داوود علی ساقی؛ علی مبارکی؛ محمد رباطی بلوچ؛ راضیه ساقی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات آمیختهگری بر عملکرد رشد و ترکیب لاشه برههای گوسفند نژاد کردی و آمیخته کردی× رومانف بود. بدین منظور از دو گروه ژنتیکی بره نژاد کردی خالص (KK) و بره آمیختههای کردی× رومانف (KR) استفاده شد. از شش بره از هر گروه برای تجزیه لاشه استفاده شد. تعداد برههای از شیر گرفتهشده در گروههای ژنتیکی KK و KR بهترتیب ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات آمیختهگری بر عملکرد رشد و ترکیب لاشه برههای گوسفند نژاد کردی و آمیخته کردی× رومانف بود. بدین منظور از دو گروه ژنتیکی بره نژاد کردی خالص (KK) و بره آمیختههای کردی× رومانف (KR) استفاده شد. از شش بره از هر گروه برای تجزیه لاشه استفاده شد. تعداد برههای از شیر گرفتهشده در گروههای ژنتیکی KK و KR بهترتیب 95 و 45 رأس بهازای 100 راس میش در معرض آمیزش بود. برههای کردی خالص دارای بیشترین و برههای آمیخته دارای کمترین وزن تولد بودند (بهترتیب 4/5 در مقابل 4/1 کیلوگرم). براساس نتایج حاصل، افزایش وزن روزانه برههای آمیخته نسبت به برههای کردی در دوره قبل از شیرگیری بیشتر بود (0/05>P)، اما میانگین وزن پایانی برههای کردی نسبت به برههای آمیخته (بهترتیب 54/8 در مقابل 41/5 کیلوگرم) بیشتر بود (0/05>P). گروههای ژنتیکی تأثیر معنیداری بر وزن لاشههای گرم و سرد برههای پرواری نداشتند، اما تأثیر آمیختهگری بر ضخامت چربی، وزن دنبه و ران معنیدار بود (0/05>P). نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد آمیخته ها در دوره قبل از شیرگیری عملکردی بهتری نسبت برههای خالص دارند، اما در دوره پروار عملکرد برههای کردی خالص نسبت به آمیختهها بهتر میباشد.