هوشنگ جعفری؛ فرشید فتاح نیا؛ یحیی عباسپور؛ پوریا دادور؛ صیفعلی ورمقانی؛ منوچهر طهماسبی
دوره 25، شماره 3 ، مهر 1402، ، صفحه 295-308
چکیده
در این مطالعه اثر سطح کنگرفرنگی (Cynara scolymus L.) در جیره به‌جای یونجه بر الگوی اسیدهای چرب و صفات کیفی گوشت بره‌های نر پرواری با استفاده از 24 رأس بره نر کردی (با وزن زنده 2/35±30/18کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هشت تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره بدون کنگرفرنگی (شاهد)، 2- جیره حاوی 10 درصد کنگرفرنگی و 3- جیره حاوی ...
بیشتر
در این مطالعه اثر سطح کنگرفرنگی (Cynara scolymus L.) در جیره به‌جای یونجه بر الگوی اسیدهای چرب و صفات کیفی گوشت بره‌های نر پرواری با استفاده از 24 رأس بره نر کردی (با وزن زنده 2/35±30/18کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هشت تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره بدون کنگرفرنگی (شاهد)، 2- جیره حاوی 10 درصد کنگرفرنگی و 3- جیره حاوی 20 درصد کنگرفرنگی بودند. دوره آزمایش 100 روز بود که 20 روز آن به دوره عادت‌پذیری و 80 روز به ثبت داده‌ها و جمع‌آوری نمونه‌ها اختصاص داده شد. نتایج نشان داد افزودن کنگرفرنگی به جیره سبب بهبود افزایش وزن روزانه بره‌ها شد (0/05>P)، هم‌چنین با افزایش سطح کنگرفرنگی در جیره بره‌ها وزن لاشه گرم و درصد لاشه به‌صورت خطی افزایش یافت (0/05>P). سطح کنگرفرنگی جیره اثری بر اجزای لاشه (گردن، سردست، سرسینه و قلوه‌گاه، راسته، ران و دنبه)، ترکیب شیمیایی گوشت (رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر) و فراسنجه‌های رنگ‌سنجی (روشنی، قرمزی، زردی) گوشت بره‌های پرواری نداشت. الگوی اسید چرب گوشت بره‌های آزمایشی (شامل انواع اسیدهای چرب اشباع، غیراشباع و لینولئیک‌اسید کونژوگه) تحت تأثیر سطح کنگرفرنگی جیره‌های غذایی قرار نگرفت. با توجه به نتایج حاصل، تغذیه بره‌های پرواری با علوفه کنگرفرنگی (تا 20 درصد کل جیره مخلوط) بر مصرف خوراک و کیفیت گوشت بره‌های پرواری اثر منفی ندارد و سبب بهبود بازده لاشه آن‌ها می‌شود.
رضا ناصری هرسینی؛ فرخ کفیل زاده
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 349-360
چکیده
اثر اخته کردن بر ترکیب بافتی ناحیه ران و ویژگیهای کیفی گوشت در عضله بایسپس فموریس بزغالههای نر نژاد مرخز در قالب یک طرح کاملاً تصادفی شامل دو تیمار و چهار تکرار بررسی شد. بدین منظور 16 رأس بزغاله نر نژاد مرخز به مدت 119 روز با جیره آزمایشی تغذیه شد و اخته کردن بزغالهها در تیمار مربوطه یک هفته قبل از آغاز دوره سازگاری انجام گرفت. ...
بیشتر
اثر اخته کردن بر ترکیب بافتی ناحیه ران و ویژگیهای کیفی گوشت در عضله بایسپس فموریس بزغالههای نر نژاد مرخز در قالب یک طرح کاملاً تصادفی شامل دو تیمار و چهار تکرار بررسی شد. بدین منظور 16 رأس بزغاله نر نژاد مرخز به مدت 119 روز با جیره آزمایشی تغذیه شد و اخته کردن بزغالهها در تیمار مربوطه یک هفته قبل از آغاز دوره سازگاری انجام گرفت. نتایج نشان داد که شاخص عضلانی بودن ناحیه ران در بزغالههای گروه کنترل بیش از گروه اخته شده بود (05/0P<). درصد رطوبت در گوشت بزغالههای اخته شده کمتر و درصد چربی بیشتر از بزغالههای اخته نشده بود (05/0P<). در عضله بایسپس فموریس بزغالههای اخته درصد اسید پالمیتیک بیشتر و درصد مجموع اسیدهای چرب مطلوب و نسبت (C18:0+C18:1)/C16:0 کمتر از بزغالههای اخته نشده بود (05/0P<). نتایج تحقیق نشان داد که اخته کردن بزغالههای مرخز برای مصرف گوشت آن توسط انسان، از نظر مقدار و ترکیب اسیدهای چرب، قابل توجیه نیست.