نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• علی اسدی
• علی کیانی
• ایوب عزیزی
• علی فروهرمهر
• امیر فدایی فر

گروه علوم دامی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

چکیده

چکیده

هدف: کنجالۀ سویا پرمصرفترین منبع پروتئین در تغذیۀ نشخوارکنندگان است. تجزیه‌پذیری پروتئین کنجالۀ سویا در شکمبه نسبتاً زیاد (بین 45-70 درصد) است و از لحاظ اسید آمینه متیونین کمبود دارد. این ویژگی‌ها نه تنها بازدهی استفاده از نیتروژن جیره را کاهش می‌دهد، بلکه به دلیل افزایش میزان دفع نیتروژن از طریق ادرار، مشکلات زیست محیطی ایجاد می‌کند. علاوه بر این، مشکلات مربوط به تأمین کنجاله سویا در بازار علاقه به استفاده از جایگزین‌های مناسب را افزایش داده است. مواد خوراکی مانند گلوتن‌ذرت، و پودرماهی به عنوان منابع پروتئینی در مقایسه با کنجالۀ سویا از بخش پروتئین غیرقابل تجزیه در شکمبه و متیونین و لایزین بیشتری برخوردار هستند. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر جایگزینی بخشی از کنجالۀ ‌سویا با کنجالۀ گلوتن ‌ذرت و پودرماهی بر عملکرد، ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی و الگوی اسیدهای‌چرب گوشت بره‌های نر پرواری بود.

روش‌ پژوهش: از 21 رأس برۀ نر نژاد لری-بختیاری (سن 15±120 روز، وزن اولیۀ 5/2±33 کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه گروه آزمایشی (هفت بره در هر گروه) استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) 13درصد کنجالۀ سویا، 2) پنج درصد کنجالۀ سویا+ سه و نیم درصد گلوتن ذرت و 3) پنج درصدکنجالۀ سویا+دو درصد گلوتن ‌ذرت+ دو درصد پودرماهی بودند. بره‌ها به صورت انفرادی به مدت 75 روز (15 روز عادت‌پذیری) تغذیه شدند. نسبت پروتئین قابل‌تجزیه (63 درصد) به پروتئین غیرقابل‌تجزیه در شکمبه (37 درصد) برای همۀ جیره‌ها یکسان بود. مقدار مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی محاسبه شد. در انتهای دورۀ آزمایش بره‌ها کشتار شدند و صفات فیزیکوشیمیایی (اسیدیته و ظرفیت نگهداری آب، میزان افت پخت و نیروی برشی گوشت) و الگوی اسیدهای‌چرب گوشت تعیین شد.

یافته ها: میزان مادۀ خشک مصرفی تحت تأثیر جایگزینی کنجالۀ ‌‌‌‌سویا با گلوتن ذرت و پودرماهی قرار نگرفت. بره‌هایی که با جیرۀ حاوی مخلوط سه منبع پروتئین (کنجالۀ سویا+گلوتن ذرت+پودرماهی) تغذیه شدند، در مقایسه با سایر بره‌ها دارای افزایش وزن روزانه بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری بودند (05/0>P). درصد رطوبت، چربی و مواد معدنی گوشت بره‌ها تحت تأثیر جایگزینی کنجالۀ سویا با گلوتن‌ ذرت و پودرماهی قرار نگرفت. جایگزینی بخشی از کنجالۀ سویا با گلوتن ذرت و پودرماهی سبب کاهش درصد پروتئین گوشت بره‌ها شد (05/0>P). صفات فیزیکوشیمیایی گوشت بره‌ها تحت تأثیر جایگزینی کنجالۀ سویا با گلوت ذرت و پودرماهی قرار نگرفت. غلظت اسیدهای‌چرب گوشت (درصد از کل اسیدهای‌چرب) بره‌ها تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت اما درصد اسید آراشیدیک (C20:0) و اسید دوکوزاهگزائنوئیک (C22:6) گوشت بره‌هایی که از جیرۀ حاوی گلوتن‌ذرت+پودرماهی تغذیه شده بودند، در مقایسه با بره‌های تغذیه شده با کنجالۀ‌ سویا به طور معنی‌داری بیشتر بود.

نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که جایگزینی بخشی ازکنجالۀ ‌سویا با مخلوطی از گلوتن‌ذرت و پودرماهی باعث بهبود عملکرد رشد شد، ولی تأثیری بر صفات فیزیکوشیمیایی و الگوی اسیدهای‌چرب گوشت بره‌های پرواری نداشت.

کلیدواژه‌ها

• اسیدهای‌چرب گوشت
• برۀ پرواری
• صفات فیزیکوشیمیایی گوشت
• کنجاله سویا
• پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه

عنوان مقاله [English]

Effect of replacing part of soybean meal with corn gluten or fishmeal on performance, physico-chemical properties and fatty acid profile of meat in fattening male lambs

نویسندگان [English]

• Ali Asadi
• Ali Kiani
• Ayoub Azizi
• Ali Forouharmehr
• Amir Fadayifar

Animal Science Group, Lorestan University, Khoramabad, Iran

چکیده [English]

ABSTRACT

Objective: Soybean meal is the most widely used protein source in ruminant nutrition. The ruminal degradability of soybean meal protein is relatively high (between 45-70%) and suffers from an amino acid imbalance (methionine deficiency). These characteristics not only reduce the efficiency of nitrogen utilization in the diet but also lead to environmental problems caused by the excretion of excess nitrogen in urine. The aforementioned issues, along with market shortages, necessitate the use of suitable alternatives to soybean meal. Feedstuffs such as corn gluten meal and fish meal are protein sources that have both a higher rumen-undegradable protein fraction and greater methionine and lysine content compared to soybean meal. Therefore, the objective of the present study was to investigate the effects of partially replacing soybean meal with corn gluten meal and fish meal on performance, physicochemical characteristics (The pH and water-holding capacity, cooking loss) and fatty acid profile of meat in fattening male lambs.

Methods: A total of 21 male Lori-Bakhtiari lambs (age: 120 ± 15 days, initial weight: 33 ± 2.5 kg) were used in a completely randomized design with three experimental treatments (7 lambs per treatment): 1) Diet containing 13% soybean meal, 2) Diet containing 5% soybean meal + 3.5% corn gluten meal and 3) Diet containing 5% soybean meal + 2% corn gluten meal + 2% fish meal.The lambs were individually fed for 75 days (including a 15-day adaptation period). The ratio of rumen-degradable protein (63%) to rumen-undegradable protein (37%) was the same for all diets. Feed intake, daily weight gain, and feed conversion ratio were calculated. At the end of the experiment, the lambs were slaughtered, and the physicochemical characteristics and fatty acid profile of the meat were determined.

Results: The dry matter intake was not affected by the replacement of soybean meal with corn gluten and fish meal. Lambs fed a diet containing a mixture of three protein sources (soybean meal+corn gluten+fish meal) had significantly higher final weight and daily weight gain and a better feed conversion ratio compared to other lambs. The moisture, fat, and mineral percentages of the lamb meat were not affected by the replacement of soybean meal with corn gluten and fish meal. However, replacing soybean meal with corn gluten and fish meal led to a decrease in the protein percentage of the lamb meat (P < 0.05). The physicochemical characteristics of the lamb meat were not affected by the replacement of soybean meal with corn gluten and fish meal. In most cases, the partial replacement of soybean meal with corn gluten and fish meal did not significantly affect the concentration of fatty acids in the meat (as a percentage of total fatty acids) in male lambs. However, the percentages of arachidic acid (C20:0) and docosahexaenoic acid (C22:6) were significantly higher in the meat of lambs fed a diet containing corn gluten + fish meal compared to those fed soybean meal.

Conclusion: The results of the present study indicated that replacing soybean meal with a combination of corn gluten and fish meal improved growth performance, but had no effect on the physicochemical characteristics and the fatty acid profile of the meat in fattening lambs.

کلیدواژه‌ها [English]

• Fattening lamb
• Meat fatty acids
• Rumen Undegradable Protein
• Physicochemical properties of meat