مرتضی کرمی؛ محسن باقری
چکیده
هدف از این آزمایش بررسی مقایسه ای عملکرد پروار و خصوصیات کمی لاشه بره های لری بختیاری و آمیخته های رومانفΧلری بختیاری بود. به همین منظور از 44 راس بره لری بختیاری 100 روزه و 44 راس بره آمیخته رومانف با لری بختیاری 100 روزه در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 2Χ2Χ2 با دو گروه ژنتیکی(لری بختیاری و آمیخته رومانفΧلری بختیاری)جنس ...
بیشتر
هدف از این آزمایش بررسی مقایسه ای عملکرد پروار و خصوصیات کمی لاشه بره های لری بختیاری و آمیخته های رومانفΧلری بختیاری بود. به همین منظور از 44 راس بره لری بختیاری 100 روزه و 44 راس بره آمیخته رومانف با لری بختیاری 100 روزه در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 2Χ2Χ2 با دو گروه ژنتیکی(لری بختیاری و آمیخته رومانفΧلری بختیاری)جنس (نر و ماده) و سال (1395 و 1396) استفاده شد. افزایش وزن روزانه، جیره های مورد مصرف،، ضریب تبدیل خوراک و نیز ویژگی های کمی لاشه دام ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین افزایش وزن روزانه قبل از شیرگیری و نیز وزن در سن 100 روزگی (پایان شیرگیری) در بره های آمیخته رومانفΧلری بختیاری بیشتر از بره های لری بختیاری بود(p <0/05). اما میانگین افزایش وزن روزانه طی دوره پروار، وزن دوره پروار، مصرف خوراک، وزن لاشه و درصد دنبه بره های لری بختیاری بیشتر از آمیخته های رومانفΧلری بختیاری بود(p <0/05). بره های نر ، میانگین افزایش وزن روزانه دوره پروار بیشتر و ضریب تبدیل کمتری نسبت به بره های ماده داشتند(p <0/05). درصد دنبه و چربی لاشه بره های نربیشتز از ماده ها بود(p <0/05). نتایج این مطالعه نشان داد که عملکرد قبل از شیرگیری بره های آمیخته از بره های لری بختیاری بهتر ولی عملکرد دوره پروار آن ها کمتر است. لذا به نظر می رسد پروار بره های لری بختیاری مناسب تر از آمیخته ها در استان چهارمحال و بختیاری باشد.
محمد پناه؛ منوچهر سوری؛ سمیرا وره زردی
چکیده
تعداد 20 رأس بره شیرخوار با میانگین سن یک ماه از نژاد سنجابی (10 رأس نر و 10 رأس ماده) با وزن اولیه به ترتیب (3/1±) 4/13 و (9/0±) 6/11 کیلوگرم به منظور بررسی اثر یک جیره تکمیلی بر ماده خشک مصرفی، سرعت رشد و خصوصیات لاشه مورد استفاده قرار گرفت. بره های هر جنس براساس وزن زنده گروه بندی شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی، کنترل (شیر مادر ...
بیشتر
تعداد 20 رأس بره شیرخوار با میانگین سن یک ماه از نژاد سنجابی (10 رأس نر و 10 رأس ماده) با وزن اولیه به ترتیب (3/1±) 4/13 و (9/0±) 6/11 کیلوگرم به منظور بررسی اثر یک جیره تکمیلی بر ماده خشک مصرفی، سرعت رشد و خصوصیات لاشه مورد استفاده قرار گرفت. بره های هر جنس براساس وزن زنده گروه بندی شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی، کنترل (شیر مادر و دسترسی آزاد به یونجه) یا تکمیلی (شیر مادر و دسترسی آزاد به یونجه و کنسانتره) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی و به روش فاکتوریل 2 × 2 پرورش داده شدند. رشد بره ها تا سن 130 روزگی ثبت و در پایان دوره، تمام بره ها برای بررسی خصوصیات لاشه ذبح گردیدند. میانگین شیر مصرفی بره های نر (685 گرم) بیشتر از بره های ماده (539 گرم) بود (01/0P<). افزایش وزن روزانه بره های نر بیشتر از ماده ها (240 در مقابل 163 گرم) و بره های گروه تکمیلی بیشتر از بره های گروه کنترل (259 در مقابل 145 گرم) بود (01/0P<). چربی لاشه بره های نر و ماده گروه تکمیلی نسبت به بره های گروه کنترل بیشتر بود (01/0P<). نتایج نشان داد که جیره تکمیلی باعث بهبود سرعت رشد، خصوصیات لاشه و افزایش ذخیره چربی در بره ها گردید.