امیر احمدی خطیر؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری؛ محمد اسدی
چکیده
هدف: تنش‌گرمایی یکی از مهم‌ترین عوامل تنشزا در دام‌ها به‌شمار می‌رود که تأثیرات منفی بر تولید، سلامت، رشد و بهرهوری دام‌ها دارد. دما به‌همراه رطوبت بالا منجر به عدم تعادل بین خروجی حرارت متابولیک در بدن حیوان و اتلاف آن به محیط اطراف گشته و سبب تنش گرمایی میشود. یکی از راه‌کارهای بهینهسازی شرایط تولیدی و سلامت دام، ...
بیشتر
هدف: تنش‌گرمایی یکی از مهم‌ترین عوامل تنشزا در دام‌ها به‌شمار می‌رود که تأثیرات منفی بر تولید، سلامت، رشد و بهرهوری دام‌ها دارد. دما به‌همراه رطوبت بالا منجر به عدم تعادل بین خروجی حرارت متابولیک در بدن حیوان و اتلاف آن به محیط اطراف گشته و سبب تنش گرمایی میشود. یکی از راه‌کارهای بهینهسازی شرایط تولیدی و سلامت دام، از طریق بهبود سوخت‌وساز مواد مغذی و رفع یا کاهش شرایط تنش، استفاده از کروم به‌عنوان بهبوددهنده متابولیکی میباشد. کروم در سوخت‌وساز کربوهیدرات، پروتئین و چربیها نقش مهمی دارد. در صورت کمبود کروم در جیره غذایی، توانایی انسولین در سوخت‌وساز مواد مغذی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. کروم باعث افزایش حساسیت سلول‌های بتای پانکراس و به‌دنبال آن افزایش ترشح انسولین میشود. کروم به ترانسفرین باند میشود و به‌کمک آن انتقال مییابد. گیرندههای ترانسفرین به انسولین نیز حساس هستند و زمانیکه انسولین افزایش مییابد ترانسفرین به سمت غشا حرکت می‌کند و با افزایش سوخت‌وساز گلوکز سبب کاهش اثرات منفی تنشها میشود. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تغذیه شیر غنی‌شده با مکمل‌های معدنی، آلی و نانوذرات کروم بر عملکرد، گوارش‌پذیری مواد مغذی، رفتارهای تغذیه‌ای و ساخت پروتئین میکروبی گوساله‌های شیرخوار هلشتاین در شرایط تنش گرمایی انجام بود.
روش پژوهش: تعداد 32 رأس گوساله با میانگین وزنی 3±37 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی به چهار تیمار آزمایشی با هشت تکرار اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- شاهد (هیچ مکمل کرومی به شیر مصرفی گوساله‌ها افزوده نشد)، 2- افزودن سه میلی‌گرم مکمل کروم معدنی به شیر مصرفی، 3- افزودن سه میلی‌گرم مکمل کروم به شکل کروم-متیونین به شیر مصرفی و 4- افزودن سه میلی‌گرم مکمل کروم به شکل نانوذرات کروم به شیر مصرفی بودند. طول دوره آزمایش 63 روز بود.
نتایج: نتایج این آزمایش نشان داد که در گوساله‌های تغذیه‌شده با شیر غنی‌شده با نانوذرات کروم نسبت به گوساله‌های گروه شاهد، در وزن نهایی، افزایش وزن دوره، افزایش وزن روزانه، مصرف ماده خشک کل، مصرف ماده خشک آغازین و ضریب‌تبدیل خوراک، بهبود مشاهده شد (05/0≥P). اشکال مختلف کروم بر گوارش‌پذیری ماده خشک و ماده آلی در گوساله‌های شیرخوار تأثیر معنیداری داشتند، به‌طوری‌که بیش‌ترین گوارش‌پذیری ماده خشک و ماده آلی مربوط به تیمارهای دریافت‌کننده نانوذرات کروم نسبت به تیمار شاهد بود (05/0≥P). مکمل کروم به فرم‌های معدنی، آلی و نانوذرات کروم تأثیری بر رفتارهای تغذیه‌ای گوساله‌ها نداشت. اما رفتار ایستادن گوساله‌ها تحت تأثیر دریافت شکلهای مختلف کروم نسبت به تیمار شاهد افزایش و رفتار درازکشیدن کاهش یافت (05/0≥P). دریافت شکلهای مختلف کروم توسط گوساله‌ها تفاوت معنیداری بر مشتقات پورینی و سنتز پروتئین میکروبی ایجاد نکرد. اما مقدار اسید‌اوریک ادرار در تیمار شاهد بیش‌ترین و تیمار دریافت‌کننده نانوذرات کروم کم‌ترین مقدار را نشان داد (05/0≥P).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج حاصل، در گوساله‌های تغذیه‌شده با شیر غنی‌شده با نانوذرات کروم نسبت به گوساله‌های گروه شاهد، افزایش عملکرد مشاهده شد. استفاده از کروم به‌ویژه به شکل نانوذرات کروم در گوساله‌های تحت تأثیر تنش‌گرمایی توصیه میشود.
سارا لرکی؛ علیرضا البرزی؛ جواد جمشیدیان؛ فاطمه معدن کن
چکیده
هدف: به‌دلیل توسعه مقاومت به داروهای ضد کرمی رایج، پژوهش‌گران به‌دنبال راه‌های کارآمد و مقرون‌به‌صرفه برای مقابله با عفونت‌های انگلی هستند. نانوذرات به‌دلیل اندازه نانو مقیاس و سطح واکنش‌پذیری بالا در حال حاضر برای کاربردهای زیست‌پزشکی استفاده می‌شوند. باتوجه به شیوع بالای تریکواسترونژیلوزیس در نشخوارکنندگان کوچک هرگونه ...
بیشتر
هدف: به‌دلیل توسعه مقاومت به داروهای ضد کرمی رایج، پژوهش‌گران به‌دنبال راه‌های کارآمد و مقرون‌به‌صرفه برای مقابله با عفونت‌های انگلی هستند. نانوذرات به‌دلیل اندازه نانو مقیاس و سطح واکنش‌پذیری بالا در حال حاضر برای کاربردهای زیست‌پزشکی استفاده می‌شوند. باتوجه به شیوع بالای تریکواسترونژیلوزیس در نشخوارکنندگان کوچک هرگونه اختلال در سیرتکاملی مراحل پیش‌انگلی می‌تواند نقش مهمی در کنترل و پیشگیری از بیماری داشته باشد. نانوذرات به‌عنوان یک عامل ضد انگلی جدید، ایمن، ارزان و در دسترس می‌تواند نقش مهمی در کاهش میزان استرونژیلوزیس گوارشی در نشخوارکنندگان داشته باشد.
روش پژوهش: تعدادی نمونه مدفوع گوسفندی پس از جمع‌آوری مستقیم از رکتوم حیوان، از نظر آلودگی به تخم‌های استرونگل فرم به‌کمک روش شناورسازی مدفوع بررسی انگلی انجام گرفت. سپس کشت مدفوع بر روی نمونه‌های آلوده به تخم‌های استرونگل فرم در شرایط دمایی و رطوبت مناسب در مدت هفت تا 10 روز صورت گرفت. پس از 24 تا 48 ساعت از کشت، نوزادان مراحل اول و دوم (L1 و L2) تریکوسترونژیلیدهای موجود در محیط کشت به‌کمک روش برمن جمع‌آوری و در مواجه با اکسید نانوذرات فلزی مانند آلومینیوم، روی و آهن در ترکیب با دی‌متیل‌سولفوکساید (DMSO) پنج درصد و یک‌بار بدون حضور DMSO قرار گرفتند. هم‌چنین نوزادان مرحله سوم عفونت‌زای (L3) تریکوسترنژیلیدها پس از کشت مدفوع و جداسازی توسط روش برمن در معرض اکسید این نانوذرات قرار گرفتند. سپس میزان مرگ‌ومیر هریک از نوزادان در زیر استریومیکروسکوپ با توجه به حرکت آن‌ها موردبررسی و شمارش قرار گرفت. از آب مقطر و آلبندازول به‌ترتیب به‌عنوان کنترل منفی و مثبت آزمایشات استفاده گردید. به‌منظور بررسی فراساختاری سطح کوتیکول نوزادهای تیمارشده با نانوذرات، تعدادی نوزاد L3 تریکوسترونژیلید قبل از مواجهه با نانوذرات و پس از مواجهه به‌کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) آماده‌سازی گردیدند.
یافته‌ها: درصد مرگ‌ومیر واقعی در نوزادان L1 و L2 تیمارشده با اکسیدآلومینیوم در غلظت‌های 02/0 و 04/0 و 06/0 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر به‌ترتیب 23/9 و 66/44 و 85/70 درصد، اکسیدروی به‌ترتیب 03/43، 30/51 و 92/95 درصد و اکسید آهن به‌ترتیب 84/33، 42/96 و 48/98 درصد بود. در گروه تیمار مواجه نانوذرات فلزی با لارو L3، مرگ‌ومیری مشاهده نگردید. در تصاویر به‌دست‌آمده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مشاهده گردید، لایه کوتیکولی لاروهای L1 و L2 تریکوسترونژیلیدهای تیمارشده با نانوذرات اکسید آهن واجد ظاهری ناصاف و چروکیده در مقایسه با ظاهر صاف و یکنواخت لاروهای طبیعی بودند.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج حاصل و با توجه به ارزانی قیمت و در دسترس‌بودن نانوذرات آهن و روی می‌توان از آن‌ها به‌عنوان عامل پیشگیرانه از بیماری‌های تریکوسترونژیلوزیس نشخوارکنندگان کوچک در مراتع به‌طور وسیع استفاده نمود.