نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• طاهره امیرآبادی فراهانی

استادیار، علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

چکیده

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر خوراندن یک پیش مخلوط انتظار زایش بر بروز جفت ماندگی و ناهنجاری‌های متابولیکی دیگر، تولید شیر و عملکرد تولیدمثلی گاوهای شیری هلشتاین بود.

روش پژوهش: 190 رأس (مزرعه اول 94 رأس، مزرعه دوم 96 رأس) گاو هلشتاین چند بار زایش با دوره شیردهی، امتیاز وضعیت بدنی و تولید شیر دوره شیردهی پیشین مشابه در 21ـ روز نسبت به تاریخ زایش مورد انتظار وارد آزمایش شدند و به طور تصادفی به دو جیره آزمایشی اختصاص یافتند: گاوهایی که از جیره انتظار زایش گله تغذیه شدند (گروه شاهد) و گاوهایی که پیش مخلوط را دریافت کردند و این پیش مخلوط جایگزین 5/7 درصد ماده خشک جیره پایه شد (Power Close). پیش مخلوط حاوی مکمل پروتئینی، مواد معدنی پرمصرف و کم‌مصرف، ویتامین‌ها و مواد افزودنی بود. جنس و وزن گوساله‌ها بلافاصله پس از زایش تعیین شد و مقدار آغوز تولیدی در اولین دوشش ثبت شد. تولید و ترکیبات شیر در هر شیردوشی به طور ماهانه تا روزهای شیردهی 150 ثبت شد و نمونه‌گیری از شیر به صورت ماهانه جهت اندازه‌گیری ترکیبات شیر انجام شد. بروز ناهنجاری‌های متابولیکی شامل سخت‌زایی، جفت‌ماندگی، تب شیر، کتوزیس، جابجایی شیردان، متریت، اندومتریت درمانگاهی و حذف از روز زایش تا 60 روز پس از آن ثبت شدند. فاکتورهای تولیدمثلی از قبیل فاصله زایش تا نخستین تلقیح، درصد آبستنی در اولین و دومین تلقیح، درصد باروری، تعداد تلقیح به ازای آبستنی و روزهای باز ثبت شدند.

یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از Power Close در دوره انتظار زایش بروز جفت ماندگی (05/0  P) و کتوزیس (05/0  P) را کاهش داد. هم‌چنین، بروز متریت و درصد حذف در گاوهای تغذیه شده با Power Close در دوره انتظار زایش در مقایسه با گروه شاهد تمایل به کاهش داشت. اما بروز سایر ناهنجاری‌های متابولیکی از قبیل سخت‌زایی، تب شیر، جابجایی شیردان و اندومتریت تحت تأثیر قرار نگرفتند. مقدار آغوز تولیدی در اولین دوشش (05/0  P)، تولید شیر (05/0  P) و شیر تصحیح شده بر اساس چهار درصد چربی شیر (05/0  P) در گاوهای تغذیه شده با Power Close در مقایسه با گاوهای شاهد افزایش یافت. اما درصد چربی شیر در گاوهای تغذیه شده با Power Close نسبت به گاوهای شاهد کاهش یافت (05/0  P). وزن تولد گوساله و فاکتورهای تولیدمثلی از قبیل تعداد تلقیح به ازای آبستنی، درصد آبستنی در اولین و دومین تلقیح و در مجموع دو تلقیح و درصد آبستنی تا 150 روز شیردهی تحت تأثیر Power Close خورانده شده به گاوهای انتظار زایش قرار نگرفتند. اما، میانگین روزها تا اولین تلقیح و روزهای باز در گاوهای تغذیه شده با Power Close نسبت به جیره شاهد کاهش یافت (05/0  P).

نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان داد که خوراندن Power Close طی دوره انتظار زایش می‌تواند بروز جفت ماندگی، متریت و حذف در 60 روز اول شیردهی را کاهش داده و تولید آغوز و شیر را افزایش دهد. اما علیرغم اثر مثبت بر روی میانگین روزهای باز، درصد آبستنی را تحت تأثیر قرار نداد.

کلیدواژه‌ها

• پیش مخلوط
• جفت ماندگی
• دوره انتظار زایش
• گله های شیری

عنوان مقاله [English]

The Effect of Close-up Premix Feeding on the Incidence of Retained Placenta and Other Disorders in Holstein Dairy Herds

نویسنده [English]

• Tahere Amirabadi Farahani

Assistant Professor, Animal Sciences, Faculty of Agriculture, Shahrekord University, Shahrekord, Iran

چکیده [English]

Objective: The objective of this study was to evaluate the effect of feeding a close-up premix on the incidence of retained placenta and other metabolic disorders, milk yield, and reproductive performance of Holstein dairy cows.

Methods: A total of 190 multiparous Holstein cows (Farm 1 = 94 cows, Farm 2 = 96 cows) with similar parity, body condition score, and previous lactation milk yield were enrolled in the study 21 days before the expected calving date. The cows were randomly assigned to one of two dietary treatments: cows fed the herd’s close-up diet (control group) and cows received a premix, which replaced 7.5% DM of the basal diet (Power Close). The premix contained protein supplements, macro and micro minerals, vitamins, and additives. The sex and weight of calves were determined immediately after calving, and the amount of colostrum produced at the first milking was recorded. Milk yield and composition were recorded monthly at each milking within 150 DIM, and milk samples were collected monthly to measure milk composition. The incidence of metabolic disorders including dystocia, retained placenta, milk fever, ketosis, displaced abomasum, metritis, clinical endometritis, and culling were recorded within 60 DIM. Reproductive factors such as calving interval to first insemination, pregnancy rates at first and second insemination, pregnancy rate, number of inseminations per pregnancy, and open days were recorded.

Results: The results of this study indicated that feeding Power Close during the close-up period significantly reduced the incidence of retained placenta (P < 0.05) and ketosis (P  0.05). Additionally, the incidence of metritis and culling tended to decrease in cows fed Power Close compared to the control group. However, the incidence of other metabolic disorders, including dystocia, milk fever, displaced abomasum, and endometritis was not significantly affected. Colostrum yield during the first milking (P  0.05), milk yield (P < 0.05), and 4% fat-corrected milk yield (P  0.05) were higher in cows fed Power Close compared to the control group. However, milk fat content was lower in the Power Close group than in the control group (P < 0.05). Calf birth weight and reproductive parameters, including the number of inseminations per conception, conception rate in the first and second inseminations, and pregnancy rate up to 150 days in milk were not affected by Power Close supplementation. However, the interval to first insemination and days open were reduced in cows fed Power Close compared to those fed the control diet (P < 0.05).

Conclusion: The findings of this study indicate that feeding Power Close during the transition period can effectively reduce the incidence of retained placenta, metritis, and culling within the first 60 days of lactation, while also increasing colostrum and milk production. However, despite its positive effect on the average days open, it did not significantly impact pregnancy rate.

کلیدواژه‌ها [English]

• Close-up period
• Dairy herds
• Permix
• Retained placenta