زهرا مصطفایی؛ مهران ترکی؛ کیانوش چغامیرزا؛ روح الله شریفی
چکیده
اثر خوراندن مستقیم میکروارگانیسم بر عملکرد، میکرو فلور روده باریک و کور، فراسنجههای خونی و pH روده باریک مرغ‌های تخمگذار تغذیه‌شده با جیره حاوی گندم از سن 54 تا 62 هفتگی با استفاده از تعداد 240 قطعه مرغ تخمگذار های-لاین W-36 در قالب طرح کاملا تصادفی بین 40 قفس شامل پنج تیمار، هشت تکرار و شش پرنده در هر تکرار بررسی شد. جیرههای ...
بیشتر
اثر خوراندن مستقیم میکروارگانیسم بر عملکرد، میکرو فلور روده باریک و کور، فراسنجههای خونی و pH روده باریک مرغ‌های تخمگذار تغذیه‌شده با جیره حاوی گندم از سن 54 تا 62 هفتگی با استفاده از تعداد 240 قطعه مرغ تخمگذار های-لاین W-36 در قالب طرح کاملا تصادفی بین 40 قفس شامل پنج تیمار، هشت تکرار و شش پرنده در هر تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل الف- جیره شاهد بر پایه ذرت- کنجاله سویا، ب- جیره بر پایه گندم بدون افزودنی میکروبی، ج- جیره بر پایه گندم حاوی cfu/kg 109×1 باسیلوس ولزنسیس (B. velezensis)، د- جیره بر پایه گندم حاوی cfu/kg 105×1 قارچ تریکودرما (Trichoderma)، و- جیره بر پایه گندم با باسیلوس ولزنسیس+ تریکودرما (B.velezensis + Trichoderma) بود. نتایج نشان داد که افزودن باسیلوس ولزنسیس+ تریکودرما به جیره منجر به بهبود ضریب تبدیل خوراک نسبت به تیمار شاهد و تیمار بر پایه گندم و افزایش تولید تخممرغ و مصرف خوراک روزانه شد (05/0>p). هم‌چنین pH محتویات ژژنوم، ایلئوم و روده کور در تیمارهای حاوی میکروارگانیسمها کاهش یافت (05/0>p). پرندگان دریافت‌کننده میکروارگانیسمها سطح پلاسمایی کلسیم، فسفر و لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) بالاتری را داشتند (05/0>p). افزودن باسیلوس ولزنسیس+ تریکودرما به جیره منجر به کاهش تعداد کلنی اشرشیاکلی و افزایش کلنی لاکتوباسیلها شد. براساس نتایج مطالعه حاضر، میتوان نتیجه گرفت که در مرغ‌های تخمگذار، افزودن باسیلوس ولزنسیس+ تریکودرما به جیره غذایی بر پایه گندم باعث بهبود عملکرد تولیدی، کاهش سطح کلسترول و تریگلیسیرید پلاسما و بهبود میکروفلور روده می‌شود.
حسن بازدیدی؛ نظر افضلی؛ سیدجواد حسینی واشان؛ سید احسان غیاثی؛ محمد ملکانه
چکیده
به منظور بررسی جایگزینی منبع پروتئینی کنجاله سویا با کنجاله شاهدانه بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و فراسنجههای خونی مرغ‌های تخمگذار در دوره پس از تولک، از 200 قطعه مرغ لگهورن از هیبرید های‌لاین 36- w در سن 102 هفته استفاده گردید. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و پنج تکرار و تعداد هشت قطعه مرغ درهرتکرارانجام ...
بیشتر
به منظور بررسی جایگزینی منبع پروتئینی کنجاله سویا با کنجاله شاهدانه بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و فراسنجههای خونی مرغ‌های تخمگذار در دوره پس از تولک، از 200 قطعه مرغ لگهورن از هیبرید های‌لاین 36- w در سن 102 هفته استفاده گردید. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و پنج تکرار و تعداد هشت قطعه مرغ درهرتکرارانجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح 100 درصدی منبع پروتئینی از کنجاله سویا؛ 25 درصد منبع پروتئین کنجاله شاهدانه + 75 درصد منبع پروتئین کنجاله سویا؛ 50 درصد منبع پروتئین کنجاله شاهدانه+50 درصد منبع پروتئین کنجاله سویا؛ 75 درصد منبع پروتئین کنجاله شاهدانه+ 25 درصد منبع پروتئین کنجاله سویا و 100 درصد منبع پروتئین کنجاله شاهدانه بود. طول دوره آزمایش 12 هفته شامل سه دوره چهار هفته‌ای بود. یافته‌ها نشان دادند درصد تولیدتخم و خوراک مصرفی ووزن توده تخم مرغ در تیمارهایی که 100 درصد کنجاله شاهدانه مصرف کردند بالاتر و این اختلاف نسبت به تیمارهای حاوی 100درصد سویا معنی‌دار بود (05/0>P). با افزایش سطح جایگزینی کنجاله شاهدانه ارتفاع سفیده، شاخص رنگ زرده، درصد وزن زرده ودرصد پوسته، بطور معنی‌داری نسبت به گروه حاوی100 درصد کنجاله سویا افزایش پیدا کرد. استفاده از کنجاله شاهدانه غلظت کلسترول و تری‌گلیسرید و LDL خون را کاهش داد. بنابراین با توجه به بهبود عملکرد و کیفیت تخم و کاهش هزینه تولید تخم مرغ و کاهش کلسترول در مرغ‌های تخمگذار تجاری بعد از تولک جایگزینی کنجاله سویا با شاهدانه در سطوح 75 و 100 درصد پیشنهاد می گردد.
محمد زارعی؛ محمد احسانی؛ مهران ترکی
دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 61-71
چکیده
به منظور مطالعه اثرات استفاده از دو نوع پروبیوتیک (تپاکس و یسچر)، دو نوع پربیوتیک (فرمکتو و ای ماکس) و یک نوع سینبیوتیک (بیومین) در جیره غذایی (انرژی قابل متابولیسم 2720 کیلوکالری بر کیلوگرم و پروتئین خام 145 گرم بر کیلوگرم) بر عملکرد مرغ های تخم گذار و فراسنجه های کیفی تخم مرغ، تعداد 216 قطعه مرغ تخم گذار نژاد لوهمن در سن 76 هفتگی در 36 قفس توزیع ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثرات استفاده از دو نوع پروبیوتیک (تپاکس و یسچر)، دو نوع پربیوتیک (فرمکتو و ای ماکس) و یک نوع سینبیوتیک (بیومین) در جیره غذایی (انرژی قابل متابولیسم 2720 کیلوکالری بر کیلوگرم و پروتئین خام 145 گرم بر کیلوگرم) بر عملکرد مرغ های تخم گذار و فراسنجه های کیفی تخم مرغ، تعداد 216 قطعه مرغ تخم گذار نژاد لوهمن در سن 76 هفتگی در 36 قفس توزیع شدند. صفات عملکردی به مدت شش هفته اندازه گیری شد و فراسنجه های کیفی تخم مرغ و در هفته ششم مورد ارزیابی قرار گرفت. استفاده از پروبیوتیک ها، پربیوتیک ها و سینبیوتیک اثری بر تولید تخم مرغ، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک و توده تخم مرغ نداشت، ولی وزن تخم مرغ در گروه های دریافت کننده افزودنی بیشتر بود (05/0 P<). ضخامت و وزن پوسته در مرغ هایی که جیرههای حاوی افزودنی دریافت کردند، در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود (05/0 P<). نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که استفاده از افزودنی های تپاکس، یسچر، فرمکتو، ای ماکس و بیومین اثر مثبتی بر عملکرد تولیدی مرغ های تخم گذار ندارد ولی وزن تخم مرغ، ضخامت و وزن پوسته آن را بهبود می بخشد.