علی مقصودی؛ رسول واعظ ترشیزی؛ علی اکبر مسعودی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ زهیر محمد حسن
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 265-280
چکیده
هدف از این مطالعه مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی جوجههای آرین، بومی آذربایجان غربی، آمیخته آرین × بومی، آمیخته بومی × آرین و سویۀ راس 308 بود. با انجام تلقیح مصنوعی تعداد 298 پرنده تولید و به همراه 100 پرنده سویه راس پرورش داده شدند. سپس، به طور تصادفی تعداد 15 تا 20 درصد پرندهها برای مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی و برخی پارامترهای ...
بیشتر
هدف از این مطالعه مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی جوجههای آرین، بومی آذربایجان غربی، آمیخته آرین × بومی، آمیخته بومی × آرین و سویۀ راس 308 بود. با انجام تلقیح مصنوعی تعداد 298 پرنده تولید و به همراه 100 پرنده سویه راس پرورش داده شدند. سپس، به طور تصادفی تعداد 15 تا 20 درصد پرندهها برای مقایسۀ عملکرد سیستم ایمنی و برخی پارامترهای خونی انتخاب شدند. صفات مورد مطالعه شامل پاسخهای ایمنی همورال، ایمنی سلولی، ایمنی ذاتی، غلظت پروتئینهای پلاسما و وزن نسبی اندامهای لنفاوی بود. بیشترین عیار پادتن کل در سویۀ آرین و کمترین عیار پادتن کل در سویۀ راس مشاهده شد. تفاوتی در میان جنسها و سویههای مورد مطالعه از نظر ایمنی سلولی ملاحظه نشد. پرندگان آمیخته نیز از نظر پاسخهای ایمنی همورال و ایمنی سلولی تفاوت معنیداری با سویه تجاری راس نداشتند. بین درصد هماتوکریت خون پرندگان آمیخته با سویههای تجاری نیز تفاوت معنیداری ملاحظه نشد. درصد آلبومین پلاسما در پرندگان آمیخته نسبت به سویههای دیگر به طور معنیداری بیشتر بود. فعالیت لایزوزایم پرندگان آمیخته اگرچه نسبت به سویه آرین به طور معنیداری کمتر بود (05/0 < P)، ولی با سویه راس تفاوت معنیداری نشان نداد. وزن اندامهای لنفاوی پرندگان آمیخته حدواسط وزن نسبی در پرندگان پرتولید آرین و بومی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عملکرد سیستم ایمنی در پرندگان آمیخته مناسب و در برخی موارد از سایر سویههای مورد مطالعه نیز بهتر بود. بنابراین میتوان از سویه های موجود در ایجاد پرندههای مقاوم با سرعت رشد مناسب استفاده نمود.