محمدرضا قربانی؛ طاهره محمدآبادی؛ حدیث میرزایی
دوره 22، شماره 3 ، مهر 1399، ، صفحه 417-429
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر استفاده از هسته خرمای عملآوریشده در جیره بر عملکرد جوجههای گوشتی بود. در این آزمایش از 280 قطعه جوجهگوشتی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- شاهد (جیره بدون هسته خرما)؛ 2- جیره حاوی 10 درصد هسته خرمای خام و سه تا هفت - بهترتیب 10 درصد هسته خرما که ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر استفاده از هسته خرمای عملآوریشده در جیره بر عملکرد جوجههای گوشتی بود. در این آزمایش از 280 قطعه جوجهگوشتی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- شاهد (جیره بدون هسته خرما)؛ 2- جیره حاوی 10 درصد هسته خرمای خام و سه تا هفت - بهترتیب 10 درصد هسته خرما که با فشار و بخار، سود، باکتری لاکتوباسیلوس فرمنتوم، باکتری باسیلوس سابتیلیس و قارچ آسپرژیلوس نایجر عملآوری شدند. هستههای فرآوریشده نسبت به هسته خام، پروتئین خام بالاتر و چربی خام (بهجز تیمار سود) پایینتری داشتند (p <0/05). میزان خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک و جمعیت میکروبی رودهکور جوجههای گوشتی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. طول روده کوچک پرندگان تغذیهشده از جیرههای حاوی هسته عملآوریشده با فشار و بخار و سود نسبت به پرندگانی که جیره حاوی هسته خرمای عملآوریشده با قارچ و یا جیره بدون هسته خرما تغذیه کردند کمتر بود (p <0/05). بیشترین میزان ماده خشک ﺑﺴﺘﺮ و کمترین مقدار خاکستر فضولات در گروه تغذیهشده با جیره حاوی پودر هسته خام ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ (p <0/05). براساس نتایج حاصل در این تحقیق، نوع عملآوری هسته خرما تأثیری بر عملکرد و جمعیت میکروبی رودهکور جوجههای گوشتی ندارد. لذا با توجه به هزینه بالای عملآوری، و اثرات مطلوب تغذیه هسته خام بر کیفیت بستر، استفاده از هسته خام خرما در جیره جوجههای گوشتی پیشنهاد میشود.
ناصر محمودنیا؛ بهروز دستار؛ امید عشایری زاده؛ جواد بیات کوهسار
دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 261-271
چکیده
دو آزمایش جهت تعیین قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی هسته خرمای خام و تخمیری و تأثیر آنها بر عملکرد و برخی صفات خونی در جوجههای گوشتی انجام شد. آزمایش اول در قالب طرح کاملاً تصادفی با 72 قطعه جوجه خروس گوشتی با سه تیمار و شش تکرار (چهار جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارها شامل جیره پایه و دو جیره آزمایشی با جایگزینی هسته خرمای خام ...
بیشتر
دو آزمایش جهت تعیین قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی هسته خرمای خام و تخمیری و تأثیر آنها بر عملکرد و برخی صفات خونی در جوجههای گوشتی انجام شد. آزمایش اول در قالب طرح کاملاً تصادفی با 72 قطعه جوجه خروس گوشتی با سه تیمار و شش تکرار (چهار جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارها شامل جیره پایه و دو جیره آزمایشی با جایگزینی هسته خرمای خام و تخمیری به جیره پایه با نسبت 25 درصد بودند. آزمایش دوم بهصورت فاکتوریل 4×2 با یک تیمار شاهد در قالب طرح کاملاً تصادفی با 540 قطعه جوجه یک روزه در نه تیمار و پنج تکرار (12 جوجه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره ذرت- سویا (شاهد)، جیرههای حاوی دو، چهار، شش و هشت درصد هسته خرمای خام و یا هسته خرمای تخمیری بود. قابلیت هضم فیبرخام، پروتئین خام و خاکسترخام در هسته خرمای تخمیری بیشتر از هسته خرمای خام بود (p<0/05). تغذیه با هسته خرمای تخمیری در مقایسه با هسته خرمای خام، باعث بهبود افزایش وزن (2110/5 گرم در برابر 1991/3 گرم) و افزایش مصرف خوراک شد (p<0/05). غلظت کلسترول و LDL-c سرم خون در جوجههای تغذیهشده با هسته خرمای تخمیری کمتر از جوجههای تغذیهشده با هسته خرمای خام بود (p<0/05). با توجه به نتایج این تحقیق، تخمیر هسته خرما موجب افزایش قابلیت هضم مواد مغذی آن و بهبود افزایش وزن جوجه های گوشتی میشود.