تولیدات دامی

تنوع ژنتیکی چهار ژن کاندید مرتبط به سیستم ایمنی در مرغ‌های تجاری گوشتی و تخم‌گذار

جعفر پیش جنگ آقاجری؛ قدرت رحیمی میانجی؛ سید حسن حافظیان؛ محسن قلی زاده

دوره 20، شماره 4 ، بهمن 1397، ، صفحه 527-537

چکیده

  در تحقیق حاضر، چندشکلی چهار جایگاه ژنی شامل TLR4، IgL، IL2 و IFNɣ، در ‌100 قطعه مرغ تجاری گوشتی و تخم‌گذار با استفاده از تکنیک PCR-RFLP و آنزیم‌های برشی HphI، Sau96I و Tsp509I بررسی شدند. در جایگاه نشانگری TLR4، دو آلل C (دو باند 138 و 119 جفت بازی و G (سه باند 119، 99 و 39 جفت بازی)، در جایگاه ژنی IL2، دو آلل A (چهار باند 465، 64، 40 و 31 جفت بازی) و B (پنج باند 454، 64، 40، 31 و 11 جفت ...  بیشتر در تحقیق حاضر، چندشکلی چهار جایگاه ژنی شامل TLR4، IgL، IL2 و IFNɣ، در ‌100 قطعه مرغ تجاری گوشتی و تخم‌گذار با استفاده از تکنیک PCR-RFLP و آنزیم‌های برشی HphI، Sau96I و Tsp509I بررسی شدند. در جایگاه نشانگری TLR4، دو آلل C (دو باند 138 و 119 جفت بازی و G (سه باند 119، 99 و 39 جفت بازی)، در جایگاه ژنی IL2، دو آلل A (چهار باند 465، 64، 40 و 31 جفت بازی) و B (پنج باند 454، 64، 40، 31 و 11 جفت بازی)، در جایگاه ژنی IgL، دو آلل M (دو باند 173 و 161 جفت بازی و دو باند 10 جفت بازی) و N (سه باند 161، 103، 70 و دو باند 10 جفت بازی) و در جایگاه ژنی IFNγ، دو آلل E (یک باند 129 جفت بازی) و F (دو باند 90 و 39 جفت بازی) شناسایی شدند. در جایگاه‌های نشانگری TLR4، IL2، IgL و IFNɣ، ساختارهای جمعیتی در کل جمعیت‌ها شامل شاخص اطلاعات شانون به ترتیب 43/0، 62/0، 68/0 و 69/0، شاخص تثبیت به ترتیب 19/0-، 37/0، 18/0- و 17/0 و شاخص هتروزیگوسیتی مشاهده شده به ترتیب 32/0، 27/0، 58/0 و 41/0 برآورد شدند. با توجه به وجود چندشکلی در این جایگاه‌ها و در صورت مطالعه‌ی پاسخ‌های ایمنی ژنوتیپ‌های مشاهده شده برای جایگاه‌های ژنی مورد مطالعه می‌توان از آن‌ها به عنوان نشانگر در برنامه‌های اصلاح نژاد ژنتیکی مرغ‌ها برای افزایش مقاومت به بیماری‌ها بهره برد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 1.09 M

اثر جیره حاوی کربوهیدرات‌های غیر الیافی زیاد بر بیان برخی از ژن‌های مرتبط با التهاب در گاوهای شیرده جرسی

گلناز تأسلی؛ فرخ کفیل زاده؛ داراب قدیمی؛ وان لور؛ مایکل بالو

دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 529-536

چکیده

  هدف از این پژوهش مطالعه اثر جیره حاوی کربوهیدرات‌های غیرالیافی زیاد (40/7 درصد) بر بیان برخی از ژن‌های مرتبط با التهاب و سیستم ایمنی ذاتی در گاوهای شیرده جرسی بود. برای انجام آزمایش از هفت رأس گاو چند شکم‌زا (0/5±2/5) جرسی با میانگین روزهای شیردهی 3±71 و میانگین تولید شیر 6/6 ± 28 کیلوگرم استفاده شد. گاو در دو هفته اول آزمایش جیره شاهد( ...  بیشتر هدف از این پژوهش مطالعه اثر جیره حاوی کربوهیدرات‌های غیرالیافی زیاد (40/7 درصد) بر بیان برخی از ژن‌های مرتبط با التهاب و سیستم ایمنی ذاتی در گاوهای شیرده جرسی بود. برای انجام آزمایش از هفت رأس گاو چند شکم‌زا (0/5±2/5) جرسی با میانگین روزهای شیردهی 3±71 و میانگین تولید شیر 6/6 ± 28 کیلوگرم استفاده شد. گاو در دو هفته اول آزمایش جیره شاهد( حاوی 34 درصد کربوهیدرات غیرالیافی ) و در هفته سوم، جیره حاوی کربوهیدرات غیرالیافی زیاد( 40/7 درصد کربوهیدرات غیرالیافی) دریافت کردند. نمونه‌های خون در روز صفر (انتهای روز 14، که گاوها جیره شاهد دریافت کرده بودند) و روزهای چهارم و هفتم (پس از تغییر جیره) تهیه شد. بیان نسبی هفت ژن‌ مرتبط با سیستم ایمنی شامل ژن‌های TNF-α، IL1β،TLR2 ، SELL، CD74، MNDA و TGFβ اندازه‌گیری شد. بر اساس نتایج حاصل، مصرف جیره حاوی کربوهیدرات‌های غیرالیافی زیاد موجب القاء التهاب و تأثیر بر سیستم ایمنی ذاتی می شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 729.78 K

اثرات منابع مختلف کربوهیدرات‌های غیرالیافی بر تخمیر و تولید گاز منابع علوفه‌ای در شرایط برون‌تنی

سمیه فتحی؛ علی اسدی الموتی؛ احمد افضل‌ زاده؛ محمدعلی نوروزیان

دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 545-555

چکیده

  این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات تخمیر منبع علوفه در تخمیر هم‌زمان با منابع مختلف کربوهیدرات‌های غیرالیافی در یک طرح پایه کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (نه تیمار و سه تکرار) انجام شد. از کاه گندم، یونجه و ذرت سیلوشده به‌عنوان منبع علوفه و از نشاسته، ساکارز و پکتین به‌عنوان اجزای مهم کربوهیدرات‌های غیرالیافی استفاده شد. 2/0 گرم ...  بیشتر این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات تخمیر منبع علوفه در تخمیر هم‌زمان با منابع مختلف کربوهیدرات‌های غیرالیافی در یک طرح پایه کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (نه تیمار و سه تکرار) انجام شد. از کاه گندم، یونجه و ذرت سیلوشده به‌عنوان منبع علوفه و از نشاسته، ساکارز و پکتین به‌عنوان اجزای مهم کربوهیدرات‌های غیرالیافی استفاده شد. 2/0 گرم از هر منبع علوفه همراه با 3/0 گرم از هر منبع کربوهیدرات‌های غیرالیافی در شرایط آزمایشگاهی به مدت 24 ساعت تخمیر شدند و طی آن الگوی تولید گاز، قابلیت هضم ظاهری، قابلیت هضم حقیقی، توده‌ی میکروبی، pH و آمونیاک اندازه‌گیری شد. منبع علوفه و کربوهیدرات به‌تنهایی هر کدام بر تولید گاز در زمان‌های مختلف انکوباسیون، قابلیت هضم ظاهری، قابلیت هضم حقیقی و همچنین آمونیاک اثر معنی‌دار داشتند (05/0 > p) هر چند اثر متقابل بین این دو منبع مشاهده نشد. برآورد سنتز توده میکروبی برای منبع کاه از سایر منابع علوفه کمتر بود (14/0 در برابر 16/0 گرم در گرم ماده خشک، 05/0 > P) اما تحت تأثیر منبع کربوهیدرات‌های غیرالیافی و یا اثر متقابل دو منبع قرار نگرفت. هم‌چنین، منابع کربوهیدرات‌های غیرالیافی اثر معنی‌داری بر pH محیط کشت داشتند (87/5 برای ساکارز در برابر 05/6 برای پکتین). نتایج این مطالعه نشان داد که اثرات کربوهیدرات‌های غیرالیافی در محیط کشت‌های هم‌زمان با منابع مختلف علوفه قابل‌پیش‌بینی و مطابق با اثرات شناخته شده در شرایط درون تنی بوده و تحت تأثیر اثرات متقابل با منبع علوفه قرار نگرفت.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 5.21 M

بررسی عوامل مؤثر بر ماندگاری گاوهای هلشتاین اصفهان

سهیل میرحبیبی؛ ناصر امام جمعه کاشان؛ شهاب الدین قره ویسی

دوره 18، شماره 4 ، دی 1395، ، صفحه 671-678

چکیده

  برای تعیین عوامل مؤثر بر ماندگاری و پارامترهای ژنتیکی این صفت  از دو روش مدل خطی و ویبول از رکوردهای مربوط به زایش­های سال­های ۹۲-13۷۰ گاوهای هلشتاین استان اصفهان استفاده شد. فایل مشاهدات شامل 201588 رکورد شیردهی از 7۴۲۶۱ دام مربوط به 65 گله تحت پوشش بود. از مجموع 33219 رأس گاو حذف شده در سال­های مورد مطالعه 9/27 درصد حذف­ها به صورت اختیاری ...  بیشتر برای تعیین عوامل مؤثر بر ماندگاری و پارامترهای ژنتیکی این صفت  از دو روش مدل خطی و ویبول از رکوردهای مربوط به زایش­های سال­های ۹۲-13۷۰ گاوهای هلشتاین استان اصفهان استفاده شد. فایل مشاهدات شامل 201588 رکورد شیردهی از 7۴۲۶۱ دام مربوط به 65 گله تحت پوشش بود. از مجموع 33219 رأس گاو حذف شده در سال­های مورد مطالعه 9/27 درصد حذف­ها به صورت اختیاری و 1/72 درصد غیراختیاری بوده است. میانگین طول عمر و طول عمر تولیدی گاوهای مورد مطالعه به ترتیب ۵۷ و ۳۲ ماه برآورد شد. در روش GLM اثرات ثابت گله سال و فصل زایش و متغیر کمکی سن زایش اول به صورت درجه دوم معنی­دار  بود (01/0>P). نتایج حاصل از تجزیه ماندگاری ترکیب طول عمر تولیدی و کد سانسور با استفاده از تابع ویبول با روش Lifereg نشان داد که اثر عوامل گله و سال زایش اول بر طول عمر تولیدی معنی­دار (01/0>P) و سن در زایش اول به صورت درجه دوم معنی­دار بود (01/0>P). وراثت­پذیری طول عمر، طول عمر تولیدی و طول عمر عملکردی با روش مدل خطی به ترتیب (۰۱/۰±) ۰۵۴/۰، (۰۱/۰±) ۰۵۴/۰ و (۰۱۳/۰±)۰۳۴/۰ برآورد گردید. وراثت­­پذیری طول عمر تولیدی با مدل ویبول در مقیاس لگاریتمی، اولیه و مؤثر به ترتیب ۰۱۳/۰، ۰۳۱/۰ و ۰۲/۰ برآورد گردید. براساس نتایج تحقیق حاضر، تأثیر زیاد عوامل غیرژنتیکی مؤثر بر ماندگاری دام­ها و برآورد پایین پارامترهای ژنتیکی (وراثت‌­پذیری) نشان می‌دهد که جهت بهبود این صفات اولویت بهبود شرایط محیطی می­باشد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 3 M

اثرات فرآوری کاه کنجد با فشار بخار پایین و مواد شیمیایی بر هضم‌پذیری و تخمیر، جمعیت پروتوزوا، رفتار نشخوار و برخی فراسنجه های خونی گوسفند عربی

حمید بانشی؛ طاهره محمدآبادی؛ خلیل میرزاده؛ مرتضی چاجی؛ محمود قاسمی نژاد

دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 765-776

چکیده

  این پژوهش به منظور بررسی اثرات عمل‌آوری کاه کنجد با بخار آب تحت فشار پایین، اسید سولفوریک و مخلوط آنزیمی بر هضم‌پذیری و تخمیر شکمبه ای، جمعیت پروتوزوا، رفتار نشخوار و برخی فراسنجه های خونی گوسفند عربی انجام شد. 12 رأس گوسفند با جیره های شاهد (بدون کاه کنجد)، جیره حاوی کاه کنجد عمل‌آوری شده با 4/2 درصد اسید و بخار در دمای 130 درجه به مدت ...  بیشتر این پژوهش به منظور بررسی اثرات عمل‌آوری کاه کنجد با بخار آب تحت فشار پایین، اسید سولفوریک و مخلوط آنزیمی بر هضم‌پذیری و تخمیر شکمبه ای، جمعیت پروتوزوا، رفتار نشخوار و برخی فراسنجه های خونی گوسفند عربی انجام شد. 12 رأس گوسفند با جیره های شاهد (بدون کاه کنجد)، جیره حاوی کاه کنجد عمل‌آوری شده با 4/2 درصد اسید و بخار در دمای 130 درجه به مدت 120 دقیقه و سه گرم در کیلوگرم آنزیم، جیره حاوی کاه کنجد عمل‌آوری شده با اسید و آنزیم و جیره حاوی کاه کنجد عمل‌آوری شده با آب تغذیه شدند. مصرف ماده خشک و ماده آلی، افزایش وزن، ضریب تبدیل، قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) و اسیدی (ADF) بین تیمارها تفاوتی نداشت. عمل‌آوری‌های انجام شده میزان نیتروژن آمونیاکی، اسیدیته، و پروتوزوای شکمبه گوسفندان را تحت تأثیر قرار ندادند. زمان استراحت، نشخوار و جویدن بین تیمارها متفاوت بود و بیشترین زمان نشخوار (67/491 دقیقه در روز) مربوط به عمل آوری با مخلوط اسید و آنزیم بود (05/0>P). زمان جویدن، نشخوار و خوردن به ازای ماده خشک، ADF و NDF مصرفی و مقدار گلوکز و اوره خون گوسفندان متفاوت نبود. با توجه به نتایج این آزمایش می توان از کاه کنجد فرآوری شده با آب، فرآوری شده با مخلوط اسید و بخار و آنزیم و همچنین فرآوری با مخلوط اسید و آنزیم به جای کاه گندم در تغذیه گوسفند استفاده نمود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 571.5 K

اثر تغذیه گلبرگ زعفران بر عملکرد، وضعیت آنتی‌اکسیدانی خون و گوشت بره‌های نر افشاری

سهیلا ابراهیمی؛ محمد حسن فتحی نسری؛ همایون فرهنگ فر

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 24 خرداد 1403

چکیده

  اثر خوراندن گلبرگ زعفران بر عملکرد، شاخص های خونی و وضعیت آنتی اکسیدانی خون و گوشت بره های نر افشاری با استفاده از 18 راس بره نر افشاری چهار الی پنج ماهه با میانگین وزن اولیه 2/5±17 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. جیره های آزمایشی شامل: 1) شاهد، فاقد گلبرگ زعفران، 2) حاوی 1/5 درصد گلبرگ زعفران و 3) حاوی سه درصد گلبرگ زعفران (بر اساس ...  بیشتر اثر خوراندن گلبرگ زعفران بر عملکرد، شاخص های خونی و وضعیت آنتی اکسیدانی خون و گوشت بره های نر افشاری با استفاده از 18 راس بره نر افشاری چهار الی پنج ماهه با میانگین وزن اولیه 2/5±17 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. جیره های آزمایشی شامل: 1) شاهد، فاقد گلبرگ زعفران، 2) حاوی 1/5 درصد گلبرگ زعفران و 3) حاوی سه درصد گلبرگ زعفران (بر اساس ماده خشک) بودند. دوره آزمایشی 84 روز بود و در پایان دوره بره ها کشتار شدند. نتایج نشان داد که افزودن گلبرگ زعفران به جیره، اثری بر مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و قابلیت هضم مواد مغذی نداشت. مقدار اوره پلاسما در بره های تغذیه شده با هر دو سطح گلبرگ زعفران و مقدار گلوکز، کلسترول و تری گلیسرید پلاسما در بره های تغذیه شده با سه درصد گلبرگ زعفران کاهش یافت (05/0>P). در بره های تغذیه شده با سه درصد گلبرگ زعفران، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز خون و ماهیچه افزایش و میزان مالون دی آلدئید خون و ماهیچه کاهش یافت (05/0>P). اما میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در خون تحت تأثیر قرار نگرفت. در کل، نتایج این پژوهش نشان داد که افزودن سه درصد گلبرگ زعفران به جیره ی بره های پرواری بدون تاثیر بر عملکرد، سبب بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی خون و افزایش ماندگاری گوشت بره ها می شود.

---

• مشاهده مقاله

اثر جیره غذایی بر عملکرد، رشد و تکامل فولیکول های پوست و خصوصیات الیاف در بزغاله های شیرخوار مرغوز

ذبیح اله عبدالملکی؛ منوچهر سوری؛ محمد مهدی معینی

دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 23-31

چکیده

  در این آزمایش، از تعداد 16 رأس بزغاله شیرخوار از نژاد مرغوز (به تعداد مساوی نر و ماده) با میانگین وزن تولد به ترتیب (11/0 ± 7/2) و (16/0 ± 3/2) کیلوگرم استفاده شد. بزغاله های هر جنس براساس وزن تولد گروه بندی و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی شاهد (شامل شیر مادر و برگ یونجه) و تکمیلی (شیر مادر، برگ یونجه و کنسانتره) منظور شدند. تولید شیر، ...  بیشتر در این آزمایش، از تعداد 16 رأس بزغاله شیرخوار از نژاد مرغوز (به تعداد مساوی نر و ماده) با میانگین وزن تولد به ترتیب (11/0 ± 7/2) و (16/0 ± 3/2) کیلوگرم استفاده شد. بزغاله های هر جنس براساس وزن تولد گروه بندی و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی شاهد (شامل شیر مادر و برگ یونجه) و تکمیلی (شیر مادر، برگ یونجه و کنسانتره) منظور شدند. تولید شیر، خوراک مصرفی و افزایش وزن زنده به صورت روزانه داده برداری و از پوست و الیاف به ترتیب هر 15 و 28 روز یک بار نمونه برداری شد. تفاوت میانگین شیر و ماده خشک مصرفی روزانه در گروه های چهارگانه معنی دار نبود. افزایش وزن روزانه بزغاله های گروه تکمیلی بیشتر بود (05/0 P<). اثر جنس و جیره تکمیلی بر تراکم فولیکول های ثانویه و نسبت فولیکول های ثانویه به اولیه (S/P) در پوست معنی دار نبود. ولی اثر جیره و جنس بر میانگین شاخص فولیکولی ثانویه و اولیه معنی دار بود (به ترتیب 05/0 >P و 01/0 >P). نتایج حاصل نشان می دهد که استفاده از جیره تکمیلی سبب افزایش سرعت رشد و بهبود شاخص فولیکولی پوست در بزغاله های شیرخوار مرغوز می گردد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 1.09 M

بررسی کیفیت الیاف بیده شترهای استان سیستان و بلوچستان

مهناز صالحی

دوره 12، شماره 2 ، مهر 1389، ، صفحه 29-36

چکیده

  برای تعیین اثر جنس و سن بر تغییرات کیفیت الیاف شترهای بومی استان سیستان و بلوچستان، از تعداد 54 نفر شتر نر و ماده در سه گروه سنی جوان، بالغ و مسن نمونهبرداری شد. نتایج نشان داد که جنس اثر معنی داری بر میانگین حداقل مربعات هیچ یک از صفات به جز طول دسته الیاف ناحیه کوهان ندارد. گرچه بیده شترهای جوان دارای حداکثر میزان پوشش زیرین، بلندترین ...  بیشتر برای تعیین اثر جنس و سن بر تغییرات کیفیت الیاف شترهای بومی استان سیستان و بلوچستان، از تعداد 54 نفر شتر نر و ماده در سه گروه سنی جوان، بالغ و مسن نمونهبرداری شد. نتایج نشان داد که جنس اثر معنی داری بر میانگین حداقل مربعات هیچ یک از صفات به جز طول دسته الیاف ناحیه کوهان ندارد. گرچه بیده شترهای جوان دارای حداکثر میزان پوشش زیرین، بلندترین طول دسته الیاف، کمترین ضخامت و بیشترین مقدار بازدهی شستشو نسبت به سنین بالاتر بودند ولی تفاوت معنیداری به جز در طول دسته الیاف ناحیه کپل و مقدار بازدهی شستشو بین گروه های سنی مشاهده نشد (05/0 P<). طول دسته الیاف نواحی شانه، پهلو، کپل و زیرکوهان به ترتیب (6/1 ±) 4، (2/1 ±) 6/2، (4/1 ±) 6/0 و (9/1 ±) 4/4 سانتی متر بود. درصد پوشش زیرین، قطر الیاف کرک، ضریب تغییرات قطر الیاف کرک و بازدهی شستشو به ترتیب برابر (07/1 ±) 82 درصد، (8/0 ±) 26 میکرون، (1 ±) 39 درصد و (1 ±) 5/74 درصد و دامنه آنها 58 تا 94 درصد، 8/16 تا 2/39 میکرون، 1/26 تا 0/61 درصد و 3/61 تا 5/85 درصد برآورد شد. پوشش زیری در بیده شترهای جوان و بازدهی شستشوی آنها بیشتر از شترهای مسن و ضخامت الیاف کمتر بود ولی این تفاوت ها معنی دار نبود (05/0 P>).

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 1.02 M

ترکیب شیمیایی، قابلیت هضم و تجزیه پذیری تفاله گل محمدی و تأثیر آن بر تعادل ازت در نشخوارکنندگان

بهزاد خرمی؛ علی اکبر خادم؛ احمد افضل زاده؛ محمد علی نوروزیان

دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 29-38

چکیده

  در این تحقیق، در فصل گلاب گیری حدود یک تن تفاله تر گل محمدی از قمصر کاشان تهیه و به مدت 10 روز در مقابل آفتاب خشک شد. در آزمایشگاه ماده خشک، پروتئین خام، خاکستر خام، چربی خام، ترکیب فنلی قابل استخراج، تانن کل، کلسیم و فسفر آن به ترتیب 0/96، 5/12، 5/6، 8/1، 7/2، 3/1، 1/1 و 1/0 درصد تعیین شد. قابلیت هضم، خوراک مصرفی و تعادل ازت چهار جیره آزمایشی حاوی تفاله ...  بیشتر در این تحقیق، در فصل گلاب گیری حدود یک تن تفاله تر گل محمدی از قمصر کاشان تهیه و به مدت 10 روز در مقابل آفتاب خشک شد. در آزمایشگاه ماده خشک، پروتئین خام، خاکستر خام، چربی خام، ترکیب فنلی قابل استخراج، تانن کل، کلسیم و فسفر آن به ترتیب 0/96، 5/12، 5/6، 8/1، 7/2، 3/1، 1/1 و 1/0 درصد تعیین شد. قابلیت هضم، خوراک مصرفی و تعادل ازت چهار جیره آزمایشی حاوی تفاله گل محمدی، یونجه به نسبت های 100:0 (شاهد)، 15:85، 30:70 و 45:55 با استفاده از چهار راس گوسفند نژاد شال بالغ در قالب طرح چرخشی در زمان تعیین گردید. تفاوت قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و ماده خشک مصرفی معنی دار نبود. در سطوح بیشتر از 30 درصد تفاله گل محمدی قابلیت هضم پروتئین کمتر بود (05/0 >P). تعادل ازت در جیره های شاهد و حاوی 15، 30 و 45 درصد تفاله گل محمدی، به ترتیب 1/3، 6/2، 4/1 و 1/1 گرم در روز برآورد شد که تفاوت آنها معنی دار بود (05/0 >P). تجزیه پذیری مؤثر ماده خشک و پروتئین خام با سرعت عبور دو درصد به ترتیب 5/68 و 8/67 درصد بود. با توجه به این نتایج به نظر می رسد بتوان از تفاله گل محمدی به عنوان بخشی از علوفه جیره نشخوارکنندگان استفاده کرد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 252.73 K

اثر لسیتین سویا بر عملکرد و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون جوجه‌های گوشتی

هانیه سادات بنی کمال؛ مهدی ژندی؛ ملک شاکری؛ حسین مروج

دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 29-37

چکیده

  اثر سطوح گوناگون لسیتین سویا بر عملکرد و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون جوجه‌های گوشتی، با استفاده از 180 قطعه جوجه‌خروس گوشتی سویۀ راس 308 به‌مدت 47 روز بررسی شد. جیره‌های آزمایشی برای سه دوره پرورش آغازین، رشد، و پایانی با استفاده از نه سطح لسیتین سویا (صفر، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0، یک، 2/1، 4/1، 6/1 درصد) به‌نحوی تهیه شدند که انرژی قابل سوخت‏وساز، ...  بیشتر اثر سطوح گوناگون لسیتین سویا بر عملکرد و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون جوجه‌های گوشتی، با استفاده از 180 قطعه جوجه‌خروس گوشتی سویۀ راس 308 به‌مدت 47 روز بررسی شد. جیره‌های آزمایشی برای سه دوره پرورش آغازین، رشد، و پایانی با استفاده از نه سطح لسیتین سویا (صفر، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0، یک، 2/1، 4/1، 6/1 درصد) به‌نحوی تهیه شدند که انرژی قابل سوخت‏وساز، پروتئین خام و سایر مواد مغذی در آنها یکسان بود. به‌منظور ارزیابی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون شامل کلسترول، تری‌گلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی زیاد و لیپوپروتئین با چگالی کم، خون‌گیری از جوجه‌ها در 41روزگی انجام شد. صفات افزایش وزن، خوراک مصرفی، و ضریب تبدیل غذایی در پایان دوره‌های گوناگون بررسی شد. اثر سطوح متفاوت لسیتین بر افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در دوره‏های گوناگون پرورش و کل دوره معنی‌دار نبود. با افزایش سطح لسیتین در جیره، میزان کلسترول، تری‌گلیسرید و لیپوپروتئین با چگالی کم کاهش پیدا کرد، ولی میزان لیپوپروتئین با چگالی زیاد خون افزایش یافت (05/0>P). درنتیجه، لسیتین توانست پروفیل لیپیدهای خون را در جوجه‌‌ها به‏طور معنی‌دار تغییر دهد، درحالی‏که اثر معنی‌داری بر عملکرد نداشت.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 587.41 K

تعیین ارزش تغذیه ای ضایعات نان و تأثیر مصرف آن بر عملکرد گوساله‌های نر سرابی

آرش حسن زاده سیدی؛ علی حسین خانی؛ مهدی مرادی

دوره 14، شماره 2 ، دی 1391، ، صفحه 31-41

چکیده

  در این تحقیق، ترکیب شیمیایی و خصوصیات هضمی ضایعات نان و تأثیر آن بر عملکرد گوساله­های نر سرابی بررسی شد. قابلیت هضم ماده خشک، ماده ‌آلی، چربی، پروتئین خام و دیواره سلولی ضایعات نان به­ترتیب 2/87، 5/84، 7/76، 2/62 و 9/82 درصد بود. فراسنجه‌های تجزیه­پذیری ضایعات نان شامل بخش با تجزیه­پذیری سریع‌، بخش با تجزیه­پذیری آهسته و سرعت ثابت ...  بیشتر در این تحقیق، ترکیب شیمیایی و خصوصیات هضمی ضایعات نان و تأثیر آن بر عملکرد گوساله­های نر سرابی بررسی شد. قابلیت هضم ماده خشک، ماده ‌آلی، چربی، پروتئین خام و دیواره سلولی ضایعات نان به­ترتیب 2/87، 5/84، 7/76، 2/62 و 9/82 درصد بود. فراسنجه‌های تجزیه­پذیری ضایعات نان شامل بخش با تجزیه­پذیری سریع‌، بخش با تجزیه­پذیری آهسته و سرعت ثابت تجزیه­پذیری به­ترتیب 5/19، 6/74 و 5/0 درصد در ساعت بود. انرژی قابل متابولیسم، ماده آلی قابل هضم و مقادیر اسیدهای چرب کوتاه زنجیر (با استفاده از روش تولید ‌گاز) معادل 7/9 مگاژول بر کیلوگرم، 3/51 درصد و 18/1 میلی­مول در 200 گرم ماده خشک محاسبه گردید. ضریب تبدیل جیره حاوی 30 درصد ضایعات نان درمقایسه با سایر جیره‌ها بهتر بود (01/0>P). بازده لاشه در حالت استفاده از 20 و 30 درصد ضایعات نان به صورت جایگزین ذرت و جو، نسبت به تیمار شاهد و 10 درصد ضایعات نان بهتر بود (01/0>P).

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 273.13 K

اثر افزودن یونجه خشک به عنوان جاذب ر طوبت بر کیفیت تخمیر و تولید پساب در سیلاژ ذرت

سمیه معینی زاده؛ علی اکبر خادم؛ علی اسدی الموتی؛ احمد افضل زاده

دوره 15، شماره 1 ، تیر 1392، ، صفحه 31-43

چکیده

  هدف از انجام مطالعة حاضر، بررسی اثر یونجة خشک (به عنوان جاذب رطوبت) بر تولید پساب و کیفیت تخمیر سیلاژ ذرت بود. در طرحی کاملاً تصادفی در قالب فاکتوریل 4×3 به سه علوفة کامل ذرت با مادة خشک 3/18، 7/21 و 5/25 درصد، چهار سطح جاذب صفر، 5، 10 و 20 درصد اضافه و در سه تکرار در لوله‌هایی از جنس پلی‌وینیل کلریدی با عنوان سیلوی کوچک به مدت 90 روز سیلو شدند. ...  بیشتر هدف از انجام مطالعة حاضر، بررسی اثر یونجة خشک (به عنوان جاذب رطوبت) بر تولید پساب و کیفیت تخمیر سیلاژ ذرت بود. در طرحی کاملاً تصادفی در قالب فاکتوریل 4×3 به سه علوفة کامل ذرت با مادة خشک 3/18، 7/21 و 5/25 درصد، چهار سطح جاذب صفر، 5، 10 و 20 درصد اضافه و در سه تکرار در لوله‌هایی از جنس پلی‌وینیل کلریدی با عنوان سیلوی کوچک به مدت 90 روز سیلو شدند. با افزایش سطح استفاده از جاذب، مقادیر خاکستر و نیتروژن کل سیلاژها افزایش و الیاف نامحلول در شویندة خنثی به طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0>P). اثر سطوح جاذب و رطوبت روی مادة خشک سیلاژها معنی‌دار بود و مادة خشک با 10 و 20 درصد جاذب بیشترین افزایش را نشان داد (05/0>P). تمام سیلاژها دارای pH مطلوب (در محدودة 79/3 تا 33/4) بودند. با وجود این، pH سیلاژها تحت تأثیر اثر متقابل رطوبت و سطح جاذب قرارگرفت (05/0>P). با افزایش سطح استفاده از جاذب، pH سیلاژها افزایش یافت اما این افزایش در سیلاژهایی با 26 درصد مادة خشک با شدت کمتری مشاهده شد. همچنین، مقادیر کربوهیدرات محلول باقی‌مانده تحت تأثیر اثر متقابل بین رطوبت و سطح جاذب قرارگرفت. بدین صورت که در سیلاژهای با 18 درصد مادة خشک اختلاف بین سطوح جاذب کمتر از اختلاف آنها در سیلاژهای با 22 و 26 درصد مادة خشک بود (05/0P<). با افزایش سطح یونجة خشک، پایداری هوازی در سیلاژهایی که رطوبت اولیة بالاتری داشتند بهبود یافت و به موازات افزایش مادة خشک اولیة علوفة ذرت، اختلاف در پایداری هوازی کمتر شد (05/0>P). با افزایش سطح یونجه در سیلاژ، تولید پساب کاهش یافت، به‌طوری‌که پساب در سیلاژهای حاوی 20 درصد یونجه خشک به صفر رسید (05/0>P). در پساب سیلاژهایی که سطوح بالاتری جاذب داشتند غلظت مادة خشک و نیتروژن بیشتر بود، اما کل مادة خشک و نیتروژن هدررفته در این تیمارها کاهش یافت. نتایج نشان داد استفاده از حداقل 10 درصد یونجة خشک باعث کاهش مؤثر پساب، بهبود پایداری هوازی و تولید ذرت سیلوشده با pH مطلوب می‌گردد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 540.19 K

بررسی هضم‏ پذیری و تخمیر جیره‏ های حاوی بخش‏های گوناگون درخت برهان (Albizia lebbeck) در شرایط آزمایشگاهی

زینب یوسفی؛ طاهره محمدآبادی؛ مرتضی چاجی؛ محمد بوجارپور

دوره 16، شماره 1 ، اردیبهشت 1393، ، صفحه 31-41

چکیده

  این آزمایش به‌منظور بررسی هضم‏پذیری و فراسنجه‏های تخمیر جیره‏های حاوی برگ، غلاف با دانه، و گل درخت برهان در گوسفند با روش‏های هضم دومرحله‏ای و تولید گاز انجام شد. جیره‏های آزمایشی شامل سطوح صفر، 25، 50، 75، و 100 درصد برگ، غلاف، و گل برهان بودند. نتایج نشان داد بیشترین قابلیت تولید گاز مربوط به جیرۀ حاوی 50 درصد برگ بود (05/0P<). ...  بیشتر این آزمایش به‌منظور بررسی هضم‏پذیری و فراسنجه‏های تخمیر جیره‏های حاوی برگ، غلاف با دانه، و گل درخت برهان در گوسفند با روش‏های هضم دومرحله‏ای و تولید گاز انجام شد. جیره‏های آزمایشی شامل سطوح صفر، 25، 50، 75، و 100 درصد برگ، غلاف، و گل برهان بودند. نتایج نشان داد بیشترین قابلیت تولید گاز مربوط به جیرۀ حاوی 50 درصد برگ بود (05/0P<). نرخ تولید گاز در جیرۀ حاوی 75 درصد گل از سایر جیره‏ها بیشتر بود (05/0P<). عامل پارتیشنینگ، تولید تودۀ میکروبی، و بازده تودۀ میکروبی در جیرۀ حاوی 100 درصد برگ و سطوح متفاوت غلاف بالاترین بود (05/0P<). قابلیت هضم مادۀ خشک در جیره‏های حاوی سطوح مختلف برگ، 50 درصد گل، و 25 درصد غلاف برهان، و قابلیت هضم الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی در جیره‏های حاوی سطوح مختلف گل و 25 درصد غلاف برهان در مقایسه با جیرۀ شاهد بالاتر بود (05/0P<). کمترین غلظت نیتروژن آمونیاکی مربوط به جیره‏های حاوی 100 درصد برگ و غلاف با دانۀ برهان بود (05/0P<). براساس این نتایج، می‏توان از برگ، گل، و غلاف با دانۀ برهان به جای یونجه در جیرۀ گوسفند استفاده کردد و هضم‏پذیری و تخمیر شکمبه‏ای جیره را افزایش داد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 488.5 K

اثر جیره تکمیلی بر رشد و خصوصیات لاشه بره های شیرخوار

محمد پناه؛ منوچهر سوری؛ سمیرا وره زردی

دوره 14، شماره 1 ، شهریور 1391، ، صفحه 33-40

چکیده

  تعداد 20 رأس بره شیرخوار با میانگین سن یک ماه از نژاد سنجابی (10 رأس نر و 10 رأس ماده) با وزن اولیه به ترتیب (3/1±) 4/13 و (9/0±) 6/11 کیلوگرم به منظور بررسی اثر یک جیره تکمیلی بر ماده خشک مصرفی، سرعت رشد و خصوصیات لاشه مورد استفاده قرار گرفت. بره های هر جنس براساس وزن زنده گروه بندی شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی، کنترل (شیر مادر ...  بیشتر تعداد 20 رأس بره شیرخوار با میانگین سن یک ماه از نژاد سنجابی (10 رأس نر و 10 رأس ماده) با وزن اولیه به ترتیب (3/1±) 4/13 و (9/0±) 6/11 کیلوگرم به منظور بررسی اثر یک جیره تکمیلی بر ماده خشک مصرفی، سرعت رشد و خصوصیات لاشه مورد استفاده قرار گرفت. بره های هر جنس براساس وزن زنده گروه بندی شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی، کنترل (شیر مادر و دسترسی آزاد به یونجه) یا تکمیلی (شیر مادر و دسترسی آزاد به یونجه و کنسانتره) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی و به روش فاکتوریل 2 × 2 پرورش داده شدند. رشد بره ها تا سن 130 روزگی ثبت و در پایان دوره، تمام بره ها برای بررسی خصوصیات لاشه ذبح گردیدند. میانگین شیر مصرفی بره های نر (685 گرم) بیشتر از بره های ماده (539 گرم) بود (01/0P<). افزایش وزن روزانه بره های نر بیشتر از ماده ها (240 در مقابل 163 گرم) و بره های گروه تکمیلی بیشتر از بره های گروه کنترل (259 در مقابل 145 گرم) بود (01/0P<). چربی لاشه بره های نر و ماده گروه تکمیلی نسبت به بره های گروه کنترل بیشتر بود (01/0P<). نتایج نشان داد که جیره تکمیلی باعث بهبود سرعت رشد، خصوصیات لاشه و افزایش ذخیره چربی در بره ها گردید.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 187.76 K

اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار سیمنتال

مصطفی حسین آبادی؛ تقی قورچی؛ عبدالحکیم توغدری

دوره 24، شماره 1 ، فروردین 1401، ، صفحه 35-45

چکیده

  اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، ...  بیشتر اثر مخمر ساکرومایسس سرویسیه بر عملکرد رشد، شاخص سلامتی، گوارش‌پذیری مواد مغذی، متابولیت‌های سرم و رفتار مصرف خوراک گوساله‌های شیرخوار با استفاده از 18 رأس گوساله نر شیرخوار نژاد سیمنتال با سن حدودأ 20 روز و وزن بدن اولیه 4/2±47 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل: 1-گروه شاهد (بدون مخمر)، 2-تیمار حاوی 5/2 گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز و 3-تیمار حاوی پنج گرم مخمر ساکرومایسس سرویسیه در روز بود. طول دوره آزمایشی 60 روز که شامل هفت روز دوره عادت‌پذیری بود. مصرف ماده-خشک و افزایش وزن روزانه اندازه‌گیری و ضریب تبدیل خوراک محاسبه شد. گوارش‌پذیری مواد مغذی و متابولیت‌های خون اندازه‌گیری شد. گوساله‌هایی که پنج گرم مخمر در روزدریافت کردند افزایش وزن بالاتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0P<). میزان غلظت گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسیرید و نیتروژن اوره‌ای خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. قابلیت‌هضم ماده‌خشک در گوساله‌هایی که پنج گرم مخمر مصرف کردند، بالاتر از گروه شاهد بود (05/0P<). با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از مخمر باعث بهبود افزایش وزن روزانه و بهبود ضریب تبدیل خوراک و نیز افزایش معنی‌دار قابلیت‌هضم ماده‌خشک می‌شود، بنابراین می‌توان از مخمر ساکرومایسس سرویسیه در جیره‌های گوساله‌های شیرخوار در سطح پنج گرم در روز استفاده نمود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 464.92 K

پیش‌بینی خصوصیات لاشه با استفاده از فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون در مرغ بومی اصفهان

سعید رحیمیان؛ نصرالله پیرانی؛ فیبرز خواجعلی؛ عبدالناصر محبی

دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 37-48

چکیده

  به‌منظور اندازه­گیری برخی از فراسنجه­های بیوشیمیایی سرم خون در شرایط طبیعی و تعیین ارتباط آن­ها با وزن بدن و اجزای لاشه و همچنین بررسی اثر جنس بر فراسنجه­های بیوشیمیایی خون در مرغ بومی اصفهان، آزمایشی با تعداد 200 قطعه جوجه یک­روزه بومی انجام شد. جوجه­ها به‌مدت 12 هفته در شرایط کاملاً یکسان، پرورش داده شدند. در پایان هفته ...  بیشتر به‌منظور اندازه­گیری برخی از فراسنجه­های بیوشیمیایی سرم خون در شرایط طبیعی و تعیین ارتباط آن­ها با وزن بدن و اجزای لاشه و همچنین بررسی اثر جنس بر فراسنجه­های بیوشیمیایی خون در مرغ بومی اصفهان، آزمایشی با تعداد 200 قطعه جوجه یک­روزه بومی انجام شد. جوجه­ها به‌مدت 12 هفته در شرایط کاملاً یکسان، پرورش داده شدند. در پایان هفته دوازدهم بعد از اعمال شش ساعت گرسنگی، کشتار و وزن بدن و اجزای مختلف لاشه هر یک از جوجه­ها اندازه­گیری شد. غلظت کلسترول، تری­گلیسرید، پروتئین کل، آلبومین، اسید اوریک، کلسیم، فسفر، مالون دی­آلدئید، لیپوپروتئین با چگالی بالا و گلوکز با استفاده از کیت­های تجاری اندازه­گیری شدند. مقدار گلوبولین از اختلاف پروتئین کل و آلبومین به‌دست آمد. نتایج نشان دادند که بیشترین همبستگی مثبت معنی­دار (05/0>P) بین کلسترول با وزن بدن و وزن ران (21/0) و بالاترین همبستگی منفی معنی­دار بین غلظت اسید اوریک و وزن کبد و بین کلسیم و وزن سینه (24/0-) مشاهده شد. تجزیه رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که می­توان از فراسنجه­های کلسترول، گلوبولین و فسفر برای پیش­بینی وزن بدن و سینه و نیز از سطوح کلسترول و گلوبولین برای پیش­بینی وزن لاشه و ران استفاده کرد. به‌علاوه بین دو جنس نر و ماده تفاوت معنی­داری از نظر هیچ‌یک از فراسنجه­های بیوشیمیایی اندازه­گیری‌شده، وجود نداشت. با توجه به نتایج این آزمایش می­توان از فراسنجه­های خون برای پیش­بینی برخی از خصوصیات لاشه در مرغ بومی اصفهان استفاده کرد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 860.65 K

تأثیر بتائین بر غلظت خونی هموسیستئین، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و شاخص پراکسیداسیون در میش‌های آبستن نژاد سنجابی

فاطمه یاراحمدی؛ علی کیانی؛ راضیه دکامی؛ حمیدرضا صحرائی؛ ایوب عزیزی؛ علیرضا راکی

دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 37-45

چکیده

  پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر غلظت خونی هموسیستئین، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و شاخص مالون‌دی‌آلدئید در میش‌های آبستن نژاد سنجابی انجام شد. تعداد 20 رأس میش (سه تا پنج ساله) با حداقل دو شکم زایش در انتهای دوره آبستنی در دو گروه با جیره پایه (شاهد: 3/6±71/2 کیلوگرم وزن بدن) و یا جیره پایه به‌علاوه پنج گرم بتائین در کیلوگرم ماده‌ ...  بیشتر پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بتائین بر غلظت خونی هموسیستئین، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و شاخص مالون‌دی‌آلدئید در میش‌های آبستن نژاد سنجابی انجام شد. تعداد 20 رأس میش (سه تا پنج ساله) با حداقل دو شکم زایش در انتهای دوره آبستنی در دو گروه با جیره پایه (شاهد: 3/6±71/2 کیلوگرم وزن بدن) و یا جیره پایه به‌علاوه پنج گرم بتائین در کیلوگرم ماده‌ خشک (بتائین: 3/8±71/6 کیلوگرم) به مدت 5 هفته در قالب طرح کاملا تصادفی تغذیه شد. مصرف خوراک به‌صورت روزانه و وزن بدن و شاخص وضعیت بدنی میش‌ها به‌صورت هفتگی ثبت شد. نمونه‌گیری خون‌ در روزهای 28، 14، هفت و یک روز قبل از زایش پس از خوراک‌دهی صبحگاهی، از میش ها از سیاهرگ وداجی خون‌‌گیری شد. فعالیت آنزیم‌های گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز و همچنین غلظت مالون دی آلدئید و هموسیستئین در خون اندازه گیری شد. وزن بدن، شاخص وضعیت بدن و مصرف خوراک تحت تأثیر مصرف بتائین قرار نگرفت. در هر دو گروه با نزدیک شدن به زمان زایش، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز افزایش و فعالیت کاتالاز و غلظت مالون دی‌آلدئید کاهش یافت(p<0/05). فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز تحت تاثیر مصرف بتائین قرار نگرفت. میش هایی که بتائین دریافت کردند، غلظت هموسیستئین بالاتر و شاخص مالون دی آلدهید کمنر از شاهد داشتند (p<0/05). وزن تولد بره های میش هایی که بتائین دریافت کردند از وزن تولد بره های گروه شاهد بیش تر بود (p=0/06). نتیجه این که، مصرف خوراکی بتائین در ماه آخر آبستنی میش برای کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود وزن تولد بره های نژاد سنجابی مفید است.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 677.99 K

اثر منبع و سطح مس در جیره بر تولید و سلامت گاو‎های هلشتاین طی دوره انتقال

سینا آزاد؛ حمید امانلو؛ نجمه اسلامیان فارسونی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ محمد هادی خبازان

دوره 25، شماره 1 ، فروردین 1402، ، صفحه 37-50

چکیده

  در مطالعه حاضر، اثر منبع و سطح مس جیره بر تولید و سلامت گاوهای شیری با استفاده از 105 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش آبستن از 21 روز قبل از زایش تا 15 روز پس از زایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار و 35 تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی مس در سطح توصیه NRC از منبع سولفات مس (NRC-S)، 2- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه ...  بیشتر در مطالعه حاضر، اثر منبع و سطح مس جیره بر تولید و سلامت گاوهای شیری با استفاده از 105 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش آبستن از 21 روز قبل از زایش تا 15 روز پس از زایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار و 35 تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی مس در سطح توصیه NRC از منبع سولفات مس (NRC-S)، 2- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه NRC از منبع گلیسینات مس (2NRC-Gly) و 3- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه NRC از منبع سولفات مس (2NRC-S) بود. تولید شیر و ترکیبات آن تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اما اثر متقابل تیمار در زمان نشان داد که در روزهای 60، 90 و 120 شیردهی، گاوهای تیمار 2NRC-Gly تولید شیر بالاتری نسبت به گاوهای NRC-S داشتند (0/05 < P) و گاوهای 2NRC-S در روز 90 و 120 شیردهی تولید شیر بالاتری نسبت به گاوهای NRC-S داشتند (0/05 < P). شمار سلول‌های بدنی در گاوهای تیمار 2NRC-Gly نسبت به گاوهای NRC-S پایین‌تر بود (0/05 > P). بروز ورم پستان تحت بالینی در روز 15 شیردهی در تیمار 2NRC-Gly در مقایسه با دو تیمار دیگر کمتر بود (0/05 = P). تفاوتی در تغییرات وزن بدن و امتیاز وضعیت بدنی بین تیمارها مشاهده نشد. فراسنجه‌های خونی و آنزیم‌های کبدی تحت تأثیر افزودن مس به شکل معدنی و آلی قرار نگرفتند، اما غلظت آلبومین سرم پس از زایش در گروه 2NRC-Gly نسبت به دو گروه دیگر افزایش یافت (0/05 > P). بر اساس نتایج حاصل، افزودن مس به‌ویژه از منبع گلیسینات مس در سطح دو برابر توصیه NRC منجر به افزایش سطح آلبومین سرم، کاهش شمار سلول‌های بدنی شیر و بروز ورم پستان تحت بالینی شد که می‌تواند نشان‌دهنده بهبود سلامت گاوهای دوره انتقال باشد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 562 K

بررسی هضم و تخمیر جیره‌های حاوی بخش‌های متفاوت درخت سوبابل

شهین نسیمی اصفهانی؛ مرتضی چاجی؛ طاهره محمدآبادی؛ محمد بوجارپور

دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 39-49

چکیده

  قابلیت هضم و فراسنجه‌های تخمیری جیره‌های حاوی برگ، غلاف، و دانۀ درخت سوبابل (با نام علمی Leucaena leucocephala) در گوسفند با روش‌‌‌‌های هضم دومرحله‌ای و تولید گاز تعیین شد. جیره‌های آزمایشی شامل صفر (شاهد)، 25، 50، 75، و 100درصد برگ، غلاف، و دانۀ سوبابل بودند که جایگزین علوفۀ یونجه در جیرۀ گوسفندان شدند. در مقایسه با جیرۀ شاهد، جیرۀ حاوی 50درصد ...  بیشتر قابلیت هضم و فراسنجه‌های تخمیری جیره‌های حاوی برگ، غلاف، و دانۀ درخت سوبابل (با نام علمی Leucaena leucocephala) در گوسفند با روش‌‌‌‌های هضم دومرحله‌ای و تولید گاز تعیین شد. جیره‌های آزمایشی شامل صفر (شاهد)، 25، 50، 75، و 100درصد برگ، غلاف، و دانۀ سوبابل بودند که جایگزین علوفۀ یونجه در جیرۀ گوسفندان شدند. در مقایسه با جیرۀ شاهد، جیرۀ حاوی 50درصد دانۀ سوبابل تولید گاز بیشتری داشت (05/0>P). در بین جیره‌های حاوی برگ سوبابل بیشترین مقدار مادۀ آلی واقعاً هضم‌شده مربوط به سطح 100درصد برگ سوبابل بود. سطح 100درصد جایگزینی با یونجه در مقایسه با سایر مقادیر جایگزینی غلاف، بیشترین عامل تفکیک‌کننده و بازده تولید تودۀ میکروبی را داشت (05/0>P). قابلیت هضم مادۀ خشک، الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی و اسیدی جیره‌های حاوی غلاف در همۀ سطوح، کمتر از جیرۀ شاهد بود (05/0>P). قابلیت هضم الیاف نامحلول در شویندۀ‌‌ خنثی و اسیدی در جیره‌های حاوی برگ سوبابل تا سطح 75درصد جایگزینی برگ سوبابل با یونجه تفاوتی با شاهد و با یکدیگر نداشتند. با افزایش مقدار دانۀ سوبابل در جیره قابلیت هضم مادۀ خشک، الیاف نامحلول در شویندۀ‌‌ خنثی و اسیدی از جیرۀ شاهد بیشتر بود، به‏طوری‌که اختلاف برای سطوح 75 و 100درصد دانۀ سوبابل معنی‏دار بود (05/0>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، برگ و دانۀ سوبابل را می‌‌توان بدون وجود اثر منفی بر هضم و تخمیر تا 100درصد جایگزین یونجه کرد. استفاده از دانۀ سوبابل به‌صورت جایگزین با یونجه در جیرۀ گوسفندان می‌‌تواند ارزش غذایی جیره را افزایش دهد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 628.12 K

اثر استفاده از نیام کهور پاکستانی (Prosopis juliflora) بر عملکرد بزهای شیرده تالی

فیروز عسگری؛ مصطفی یوسف الهی؛ حسن فضائلی

دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 43-53

چکیده

  هدف از این تحقیق، استفاده از نیام کهور در جیره بزهای شیرده با استفاده از 20 رأس بز تالی شیرده با میانگین وزن 5/2±34 کیلوگرم بود. بزها به دو گروه (گروه با جیره شاهد و گروه با جیره حاوی نیام کهور) 10 رأسی تقسیم شدند و به-مدت 12 هفته تغذیه شدند. جیره‌ها براساس نیاز بزغاله‌ها از دوبخش علوفه و کنسانتره به نسبت مساوی تهیه شد. میزان نیام کهور در ...  بیشتر هدف از این تحقیق، استفاده از نیام کهور در جیره بزهای شیرده با استفاده از 20 رأس بز تالی شیرده با میانگین وزن 5/2±34 کیلوگرم بود. بزها به دو گروه (گروه با جیره شاهد و گروه با جیره حاوی نیام کهور) 10 رأسی تقسیم شدند و به-مدت 12 هفته تغذیه شدند. جیره‌ها براساس نیاز بزغاله‌ها از دوبخش علوفه و کنسانتره به نسبت مساوی تهیه شد. میزان نیام کهور در کل جیره آزمایشی 25/19 درصد بود. در ابتدای آزمایش و سپس هر دو هفته یک بار بزها به طور انفرادی توزین شدند و تغییرات وزن آن‌ها محاسبه شد. هم‌چنین، میزان شیر تولیدی به طور هفتگی و ترکیبات شیراندازه‌گیری شد. میانگین تولید شیر روزانه و درصد چربی آن در بزهای تغذیه شده با جیره شاهد و جیره حاوی نیام کهور به ترتیب 550 و570 گرم و 24/3 و 39/2 درصد بود که تفاوت معنی‌داری نداشتند. هم‌چنین، ترکیبات شیر (چربی، پروتئین، خاکستر، ماده جامد و ماده جامد فاقد چربی) تحت تاثیر جیره قرار نگرفت. وزن بدن بزها در طول دوره آزمایش و نیز بین دو گروه آزمایشی تفاوت معنی‌داری نداشت. هزینه تمام شده خوراک و نیز هزینه تولید شیر بزهای تغذیه شده با جیره حاوی نیام کهور 20 درصد نسبت به گروه شاهد ارزان‌تر بود. بنابراین، از نیام کهور می‌توان به میزان 20 درصد در جیره غذایی بزهای داشتی استفاده نمود و هزینه تغذیه را کاهش داد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 728.12 K

تأثیر اندازه ذرات پوستۀ آفتابگردان در جیره‌های حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، قابلیت هضم ظاهری ایلئومی مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده‌ کور جوجه‏های گوشتی

رامین کسایی زاده؛ سمیه سالاری؛ محمدرضا عبدالهی؛ فرشاد باغبان

دوره 26، شماره 1 ، فروردین 1403، ، صفحه 45-60

چکیده

  در این مطالعه اثرات استفاده از پوستۀ آفتابگردان با اندازۀ ذرات متفاوت در جیره‌‌های حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد و برخی فراسنجه‌های فیزیولوژیکی، با استفاده از 360 قطعه جوجۀ گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس) در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار آزمایشی و شش تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. عوامل ...  بیشتر در این مطالعه اثرات استفاده از پوستۀ آفتابگردان با اندازۀ ذرات متفاوت در جیره‌‌های حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد و برخی فراسنجه‌های فیزیولوژیکی، با استفاده از 360 قطعه جوجۀ گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس) در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار آزمایشی و شش تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. عوامل موردبررسی شامل پوسته آفتابگردان (بدون پوسته، دارای سه درصد پوسته با اندازه ذرات یک میلی‌متر و سه درصد پوسته با اندازه ذرات پنج میلی‌متر) و دو منبع مختلف چربی (سه درصد پیه و سه درصد روغن کانولا) بودند. نتایج نشان دادند که در کل دورۀ پرورش، استفاده از پوستۀ درشت و ریز آفتابگردان در جیره، باعث افزایش مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (05/0>P). تغذیۀ روغن کانولا، مصرف خوراک و افزایش وزن را در مقایسه با پیه بهبود داد (05/0>P). هم‌چنین با استفاده از پوسته درشت آفتابگردان در جیره، قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام و چربی خام افزایش یافت (05/0>P). استفاده از پوستۀ درشت آفتابگردان، طول پرزهای دوازدهه و طول و ضخامت پرزها در ایلئوم را افزایش داد (05/0>P). استفاده از پوستۀ درشت آفتابگردان در جیره، جمعیت باکتری‌های اشرشیاکلای روده­ کور را کاهش داد (05/0>P). براساس نتایج حاصل، افزودن پوستۀ درشت آفتابگردان به جیره با افزایش قابلیت هضم پروتئین خام، چربی خام، جمعیت لاکتوباسیلوس و کاهش جمعیت اشرشیاکلای سکوم، عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی را بهبود می بخشد.    

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 1.19 M

مقایسه پروفایل تنوع CNV در ژنوم گوسفند با گاو هلشتاین

مریم نصرتی

دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 47-58

چکیده

  هدف از این پژوهش مقایسه CNV در تعدادی از نژاد­های گوسفند ایتالیا با گاو هلشتاین بود. از 580 راس گاو نر هلشتاین و 360 راس گوسفند نمونه خون تهیه و  DNAآن استخراج شد. ژنوتیپ چند شکلی­های تک نوکلئوتیدی سراسر ژنوم با تراشه 50k گاوی و گوسفندی در هر دو گونه تعیین شد. با استفاده از نرم افزار PennCNV تعداد 904 تنوع با میانگین طول kb 7/154 و میانه kb 7/103 در ...  بیشتر هدف از این پژوهش مقایسه CNV در تعدادی از نژاد­های گوسفند ایتالیا با گاو هلشتاین بود. از 580 راس گاو نر هلشتاین و 360 راس گوسفند نمونه خون تهیه و  DNAآن استخراج شد. ژنوتیپ چند شکلی­های تک نوکلئوتیدی سراسر ژنوم با تراشه 50k گاوی و گوسفندی در هر دو گونه تعیین شد. با استفاده از نرم افزار PennCNV تعداد 904 تنوع با میانگین طول kb 7/154 و میانه kb 7/103 در گوسفند و 744 مورد با میانگین طول kb 7/213 و میانه kb 5/124 در گاو شناسایی شد. کل طول این تنوع در ژنوم گوسفند Mb 5/8 و در ژنوم گاو Mb 80 بود. پس از ترکیب نواحی مشابه تعداد 35 ناحیه تنوع پر تکرار در ژنوم گوسفند و 141 مورد در ژنوم گاو شناسایی شد، فقط 20 درصد نواحی CNV در ژنوم نژاد­های گوسفند با ژنوم گاو هلشتاین همپوشانی داشت. علاوه بر این، نواحی این تنوع در ژنوم گوسفند با 40 ژن مرجع و 62 QTLدر ژنوم گاو، و 110 ژن مرجع در ژنوم انسان بطور کامل یا جزئی همپوشانی داشت. توزیع تنوع­ها در هر دو گونه در نواحی ساب­تلومریک و پری سانترومریک بیشتر بود. بر اساس این نتایج، شاید بتوان از روی پیوستگی این تنوع با نواحی ژنی در ژنوم گاو ژن­ها و QTL­های ژنوم گوسفند را شناسایی نمود. برای کسب نتایج دقیق­تر مطالعات بیشتری نیاز است.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 773.83 K

اثر پودر برگ مریم‌گلی (Salvia mirzayanii) بر عملکرد و جمعیت میکروبی روده‌های کور جوجه‌های گوشتی

فرزاد باقرزاده کاسمانی؛ سمیرا امیدی کیا؛ حمیدرضا میرزایی؛ مهران مهری

دوره 16، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 103-111

چکیده

  به منظور بررسی تأثیر افزودن پودر برگ مریم‌گلی (Salvia mirzayanii) به جیره در عملکرد، خصوصیات لاشه، وزن نسبی اندام‌های داخلی و جمعیت میکروبی روده‌های کور جوجه‌های گوشتی آزمایش انجام شد. تعداد 200 قطعه جوجة گوشتی یک‌روزه با پنج سطح مریم‌گلی (صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد) در دامنة سنی یک تا 42روزگی تغذیه شدند. در دورة سنی یک تا 21روزگی، پرندگانی که 1 ...  بیشتر به منظور بررسی تأثیر افزودن پودر برگ مریم‌گلی (Salvia mirzayanii) به جیره در عملکرد، خصوصیات لاشه، وزن نسبی اندام‌های داخلی و جمعیت میکروبی روده‌های کور جوجه‌های گوشتی آزمایش انجام شد. تعداد 200 قطعه جوجة گوشتی یک‌روزه با پنج سطح مریم‌گلی (صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد) در دامنة سنی یک تا 42روزگی تغذیه شدند. در دورة سنی یک تا 21روزگی، پرندگانی که 1 درصد پودر برگ مریم‌گلی در جیرة خود دریافت کردند، مصرف خوراک و افزایش وزن کمتر و ضریب تبدیل بالاتری داشتند (05/0>P). در دورة سنی 22 تا 42روزگی و کل دورة پرورش (یک تا 42روزگی) ضریب تبدیل غذایی در پرندگان تغذیه‌شده با جیرة حاوی 5/0 درصد پودر برگ مریم‌گلی، در مقایسه با گروه شاهد به‌طور معناداری کاهش یافت (05/0>P). بازده لاشه و وزن نسبی عضلة سینه در پرندگان تغذیه شده با جیرة حاوی 1 درصد برگ مریم‌گلی کمتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). جمعیت باکتری‌های اسید لاکتیک در روده‌های کور پرندگانی که جیرة حاوی 25/0 و 5/0 درصد مریم‌گلی مصرف کردند، در مقایسه با پرندگان شاهد افزایش یافت (05/0>P). تغذیة جیره‌های حاوی سطوح بالاتر از 5/0 درصد مریم‌گلی، جمعیت کلی‌فرم‌ها را در روده‌های کور نسبت به پرندگان شاهد کاهش داد (05/0>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، افزودن 5/0 درصد پودر برگ مریم‌گلی به جیرة جوجه‌های گوشتی، ضمن بهبود ترکیب فلور میکروبی روده‌های کور، عملکرد رشد را بهبود می‌بخشد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 631.29 K

تأثیر منابع گوناگون روی بر عملکرد، غلظت مواد معدنی و فراسنجه‏های خون بره زندی

مختار ملاکی؛ محمد علی نوروزیان؛ علی‌اکبر خادم

دوره 15، شماره 2 ، مهر 1392، ، صفحه 109-115

چکیده

  تأثیر منابع گوناگون روی (آلی و معدنی) بر عملکرد، غلظت مواد معدنی، و فراسنجه‏های خون بره‏های زندی با استفاده از 18 رأس بره نر در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار بررسی شد. تیمارها عبارت بودند از: جیرۀ فاقد مکمل روی (شاهد)، جیرۀ حاوی ppm 25 روی معدنی (روی‌ـسولفات) و جیرۀ حاوی ppm 25 روی آلی (روی‌ـ‌پپتید). وزن نهایی، افزایش وزن روزانه، و مصرف ...  بیشتر تأثیر منابع گوناگون روی (آلی و معدنی) بر عملکرد، غلظت مواد معدنی، و فراسنجه‏های خون بره‏های زندی با استفاده از 18 رأس بره نر در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار بررسی شد. تیمارها عبارت بودند از: جیرۀ فاقد مکمل روی (شاهد)، جیرۀ حاوی ppm 25 روی معدنی (روی‌ـسولفات) و جیرۀ حاوی ppm 25 روی آلی (روی‌ـ‌پپتید). وزن نهایی، افزایش وزن روزانه، و مصرف خوراک بره‏هایی که در جیرۀ خود روی آلی دریافت کرده بودند از سایر تیمارها بیشتر بود و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0P<). از غلظت مس و آهن در خون بره‏هایی که با جیره‏های حاوی روی (آلی و معدنی) تغذیه شدند، کاسته شد، ولی غلظت روی در خون آنها افزایش یافت (05/0P<). تعداد گلبول‏های سفید خون در بره‏های با تیمار روی‌ـ‌پپتید از سایر تیمارها کمتر بود (05/0>P). باتوجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می‏شود که ppm 25 روی آلی به جیرۀ بره‏های پرواری اضافه شود.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 359.47 K

مقایسه روش‌های جمع‌آوری کل مدفوع و نشانگرهای داخلی در تعیین گوارش‌پذیری کاه گندم همراه با تفاله انار یا کود مرغی در شتر

هادی بهزاد؛ تقی قورچی؛ مصطفی حسین آبادی؛ جعفر باشتینی

دوره 26، شماره 2 ، تیر 1403، ، صفحه 137-149

چکیده

  گوارش‌پذیری ظاهری مواد مغذی کاه گندم همراه تفاله انار یا کود مرغ به سه روش خاکستر نامحلول در اسید، لیگنین نامحلول در اسید و جمع­آوری کل مدفوع با استفاده از چهار نفر شتر نر با میانگین وزن 35/9±25/116 کیلو­گرم و سن یک­سال در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. طول مدت آزمایش 42 روز (دو دوره 21 روزه) شامل 14روز عادت­پذیری و هفت روز نمونه­برداری ...  بیشتر گوارش‌پذیری ظاهری مواد مغذی کاه گندم همراه تفاله انار یا کود مرغ به سه روش خاکستر نامحلول در اسید، لیگنین نامحلول در اسید و جمع­آوری کل مدفوع با استفاده از چهار نفر شتر نر با میانگین وزن 35/9±25/116 کیلو­گرم و سن یک­سال در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. طول مدت آزمایش 42 روز (دو دوره 21 روزه) شامل 14روز عادت­پذیری و هفت روز نمونه­برداری بود. تیمارهای آزمایشی شامل 1- کاه گندم به­­همراه 25 درصد تفاله انار و 2- کاه گندم به­همراه با 25 درصد کود مرغ  بود. نتایج نشان داد اختلاف معنی­­داری بین دو روش نشانگر خاکستر نامحلول در اسید و جمع­آوری کل مدفوع در برآورد ضرایب گوارش‌پذیری ماده خشک، ماده آلی، چربی خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی کاه گندم به­همراه تفاله انار وجود داشت (05/0>P)، اما چنین تفاوتی در برآورد ضرایب گوارش­پذیری کاه گندم به­همراه کود مرغ مشاهده نشد. درصد بازیافت نشانگر خاکستر نامحلول در اسید در جیره کاه گندم+ کود مرغ 08/17±14/105 بود. به­طور کلی براساس نتایج مطالعه حاضر، به­نظر می‌رسد با توجه به همبستگی ضعیف بین سه روش اندازه­گیری قابلیت هضم و درنظرگرفتن محدودیت­های موجود از جمله هزینه و امکانات زیاد به‌ویژه در دام­های بزرگ در تعیین گوارش­پذیری با روش­های جمع­آوری کل مدفوع و لیگنین نامحلول در اسید، می­توان از روش خاکستر نامحلول در اسید برای تعیین گوارش­پذیری در شتر استفاده کرد.

---

• مشاهده مقاله
• اصل مقاله 1009.18 K