افروز کمالی سنگانی؛ علی اکبر مسعودی؛ رسول واعظ ترشیزی؛ مرتضی شریفی نیا؛ علیرضا عیوضی؛ مجید فرهی؛ بهزاد رجبی مرند
چکیده
کاهش باروری خروس یکی از اولین عوامل محدودکننده دستیابی به بیشترین میزان جوجه‌درآوری است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی سطح باروری خروسهای بومی ارومیه و لاین آرین با استفاده از رقیق کننده منی (بلتسویل و شیر) بود. برای اجرای این تحقیق، تحرک منی 133 قطعه خروس با استفاده از نرمافزار CASA بررسی شد و خرو‌س‌ها بر اساس میانگین حرکت اسپرم ...
بیشتر
کاهش باروری خروس یکی از اولین عوامل محدودکننده دستیابی به بیشترین میزان جوجه‌درآوری است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی سطح باروری خروسهای بومی ارومیه و لاین آرین با استفاده از رقیق کننده منی (بلتسویل و شیر) بود. برای اجرای این تحقیق، تحرک منی 133 قطعه خروس با استفاده از نرمافزار CASA بررسی شد و خرو‌س‌ها بر اساس میانگین حرکت اسپرم آنها نسبت به میانگین جمعیت، به گروه‌های با باروری زیاد و کم دسته بندی شدند. اسپرم خروسهای هر سویه، هر هفته به شش مرغ تلقیح و نطفه‌داری و جوجه‌درآوری تخمها بررسی شدند. تفاوت معنیداری در حجم منی هر سویه وجود داشت (05/0>P). تفاوت معنیداری در غلظت اسپرم خروسهای دو سویه و سطوح مختلف باروری مشاهده نشد. خروسهای بومی با سطح باروری زیاد بیشترین درصد اسپرمهای زنده را داشتند (05/0>P). نطفه‌داری و جوجه‌درآوری خروسهای آرین در مقایسه با بومی بالاتر بود (05/0>P). همچنین نطفه‌داری و جوجه‌درآوری با استفاده از رقیق کنندة بلتسویل بالاتر از شیر بود (05/0>P). با توجه به نتایج حاصل، اگرچه انتخاب در لاین آرین بسیاری از صفات تولیدی را افزایش داده ولی تأثیر منفی بر باروری نداشته است. از طرفی تلقیح مرغها با استفاده از اسپرمهای رقیق شده با بلتسویل بازدة مناسب‌تری در درصد باروری پرندگان نشان میدهد که میتواند در مزارع پرورش طیور بکار رود.