عارف کرد؛ آرش خردمند؛ علیرضا راکی؛ مجید خالداری
دوره 23، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 515-524
چکیده
هدف ازانجام این پژوهش، بررسی تغییرات برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون درمیش نژاد لری بختیاری قبل از جفت‌گیری و ماه‌های مختلف آبستنی و تاثیر تعداد جنین براین فراسنجه‌ها بود. بدین منظور 20 رأس میش نژاد لری بختیاری انتخاب و با قوچ‌های بارور جفت‌گیری داده شدند. یک ماه قبل ازجفت‌گیری وهمچنین در ماه‌های اول تا پنجم آبستنی نمونه خون ...
بیشتر
هدف ازانجام این پژوهش، بررسی تغییرات برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون درمیش نژاد لری بختیاری قبل از جفت‌گیری و ماه‌های مختلف آبستنی و تاثیر تعداد جنین براین فراسنجه‌ها بود. بدین منظور 20 رأس میش نژاد لری بختیاری انتخاب و با قوچ‌های بارور جفت‌گیری داده شدند. یک ماه قبل ازجفت‌گیری وهمچنین در ماه‌های اول تا پنجم آبستنی نمونه خون از میش‌ها اخذ و فراسنجه‌های بیوشیمیایی و آنزیمی شامل کلسیم، فسفر، منیزیم، اوره، کراتینین، بیلی‌روبین تام، AST، ALP و GGT اندازه‌گیری شدند. غلظت کلسیم و فعالیت AST در زمان‌های مورد مطالعه ثابت بوده ولی در ماه آخر آبستنی افزایش یافت (p<0/05). غلظت منیزیم در ماه دوم و ماه آخر آبستنی افزایش (p<0/05) و غلظت فسفر در دوره‌ی آبستنی نسبت به ماه پیش از جفت‌گیری کاهش یافت (p<0/05). غلظت کراتینین در ماه دوم و سوم آبستنی نسبت به دیگر ماه‌های آبستنی کاهش (p<0/05) و غلظت بیلی‌روبین تام در ماه چهارم و غلظت اوره در نیمه دوم آبستنی افزایش پیدا کرد (p<0/05). فعالیت GGT تقریبا ثابت بود ولی در ماه چهارم آبستنی کاهش (p<0/05) و فعالیت ALP طی دوره آبستنی به طور کلی روند افزایشی داشت (p<0/05). میانگین غلظت فراسنجه‌های مورد مطالعه در میش‌های تک‌قلو آبستن تفاوت معنی‌داری با دوقلو نداشت (p<0/05). بر اساس نتایج این مطالعه تغییرات بیوشیمیایی خون در میش‌های نژاد لری بختیاری می‌تواند برای ارزیابی وضعیت فیزیولوژیکی آن‌ها در دوران آبستنی استفاده شود.
فاطمه یاراحمدی؛ علی کیانی؛ راضیه دکامی؛ حمیدرضا صحرائی؛ ایوب عزیزی؛ علیرضا راکی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 37-45
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر غلظت خونی هموسیستئین، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و شاخص مالون‌دی‌آلدئید در میش‌های آبستن نژاد سنجابی انجام شد. تعداد 20 رأس میش (سه تا پنج ساله) با حداقل دو شکم زایش در انتهای دوره آبستنی در دو گروه با جیره پایه (شاهد: 3/6±71/2 کیلوگرم وزن بدن) و یا جیره پایه به‌علاوه پنج گرم بتائین در کیلوگرم ماده ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر غلظت خونی هموسیستئین، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و شاخص مالون‌دی‌آلدئید در میش‌های آبستن نژاد سنجابی انجام شد. تعداد 20 رأس میش (سه تا پنج ساله) با حداقل دو شکم زایش در انتهای دوره آبستنی در دو گروه با جیره پایه (شاهد: 3/6±71/2 کیلوگرم وزن بدن) و یا جیره پایه به‌علاوه پنج گرم بتائین در کیلوگرم ماده خشک (بتائین: 3/8±71/6 کیلوگرم) به مدت 5 هفته در قالب طرح کاملا تصادفی تغذیه شد. مصرف خوراک به‌صورت روزانه و وزن بدن و شاخص وضعیت بدنی میش‌ها به‌صورت هفتگی ثبت شد. نمونه‌گیری خون در روزهای 28، 14، هفت و یک روز قبل از زایش پس از خوراک‌دهی صبحگاهی، از میش ها از سیاهرگ وداجی خون‌‌گیری شد. فعالیت آنزیم‌های گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز و همچنین غلظت مالون دی آلدئید و هموسیستئین در خون اندازه گیری شد. وزن بدن، شاخص وضعیت بدن و مصرف خوراک تحت تأثیر مصرف بتائین قرار نگرفت. در هر دو گروه با نزدیک شدن به زمان زایش، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز افزایش و فعالیت کاتالاز و غلظت مالون دی‌آلدئید کاهش یافت(p<0/05). فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز تحت تاثیر مصرف بتائین قرار نگرفت. میش هایی که بتائین دریافت کردند، غلظت هموسیستئین بالاتر و شاخص مالون دی آلدهید کمنر از شاهد داشتند (p<0/05). وزن تولد بره های میش هایی که بتائین دریافت کردند از وزن تولد بره های گروه شاهد بیش تر بود (p=0/06). نتیجه این که، مصرف خوراکی بتائین در ماه آخر آبستنی میش برای کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود وزن تولد بره های نژاد سنجابی مفید است.