نوید قوی پنجه؛ سید احمد حسینی؛ علی رضا آقاشاهی؛ مجتبی افشین
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارزش غذایی گیاه خارشتر با استفاده از روشهای درونکیسهای و تولید گاز و مقایسه آن با علف خشک یونجه بود. نمونه‌های علوفه به‌صورت دستی برداشت و ترکیب شیمیایی و فنولی آن طبق روشهای توصیه‌شده آزمایشگاهی تعیین شد. هم‌چنین از روشهای تولید گاز، کیسه‌های نایلونی و هضم سه مرحله‌ای آنزیمی برای تعیین ارزش ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارزش غذایی گیاه خارشتر با استفاده از روشهای درونکیسهای و تولید گاز و مقایسه آن با علف خشک یونجه بود. نمونه‌های علوفه به‌صورت دستی برداشت و ترکیب شیمیایی و فنولی آن طبق روشهای توصیه‌شده آزمایشگاهی تعیین شد. هم‌چنین از روشهای تولید گاز، کیسه‌های نایلونی و هضم سه مرحله‌ای آنزیمی برای تعیین ارزش غذایی نمونه‌ها استفاده شد. میزان ماده آلی، پروتئین خام و کلسیم خارشتر پایین‌تر از علف خشک یونجه بود (05/0P<)، درحالی‌که الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، لیگنین، خاکستر و فسفر گیاه خارشتر به‌طور معنیداری بیشتر بود (05/0P<). میزان کل ترکیبات فنولی، تانن کل، تانن متراکم و تانن قابل هیدرولیز گیاه خارشتر نیز بالاتر از علف خشک یونجه بود (05/0P<). بخش سریع‌تجزیه، کُند تجزیه و نرخ ثابت تجزیه گیاه خارشتر و علف خشک یونجه اختلاف معنیداری نداشتند. اما، تجزیه‌پذیری مؤثر گیاه خارشتر از علف خشک یونجه کم‌تر بود (05/0P<). نرخ ثابت تولید گاز (c) گیاه خارشتر و علف خشک یونجه با یکدیگر مشابه بودند، با این‌حال، پتانسیل تولید گاز (b) آن از علف خشک یونجه کم‌تر بود (05/0P<). گوارشپذیری ماده آلی، انرژی قابل سوختوساز و انرژی خالص شیردهی نیز در گیاه خارشتر کم‌تر از علف خشک یونجه برآورد شد (05/0P<). براساس نتایج این پژوهش، گیاه خارشتر با ترکیب شیمیایی و فراسنجه‌های گوارشپذیری مناسب و هزینه تولید کم‌تر در مقایسه با علف خشک یونجه، امکان جایگزینی با بخشی از علوفه جیره شتر را دارد.
سید احمد حسینی؛ محمد حسن فتحی نسری؛ همایون فرهنگ فر؛ مسعود دیدارخواه
چکیده
در این پژوهش، ارزش غذایی گونه‌های مرتعی مورد چرای شتر از چهار گونه خارشتر، زردتاغ، اشنان و سرخ‌گز در سه مرحله فنولوژیکی رویشی، گلدهی و بذردهی مراتع شهرستان بیرجند ارزیابی شد. از گونه‌های مذکور در مراحل مختلف رشد به صورت تصادفی نمونه برداری و ترکیب شیمیایی آن‌ها اندازه گیری شد. گوارش پذیری شکمبه‌ای ماده خشک با استفاده از یک شتر ...
بیشتر
در این پژوهش، ارزش غذایی گونه‌های مرتعی مورد چرای شتر از چهار گونه خارشتر، زردتاغ، اشنان و سرخ‌گز در سه مرحله فنولوژیکی رویشی، گلدهی و بذردهی مراتع شهرستان بیرجند ارزیابی شد. از گونه‌های مذکور در مراحل مختلف رشد به صورت تصادفی نمونه برداری و ترکیب شیمیایی آن‌ها اندازه گیری شد. گوارش پذیری شکمبه‌ای ماده خشک با استفاده از یک شتر فیستوله گذاری شده بررسی شد. میزان پروتئین خام خارشتر و اشنان بالاتر از سایر گونه‌ها بود و پایین‌ترین میزان الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شویند اسیدی و تانن در اشنان مشاهده شد (p <0/05). بخش کند تجزیه، ثابت نرخ تجزیه و تجزیه پذیری موثر ماده خشک اشنان بالاتر از سایر گونه ها بود(p <0/05). اشنان با بالاتر بودن پروتئین خام و تجزیه پذیری موثر ماده خشک و پایین تر بودن الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی نسبت به سایر گونه ها با ارزش تر بوده و جایگزین یونجه در سه سطح صفر، 50 و 100 درصد در جیره شترهای شیریشد. تغذیه اشنان سبب ایجاد تفاوت معنی دار در عملکرد تولید و ترکیب شیمیایی شیر نشد. مصرف ماده خشک با افزایش سطح جایگزینی اشنان کاهش ولی مقدار پروتئین و نیتروژن اوره ای شیر افزایش یافت(p <0/05). با توجه به نتایج این آزمایش جایگزینی یونجه با گونه مرتعی اشنان در تغذیه شترهای شیری با حفظ عملکرد تولیدی دام منجر به کاهش هزینه تغذیه شتر و اقتصادی تر شدن پرورش این دام با ارزش می شود.