مرتضی رضائی؛ نیما ایلا
چکیده
این پژوهش جهت ارزیابی اثرات رنگدانههای استخراج شده از فلفل قرمز در مقایسه با رنگدانه مصنوعی بر عملکرد و کیفیت تخممرغ مرغان تخمگذار انجام شد. تعداد 64 قطعه مرغ تخمگذار تجاری سویه های- لاین 36-Wدر سن 75 هفتگی به صورت تصادفی به چهار گروه (جیره) آزمایشی شامل: 1- (جیره شاهد بدون افزودن رنگدانه طبیعی یا مصنوعی)، 2- (جیره شاهد + افزودن 25 ...
بیشتر
این پژوهش جهت ارزیابی اثرات رنگدانههای استخراج شده از فلفل قرمز در مقایسه با رنگدانه مصنوعی بر عملکرد و کیفیت تخممرغ مرغان تخمگذار انجام شد. تعداد 64 قطعه مرغ تخمگذار تجاری سویه های- لاین 36-Wدر سن 75 هفتگی به صورت تصادفی به چهار گروه (جیره) آزمایشی شامل: 1- (جیره شاهد بدون افزودن رنگدانه طبیعی یا مصنوعی)، 2- (جیره شاهد + افزودن 25 قسمت در میلیون رنگدانه مصنوعی کانتازانتین قرمز)، 3- (جیره شاهد + افزودن 15 قسمت در میلیون رنگدانه استخراج شده از فلفل دلمهای قرمز) و 4 - (جیره شاهد + افزودن 30 قسمت در میلیون رنگدانه استخراج شده از فلفل دلمهای قرمز) در 16 قفس مجزا تقسیم شدند. رنگدانه فلفل قرمز ابتدا به وسیله حلال هگزان استخراج و سپس با هیدروکسید پتاسیم صابونی شد. در طول هشت هفته دوره آزمایشی عملکرد، کیفیت تخممرغ و شاخص رنگ زرده در مرغان اندازهگیری و در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تولید و کیفیت تخممرغ تفاوت معنیداری بین گروههای آزمایشی نسبت به گروه شاهد نداشت ولی شاخص رنگ زرده در مرغانی که رنگدانه طبیعی یا مصنوعی مصرف کرده بودند به صورت معنیداری بیشتر از گروه شاهد بود (01/0P<). پایداری لیپیدهای زرده تخممرغ در برابر اکسیداسیون در مرغان تغذیه شده با رنگدانه فلفل قرمز بعد از سه هفته نگهداری تخممرغ در دمای 18 درجه سانتیگراد به صورت معنیداری بهبود یافت (05/0P<). براساس نتایج این تحقیق، استفاده از 30 قسمت در میلیون رنگدانه استخراج شده از فلفل دلمهای قرمز میتواند جایگزین رنگدانههای مصنوعی در جیره مرغان تخمگذار شود.
بهروز یاراحمدی؛ مرتضی چاجی؛ محمد بوجارپور؛ خلیل میرزاده؛ مرتضی رضایی
چکیده
این آزمایش با هدف بررسی اثر علوفه اسپرس و نسبتهای علوفه به کنسانتره بر مصرف خوراک، توازن نیتروژن، ترکیب اسیدهای چرب،بیوهیدروژناسیون شکمبهای و ترکیب اسیدهای چرب شیر با استفاده از هشترأس میش نژاد لری در قالب طرح مربع لاتین 4×4 تکرار شونده انجام شد. تیمارهای یک تا چهار به ترتیب با نسبتهای علوفه به کنسانتره 65:35(با و بدون اسپرس) ...
بیشتر
این آزمایش با هدف بررسی اثر علوفه اسپرس و نسبتهای علوفه به کنسانتره بر مصرف خوراک، توازن نیتروژن، ترکیب اسیدهای چرب،بیوهیدروژناسیون شکمبهای و ترکیب اسیدهای چرب شیر با استفاده از هشترأس میش نژاد لری در قالب طرح مربع لاتین 4×4 تکرار شونده انجام شد. تیمارهای یک تا چهار به ترتیب با نسبتهای علوفه به کنسانتره 65:35(با و بدون اسپرس) و 35:65 (با و بدون اسپرس) تنظیم شد. مقدار ماده خشک مصرفی بین جیرههای آزمایشی اختلاف معنیداری نداشت.ا بقای نیتروژن در میشهایی که جیره بانسبت علوفه به کنسانتره 65:35(با اسپرس) و 35:65(با و بدون اسپرس) را دریافت کردند، بیشتر بود (05/0P<). جیره حاوی کنسانتره بالاشامل اسپرس (تیمار یک) بیشترین غلظت اسید واسنیک همراه با غلظت کم تراسید استئاریک را در مایع شکمبه داشت(05/0P<). میزان بیوهیدروژناسیون ظاهری جیره حاوی کنسانتره بالا شامل اسپرس(تیماریک) نسبت به سایر تیمارها برای اسید اولئیک،لینولئیک و لینولنیک به ترتیب 2/10، 3/12 و 1/7 درصد کاهش داشت(05/0P<).ا ثر تیمارهایآزمایشی برغلظتاسیدهای چربو اسنیک، لینولئیککانژوگه، لینولئیک و لینولنیک چربی شیر معنی‌دار و جیره حاوی کنسانتره بالا شامل اسپرس (تیمار یک) درمقایسه با سایر تیمارها بیشتر بود (05/0P<). بر اساس نتایج حاصل، تغذیه میشهای شیرده با جیرههای حاوی کنسانتره بالا و علوفهاسپرس موجب افزایش غلظت اسید واسنیک و اسید لینولئیک کانژوگه در چربی شیر شد.
پیروز شاکری؛ مرتضی رضایی؛ سید احمد میرهادی
چکیده
این آزمایش با هدف بررسی تأثیر سیلوکردن بر ارزش غذایی و برخی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی محصول فرعی پسته انجام شد. محصول فرعی پسته بدون افزودنی به‌مدت سه ماه سیلو و هم‌زمان مقداری از آن در آفتاب خشک شد. ترکیبات شیمیایی، ظرفیت بافری، ظرفیت نگهداری آب، بخش‌های متفاوت پروتئین در سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل، غلظت سموم آفلاتوکسین، ...
بیشتر
این آزمایش با هدف بررسی تأثیر سیلوکردن بر ارزش غذایی و برخی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی محصول فرعی پسته انجام شد. محصول فرعی پسته بدون افزودنی به‌مدت سه ماه سیلو و هم‌زمان مقداری از آن در آفتاب خشک شد. ترکیبات شیمیایی، ظرفیت بافری، ظرفیت نگهداری آب، بخش‌های متفاوت پروتئین در سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل، غلظت سموم آفلاتوکسین، و میزان تجزیهپذیری شکمبهای و پس از شکمبهای در هر دو نوع محصول اندازهگیری شد. با سیلوکردن محصول فرعی پسته اسیدیتۀ آن از 73/4 به 12/4 کاهش یافت و کربوهیدراتهای محلول در آب و الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی کاهش و ترکیبات فنلی افزایش یافتند (05/0>P). تفاوتی در ظرفیت بافری، ظرفیت نگهداری آب، غلظت نیتروژن غیرپروتئینی، غلظت سموم آفلاتوکسین، و میزان تجزیهپذیری در کل دستگاه گوارش بین محصول آفتابخشک و سیلاژ آن مشاهده نشد و غلظت سموم آفلاتوکسین در هر دو محصول در حد مجاز برای تغذیۀ دامها بود. براساس نتایج تحقیق حاضر، محصول فرعی پسته قابلیت خوبی برای سیلوشدن دارد و ضمن حفظ ارزش غذایی، سیلاژ آن از پایداری هوازی مطلوبی برخوردار است.