سارا لرکی؛ علیرضا البرزی؛ جواد جمشیدیان؛ فاطمه معدن کن
چکیده
هدف: بهدلیل توسعه مقاومت به داروهای ضد کرمی رایج، پژوهشگران بهدنبال راههای کارآمد و مقرونبهصرفه برای مقابله با عفونتهای انگلی هستند. نانوذرات بهدلیل اندازه نانو مقیاس و سطح واکنشپذیری بالا در حال حاضر برای کاربردهای زیستپزشکی استفاده میشوند. باتوجه به شیوع بالای تریکواسترونژیلوزیس در نشخوارکنندگان کوچک هرگونه ...
بیشتر
هدف: بهدلیل توسعه مقاومت به داروهای ضد کرمی رایج، پژوهشگران بهدنبال راههای کارآمد و مقرونبهصرفه برای مقابله با عفونتهای انگلی هستند. نانوذرات بهدلیل اندازه نانو مقیاس و سطح واکنشپذیری بالا در حال حاضر برای کاربردهای زیستپزشکی استفاده میشوند. باتوجه به شیوع بالای تریکواسترونژیلوزیس در نشخوارکنندگان کوچک هرگونه اختلال در سیرتکاملی مراحل پیشانگلی میتواند نقش مهمی در کنترل و پیشگیری از بیماری داشته باشد. نانوذرات بهعنوان یک عامل ضد انگلی جدید، ایمن، ارزان و در دسترس میتواند نقش مهمی در کاهش میزان استرونژیلوزیس گوارشی در نشخوارکنندگان داشته باشد.
روش پژوهش: تعدادی نمونه مدفوع گوسفندی پس از جمعآوری مستقیم از رکتوم حیوان، از نظر آلودگی به تخمهای استرونگل فرم بهکمک روش شناورسازی مدفوع بررسی انگلی انجام گرفت. سپس کشت مدفوع بر روی نمونههای آلوده به تخمهای استرونگل فرم در شرایط دمایی و رطوبت مناسب در مدت هفت تا 10 روز صورت گرفت. پس از 24 تا 48 ساعت از کشت، نوزادان مراحل اول و دوم (L1 و L2) تریکوسترونژیلیدهای موجود در محیط کشت بهکمک روش برمن جمعآوری و در مواجه با اکسید نانوذرات فلزی مانند آلومینیوم، روی و آهن در ترکیب با دیمتیلسولفوکساید (DMSO) پنج درصد و یکبار بدون حضور DMSO قرار گرفتند. همچنین نوزادان مرحله سوم عفونتزای (L3) تریکوسترنژیلیدها پس از کشت مدفوع و جداسازی توسط روش برمن در معرض اکسید این نانوذرات قرار گرفتند. سپس میزان مرگومیر هریک از نوزادان در زیر استریومیکروسکوپ با توجه به حرکت آنها موردبررسی و شمارش قرار گرفت. از آب مقطر و آلبندازول بهترتیب بهعنوان کنترل منفی و مثبت آزمایشات استفاده گردید. بهمنظور بررسی فراساختاری سطح کوتیکول نوزادهای تیمارشده با نانوذرات، تعدادی نوزاد L3 تریکوسترونژیلید قبل از مواجهه با نانوذرات و پس از مواجهه بهکمک میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) آمادهسازی گردیدند.
یافتهها: درصد مرگومیر واقعی در نوزادان L1 و L2 تیمارشده با اکسیدآلومینیوم در غلظتهای 02/0 و 04/0 و 06/0 میلیگرم بر میلیلیتر بهترتیب 23/9 و 66/44 و 85/70 درصد، اکسیدروی بهترتیب 03/43، 30/51 و 92/95 درصد و اکسید آهن بهترتیب 84/33، 42/96 و 48/98 درصد بود. در گروه تیمار مواجه نانوذرات فلزی با لارو L3، مرگومیری مشاهده نگردید. در تصاویر بهدستآمده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مشاهده گردید، لایه کوتیکولی لاروهای L1 و L2 تریکوسترونژیلیدهای تیمارشده با نانوذرات اکسید آهن واجد ظاهری ناصاف و چروکیده در مقایسه با ظاهر صاف و یکنواخت لاروهای طبیعی بودند.
نتیجهگیری: براساس نتایج حاصل و با توجه به ارزانی قیمت و در دسترسبودن نانوذرات آهن و روی میتوان از آنها بهعنوان عامل پیشگیرانه از بیماریهای تریکوسترونژیلوزیس نشخوارکنندگان کوچک در مراتع بهطور وسیع استفاده نمود.
زینب مرادپور؛ سمیه سالاری؛ محمدرضا قربانی؛ محسن ساری
چکیده
این آزمایش با هدف ارزیابی اثر روشهای مختلف تولکبری بر خصوصیات کمی و کیفی تخممرغ مرغان تخمگذار با استفاده از 180 قطعه مرغ تخمگذار تجاری سویه های-لاین در سن 52 هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار به مدت 90 روز انجام شد. تیمارهای مورد استفاده شامل: 1 - گروه محروم از خوراک، 2 - گروه تغذیه شده با 50 درصد پودر یونجه ...
بیشتر
این آزمایش با هدف ارزیابی اثر روشهای مختلف تولکبری بر خصوصیات کمی و کیفی تخممرغ مرغان تخمگذار با استفاده از 180 قطعه مرغ تخمگذار تجاری سویه های-لاین در سن 52 هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار به مدت 90 روز انجام شد. تیمارهای مورد استفاده شامل: 1 - گروه محروم از خوراک، 2 - گروه تغذیه شده با 50 درصد پودر یونجه و 50 درصد جیره تخمگذاری، 3 - گروه تغذیه شده با 75 درصد پودر یونجه و 25 درصد جیره تخمگذاری، 4 - گروه تغذیه شده با 100 درصد پودر یونجه، 5 - گروه تغذیه شده با دانه کامل جو و 6 - گروه تغذیهشده با جیره حاوی اکسید روی بودند که به مدت 10 روز اعمال شد. بیشترین درصد کاهش وزن مربوط به تیمارهای حذف خوراک و اکسید روی بودند (05/0>P). تولید تیمار حاوی 50 درصد پودر یونجه دیرتر از سایر تیمارها قطع شده و زودتر به 50 درصد تولید رسید (05/0>P). تیمار دانه کامل جو و 100 درصد پودر یونجه درصد تولید و ضریب تبدیل خوراک بهتری نسبت به تیمار حذف خوراک داشتند (05/0>P). میانگین وزن تخممرغ در تیمار حذف خوراک و شاخص رنگ زرده در تیمارهای حذف خوراک و دانه کامل جو بالاتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). درصد پوسته تخممرغ در تیمارهای دانه کامل جو و حاوی اکسید روی بالاتر از تیمار حاوی 50 درصد پودر یونجه بود (05/0>P). بنابراین باتوجه به بهبود فراسنجههای عملکردی پس از تولک، استفاده از دانه کامل جو و نیز 100 درصد پودر یونجه جهت تولک بری توصیه میشود.