نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• نوشین اسدی فخرنژاد ¹
• علی اسدی الموتی ²
• بهزاد خرمی ³

¹ گروه علوم دام و طیور، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران

² گروه علوم دام و طیور، دانشکده فناوری کشاورزی (ابوریحان)، دانشگاه تهران، تهران، ایران

³ گروه علوم دام و طیور دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

هدف: زمان برداشت یکی از عوامل تعیین‌کننده در بهره‌وری و کیفیت تغذیه‌ای علوفه‌های سیلویی به‌شمار می‌رود. انتخاب مرحله مناسب برداشت می‌تواند نقش مؤثری در بهبود ارزش غذایی، فرآیند تخمیر و کاهش اتلاف سیلو ایفا کند. همچنین، استفاده از سیستم‌های کشت مخلوط با هدف بهره‌گیری از خصوصیات هم‌افزایی بین گونه‌های مختلف گیاهی، رویکردی کارآمد در ارتقاء کیفیت علوفه محسوب می‌شود. این مطالعه با هدف ارزیابی اثر مرحله برداشت علوفه و کشت مخلوط بر ویژگی‌های کیفی سیلو شدن، میزان تولید پساب و قابلیت هضم در شرایط in vitro (آزمایششگاهی) در سه علف غلات ریزدانه (جو، تریتیکاله و یولاف) طراحی و اجرا گردید.

روش پژوهش: در این مطالعه، علف کامل جو در دو مرحله رشد ابتدای خوشه‌زنی و خمیری سفت، علف تریتیکاله در دو مرحله پنجه‌زنی و خمیری نرم، علف یولاف در مراحل پنجه‌زنی و طویل شدن ساقه و کشت مخلوط شامل ۵۳ درصد جو، ۳۳ درصد تریتیکاله و ۱۴ درصد یولاف در دو زمان برداشت شدند. طرح آزمایشی در چارچوب فاکتوریل ۲×۴ به صورت کاملاً تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار اجرا شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که با پیشرفت مراحل رشد، عملکرد ماده خشک، ماده آلی و پروتئین خام در تیمارهای تریتیکاله، یولاف و کشت مخلوط افزایش یافت. بیشترین ماده خشک (1/32 درصد) از کشت مخلوط در مرحله دوم برداشت و کمترین (5/13 درصد) از علف یولاف مرحله اول حاصل شد (001/0(p<. بیشترین مقدار پروتئین خام (3/19 درصد) مربوط به علف یولاف در برداشت اول و کمترین مقدار آن (8/10 درصد) به علف جو در برداشت دوم اختصاص داشت (001/0(p<. کمترین مقدار فیبر شوینده خنثی ( (NDFدر علف یولاف (5/49 درصد) و بیشترین آن در علف جو (2/58 درصد) مشاهده شد (001/0(p<. اثر متقابل نوع علوفه و زمان برداشت بر مقادیر ماده خشک، پروتئین خام و فیبر شوینده اسیدی(ADF) معنی‌دار بود، در حالی‌که خاکستر خام، لیگنین، نیتروژن نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی، چربی خام و کربوهیدرات های محلول در آب غلظت مشابهی در هر دو مرحله برداشت داشتند. پیشرفت گامه بلوغ باعث افزایش لیگنین و کاهشCP،کربوهیدرات‌های محلول در آب و NDF شد. حضور یولاف در کشت مخلوط موجب افزایش پروتئین خام، کاهش NDF و بهبود قابلیت هضم در شرایط in vitro گردید. در برداشت دوم، سیلاژها دارای pH مناسب (حدود 2/4)، نیتروژن آمونیاکی کمتر از ۱۰ درصد ماده خشک، عدم تولید پساب و ماده خشک کافی بودند که نشان‌دهنده تخمیر مطلوب است.

نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده مرحله خمیری سفت در جو، خمیری نرم در تریتیکاله، و طویل شدن ساقه در یولاف را به دلیل افزایش تولید ماده آلی، پروتئین خام، انرژی و ماده خشک قابل هضم در هر هکتار، زمان مناسب‌تری برای برداشت علوفه‌های غلات ریزدانه معرفی می‌کند. همچنین، کشت مخلوط با نسبت بیشتری از یولاف احتمالاً به ارتقاء کیفیت علوفه خواهد انجامید. به علاوه، با توجه به عملکرد بهتر تریتیکاله نسبت به جو، پیشنهاد می‌شود به منظور تولید سیلوهای با کیفیت بالاتر، از تریتیکاله به‌عنوان ترکیب اصلی در کشت مخلوط با جو و یولاف استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

• بلوغ فیزیولوژیکی
• علوفه زمستانه
• عملکرد
• کشت مخلوط
• کیفیت سیلو

عنوان مقاله [English]

Effects of harvest stage and intercropping on silage quality, effluent production, and digestibility of small grain silages

نویسندگان [English]

• Nooshin Assadi-Fakhrnejad ¹
• Ali Assadi-Alamouti ²
• Behzad Khorrami ³

¹ Department of Animal and Poultry Science, College of Agricultural Technology, University of Tehran,, Tehran, Iran

² Department of Animal and Poultry Science,, College of Agricultural Technology (Aburaihan), University of Tehran, Tehran, Iran

³ Department of Animal and Poultry Science, College of Agricultural Technology, University of Tehran, Tehran, Iran,

چکیده [English]

Objective: Forage harvesting at an appropriate stage of maturity is a key factor determining the productivity and nutritional quality of ensiled forages, improving silage fermentation, and reducing its loss. Likewise, forage intercropping strategies targeting the advantage of the additive characteristics of different plant species improve the quality of the forage product. This study was carried out to evaluate the effect of forage maturity at harvest and intercropping on ensiling characteristics, effluent production, and in vitro (laboratory) digestibility in three small-grain forages (barley, triticale and oat).



Method: In this study, whole plant barley was harvested at early heading and hard dough stage of growth; whole plant triticale was harvested at the tillering and soft dough stage, and the oats forage were harvested at the tillering and stem elongation stages. The intercropping treatments consisted of 53% barley, 33% triticale, and 14% oat, and were harvested at the above-mentioned stages. The experimental design was a 2×4 factorial arrangement in a completely randomized design with eight treatments and three replicates.



Results: The results showed that with the progress of growth stages, dry matter, organic matter, and crude protein yields increased in triticale, oat, and mixed-crop treatments. The highest dry matter (32.1%) was observed in the mixed crop in the second harvest stage, and the lowest (13.5%) was observed in the first stage in oats (p<0.001). The highest crude protein (19.3 %) was obtained from oats in the first harvest, and the lowest (10.8%) from barley in the second harvest stage (p<0.001). The lowest NDF content was observed in oats (49.5%) and the highest in barley (58.2%) (p<0.001). The interaction effect of forage type and harvest time on dry matter, crude protein, and ADF contents was significant, while other chemical components such as crude ash, lignin, acid-, and neutral-detergent insoluble nitrogen, crude fat, and water soluble carbohydrates (WSC) were similar in both harvest stages. Overall, harvesting at a later stage increased lignin and decreased crude protein, WSC, and NDF. Interestingly, the intercropping of oats with the other crops increased crude protein and improved digestibility in vitro, while decreasing silage NDF content. The silages of the second harvest crops had no effluent production. They also had an appropriate pH (close to 4.2) and an ammonia nitrogen level of less than 10% total nitrogen, demonstrating improved fermentation in silages with higher dry matter content.



Conclusions: The results suggested the second harvesting stage (hard dough in barley, soft dough in triticale, and stem elongation in oats) as the suitable times for harvesting small grain forages in the current study, whether ensiled as a sole forage or intercropped, because they increased the yield of organic matter, CP, energy, and digestible dry matter per hectare. Considering the greater yield performance of triticale compared to barley, it is suggested to incorporate triticale as the main crop in intercropping systems.

کلیدواژه‌ها [English]

• intercropping
• physiological maturity
• silage quality. winter forage
• yield