حسن دالوند؛ آرش آذرفر؛ عباس مسعودی
دوره 19، شماره 4 ، زمستان 1396، ، صفحه 863-877
چکیده
تأثیر افزودن سبوس برنج بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی (مخلوط نر و ماده) یکروزه سویه راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 12 قطعهدر هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد و جیرههای حاوی 5/2، پنج و 5/7 ...
بیشتر
تأثیر افزودن سبوس برنج بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی (مخلوط نر و ماده) یکروزه سویه راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 12 قطعهدر هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد و جیرههای حاوی 5/2، پنج و 5/7 درصد سبوس برنج بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که اگرچه در تمامی سطوح مصرفی، افزودن سبوس برنج به جیره باعث کاهش معنیداری در میزان خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه در طول دوره آغازین، رشد و در کل دوره پرورش شد (05/0>P)، ولی تاثیر نامطلوبی بر ضریب تبدیل خوراک و شاخص کارایی تولید جوجههای گوشتی در کل دوره پرورش نداشت. اگرچه افزودن سطح پنج درصد سبوس برنج باعث افزایش معنیدار وزن نسبی دوازدهه و ایلئوم نسبت به گروه شاهد شد (05/0>P) ولی این افزایش سبب بهبود قابلیت هضم مواد مغذی نشد. وزن نسبی کبد با افزودن سبوس برنج به جیره جوجههای گوشتی به صورت خطی افزایش یافت (05/0>P)، ولی وزن نسبی بورس فابریسیوس در جوجههای تغذیه شده با جیرههای جاوی سبوس برنج تفاوت معنیداری با جوجههای گروه شاهد نداشت (05/0<P). تغذیه جوجهها با جیره حاوی 5/7 درصد سبوس برنج، غلظت گلوکز سرم خون را به طور معنیداری در مقایسه با جوجههای تغذیه شده با جیرههای حاوی 5/2 و 5 درصد سبوس برنج افزایش داد (05/0>P). افزودن سبوس برنج به جیره، غلظت کلسترول و VLDLسرم خون جوجههای گوشتی را به طور خطی افزایش داد (05/0>P). نتایج این مطالعه نشان داد که، استفاده از سبوس برنج به صورت خام و بدون فرآوری در جیره جوجههای گوشتی مناسب نیست.
میثم تمیزی جونقانی؛ شکوفه غضنفری؛ علیرضا آقاشاهی؛ سید داوود شریفی؛ سید عبدالله حسینی
دوره 18، شماره 3 ، پاییز 1395، ، صفحه 501-512
چکیده
به منظور تعیین تأثیر سطوح مختلف اسانس رازک به عنوان جایگزین آنتیبیوتیک و آنتیاکسیدان بر عملکرد تولیدی، پایداری لیپیدها در گوشت و جمعیت میکروبی ایلئوم در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 625 قطعه جوجه یک روزه سویه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، 100 میلیگرم در کیلوگرم ...
بیشتر
به منظور تعیین تأثیر سطوح مختلف اسانس رازک به عنوان جایگزین آنتیبیوتیک و آنتیاکسیدان بر عملکرد تولیدی، پایداری لیپیدها در گوشت و جمعیت میکروبی ایلئوم در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 625 قطعه جوجه یک روزه سویه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، 100 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک آویلامایسین و 150 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک پروتکسینو شاهد) و پنج تکرار و هر تکرار 25 قطعه جوجه از سن 1 تا 42روزگی انجام شد. در کل دوره، پرندگانی که از جیره حاوی400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک و یا آنتیبیوتیک مصرف کردند، در مقایسه با پرندگان دریافت‌کننده 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، مصرف خوراک بیشتری داشتند (05/0P<). بهترین شاخص تولید مربوط به مرغهای تغذیه شده با 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک و پروبیوتیک در مقایسه با مرغهای تغذیه شده با 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک بودند (05/0P<). افزودن اسانس رازک به جیره در سطوح 200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم باعث کاهش معنیدار غلظت مالوندیآلدئید در گوشت ران در مقایسه با تیمارهای شاهد، آنتیبیوتیک و پروبیوتیک شد (01/0P<). مرغهای تغذیه شده با جیره حاوی اسانس رازک (400 میلیگرم در کیلوگرم) جمعیت لاکتوباسیل بیشتری در مقایسه با سایر تیمارها داشتند (05/0P<). بنابراین، افزودن اسانس رازک به میزان 200 میلیگرم در کیلوگرم جیره موجب بهبود شاخص تولیدی و سطح 400 میلیگرم در کیلوگرم جیره اسانس رازک باعث بهبود جمعیت میکروبی ایلئوم و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی میشود.
سید عبداله حسینی؛ مرتضی کوچک زاده ملاری؛ حمیدرضا سیدآبادی
دوره 17، شماره 1 ، بهار 1394، ، صفحه 51-58
چکیده
این مطالعه برای تعیین سهم عوامل هزینه‌ای مؤثر بر قیمت تمام‌شدۀ هر کیلوگرم مرغ با روش تصمیم‌‌گیری چندشاخصه در استان تهران انجام گرفت. مزارع براساس هزینۀ تولید هر کیلوگرم مرغ زنده، به سه گروه هزینۀ کمتر از 35000، بین 35000 تا 40000، و بیشتر از 40000 ریال طبقه‌‌بندی و اطلاعات موردنظر ازطریق پرسش‌نامه جمع‌‌آوری شد. هزینههای واکسن، آزمایشگاه، ...
بیشتر
این مطالعه برای تعیین سهم عوامل هزینه‌ای مؤثر بر قیمت تمام‌شدۀ هر کیلوگرم مرغ با روش تصمیم‌‌گیری چندشاخصه در استان تهران انجام گرفت. مزارع براساس هزینۀ تولید هر کیلوگرم مرغ زنده، به سه گروه هزینۀ کمتر از 35000، بین 35000 تا 40000، و بیشتر از 40000 ریال طبقه‌‌بندی و اطلاعات موردنظر ازطریق پرسش‌نامه جمع‌‌آوری شد. هزینههای واکسن، آزمایشگاه، سوخت، حملونقل، جوجه، خوراک، آب، افزودنیها، بیمه، بستر، و پرسنلی از عوامل ایجاد اختلاف قیمت بین سه گروه بررسی شد. سهم عوامل هزینه‌ای مؤثر بر ایجاد اختلاف قیمت هر کیلوگرم بین سه گروه با روش تصمیم‌‌گیری چندشاخصه تعیین شد. تفاوتی ازنظر وزن زنده و ضریب تبدیل خوراک بین سه گروه بررسی‌شده، مشاهده نشد. هزینههای آب و افزودنیهای آن، پرسنلی، واکسن، و سوخت سهم فراوانی بر اختلاف قیمت محصول تولیدی در بین سه گروه بررسی‌شده داشتند، درحالیکه هزینۀ خوراک و بیمه کمترین سهم را به خود اختصاص دادند. گروه با هزینۀ تولید بالاتر از 4000 تومان کمترین بهروری را از منابع هزینه‌ای داشت. براساس نتایج تحقیق حاضر، برای کاهش هزینههای تولید در مزارع مرغداری باید به تمامی عوامل هزینه‌ای توجه شود. به‌عنوان مثال، در این تحقیق هزینۀ خوراک و بیمه با وجود بیشترین و کمترین سهم در کل هزینههای تولید، تأثیر اندکی در ایجاد تفاوت بین گروههای گوناگون بررسی‌شده داشت.