حسین محمدی؛ امیر حسین خلتآبادی فراهانی؛ مهدیه مهدیپور
چکیده
هدف: شناسایی نشانههای انتخاب میتواند دیدگاههای ارزشمندی در مورد مناطق ژنومی که تحت انتخاب مثبت هستند فراهم کرده و درک بهتری از روابط بین فنوتیپ و ژنوتیپ ارائه کند. در طول چند دهه گذشته، برنامه انتخاب در جوجههای گوشتی براساس رشد سریع و افزایش بازده غذایی انجام گرفته است. از طرفی این سرعت رشد بالا به علت همبستگی ژنتیکی با ...
بیشتر
هدف: شناسایی نشانههای انتخاب میتواند دیدگاههای ارزشمندی در مورد مناطق ژنومی که تحت انتخاب مثبت هستند فراهم کرده و درک بهتری از روابط بین فنوتیپ و ژنوتیپ ارائه کند. در طول چند دهه گذشته، برنامه انتخاب در جوجههای گوشتی براساس رشد سریع و افزایش بازده غذایی انجام گرفته است. از طرفی این سرعت رشد بالا به علت همبستگی ژنتیکی با افزایش ذخیره چربی بدن، باعث کاهش کیفیت گوشت شده است که متخصصین اصلاح نژاد طیور را با چالشهای جدیدی مواجه کرده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی مناطق ژنومی تحت انتخاب مثبت مرتبط با ذخیره چربی بدن در سن هفت هفتگی جوجههای گوشتی با استفاده از روش آماری مبتنی بر عدم تعادل پیوستگی بود.
روش پژوهش: بدین منظور تعداد 475 قطعه پرنده دو لاین جوجه گوشتی کشور چین در نسل یازدهم که بهصورت واگرا هدف انتخاب بودند، با استفاده از یک تراشه 60K تعیین ژنوتیپ شده بودند، استفاده گردید. در مرحله اول شناسایی مناطق ژنومی و ژنهای کاندیدای مرتبط با ذخیره چربی توسط آزمون XP-EHH که مبتنی بر عدم تعادل پیوستگی است بهوسیله نرمافزار Selscan (نسخه 0/2) مورد استفاده قرار گرفت. برای تعیین مناطق ژنومی کاندیدای مرتبط با صفت ذخیره چربی بدن یک درصد ارزش بالایی آماره XP-EHH بهصورت پنجرههای ژنومی 10 نشانگری انتخاب شدند. در نهایت جهت شناسایی ژنهای کاندیدای مرتبط با صفت مورد پژوهش و نقش عملکردی آنها بهترتیب از برنامه BioMart و DAVID استفاده شد. همچنین برای بررسی وجود QTLهای مرتبط با صفت ذخیره چربی در مناطق ژنومی شناساییشده از آخرین نسخه منتشرشده پایگاه برخطAnimal genome استفاده شد.
یافتهها: بررسی ژنهای گزارششده در مناطق کاندیدا نشان داد که در داخل یا مجاورت این نواحی، ژنهای STAB2، TAPT1، JDP2، FNDC3B، PTPN11، ADIPOR1 و SLC44A3 قرار داشتند. بررسی بیوانفورماتیکی این مناطق نشان داد، ژنهای موجود در این مناطق با متابولیسم لیپید، انتقال اسیدهای چرب، گیرندههای لیپوپروتئین، متابولیسم و هومئوستازی گلوکز مرتبط بودند. با بررسی مناطق ژنومی کاندیدا در پایگاهAnimal genome ، QTLهای مرتبط با وزن چربی محوطه بطنی و وزن چربی لاشه گزارش شده بود.
نتیجهگیری کلی: بهطور کلی ژنهای متعددی که در نواحی ژنومی شناساییشده براساس عملکرد میتوانند بهعنوان کاندیداهای تحت انتخاب مطرح باشند. به هر حال، بررسی بیشتر ژنهای مرتبط با مناطق ژنومی بهدستآمده از مطالعات جستجوی پویش ژنومی ضروری است. نتایج این پژوهش میتواند در درک ساز و کار ژنتیکی کنترلکننده صفت ذخیره چربی بدن با هدف افزایش وزن همراه با کاهش ذخیره چربی بدنی در طی دوره پرورش جوجه گوشتی مورداستفاده قرار گیرد.
حمید مولایی مقبلی؛ مژگان مظهری؛ امیدعلی اسماعیلی پور؛ حسین دوماری
چکیده
اثر منابع مختلف روغن گیاهی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و شاخصهای بیوشیمیایی خون جوجههای گوشتی، با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1-جیره پایه و روغن سویا، 2-جیره پایه و روغن آفتابگردان، 3-جیره پایه و روغن کانولا ...
بیشتر
اثر منابع مختلف روغن گیاهی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و شاخصهای بیوشیمیایی خون جوجههای گوشتی، با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1-جیره پایه و روغن سویا، 2-جیره پایه و روغن آفتابگردان، 3-جیره پایه و روغن کانولا و 4- جیره پایه و روغن کنجد بودند. اثر منبع روغن بر مصرف خوراک در دورههای مختلف پرورش معنیدار نبود. در دوره رشد، پایانی و کل دوره پرورش، جوجههای تغذیه شده با روغن کنجد و کانولا افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری را در مقایسه با جوجههای تغذیه شده با دیگر منابع روغن داشتند (p>0/05). هزینه خوراک مصرفی در جیره های حاوی روغن کنجد بالاتر از سایر جیره های آزمایشی بود و پرنده های تغذیه شده با جیره حاوی روغن کنجد سود کم تری در مقایسه با پرنده های تغذیه شده با روغن سویا و کانولا داشتند(p>0/05). وز ننسبی لاشه، سینه و ران در جوجه های تغذیه شده با روغن کنجد و کانولا بیشتر بود(p>0/05). کلسترول سرم خون جوجه های تغذیه شده با روغن کنجد کمتر از سایر تیمارها بود(p>0/05). باتوجه به مشاهده عملکرد بهتر در جوجه های تغذیه شده با روغن کنجد و کانولا با در نظر گرفتن هزینه پایین تر و سود بالاتر جیره حاوی روغن کانولا در مقایسه با روغن کنجد مصرف آن در جیره جوجه های گوشتی توصیه می شود.