امیرحسین رضاخانی؛ کامران رضایزدی؛ یونس علی جو
چکیده
مطالعه حاظر به‌منظور مقایسه اثرات افزودن مکملهای چربی مختلف بر عملکرد تولیدی و برخی فراسنجههای خون و شکمبه در گاوهای تازهزا هلشتاین و با استفاده از 32 راس گاو شکم دوم به بعد، با میانگین وزن بدنی 11/29 ± 28/649 کیلوگرم و امتیاز وضعیت بدنی 30/ ± 78/3 در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تیمار آزمایشی از زمان زایش تا 21 روز ...
بیشتر
مطالعه حاظر به‌منظور مقایسه اثرات افزودن مکملهای چربی مختلف بر عملکرد تولیدی و برخی فراسنجههای خون و شکمبه در گاوهای تازهزا هلشتاین و با استفاده از 32 راس گاو شکم دوم به بعد، با میانگین وزن بدنی 11/29 ± 28/649 کیلوگرم و امتیاز وضعیت بدنی 30/ ± 78/3 در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تیمار آزمایشی از زمان زایش تا 21 روز پس از آن انجام شد. جیرههای آزمایشی عبارت بودند از 1- بدون مکمل چربی، 2- حاوی نمک کلسیمی اسیدهای چرب غیراشباع، 3- حاوی نمک کلسیمی اسیدهای چرب اشباع و 4- حاوی مخلوط مساوی از هر دو. ماده خشک مصرفی و تولید شیر، روزانه ثبت گردید. نمونههای شیر در روزهای هفت، 14 و 21 اندازهگیری شد. نمونهگیری از خون در روزهای صفر، هفت و 21 و پس از خوراکدهی صبح، انجام شد. به‌منظور اندازهگیری فراسنجههای تخمیری، مایع شکمبه، در روز 21 پس از زایش اخذ گردید. نتایج نشان داد، نمک کلسیمی اسیدهای چرب غیراشباع باعث کاهش، اشباع و مخلوط باعث افزایش ماده خشک مصرفی شدند (05/0P<). تولید شیر، چربی شیر، شیر تصحیح‌شده براساس چهار درصد و تصحیح‌شده براساس انرژی، راندمان مصرف خوراک، و غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات و فراسنجه های تخمیری شکمبه تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند. غلظت اسیدهای چرب استریفیه‌نشده در گروه کنترل و تیمار دوم بیش از حد آستانه ای بود. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش و عملکرد گاوها، استفاده از مخلوط مساوی مکملهای چربی، حاوی اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع نتایج بهتری را در بر داشت.
میثم شرافت؛ یونس علی جو؛ بهزاد اسدنژاد
چکیده
اثر جیره های دانه کتان و سویا بر عملکرد میش های ماکویی در دوره انتقال در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و یک میش در هر تکرار با استفاده از 16 راس میش آبستن شکم دوم نژاد ماکویی با میانگین سن سه سال و وزن (2/4+_65 کیلوگرم) که در یک محدوده از روزهای زایمان مورد انتظار(5+_30 روز) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد( جیره پایه)، ...
بیشتر
اثر جیره های دانه کتان و سویا بر عملکرد میش های ماکویی در دوره انتقال در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و یک میش در هر تکرار با استفاده از 16 راس میش آبستن شکم دوم نژاد ماکویی با میانگین سن سه سال و وزن (2/4+_65 کیلوگرم) که در یک محدوده از روزهای زایمان مورد انتظار(5+_30 روز) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد( جیره پایه)، جیره حاوی 10 درصد دانه کتان: جیره حاوی 10 درصد دانه سویا: و جیره حاوی نسبت 50:50 دانه کتان و سویا بود. تیمارهای آزمایشی تاثیری بر مصرف خوراک میش ها در قبل و بعد از زایش نداشتند. وزن بره ها و ترکیب شیر میش ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. تولید شیر میش های تغذیه شده با جیره حاوی کتان بیش تر بود(p<0/05). میش های تغذیه شده با جیره حاوی مخلوط دانه کتان و دانه سویا بیشترین غلظت پروتئین کل سرم را داشتند(p<0/05). سایر متابولیت های سرم تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرارنگرفتند. غلظت اسیدوالریک مایع شکمبه در میش های تغذیه شده با جیره های دارای دانه سویا و مخلوط دانه سویا- دانه کتان بیش ترین مقدار بوئ(p<0/05). نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از جیره دارای دانه کتان و دانه سویا تا سطح 10 درصد جیره بدون اثر منفی بر مصرف خوراک باعث بهبود عملکرد میش ها در دوره انتقال و افزایش تولید در اوایل دوره شیردهی می شود.