میر حسین نجفی؛ سعید زین الدینی؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی گنج خانلو؛ حسین محمدی
چکیده
اثر کاهش نسبت اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 جیره بر ماده خشک مصرفی، تولید و ترکیبات شیر، عملکرد تخمدانی و غلظت استرادیول و پروژسترون خون گاوهای تازه زا با استفاده از 24 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1-جیرههای حاوی نسبت کم (2/5 به 1) اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3؛ 2-جیرههای حاوی نسبت متوسط (4/5 به 1) اسیدهای چرب امگا-6 ...
بیشتر
اثر کاهش نسبت اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 جیره بر ماده خشک مصرفی، تولید و ترکیبات شیر، عملکرد تخمدانی و غلظت استرادیول و پروژسترون خون گاوهای تازه زا با استفاده از 24 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1-جیرههای حاوی نسبت کم (2/5 به 1) اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3؛ 2-جیرههای حاوی نسبت متوسط (4/5 به 1) اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 و 3-جیرههای حاوی نسبت زیاد (6/5 به 1) اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 بودند. ماده خشک مصرفی و تولید شیر دام‌ها روزانه اندازه گیری شد. نمره وضعیت بدنی دام‌ها و ترکیبات شیر اندازه گیری شد. برای بررسی عملکرد تخمدانی، از روش سونوگرافی تخمدان استفاده شد. نتایج نشان داد که ماده خشک مصرفی و کیفیت شیر تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. تولید شیر گاوهائی که جیرههای حاوی نسبت کم و متوسط اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3 را دریافت کردند بیشتر از سایر گاوها بود (p<0/05). غلظت هاپتوگلوبین شیر در گاوهای تغذیه شده با جیره حاوی نسبت زیاد اسیدهای چرب امگا-6 به امگا-3، بیشتراز سایر گاوها بود(p<0/05). غلظت پروژسترون خون در گاوهای تغذیه شده با جیره نسبت زیاد به طور معنی داری کاهش پیدا کرد/0p<0/05). براسا نتایج حاصل تعدیل نسبت امگا-6 به امگا-3 جیره موجب افزایش تولید شیر و بهبود عملکرد تخمدان در گاوهای تازه زا می شود.
ایوب لکی؛ مهدی دهقان بنادکی؛ ابوالفضل زالی؛ مهدی گنج خانلو؛ کامران رضایزدی
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر تغذیه دانه جو خیسانده شده با اسیدلاکتیک و اسیدسیتریک بر ماده خشک مصرفی، رفتار تغذیهای، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی، pH شکمبه و تولید شیر بود. بدین‌منظور، از هشت راس گاو هلشتاین زایش دوم در اوایل شیردهی در قالب طرح مربع لاتین تکرار شده 4 × 4 استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل 1: جیره پایه ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر تغذیه دانه جو خیسانده شده با اسیدلاکتیک و اسیدسیتریک بر ماده خشک مصرفی، رفتار تغذیهای، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی، pH شکمبه و تولید شیر بود. بدین‌منظور، از هشت راس گاو هلشتاین زایش دوم در اوایل شیردهی در قالب طرح مربع لاتین تکرار شده 4 × 4 استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل 1: جیره پایه محتوی جو غلطکزده خشک، 2: جیره پایه محتوی جو غلطکزده و خیسانده شده در آب، 3: جیره پایه محتوی جو غلطکزده و خیسانده شده در آب حاوی 75/0 درصد اسیدلاکتیک و 4: جیره پایه محتوی جو غلطکزده و خیسانده شده با یک درصد اسیدسیتریک به مدت 24 ساعت بود. نتایج نشان داد که ماده خشک مصرفی، رفتار تغذیهای و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی تفاوت معنیدار بین تیمارها نداشت. pH شکمبه در تیمار اسیدلاکتیک و اسیدسیتریک در شش ساعت پس از مصرف خوراک بیشتر بود (05/0>P). pH و اسکور مدفوع تحت تأثیر نوع فرآوری جو قرار نگرفت. تولید شیر و شیر تصحیح شده براساس چربی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت، درحالی‌که درصد پروتئین و درصد مواد جامد بدون چربی در تیمار اسیدسیتریک به‌طور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). سایر ترکیبات شیر تحت تأثیر نوع فرآوری قرار نگرفت. درنهایت فرآوری دانه جو با اسیدلاکتیک و اسیدسیتریک باعث افزایش pH شکمبه شش ساعت پس از مصرف خوراک شد، اما سایر صفات همانند تولید شیر و ترکیبات آن، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی و رفتار تغذیهای گاوها تحت تأثیر نوع فرآوری جو قرار نگرفت.