سهیل میرحبیبی؛ محمد اسدی؛ مجتبی حقیقت؛ حسین عمرانی؛ یعقوب سلیمانی ننادگانی
چکیده
هدف: آینده مزرعه گاوشیری نتیجه پرورش صحیح گوساله‌های شیرخوار گله میباشد. از این‌رو توجه به عوامل تغذیه و جلوگیری از ابتلا به بیماری که تأثیر زیادی بر کاهش مرگ‌ومیر و ضرر اقتصادی مزرعه در ابتدای زندگی دارد، از اهمیت زیادی برخوردار میباشد. ازآنجایی‌که ساختار جفت گاو ذخایر خون مادر و جنین را جدا می‌کند، گوساله بدون ایمونوگلوبولین ...
بیشتر
هدف: آینده مزرعه گاوشیری نتیجه پرورش صحیح گوساله‌های شیرخوار گله میباشد. از این‌رو توجه به عوامل تغذیه و جلوگیری از ابتلا به بیماری که تأثیر زیادی بر کاهش مرگ‌ومیر و ضرر اقتصادی مزرعه در ابتدای زندگی دارد، از اهمیت زیادی برخوردار میباشد. ازآنجایی‌که ساختار جفت گاو ذخایر خون مادر و جنین را جدا می‌کند، گوساله بدون ایمونوگلوبولین متولدشده و برای به‌دست‌آوردن ایمنی کافی و محافظت در برابر میکروب‌های بیماری‌زا، تا زمانی که ایمنی خودش در سه تا چهار هفته ایجاد شود، کاملاً به جذب ایمونوگلوبولین‌ها از آغوز نیاز دارد. انتقال غیرفعال کافی فواید کوتاه‌مدت و بلندمدت متعددی از جمله کاهش خطر ابتلا به عوارض و مرگ‌ومیر قبل و بعد از شیرگیری، افزایش سرعت افزایش وزن و بازده خوراک، تولید شیر و بقای بیشتر در دامها دارد. این‌که گوساله مقدار کافی از ایمونوگلوبولین (IgG) G را می‌بلعد، به حجم و غلظت IgG آغوز تغذیه شده بستگی دارد. در رابطه با مقدار مناسب و تعداد دفعات آغوز مصرفی گوساله‌ها توصیه‌های متفاوتی وجود دارد که با توجه به افزایش حجم آغوز تولیدی، افزایش مصرف آن در برخی واحدهای گاوداری در سالهای اخیر موردتوجه قرار گرفته است. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف آغوز (درصدی از وزن بدن) بر عملکرد، فراسنجههای خونی، رشد اسکلتی و فاکتورهای ایمنی و سلامت گوساله‌های شیرخوار انجام گرفت.
روش پژوهش: پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف آغوز بر عملکرد، رشد اسکلتی، فراسنجههای خونی و انتقال ایمنی گوساله‌های شیرخوار، با استفاده از 32 رأس گوساله تازه متولدشده در قالب یک طرح کاملاً تضادفی با چهار تیمار و هشت تکرار (چهار گوساله نر و چهار گوساله ماده) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- گوساله‌هایی که ۱۴ درصد وزن بدن آغوز دریافت کردند، 2- گوساله‌هایی که 16 درصد وزن بدن آغوز دریافت کردند، 3- گوساله‌هایی که 18 درصد وزن بدن آغوز دریافت کردند و 4- گوساله‌هایی که 20 درصد وزن بدن آغوز دریافت کردند، بود. طول دورۀ آزمایش 32 روز بود.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در بین تیمارهای مصرف‌کننده سطوح مختلف آغوز تغییری در افزایش وزن روزانه، وزن پایانی، قد و دور سینه گوساله‌ها مشاهده نشد. استفاده از سطوح مختلف آغوز براساس درصدهایی از وزن بدن، تأثیری بر غلظت IgG سرم گوساله‌های شیرخوار تیمارهای مختلف در سه زمان 24 و 48 ساعت و 30 روز پس از تولد نداشت. استفاده از سطوح مختلف آغوز تأثیری بر غلظت پروتئین کل، گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسیرید خون گوساله‌های شیرخوار در 24 ساعت پس از آغوز اولیه و در روز 30 آزمایش نداشت. اما در رابطه با آلبومین خون در روز 30 آزمایش بین تیمارهای دریافت‌کننده سطوح مختلف آغوز اختلاف وجود داشت (05/0≥P).
نتیجه‌گیری: به‌طور کلی، مصرف سطوح مختلف آغوز تأثیر مثبتی بر عملکرد، ایمنی و فراسنجههای خونی گوساله‌های شیرخوار نداشت. بدین ترتیب استفاده آغوز به میزان 14 درصد وزن بدن گوساله و کمتر از این مقدار کافی بهنظر میرسد.
علیرضا سلامی؛ سهیل میرحبیبی؛ مجتبی حقیقت؛ حمید رضا خدایی
چکیده
در این پژوهش، اثر اوره آهسته رهش بر صفات عملکردی و فراسنجههای خونی شیشک‌های ماده و جایگزینی آن با کنجاله تخم پنبه با استفاده از تعداد 16 راس شیشک نژاد افشاری در چهار گروه آزمایشی شامل: 1) جیره شاهد حاوی کنجاله پنبه دانه، 2)جیره حاوی چهار گرم اوره آهسته رهش در جیره روزانه (معادل 4/45 درصد پروتئین خام جیره)، 3) جیره حاوی هشت گرم اوره آهسته ...
بیشتر
در این پژوهش، اثر اوره آهسته رهش بر صفات عملکردی و فراسنجههای خونی شیشک‌های ماده و جایگزینی آن با کنجاله تخم پنبه با استفاده از تعداد 16 راس شیشک نژاد افشاری در چهار گروه آزمایشی شامل: 1) جیره شاهد حاوی کنجاله پنبه دانه، 2)جیره حاوی چهار گرم اوره آهسته رهش در جیره روزانه (معادل 4/45 درصد پروتئین خام جیره)، 3) جیره حاوی هشت گرم اوره آهسته رهش در جیره روزانه(معادل 8/8 درصد پروتئین خام جیره) و 4) جیره حاوی 12 گرم اوره آهسته رهش در جیره روزانه (معادل 13/3 درصد پروتئین خام جیره) به مدت 54 روز (دو هفته دوره عادت پذیری و چهل روز دوره پرواری) بررسی شد. وزن پایان دوره، مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی بررسی شد. در انتهای دوره از بره ها خونگیری شد و فراسنجههای پروتئین تام سرم، گلوکز، اوره، آلانین آمینوترانسفراز ، آسپارتات آمینوتراسنفراز، کلسترول، تری گلیسیرید، استروژن، آلبومین و LDL اندازه گیری شد. میزان پروتئین تام و آلبومین سرم در شیشک هائی که هشت یا 12 گرم اوره دریافت کردند کمتر از گوسفندان شاهد بود (p<0/05 ). سایر فراسنجههای خونی تحت تاثیر تیمارهای آزمایش قرار نگرفت. تفاوتی در وزن پایان دوره، افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی بین تیمارها مشاهده نشد. بر اساس نتایج حاصل، می توان تا روزانه تا 12 گرم اوره آهسته رهش در جیره شیشک های ماده بدون تاثیر منفی بر عملکرد استفاده کرد.
سهیل میرحبیبی؛ ناصر امام جمعه کاشان؛ شهاب الدین قره ویسی
چکیده
برای تعیین عوامل مؤثر بر ماندگاری و پارامترهای ژنتیکی این صفت از دو روش مدل خطی و ویبول از رکوردهای مربوط به زایشهای سالهای ۹۲-13۷۰ گاوهای هلشتاین استان اصفهان استفاده شد. فایل مشاهدات شامل 201588 رکورد شیردهی از 7۴۲۶۱ دام مربوط به 65 گله تحت پوشش بود. از مجموع 33219 رأس گاو حذف شده در سالهای مورد مطالعه 9/27 درصد حذفها به صورت اختیاری ...
بیشتر
برای تعیین عوامل مؤثر بر ماندگاری و پارامترهای ژنتیکی این صفت از دو روش مدل خطی و ویبول از رکوردهای مربوط به زایشهای سالهای ۹۲-13۷۰ گاوهای هلشتاین استان اصفهان استفاده شد. فایل مشاهدات شامل 201588 رکورد شیردهی از 7۴۲۶۱ دام مربوط به 65 گله تحت پوشش بود. از مجموع 33219 رأس گاو حذف شده در سالهای مورد مطالعه 9/27 درصد حذفها به صورت اختیاری و 1/72 درصد غیراختیاری بوده است. میانگین طول عمر و طول عمر تولیدی گاوهای مورد مطالعه به ترتیب ۵۷ و ۳۲ ماه برآورد شد. در روش GLM اثرات ثابت گله سال و فصل زایش و متغیر کمکی سن زایش اول به صورت درجه دوم معنیدار بود (01/0>P). نتایج حاصل از تجزیه ماندگاری ترکیب طول عمر تولیدی و کد سانسور با استفاده از تابع ویبول با روش Lifereg نشان داد که اثر عوامل گله و سال زایش اول بر طول عمر تولیدی معنیدار (01/0>P) و سن در زایش اول به صورت درجه دوم معنیدار بود (01/0>P). وراثتپذیری طول عمر، طول عمر تولیدی و طول عمر عملکردی با روش مدل خطی به ترتیب (۰۱/۰±) ۰۵۴/۰، (۰۱/۰±) ۰۵۴/۰ و (۰۱۳/۰±)۰۳۴/۰ برآورد گردید. وراثتپذیری طول عمر تولیدی با مدل ویبول در مقیاس لگاریتمی، اولیه و مؤثر به ترتیب ۰۱۳/۰، ۰۳۱/۰ و ۰۲/۰ برآورد گردید. براساس نتایج تحقیق حاضر، تأثیر زیاد عوامل غیرژنتیکی مؤثر بر ماندگاری دامها و برآورد پایین پارامترهای ژنتیکی (وراثتپذیری) نشان می‌دهد که جهت بهبود این صفات اولویت بهبود شرایط محیطی میباشد.