محمد هادی خبازان؛ عبداله رضاقلی وند لاهرود؛ سعید مختارزاده؛ حجت اله موسی پور
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، ، صفحه 395-401
چکیده
در این مطالعه، عملکرد صفات وزن تولد و زمان شیرگیری، رشد، زندهمانی در برههای خالص بلوچی (۵۳ راس) و آمیخته رومانف- بلوچی (۱۱۴ راس) و مشخصات لاشه (۲۴ راس بره نر) بررسی شد. میشهای بلوچی خالص با اسپرم قوچهای رومانف تلقیح شدند. تمام برهها در سن ۷۷ روزگی از شیر گرفته و در سن ۱۰ ماهگی کشتار شدند. وزن تولد در برههای خالص بلوچی به نسبت ...
بیشتر
در این مطالعه، عملکرد صفات وزن تولد و زمان شیرگیری، رشد، زندهمانی در برههای خالص بلوچی (۵۳ راس) و آمیخته رومانف- بلوچی (۱۱۴ راس) و مشخصات لاشه (۲۴ راس بره نر) بررسی شد. میشهای بلوچی خالص با اسپرم قوچهای رومانف تلقیح شدند. تمام برهها در سن ۷۷ روزگی از شیر گرفته و در سن ۱۰ ماهگی کشتار شدند. وزن تولد در برههای خالص بلوچی به نسبت دامهادامهای آمیخته (75/3 در برابر 56/3، 05/0>P) بالاتر بود. وزن از شیرگیری، میانگین افزایش وزن روزانه تا زمان شیرگیری و افزایش وزن تا زمان کشتار برههای آمیخته بیشتر بود (05/0>P) در زمان کشتار، دامهادامهای آمیخته دارای وزن مشابه با گروه خالص بودند (08/0=P) تعداد برههای آمیخته متولد شده، بهدلیل استفاده از هورمون در زمان تلقیح میشها افزایش یافت (13/1 در برابر یک). زندهمانی برهها تا زمان قطع شیر در بین دو گروه تفاوت معنیداری با یکدیگر نداشت. مقدار چربی دنبه و کل چربی بدن در برههای آمیخته کاهش یافت. آمیختهگری باعث افزایش وزن قلب، شش، کبد و بیضه ها در برههای حاصله شد (05/0>P). با توجه به نتایج این مطالعه، انجام تلقیح مصنوعی اسپرم رومانف با میشهای بلوچی باعث افزایش تعداد بره متولد شده و رشد برههای حاصله تا زمان قطع شیر شد. همچنین صفات لاشه با کاهش درصد چربی ذخیرهشده در بدن بهبود یافت. آمیختهگری بهعنوان یک راهکار برای افزایش تولید گوشت در گوسفند بلوچی پیشنهاد میشود.