پروانه هاشمی؛ لیلا طاهرآبادی؛ فرخ کفیل زاده
چکیده
مقدمه: سیلو کردن یکی از روش‌های نگهداری گیاهان علوفه‌ای جهت تغذیه دام می‌باشد. استفاده از منابع کربوهیدراتی در تهیه سیلاژ می‌تواند از طریق افزایش غلظت اسید لاکتیک سبب بهبود کیفیت تخمیر بی‌هوازی گردد. میزان پایداری هوازی سیلاژ پس از قرار گرفتن در معرض هوا یکی از پارامترهای کیفی سیلاژ است. باکتری‌های اسید لاکتیک تخمیرکننده ناهمگن ...
بیشتر
مقدمه: سیلو کردن یکی از روش‌های نگهداری گیاهان علوفه‌ای جهت تغذیه دام می‌باشد. استفاده از منابع کربوهیدراتی در تهیه سیلاژ می‌تواند از طریق افزایش غلظت اسید لاکتیک سبب بهبود کیفیت تخمیر بی‌هوازی گردد. میزان پایداری هوازی سیلاژ پس از قرار گرفتن در معرض هوا یکی از پارامترهای کیفی سیلاژ است. باکتری‌های اسید لاکتیک تخمیرکننده ناهمگن به منظور افزایش پایداری هوازی در تهیه سیلاژ استفاده می‌شوند. با این‌وجود، هیچ اطلاعاتی در مورد استفاده باکتری لاکتوباسیلوس فرمنتوم، به عنوان یک باکتری اسید لاکتیک تخمیرکننده ناهمگن بر پایداری هوازی سیلاژ علف نپیر با یا بدون استفاده از منابع کربوهیدراتی در دست نیست.
هدف از مطالعه: این پژوهش به منظور بررسی اثر لاکتوباسیلوس فرمنتوم 92069 و ملاس بر خصوصیات تخمیر، پایداری هوازی و قابلیت هضم آزمایشگاهی سیلاژ علف نپیر به عنوان یک منبع علوفه جدید (معرفی شده برای اولین بار) در کشور انجام شد.
مواد و روش ها: علف نپیر در اردیبهشت ماه 1400 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کشت شد. جهت تهیه سیلاژ، علوفه برداشت شده پس از خرد شدن با نسبت های صفر، سه و شش درصد ملاس با یا بدون دوزهای صفر، cfu106× 1 و cfu 106 × 2 لاکتوباسیلوس فرمنتوم به ازای هر گرم وزن علوفه تازه تلقیح و سپس در سیلوهای آزمایشگاهی با چهار تکرار ذخیره شد. پس از 90 روز سیلو کردن، ترکیب شیمیایی و محصولات تخمیر سیلاژها مانند اسید لاکتیک، اسید بوتیریک، اسید استیک، نیتروژن آمونیاکی و قابلیت هضم تعیین شد. جمعیت قارچی سیلاژها شامل مخمر و کپک نیز تعیین شد. طی فرآیند تخمیر هوازی، پایداری هوازی، تغییرات pH و جمعیت قارچ نیز اندازه‌گیری شد.
نتایج و بحث: افزایش سطح ملاس با افزایش ماده خشک و کربوهیدارت‌های محلول سیلاژ همراه بود. کمترین مقادیرpH (90/3 تا 97/3) با تولید بیشتر غلظت اسید لاکتیک (9/47 تا 3/53 گرم در کیلوگرم ماده خشک) در سیلاژهای تهیه شده با سطح بالای ملاس با یا بدون تلقیح کننده باکتریایی مشاهده شد. افزودن لاکتوباسیلوس فرمنتوم سبب افزایش تولید اسید استیک در سیلاژها شد اما، تاثیری در پایداری هوازی سیلاژها نداشت. قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی و همچنین، انرژی قابل متابولیسم سیلاژهای حاوی ملاس با یا بدون تلقیح کننده باکتریایی بالاتر بود.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که سیلاژ علف نپیر بدون افزودنی‌ها از کیفیت مناسبی برخوردار بود. با این‌حال، استفاده از ملاس منجر به بهبود تخمیر بی‌هوازی و قابلیت هضم شد. پایداری هوازی سیلاژ علف نپیر علی‌رغم افزایش اسید استیک با افزودن لاکتوباسیلوس فرمنتوم تا cfu 106 × 2 تحت تأثیر قرار نگرفت.
فاطمه خسروی؛ محمد حسن فتحی نسری
چکیده
دانه انار (حاوی 5/47 درصد ماده خشک) به مدت 70 روز در سطلهای پلاستیکی سه کیلویی سیلو شد و سپس ترکیب شیمیایی، غلظت ترکیبات فنلی و فراسنجههای تجزیهپذیری شکمبهای ماده خشک و نیز تجزیهپذیری شکمبهای و پس از شکمبهای ماده خشک دانه سیلو شده و نیز دانه خشک شده تعیین گردید. نتایج نشان داد سیلو کردن سبب کاهش معنیدار میزان کل ترکیبات ...
بیشتر
دانه انار (حاوی 5/47 درصد ماده خشک) به مدت 70 روز در سطلهای پلاستیکی سه کیلویی سیلو شد و سپس ترکیب شیمیایی، غلظت ترکیبات فنلی و فراسنجههای تجزیهپذیری شکمبهای ماده خشک و نیز تجزیهپذیری شکمبهای و پس از شکمبهای ماده خشک دانه سیلو شده و نیز دانه خشک شده تعیین گردید. نتایج نشان داد سیلو کردن سبب کاهش معنیدار میزان کل ترکیبات فنلی، تانن کل، اسید گالیک، اسید تانیک، پونیکالین و پونیکالاژین A شد اما غلظت تاننهای متراکم، اسید الاژیک و پونیکالاژین B تحت تأثیر روش ذخیرهسازی قرار نگرفت. فراسنجههای تجزیهپذیری شکمبهای ماده خشک، بخش سریع تجزیه، کند تجزیه و تجزیهپذیری مؤثر در نرخ عبورهای 02/0، 05/0 و 08/0 در ساعت تحت تأثیر روش ذخیرهسازی قرار نگرفت. سیلو کردن سبب افزایش معنیدار گوارشپذیری شکمبهای ماده خشک و گوارشپذیری ماده خشک در کل دستگاه گوارش و کاهش معنیدار ثابت نرخ تجزیه ماده خشک و گوارشپذیری پس از شکمبهای ماده خشک گردید (05/0P<). براساس نتایج این تحقیق سیلو کردن تفاله دانه انار ارزش غذایی این پسماند خوراکی را بهبود میبخشد.