/0>P) افزایش وزن روزانه و میزان ابقاء نیتروژن به ازای هر واحد انرژی قابل سوختوساز مصرفی بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر میرسد که بهترین سرعت رشد، بیشترین میزان ابقاء نیتروژن و بهترین بازده مصرف خوراک در بلدرچینهای ژاپنی در حال رشد با تغذیه جیرههای حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوختوساز و 26 درصد پروتئین خام حاصل میشود لذا میتوان این سطح از انرژی و پروتئین را بهعنوان احتیاجات انرژی قابل سوختوساز و پروتئین جیره رشد بلدرچین ژاپنی توصیه نمود.