فاطمه سرلک؛ آرش خردمند؛ علیرضا راکی؛ مجید خالداری
چکیده
این طرح با هدف بررسی تغییرات در برخی از فراسنجه های خونی در 15 رأس میش نژاد لری در طی آبستنی و مقایسه آن با یک ماه قبل از آبستنی و دوره شیردهی انجام شد. نمونه‌های خون قبل از جفت گیری طبیعی به عنوان شاهد، پایان هر سه ماه آبستنی و دو هفته بعد از زایش در دوره شیردهی از ورید وداج اخذ شدند و بوسیله دستگاه سل کانتر دامپزشکی، شمارش کامل سلول های ...
بیشتر
این طرح با هدف بررسی تغییرات در برخی از فراسنجه های خونی در 15 رأس میش نژاد لری در طی آبستنی و مقایسه آن با یک ماه قبل از آبستنی و دوره شیردهی انجام شد. نمونه‌های خون قبل از جفت گیری طبیعی به عنوان شاهد، پایان هر سه ماه آبستنی و دو هفته بعد از زایش در دوره شیردهی از ورید وداج اخذ شدند و بوسیله دستگاه سل کانتر دامپزشکی، شمارش کامل سلول های خونی هر نمونه ارزیابی شد. در گسترش‌ها رنگ آمیزی گیمسا و شمارش تفریقی لکوسیت ها انجام شد و مقادیر پروتئین تام پلاسما به روش رفرکتومتری ارزیابی شد. تعداد گلبول‌های قرمز و درصد هماتوکریت‌ها در دوره شیردهی نسبت به دوره آبستنی کاهش معنی دار داشتند (0/05˂P). میزان حجم متوسط گلبولی در همه دوره‌ها در یک طیف گزارش شد. کاهش مقادیر متوسط میزان هموگلوبین گلبول‌های قرمز، غلظت متوسط هموگلوبین در گلبول‌های قرمز و تعداد پلاکت‌ها در آبستنی نسبت به پیش از جفتگیری مشاهده شد. تعداد لکوسیت‌ها و نوتروفیل‌ها در حوالی زایمان افزایش و بعد از زایمان کاهش یافتند. در طی آبستنی تعداد ائوزینوفیل‌ها به صورت معنی‌دار افزایش و بعد از زایمان کاهش یافتند (0/05˂P). تعداد مونوسیت‌ها و لنفوسیت‌ها در اواخر آبستنی افزایش و در دوره شیرواری کاهش یافتند (0/05˂P). میزان پروتئین‌تام پلاسما در بازه روزهای 150-100 آبستنی به صورت معنی دار کاهش یافت (0/05˂P). به این ترتیب نتیجه می‌شود که نظارت بر تغییرات فراسنجه های خونی میشهای لری، تنظیم جیره غذایی و اقدامات پیشگیرانه برای ممانعت از اختلالات خونی نظیر کم خونی و ترومبوسیتوپنی الزامی می باشد.
عارف کرد؛ آرش خردمند؛ علیرضا راکی؛ مجید خالداری
چکیده
هدف ازانجام این پژوهش، بررسی تغییرات برخی فراسنجههای بیوشیمیایی خون درمیش نژاد لری‌بختیاری قبل از جفتگیری و ماههای مختلف آبستنی و تأثیر تعداد جنین براین فراسنجهها بود. بدین منظور 20 رأس میش نژاد لری‌بختیاری انتخاب و با قوچهای بارور جفتگیری داده شدند. یک ماه قبل ازجفتگیری و همچنین در ماههای اول تا پنجم آبستنی ...
بیشتر
هدف ازانجام این پژوهش، بررسی تغییرات برخی فراسنجههای بیوشیمیایی خون درمیش نژاد لری‌بختیاری قبل از جفتگیری و ماههای مختلف آبستنی و تأثیر تعداد جنین براین فراسنجهها بود. بدین منظور 20 رأس میش نژاد لری‌بختیاری انتخاب و با قوچهای بارور جفتگیری داده شدند. یک ماه قبل ازجفتگیری و همچنین در ماههای اول تا پنجم آبستنی نمونه خون از میشها اخذ و فراسنجههای بیوشیمیایی و آنزیمی شامل کلسیم، فسفر، منیزیم، اوره، کراتینین، بیلیروبین تام، AST، ALP و GGT اندازه‌گیری شدند. غلظت کلسیم و فعالیت AST در زمان‌های موردمطالعه ثابت بوده ولی در ماه آخر آبستنی افزایش یافت (p<0/05). غلظت منیزیم در ماه دوم و ماه آخر آبستنی افزایش (p<0/05) و غلظت فسفر در دوره آبستنی نسبت به ماه پیش از جفتگیری کاهش یافت (p<0/05). غلظت کراتینین در ماه دوم و سوم آبستنی نسبت به دیگر ماههای آبستنی کاهش (p<0/05) و غلظت بیلیروبین تام در ماه چهارم و غلظت اوره در نیمه دوم آبستنی افزایش پیدا کرد (p<0/05). فعالیت GGT تقریباً ثابت بود، اما در ماه چهارم آبستنی کاهش (05/0P<) و فعالیت ALP طی دوره آبستنی به‌طور کلی روند افزایشی داشت (p<0/05). میانگین غلظت فراسنجههای موردمطالعه در میشهای تکقلو آبستن تفاوت معنیداری با دوقلو نداشت (p<0/05). براساس نتایج این مطالعه تغییرات بیوشیمیایی خون در میشهای نژاد لری‌بختیاری میتواند برای ارزیابی وضعیت فیزیولوژیکی آن‌ها در دوران آبستنی استفاده شود.
فاطمه یاراحمدی؛ علی کیانی؛ راضیه دکامی؛ حمیدرضا صحرائی؛ ایوب عزیزی؛ علیرضا راکی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر غلظت خونی هموسیستئین، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و شاخص مالون‌دی‌آلدئید در میشهای آبستن نژاد سنجابی انجام شد. تعداد 20 رأس میش (سه تا پنج ساله) با حداقل دو شکم زایش در انتهای دوره آبستنی در دو گروه با جیره پایه (شاهد: 3/6±71/2 کیلوگرم وزن بدن) و یا جیره پایه به‌علاوه پنج گرم بتائین در کیلوگرم ماده ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر غلظت خونی هموسیستئین، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و شاخص مالون‌دی‌آلدئید در میشهای آبستن نژاد سنجابی انجام شد. تعداد 20 رأس میش (سه تا پنج ساله) با حداقل دو شکم زایش در انتهای دوره آبستنی در دو گروه با جیره پایه (شاهد: 3/6±71/2 کیلوگرم وزن بدن) و یا جیره پایه به‌علاوه پنج گرم بتائین در کیلوگرم ماده خشک (بتائین: 3/8±71/6 کیلوگرم) به مدت 5 هفته در قالب طرح کاملا تصادفی تغذیه شد. مصرف خوراک به‌صورت روزانه و وزن بدن و شاخص وضعیت بدنی میشها به‌صورت هفتگی ثبت شد. نمونه‌گیری خون در روزهای 28، 14، هفت و یک روز قبل از زایش پس از خوراک‌دهی صبحگاهی، از میش ها از سیاهرگ وداجی خون‌‌گیری شد. فعالیت آنزیم‌های گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز و همچنین غلظت مالون دی آلدئید و هموسیستئین در خون اندازه گیری شد. وزن بدن، شاخص وضعیت بدن و مصرف خوراک تحت تأثیر مصرف بتائین قرار نگرفت. در هر دو گروه با نزدیک شدن به زمان زایش، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز افزایش و فعالیت کاتالاز و غلظت مالون دی‌آلدئید کاهش یافت(p<0/05). فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز تحت تاثیر مصرف بتائین قرار نگرفت. میش هایی که بتائین دریافت کردند، غلظت هموسیستئین بالاتر و شاخص مالون دی آلدهید کمنر از شاهد داشتند (p<0/05). وزن تولد بره های میش هایی که بتائین دریافت کردند از وزن تولد بره های گروه شاهد بیش تر بود (p=0/06). نتیجه این که، مصرف خوراکی بتائین در ماه آخر آبستنی میش برای کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود وزن تولد بره های نژاد سنجابی مفید است.