کاظم یوسفی کلاریکلائی؛ حسین یوسفی کلاریکلائی؛ حسن روحانی پور؛ سید عبدالله حسینی؛ کریم نوبری؛ مختار مهاجر؛ پرستو پورغفور لنگرودی
چکیده
تأثیر نسبت‌های مختلف جیره‌ای والین به لیزین بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی، سیستم ایمنی، خصوصیات لاشه و شاخص‌های اقتصادی جوجه‌‌های گوشتی آرین با استفاده از 500 قطعه جوجه‌گوشتی یک روزه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج گروه آزمایشی و پنج تکرار و 20 پرنده در هر تکرار به‌مدت 40 روز بررسی شد. گروه‌های آزمایشی شامل گروه اول: ...
بیشتر
تأثیر نسبت‌های مختلف جیره‌ای والین به لیزین بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی، سیستم ایمنی، خصوصیات لاشه و شاخص‌های اقتصادی جوجه‌‌های گوشتی آرین با استفاده از 500 قطعه جوجه‌گوشتی یک روزه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج گروه آزمایشی و پنج تکرار و 20 پرنده در هر تکرار به‌مدت 40 روز بررسی شد. گروه‌های آزمایشی شامل گروه اول: تیمار شاهد (والین منفی 75، حاوی نسبت 75 درصد اسیدآمینه والین به اسیدآمینه لیزین بدون استفاده از اسیدآمینه ال-والین افزودنی)، گروه دوم: والین مثبت 80 (نسبت 80 درصد اسیدآمینه والین به اسیدآمینه لیزین با استفاده از اسیدآمینه ال-والین افزودنی)، گروه سوم: والین مثبت 85 (نسبت 85 درصد اسیدآمینه والین به اسیدآمینه لیزین با استفاده از اسیدآمینه والین افزودنی)، گروه چهارم: والین منفی 80 (نسبت 80 درصد اسیدآمینه ال-والین به اسیدآمینه لیزین بدون استفاده از اسیدآمینه والین افزودنی، گروه پنجم: والین منفی 85 (نسبت 85 درصد اسیدآمینه والین به اسیدآمینه لیزین بدون استفاده از اسیدآمینه ال-والین افزودنی) در جیره می‌باشد. نتایج نشان داد که استفاده از جیرههای حاوی نسبت اسیدآمینه والین منفی 80 و 85 درصد، سبب کاهش خوراک مصرفی، ضریب تبدیل خوراک، وزن نسبی چربی و قلب در کل دوره شد (05/0>P). سطح آلبومن و پروتئین کل در تیمار شاهد بیشتر از سایر گروه‌های آزمایشی بود (05/0>P). براساس نتایج این مطالعه، تأثیر استفاده از جیره حاوی نسبت اسیدآمینه والین منفی 85 درصد بر عملکرد در کل دوره‌های پرورش بارزتر بود و هم‌چنین سبب بهبود فراسنجه‌های لیپید سرم، کاهش ذخیره چربی در محوطه شکمی و افزایش سودآوری خواهد شد.
کریم نوبری؛ عبدالحلیم کر؛ عبدالحکیم توغدری؛ صابر جلوخانی نیارکی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر استفاده از شاخص‌های مربوط به صفات بیومتریک در شناسایی تفاوت بین اسب‌های نژاد ترکمن و تروبرد بود. ابعاد مختلف بدن 23 نریان و 23 مادیان از نژاد تروبرد و 26 نریان و 33 مادیان از نژاد ترکمن دو، سه و چهار ساله برای محاسبه 12 شاخص اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده با آزمایش فاکتوریل 3×2×2 در قالب طرح کاملا تصادفی و ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر استفاده از شاخص‌های مربوط به صفات بیومتریک در شناسایی تفاوت بین اسب‌های نژاد ترکمن و تروبرد بود. ابعاد مختلف بدن 23 نریان و 23 مادیان از نژاد تروبرد و 26 نریان و 33 مادیان از نژاد ترکمن دو، سه و چهار ساله برای محاسبه 12 شاخص اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده با آزمایش فاکتوریل 3×2×2 در قالب طرح کاملا تصادفی و نرمافزار R مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. فاکتورهای مورد بررسی شامل نژاد (ترکمن و تروبرد)، جنس (مادیان و نریان) و سن (دو، سه و چهار ساله) بودند. این پژوهش نشان داد که شاخص‌های ارتفاع جدوگاه به طول بدن (0/05>P)، دور متاکارپوس به طول متاکارپوس (0/01>P) و دور متاتارتوس به طول متاتارتوس (0/01>P) در نژاد تروبرد بیشتر از ترکمن بود و شاخص عرض گردن در ناحیه سر به ارتفاع جدوگاه (0/05>P) در نژاد ترکمن بیشتر بود. سن بر روی شاخص ارتفاع جدوگاه (0/05>P) و دور متاتارتوس (0/01>P) و جنس بر روی شاخص دور متاکارپوس (0/01>P) تاثیر معنیدار داشت. با توجه به تاثیر معنیدار نژاد بر برخی از شاخص‌های مربوط به صفات بیومتریک، میتوان از آن شاخصها با در نظر گرفتن سن و جنس در شناسایی نژاد اسبها استفاده نمود.