مختار فتحی؛ محمد حیدری
چکیده
پژوهشی به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف عصاره آبی شوید با 600 قطعه جوجه یکروزه شامل چهار تیمار شاهد (بدون افزودنی) و سطوح 5 ، 10 و 20 میلیلیتر عصاره آبی شوید در لیتر آب آشامیدنی با پنج تکرار برای هر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. در انتهای آزمایش (روز 42 آزمایش)، دو پرنده از هر قفس به طور تصادفی انتخاب و کشتار شدند قلب برداشته و وزن بطنهای راست ...
بیشتر
پژوهشی به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف عصاره آبی شوید با 600 قطعه جوجه یکروزه شامل چهار تیمار شاهد (بدون افزودنی) و سطوح 5 ، 10 و 20 میلیلیتر عصاره آبی شوید در لیتر آب آشامیدنی با پنج تکرار برای هر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. در انتهای آزمایش (روز 42 آزمایش)، دو پرنده از هر قفس به طور تصادفی انتخاب و کشتار شدند قلب برداشته و وزن بطنهای راست و چپ جداگانه محاسبه و شاخص آسیتی اندازهگیری شد. فراسنجههای فعالیت پلاسمایی آنزیمهای لاکتاتدهیدروژناز، آسپارتاتآمینوترانسفراز، آلانینآمینوترانسفراز و فراسنجههای وضعیت آنتیکسیدان شامل، سطح مالوندی-آلدئید، ظرفیت آنتیاکسیدانی کل پلاسما، آنزیمهای آنتیاکسیدانی گلوتاتیونپراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز اندازهگیری شدند. فراسنجههای افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک نیز اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که مصرف سطح پنج میلیلیتر عصاره آبی شوید در مقایسه با سایر گروهها، سبب افزایش معنیدار وزن و کاهش ضریب تبدیل خوراک، شاخص آسیتی و تلفات مرتبط با آسیت شد. هر سه سطح عصاره آبی شوید سبب کاهش گلوکز خون شدند. مصرف سطوح 10 و 20 میلیلیتر عصاره آبی شوید، سبب کاهش معنیدار تریگلیسیرید و افزایش لیپوپروتئین با دانسیته بالادر پلاسما شد. فعالیت آنزیم لاکتاتدهیدروژناز نیز به طور معنیداری تحت تاثیر سطوح مختلف عصاره آبی شوید کاهش یافت. هیچکدام از فراسنجههای آنتیاکسیدانی به طور معنیداری تحت تاثیر سطوح مختلف عصاره آبی شوید قرار نگرفتند. نتایج این تخقیق نشان داد سطح پنج میلیلیتر عصاره آبی شوید را به طور موفقیت آمیزی در جهت بهبود عملکرد وکاهش تلفات ناشی از آسیت در جوجههای گوشتی استفاده نمود.