بهزاد خرمی؛ سید علیرضا وکیلی؛ محسن دانش مسگران
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 23 مرداد 1403
چکیده
در این مطالعه اثرات اسانس آویشن و دارچین بر تخمیر میکروبی شکمبه مورد ارزیابی قرار گرفت. در آزمایش برون-تنی، غلظت‌های صفر، 125، 250، 500 و 1000 میلی‌گرم در لیتر اسانس آویشن و دارچین به مدت 24 ساعت در یک محیط کشت بسته مورد انکوباسیون قرار گرفتند. در آزمایش حیوانی، 18 رأس گوساله هلشتاین در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار شاهد (جیره پایه)، آویشن ...
بیشتر
در این مطالعه اثرات اسانس آویشن و دارچین بر تخمیر میکروبی شکمبه مورد ارزیابی قرار گرفت. در آزمایش برون-تنی، غلظت‌های صفر، 125، 250، 500 و 1000 میلی‌گرم در لیتر اسانس آویشن و دارچین به مدت 24 ساعت در یک محیط کشت بسته مورد انکوباسیون قرار گرفتند. در آزمایش حیوانی، 18 رأس گوساله هلشتاین در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار شاهد (جیره پایه)، آویشن و دارچین (به ترتیب جیره پایه + 5 گرم اسانس آویشن و دارچین به ازای هر رأس گوساله در روز) استفاده شد. غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر اسانس‌ها، کل گاز تولیدی، ناپدید شدن ماده خشک و غلظت اسیدهای چرب فرار کل را کاهش داد (05/0P<). غلظت‌های 125 و 250 میلی‌گرم در لیتر، نسبت استات به پروپیونات را کاهش داد (05/0P<). اسانس‌های گیاهی تأثیری بر ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، pH، غلظت نیتروژن آمونیاکی و اسیدهای چرب فرار کل شکمبه گوساله‌ها نداشتند؛ در حالی که نسبت مولی استات و پروپیونات را به ترتیب کاهش و افزایش دادند (05/0P<). غلظت بوتیرات شکمبه با افزودن اسانس دارچین افزایش یافت (05/0P<). جمعیت پروتوزوآ و باکتری‌های متانوژنز شکمبه گوساله‌های دریافت‌کننده اسانس کاهش یافت (05/0P<). جمعیت باکتری‌های فیبروباکتر سوکسینوژنز تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت، اما جمعیت باکتری‌های رومینوکوکوس آلبوس و فلاوفسینس کاهش یافت (05/0P<). بر اساس نتایج حاصل از پژوهش حاضر، اگر چه افزودن اسانس آویشن و دارچین به جیره بر عمکرد گوساله‌های پرواری تأثیر معنی‌داری نداشت، اما خصوصیات تخمیری شکمبه را بهبود بخشید که ممکن است بتوان از آن‌ها به عنوان جایگزین‌های بالقوه آنتی‌بیوتیک‌ها در جیره-های پرواری استفاده نمود.
حسن فضائلی؛ علیرضا آقاشاهی؛ عبدالرضا تیموری؛ محمد خاکی
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 51-60
چکیده
به‌منظور بررسی اثر شکل فیزیکی جیره بر عملکرد پرواری گوساله‌های نر هلشتاین، آزمایشی در مؤسسۀ تحقیقات علوم دامی کشور در سال 1390 انجام گرفت. جیرۀ غذایی به دو صورت مخلوط کامل (شاهد) و مخلوط فشرده‌شده به شکل بلوک (آزمایشی) تهیه شد و در طرحی آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی با دو تیمار و چهار بلوک (وزن زندۀ دام‌ها)، به‌مدت پنج ماه در ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر شکل فیزیکی جیره بر عملکرد پرواری گوساله‌های نر هلشتاین، آزمایشی در مؤسسۀ تحقیقات علوم دامی کشور در سال 1390 انجام گرفت. جیرۀ غذایی به دو صورت مخلوط کامل (شاهد) و مخلوط فشرده‌شده به شکل بلوک (آزمایشی) تهیه شد و در طرحی آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی با دو تیمار و چهار بلوک (وزن زندۀ دام‌ها)، به‌مدت پنج ماه در تغذیۀ گوساله‌های نر هلشتاین آزمایش شد. در طول دورۀ آزمایش، گوساله‌ها در حد اشتها تغذیه شدند و میزان مادۀ خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، و ضریب تبدیل غذا تعیین شد. میانگین مادۀ خشک مصرفی درطول دورۀ آزمایش برای جیرۀ شاهد 1/8 و جیرۀ آزمایشی 4/8 کیلوگرم بود (05/0P<). میانگین وزن اولیۀ گوساله‌های هر دو تیمار مشابه و به ترتیب 226 و 221 کیلوگرم و در پایان دورۀ آزمایش به ترتیب 361 و 373 کیلوگرم بود (05/0P<). میانگین افزایش وزن روزانۀ گوساله‌های دریافتکنندۀ جیرۀ شاهد 901 و گوساله‌های دریافتکنندۀ جیرۀ آزمایشی 1016 گرم بود (05/0P<). ضریب تبدیل غذا در گروه شاهد 0/9 و گوساله‌های جیرۀ آزمایشی 3/8 بود (05/0P<). نتایج نشان داد که استفاده از جیرۀ غذایی بهصورت مخلوط کامل فشرده‌شده، سبب بهبود افزایش وزن، مصرف مادۀ خشک، و ضریب تبدیل غذا در گوساله پرواری میشود.