نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران. رایانامه:
2 نویسنده مسئول، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران. رایانامه: s.moradi@razi.ac.ir
3 گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران. رایانامه: torki@razi.ac.ir
4 گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران. رایانامه: a.khatibjoo@ilam.ac.ir
5 مرکز تحقیقات تکمعدهایها، دانشگاه مسی، نیوزیلند. رایانامه: M.Abdollahi@massey.ac.nz
چکیده
هدف: این آزمایش بهمنظور بررسی تأثیر منابع فسفر و آنزیم فیتاز بر عملکرد تولید، کیفیت تخممرغ و تعیین ضرایب قابلیت هضم فسفر در مونو و دیکلسیمفسفات و پودر گوشت و استخوان در مرغهای تخمگذار انجام شد.
روش پژوهش: از تعداد 288 قطعه مرغ تخمگذار سویه لوهمن (LSL-lite) در قالب آزمایش فاکتوریل 2×3 با سه منبع فسفر (پودر گوشت و استخوان، مونو کلسیمفسفات و دیکلسیمفسفات) و دو سطح آنزیم (بدون آنزیم، با 400 واحد آنزیم فیتاز در کیلوگرم جیره)، بر پایه طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، هشت تکرار و شش مرغ در هر تکرار از سن 50 تا 62 هفتگی استفاده شد. قابلیت هضم ظاهری و حقیقی ایلئومی و ابقای ظاهری فسفر با استفاده از جیرههای نیمهخالص بر پایه ذرت اندازهگیری شد.
یافتهها: ضرایب قابلیت هضم حقیقی ایلئومی فسفر در دی و مونوکلسیمفسفات و پودر گوشت و استخوان، بهترتیب 0/44، 4/43 و 7/40 درصد در مرغهای تخمگذار در سن 62 هفتگی بود و این ضرایب در جیرههای دارای مونو و دیکلسیمفسفات بیشتر از پودر گوشت و استخوان بود و افزودن آنزیم فیتاز قابلیت هضم فسفر را افزایش داد (05/0P<). اثرات متقابل منبع فسفر و آنزیم فیتاز بر تولید، وزن و توده تخم و همچنین مصرف خوراک معنیدار بود (05/0P < )، بهطوریکه درصد تولید تخم در مرغهای تغذیهشده با دیکلسیمفسفات حاوی فیتاز و پودر گوشت و استخوان حاوی فیتاز ، بیشتر از مرغهای تغذیهشده با جیره حاوی دیکلسیمفسفات و مونو کلسیمفسفات حاوی آنزیم فیتاز بود (05/0P <). افزودن فیتاز به جیره حاوی دیکلسیمفسفات، تولید و وزن تخممرغ را افزایش داد (05/0P <). نسبت به سایر گروهها، مرغهای تغذیهشده با جیره دارای مونوکلسیمفسفات با و بدون آنزیم فیتاز بیشترین مصرف خوراک را داشتند (05/0P <). نسبت به سایر گروهها، وزن تخم در مرغهای تغذیهشده با جیره دارای مونوکلسیمفسفات مشاهده شد (05/0P <). توده تخممرغ تولیدی در پرندگان تغذیهشده با مونو کلسیمفسفات و دیکلسیمفسفات به همراه آنزیم فیتاز، کمتر از سایر تیمارهای آزمایشی بود (05/0P<). در مقایسه با جیره بدون آنزیم فیتاز، افزودن آنزیم فیتاز و در مقایسه با پودر گوشت و استخوان، گنجاندن مونو و دیکلسیمفسفات در جیره، رنگ زرده را بهبود بخشیدند (05/0P<).
نتیجهگیری: به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از دی و مونو کلسیمفسفات در جیرههای مرغهای تخمگذار بهتر از پودر گوشت و استخوان میباشد و آنزیم فیتاز بر قابلیت هضم فسفر و تولید تخممرغ در جیرههای دارای دیکلسیمفسفات و پودر گوشت و استخوان تأثیرگذارتر بود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Effect of inorganic and organic sources of phosphorous and phytase enzyme on production performance, egg quality and true and apparent ileal digestibility of phosphorous in laying hens
نویسندگان [English]
- Abdollah Heydar Shaker Al-Mousavi 1
- Soudabeh Moradi 2
- Mehran Torki 3
- Ali Khatibjoo 4
- Reza Abdollahi 5
1 Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Razi University, Kermanshah, Iran. E-mail: abdullahshaher290@gmail.com
2 Corresponding Author, Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Razi University, Kermanshah, Iran. E-mail: s.moradi@razi.ac.ir
3 Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Razi University, Kermanshah,Iran. E-mail: torki@razi.ac.ir
4 Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Ilam University, Ilam, Iran. E-mail: a.khatibjoo@ilam.ac.ir
5 Massey University, Palmerston North, NewZealand. E-mail: M.Abdollahi@massey.ac.nz
چکیده [English]
Objective: This experiment was conducted to evaluate the effect of different phosphorus sources and phytase supplementation on performance, egg quality, and the digestibility coefficients of P in mono and dicalcium phosphate and meat and bone meal in commercial laying hens.
Methods: A total of 288 lohmann laying hens (LSL-Lite) was used in a completely randomized design with 3×2 factorial arrangements with 6 treatments, 8 replicates and 6 birds in each from 50 to 62 wk of age. Experimental treatments included: three sources of P including mono- and di calcium phosphate (MCP and DCP) and meat and bone meal (MBM) with and without phytase enzyme (400 FTU/kg). Apparent and true ileal digestibility (AIDP and TIDP), as well as apparent retention of P (TTDP), were measures using semi-purified corn-based diets.
Results: The true ileal digestibility coefficients of P in MCP, DCP and MBM were 43.4, 44.0, and 40.7 % respectively, in laying hens at 62 weeks of age, and the AIDP, and TIDP of MCP and DCP was greater than that of MBM. AIDP and TIDP for DCP and MCP were greter than that of MBM, and phytase supplementation increased P digestibility (P < 0.05), however, TTDP in 62-week-old laying hens in MBM was numerically higher than those of DCP and MCP. The interaction of P source and phytase on egg production, egg weight, egg mass and feed intake were significant. The greatest percentage of egg production was observed in hens fed with DCP plus phytase and MBM plus phytase, which was significantly more than those of DCP and MCP plus phytase treatments (P<0.05). Phytase supplementation in DCP containing diets increased egg production rate and egg weight (P<0.05). Compared to other groups, the greatest feed intake was observed in the birds fed MCP diets without and with phytase (P<0.01). The best egg weight was observed in birds fed MCP, which was significantly different from those of DCP and MBM diets (P<0.05). The egg mass in birds fed MCP and DCP with phytase was lower than in other experimental treatments (P<0.05). Compared to a diet without phytase, the addition of phytase and MBM, the inclusion of DCP and MCP in thr diet improved yolk color (P<0.05).
Conclusions: Inconclusion, using DCP and MCP was more effective than MBM and phytase inclusion has impact on P digestibility and egg production in DCP and MBM containing diets.
کلیدواژهها [English]
- Dicalcium phosphate
- Ileal digestibility
- Laying hen
- Meat and bone meal
- Monocalcium phosphate
- Phytase Enzyme