محمد حسین نعمتی؛ مصطفی حاجی لو؛ سید عبداله حسینی؛ سیدسعید موسوی
چکیده
اثر استفاده از پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم‌مرغ تولیدی و برخی فراسنجه‌های خونی مرغان تخم‌گذار تجاری، با استفاده از 216 قطعه مرغ تخم‌گذار های‌لاین (w36) با میانگین وزنی مشابه از سن 50 تا 62 هفتگی به‌مدت 12 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی در سیستم قفس با شش تیمار و شش تکرار و شش قطعه مرغ در ...
بیشتر
اثر استفاده از پروبیوتیک بیوپلاس B2 و پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر عملکرد، کیفیت تخم‌مرغ تولیدی و برخی فراسنجه‌های خونی مرغان تخم‌گذار تجاری، با استفاده از 216 قطعه مرغ تخم‌گذار های‌لاین (w36) با میانگین وزنی مشابه از سن 50 تا 62 هفتگی به‌مدت 12 هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی در سیستم قفس با شش تیمار و شش تکرار و شش قطعه مرغ در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- بدون افزودنی (شاهد)، 2- جیره حاوی 0/1 درصد پروبیوتیک بیوپلاس B2، 3 تا 6- به‌ترتیب جیره‌های حاوی 0/05، 0/1، 0/15 و 0/2 درصد پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بودند. نتایج نشان داد که وزن و توده تخم‌مرغ تولیدی در جیره حاوی پروبیوتیک بیوپلاس B2 افزایش معنی‌دار داشت (0/05>P). درصد تولید تخم‌مرغ، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. استفاده از گالاکتوالیگوساکارید در سطوح 0/05، 0/1 و 0/2 درصد منجر به بهبود وزن پوسته خشک و سطوح 0/05، 0/15 و 0/2 درصد منجر به افزایش وزن واحد سطح پوسته در مقایسه با گروه شاهد شد (0/05>P). پروتئین کل و آلبومین سرم در تیمار پروبیوتیک بیوپلاس B2 افزایش نشان داد (0/05>P). سطح کلسترول خون در تیمار پروبیوتیک بیوپلاس B2 و 0/15 درصد گالاکتوالیگوساکارید به‌طور معنی‌دار کاهش یافت (0/05>P). به‌طورکلی نتایج نشان داد که استفاده از پری‌بیوتیک گالاکتوالیگوساکارید به میزان 0/15 درصد ضمن بهبود برخی صفات عملکردی منجر به بهبود معنی‌دار وزن واحد سطح پوسته تخم‌مرغ و کاهش سطح کلسترول سرم خون در مقایسه با گروه شاهد شد و می‌تواند جایگزین پروبیوتیک بیوپلاس B2 شود.
محمد حسین نعمتی؛ سید عبداله حسینی؛ علی منصوری؛ سید سعید موسوی
چکیده
این تحقیق به منظور رتبه‌بندی واحدهای پرورش جوجه گوشتی استان زنجان براساس ساختمان، تأسیسات و تجهیزات و اثر آن بر عوامل تولید طراحی شد. برای تعیین سهم هر یک از عوامل در رتبه واحد، از روش تصمیم‌گیری چند شاخصه مدل SAW استفاده گردید. اطلاعات مربوط به ساختمان، تاسیسات و تجهیزات 108 واحد مرغداری در قالب فرم‌های طراحی شده استخراج و میزان ...
بیشتر
این تحقیق به منظور رتبه‌بندی واحدهای پرورش جوجه گوشتی استان زنجان براساس ساختمان، تأسیسات و تجهیزات و اثر آن بر عوامل تولید طراحی شد. برای تعیین سهم هر یک از عوامل در رتبه واحد، از روش تصمیم‌گیری چند شاخصه مدل SAW استفاده گردید. اطلاعات مربوط به ساختمان، تاسیسات و تجهیزات 108 واحد مرغداری در قالب فرم‌های طراحی شده استخراج و میزان سرمایه‌گذاری انجام شده بازای هر قطعه برای تک‌تک عوامل محاسبه شد. برای محاسبه اوزان تعدیل شده از نظرات 20 نفر کارشناس خبره و شاغل در بخش در قالب فرم‌های طراحی شده استفاده شد. نتایج نشان داد، سیستم تهویه (هواکش‌ها و ورودی هوا)، عایق‌سازی سقف و دیوار در سالن‌های مرغداری حدود 55 درصد ضریب تکنولوژیکی را به خود اختصاص داد. واحدهای پرورشی دارای رتبه یک و دو از ضریب تکنولوژیکی بالاتری برخوردار بودند؛ با بهبود ضریب مکانیزاسیون تراکم جوجه در واحد سطح افزایش یافت؛ این واحدها بیشتر از تهویه تونلی و هواکش‌هایی با قطر بزرگ استفاده می‌کردند؛ برای عایق سقف از پشم شیشه، یونولیت و کارتن پلاست استفاده کرده و ضخامت دیوارها 35 سانتی‌متر می‌باشد؛ بیشتر از هیترهای خارج سالن بهره می‌گرفتند؛ سیستم آبخوری و دانخوری تاثیری بر راندمان تولید نداشت. وزن کشتار و درصد ماندگاری تحت تاثیر درجه مکانیزاسیون قرار نگرفت لیکن در رتبه‌های یک و دو مقدار خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی کاهش و شاخص کارایی تولید افزایش معنی‌دار نشان داد (01/0>p). به‌طور کلی در واحدهای مرغداری سیستم تهویه، عایق‌سازی سقف و دیوار بیشترین تأثیر را در بهبود راندمان انرژی و افزایش کارایی سیستم داشتند.
سید سعید موسوی؛ حمید امانلو؛ علی نیکخواه؛ حمید رضا میرزایی الموتی؛ علی مصطفی تهرانی
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی اثر سطوح متفاوت پروتئین قابل‌متابولیسم در جیره پیرامون زایش بر عملکرد و فراسنجه‌های خونی میش‌های افشاری و بره‌ها بود. 32 رأس میش یک بار زایشطی شش هفته آخر آبستنی و شش هفته اول شیردهی با جیره‌های غذایی قبل و بعد از زایش محتوی پروتئین قابل‌متابولیسم پایین و بالا به ترتیب معادل و 20 درصد بالاتر از نیاز میش دو ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی اثر سطوح متفاوت پروتئین قابل‌متابولیسم در جیره پیرامون زایش بر عملکرد و فراسنجه‌های خونی میش‌های افشاری و بره‌ها بود. 32 رأس میش یک بار زایشطی شش هفته آخر آبستنی و شش هفته اول شیردهی با جیره‌های غذایی قبل و بعد از زایش محتوی پروتئین قابل‌متابولیسم پایین و بالا به ترتیب معادل و 20 درصد بالاتر از نیاز میش دو قلوزای توصیه شده توسط انجمن تحقیقات ملی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاٌ تصادفی تغذیه شدند. ماده خشک مصرفی، وزن بدن، امتیاز وضعیت بدنی میش و تغییرات آنها، وزن بره در یک و سه هفتگی و افزایش وزن روزانه بره‌ها تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. مقدار و ترکیبات آغوز تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اما افزایش تولید شیر در تیمار حاوی پروتئین قابل متابولیسم پایین در قبل و بعد از زایش (007/0P=) نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد. غلظت اوره (0001/0 P=) و کلسترول پلاسما (02/0 P=) به طور معنی‌دار در تیمار پروتئین قابل متابولیسم بالا نسبت به تیمار پروتئین قابل متابولیسم پایین در اواخر آبستنی بیشتر بود. کاهش مقاومت به انسولین (03/0 P=) و افزایش حساسیت به انسولین (01/0 P=) در تیمار حاوی پروتئین قابل متابولیسم پایین در قبل و بعد از زایش مشاهده شد. تفاوت معنی‌دار بین تیمارها از نظر تعداد گلبول‌های سفید، قرمز و دیگر سلول‌های خونی مشاهده نشد. براساس نتایج این آزمایش، درصد پروتئین قابل متابولیسم تعیین شده توسطانجمن تحقیقات ملی، برای میش‌های افشاری در اواخر دوره آبستنی و اوایل شیردهی توصیه می‌شود.