هادی مرادی؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی گنج خانلو
چکیده
هدف: مطالعه حاضر به‌منظور مقایسه تأثیر دو نوع مکمل معدنی (کیلاته و معدنی) حاوی عناصر کم‌نیاز بر عملکرد تولیدی میش‌های قزل و بره‌های متولدشده از آن‌ها با وضعیت بدنی متفاوت با استفاده از 72 رأس میش قزل با نوبت زایش سوم، با تاریخ احتمالی زایش مشخص (5±30) در طرح فاکتوریل 2×3 شامل سه سطح از نمره وضعیت بدنی (BCS) و دو نوع مکمل عناصر کم‌نیاز ...
بیشتر
هدف: مطالعه حاضر به‌منظور مقایسه تأثیر دو نوع مکمل معدنی (کیلاته و معدنی) حاوی عناصر کم‌نیاز بر عملکرد تولیدی میش‌های قزل و بره‌های متولدشده از آن‌ها با وضعیت بدنی متفاوت با استفاده از 72 رأس میش قزل با نوبت زایش سوم، با تاریخ احتمالی زایش مشخص (5±30) در طرح فاکتوریل 2×3 شامل سه سطح از نمره وضعیت بدنی (BCS) و دو نوع مکمل عناصر کم‌نیاز معدنی و کیلاته بررسی شدند.
مواد و روش‌ها: تیمارهای آزمایشی شامل 1- میش‌هایی با امتیاز وضعیت بدنی زیر سه (پایین) و جیره حاوی عناصر کم‌نیاز به شکل کیلاته، 2- میش‌هایی با امتیاز وضعیت بدنی زیر سه (پایین) و جیره حاوی عناصر کم‌نیاز به شکل معدنی، 3- میش‌هایی با امتیاز وضعیت بدنی سه الی چهار (متوسط) و جیره حاوی عناصر کم‌نیاز به شکل کیلاته، 4- میش‌هایی با امتیاز وضعیت بدنی سه الی چهار (متوسط) و جیره حاوی عناصر کم‌نیاز به شکل معدنی، 5- میش‌هایی با امتیاز وضعیت بدنی بالای چهار (بالا) و جیره حاوی عناصر کم‌نیاز به شکل کیلاته، 6- میش‌هایی با امتیاز وضعیت بدنی بالای چهار (بالا) و جیره حاوی عناصر کم‌نیاز به شکل معدنی. این پژوهش 120 روز به طول انجامید (30 روز قبل از زایش تا 90 روز بعد از زایش) همه‌ی میش‌ها در طول 120 روز از مکمل عناصر کم‌نیاز استفاده کردند.
نتایج و بحث: نتایج این پژوهش نشان داد، نوع مکمل معدنی تأثیری بر مصرف خوراک، تولید و ترکیبات شیر ندارد، اما مصرف خوراک و تولید شیر با افزایش BCS افزایش یافت (05/0(P<. درصد چربی و کل مواد جامد شیر در میش‌های با BCS بالا از میش‌های با BCS پایین بیشتر بود )05/0(P<، هم‌چنین نیتروژن اوره‌ای شیر در میش‌های با BCS پایین از سایر BCSها کم‌تر بود )05/0(P<. میزان کاهش وزن و BCS در همه دوره‌ها در گوسفندهای BCS پایین کم‌تر از سایر BCSها بود )05/0(P<. وزن 30 روزگی بره‌ها در میش‌های با BCS بالا در مقایسه با BCS پایین تمایل به افزایش داشت، هم‌چنین وزن قطع شیر و افزایش وزن روزانه در بره‌های متولدشده از میش‌هایی که مکمل آلی مصرف کرده بودند، بیشتر بود )05/0(P<.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد واردشدن میش‌های آبستن به دوره انتقال با BCS مناسب می‌تواند اثرات مثبتی بر عملکرد تولیدی در دوره پس از زایش داشته باشد. هم‌چنین مکمل‌کردن عناصر کم‌نیاز به شکل کیلاته در میش‌های آبستن در دوره انتقال می‌تواند اثرات مثبتی بر وزنگیری بره‌های متولدشده داشته باشد.
امین رحیمی؛ فرهنگ فاتحی؛ ابوالفضل زالی
چکیده
هدف از مطالعه حاضر بررسی استفاده از ویناس در جیره گاوهای هلشتاین اواسط دوره شیردهی تحت شرایط تنش گرمایی بر تولید و ترکیب شیر، گوارش‌پذیری ظاهری مواد مغذی و فراسنجههای اقتصادی بود. آزمایش روی 84 رأس گاو شیرده با روزهای شیردهی 25±155 و تولید شیر 3 ±32 لیتر در روز در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر بررسی استفاده از ویناس در جیره گاوهای هلشتاین اواسط دوره شیردهی تحت شرایط تنش گرمایی بر تولید و ترکیب شیر، گوارش‌پذیری ظاهری مواد مغذی و فراسنجههای اقتصادی بود. آزمایش روی 84 رأس گاو شیرده با روزهای شیردهی 25±155 و تولید شیر 3 ±32 لیتر در روز در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. حیوانات به‌طور تصادفی در یکی از سه تیمار 1- شاهد (جیره بدون ویناس)، 2- پنج درصد (2/2 کیلوگرم) و 3- 10 درصد (4/4 کیلوگرم در روز) ویناس براساس ماده خشک قرار گرفتند. مطالعه در تابستان با میانگین شاخص حرارتی- رطوبتی 75/1، اجرا شد و طول دوره 25 روز (15 روز عادت‌دهی و 10 روز نمونه‌گیری) بود. ماده خشک مصرفی برای تیمار حاوی 10 درصد ویناس در مقایسه با سایر تیمارها بالاتر بود (05/0>P). بازده خوراک در تیمار حاوی پنج درصد ویناس در مقایسه با سایر تیمارها بالاتر بود (0/05>P). گوارش‌پذیری ظاهری ماده خشک و NDF با افزایش سطح ویناس در جیره‌ها در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت (0/05>P). شاخص اقتصادی درآمد پس از کسر هزینه خوراک برای جیره حاوی پنح درصد ویناس بیش‌ترین بود. براساس نتایح حاصل، استفاده از ویناس به میزان پنج درصد ماده خشک جیره گاوهای شیری در شرایط تنش گرمایی، بدون اثر منفی بر مصرف ماده خشک، سبب بهبود گوارش‌پذیری مواد مغذی و کاهش هزینه تمام‌شده خوراک می‌شود.
ایوب محمدی؛ فرهنگ فاتحی؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی گنج خانلو؛ امیرحسین سرزعیم
چکیده
اثر فضای آخور و اندازه ذرات خوراک بر مقدار مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی جیره با استفاده از از 40 راس گوساله در حال رشد هلشتاین با میانگین وزن 32/8±295/6 کیلوگرم در طرح چرخشی با آرایه فاکتوریل 2×2 (با چهار تیمار، چهار دوره و چهار بهاربند) شامل فاکتور فضای آخور (24 و 48 سانتیمتر) و فاکتور اندازه ذرات علوفه (4/6 و 7/1 میلی متر) بررسی شد.. تیمارها ...
بیشتر
اثر فضای آخور و اندازه ذرات خوراک بر مقدار مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی جیره با استفاده از از 40 راس گوساله در حال رشد هلشتاین با میانگین وزن 32/8±295/6 کیلوگرم در طرح چرخشی با آرایه فاکتوریل 2×2 (با چهار تیمار، چهار دوره و چهار بهاربند) شامل فاکتور فضای آخور (24 و 48 سانتیمتر) و فاکتور اندازه ذرات علوفه (4/6 و 7/1 میلی متر) بررسی شد.. تیمارها در این آزمایش شامل: 1) تیمار با 24 سانتیمتر فضای آخور و میانگین اندازه ذرات علوفه 4/6 میلی‌متر (24/ریز)، 2) تیمار با 24 سانتیمتر فضای آخور و میانگین اندازه ذرات علوفه 7/1 میلی‌متر (24/درشت)، 3) تیمار با 48 سانتیمتر فضای آخور و میانگین اندازه ذرات علوفه 4/6 میلی‌متر (48/ریز)، 4) تیمار با 48 سانتیمتر فضای آخور و میانگین اندازه ذرات علوفه 7/1 میلی‌متر (48/ درشت) بود. در رابطه با اثرات متقابل نشان داده شد که قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی برای تیمار 48/درشت در مقایسه با سایر تیمارها بطور معنی داری بیشتر بود (p<0/05). قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی برای تیمارهای حاوی علوفه با اندازه درشت از تیمارهای حاوی علوفه با اندازه ریز بیش تر بود (p<0/05). در نهایت این که تغذیه گوساله های ماده در حال رشد با جیره حاوی علوفه های با اندازه درشت، ضمن کمک به ایجاد محیط شکمبه ای سالم تر ، قابلیت هضم مواد مغذی را افزایش می دهد.