زهرا شیرنگار؛ فردین هژبری؛ محمد ابراهیم نوریان سرور
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 31 مرداد 1402
چکیده
امکان استفاده از کنجاله کاملینا به جای کنجاله سویا در جیره بره‌های پرواری با استفاده از بیست‌و‌چهار راس بره نر چهار - شش ماهه با میانگین وزن 18/2 ± 21/34 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تیمار و شش تکرار در قفس‌های انفرادی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1. جیره پایه حاوی کنجاله سویا (شاهد)، 2. جیره پایه با 33 درصد جایگزینی کنجاله ...
بیشتر
امکان استفاده از کنجاله کاملینا به جای کنجاله سویا در جیره بره‌های پرواری با استفاده از بیست‌و‌چهار راس بره نر چهار - شش ماهه با میانگین وزن 18/2 ± 21/34 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تیمار و شش تکرار در قفس‌های انفرادی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1. جیره پایه حاوی کنجاله سویا (شاهد)، 2. جیره پایه با 33 درصد جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کاملینا، 3. جیره پایه محتوی 67 درصد جایگزینی کنجاله سویا و 4. جیره پایه حاوی کنجاله کاملینا بود. مایع شکمبه توسط لوله مری و نمونه‌های خون از سیاهرگ وداج گردن در روزهای صفر، 45 و پایان دوره از بره‌ها گرفته شد. وزن نهایی و افزایش وزن روزانه تحت تأثیر جایگزینی کنجاله‌ها قرار نگرفت اما سبب کاهش مصرف ماده خشک شد (05/0>P). غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه افزایش یافت به نحوی که در 33 و 67 درصد جایگزینی معنی‌دار بود. غلظت اسیدهای چرب فرار و pH تحت تاثیر جایگزینی قرار نگرفت. جمعیت کل پروتوزوآ و جنس انتودینیوم با افزایش درصد جایگزینی روند کاهشی داشت و با توجه به اثر متقابل زمان و تیمار، با افزایش طول دوره روند جمعیت افزایشی بود. غلظت اوره خون با جایگزینی کنجاله‌ها روند افزایشی داشت هرچند این روند تحت تاثیر اثر متقابل تیمار و زمان بود. با جایگزینی کامل کنجاله‌ها، غلظت کلسترول و تری‌گلیسرید خون افزایش یافت (05/0>P). با توجه نتایج حاصل، می‌توان در جیره پروار کنجاله کاملینا به جای کنجاله سویا در سطح حداکثر 67 درصد جایگزینی استفاده کرد.
هانیه سادات بنی کمال؛ مهدی ژندی؛ ملک شاکری؛ حسین مروج
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 29-37
چکیده
اثر سطوح گوناگون لسیتین سویا بر عملکرد و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون جوجه‌های گوشتی، با استفاده از 180 قطعه جوجه‌خروس گوشتی سویۀ راس 308 به‌مدت 47 روز بررسی شد. جیره‌های آزمایشی برای سه دوره پرورش آغازین، رشد، و پایانی با استفاده از نه سطح لسیتین سویا (صفر، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0، یک، 2/1، 4/1، 6/1 درصد) به‌نحوی تهیه شدند که انرژی قابل سوختوساز، ...
بیشتر
اثر سطوح گوناگون لسیتین سویا بر عملکرد و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون جوجه‌های گوشتی، با استفاده از 180 قطعه جوجه‌خروس گوشتی سویۀ راس 308 به‌مدت 47 روز بررسی شد. جیره‌های آزمایشی برای سه دوره پرورش آغازین، رشد، و پایانی با استفاده از نه سطح لسیتین سویا (صفر، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0، یک، 2/1، 4/1، 6/1 درصد) به‌نحوی تهیه شدند که انرژی قابل سوختوساز، پروتئین خام و سایر مواد مغذی در آنها یکسان بود. بهمنظور ارزیابی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون شامل کلسترول، تری‌گلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی زیاد و لیپوپروتئین با چگالی کم، خونگیری از جوجهها در 41روزگی انجام شد. صفات افزایش وزن، خوراک مصرفی، و ضریب تبدیل غذایی در پایان دورههای گوناگون بررسی شد. اثر سطوح متفاوت لسیتین بر افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در دورههای گوناگون پرورش و کل دوره معنی‌دار نبود. با افزایش سطح لسیتین در جیره، میزان کلسترول، تری‌گلیسرید و لیپوپروتئین با چگالی کم کاهش پیدا کرد، ولی میزان لیپوپروتئین با چگالی زیاد خون افزایش یافت (05/0>P). درنتیجه، لسیتین توانست پروفیل لیپیدهای خون را در جوجهها بهطور معنی‌دار تغییر دهد، درحالیکه اثر معنیداری بر عملکرد نداشت.