حمیدرضا انصاری رنانی؛ حمیدرضا باقرشاه
چکیده
به منظور مقایسه خصوصیات نخ خانه و فرش دست بافت، تعداد 40 جلد پوست گوسفند به دو گروه تقسیم گردید. در گروه اول، پشم از روی پوست با استفاده از پشم چین برقی چیده شد و در گروه دوم، الیاف با استعمال 15 درصد مــاده شیمیایی سولفید سدیم برداشت گردید. نتایج نشان داد که قطر الیاف دباغی (3/2 ± 3/39 میکرومتر) بیشتر از الیاف چیده شــده (7/0 ± 3/36 میکرومتر) ...
بیشتر
به منظور مقایسه خصوصیات نخ خانه و فرش دست بافت، تعداد 40 جلد پوست گوسفند به دو گروه تقسیم گردید. در گروه اول، پشم از روی پوست با استفاده از پشم چین برقی چیده شد و در گروه دوم، الیاف با استعمال 15 درصد مــاده شیمیایی سولفید سدیم برداشت گردید. نتایج نشان داد که قطر الیاف دباغی (3/2 ± 3/39 میکرومتر) بیشتر از الیاف چیده شــده (7/0 ± 3/36 میکرومتر) بـود (05/0P<). طول دسته الیاف دباغی (7/0 ± 3/3 سانتی متر) کمتر از الیاف چیده شــده (2/0 ± 3/5 سانتی متر) بـود (05/0P<). درصد ازدیاد نسبی طول تا حد پارگی نخ‌های تهیه شده از پشم دباغی بیشتر از نخ‌های حاصل از پشم چیده شده بود (05/0P<). استحکام نخ‌های تهیه شده از پشم دباغی 7/1 گرم نیرو بر تکس بود که در مقایسه با نخ‌های حاصل از پشم چیده شده (1/2 گرم نیرو بر تکس) تفاوت معنی داری داشت. تفاوت نخ‌های حاصل از پشم دباغی و چیده شده از نظر درصد رنگ پذیری و ثبات رنگ در برابر شستشو و نور، معنی دار بود. ضخامت تحت فشار بار متحرک و ثابت از نمونه‌های فرش تهیه شده با پشم دباغی و چیده شده به ترتیب 00/88 و 40/88 واحد و 46/91 و 09/93 واحد بود. استفاده از پشم‌های دباغی به دلیل کاهش استحکام و ثبات رنگ نخ و افزایش میزان رنگ پذیری، آسیب شدیدی بر کیفیت فرش های پشمی وارد می کند و باید روش های دیگری برای جدا کردن پشم از پوست مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد.
حمیدرضا انصاری رنانی؛ حمیدرضا باقرشاه
دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 1-6
چکیده
این تحقیق، برای بررسی اثر روش های شیمیایی برای جدا کردن پشم از پوست بر کیفیت پشم و پوست گوسفند مغانی انجام شد. دو تیمار هیدروکسیـد سدیم (سه و پنج درصد) و دو تیمار سولفید سدیم (10 و 15 درصد) بر روی 100 جلد پوست مالیده شد و مدت زمان جدا شدن پشم از سطح پوست، قطر و طول الیاف ثبت شد. پوست های دباغی شده توسط سه ارزیاب ماهر از نظر پیاز مو، شکل، کش سانی، ...
بیشتر
این تحقیق، برای بررسی اثر روش های شیمیایی برای جدا کردن پشم از پوست بر کیفیت پشم و پوست گوسفند مغانی انجام شد. دو تیمار هیدروکسیـد سدیم (سه و پنج درصد) و دو تیمار سولفید سدیم (10 و 15 درصد) بر روی 100 جلد پوست مالیده شد و مدت زمان جدا شدن پشم از سطح پوست، قطر و طول الیاف ثبت شد. پوست های دباغی شده توسط سه ارزیاب ماهر از نظر پیاز مو، شکل، کش سانی، لش، نرم بودن، جذب آب، لطافت، صاف بودن، ضخامت و افت اندازه (قبل و بعد از دورگیری) ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که پشم پوست های تیمار سولفید سدیم در مدت زمان کمتر جدا می شود (05/0 P<). کمترین زمان (1/4 ± 3/80 دقیقه) مربوط به تیمار 15 درصد سولفید سدیم و بیشترین زمان (3/5 ± 3/180 دقیقه) مربوط به تیمار سه درصد هیدروکسیدسدیم بود. امتیاز ارزیابی پوست های عمل آوری شده با 10 و 15 درصد سولفید سدیم و سه و پنج درصد هیدروکسید سدیم به ترتیب (1/0±) 2/30، (5/0±) 2/31، (5/0±) 37 و (0/1±) 8/35 بود. به طورکلی، کیفیت پوست های عمل آوری شده با هیدروکسید سدیم بهتر از پوست های عمل آوری شده با سولفید سدیم بود.