علی نرگس خانی؛ علی محرری؛ حسین مهربان؛ محمد جواد ضمیری
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 337-349
چکیده
چکیدههدف این پژوهش، بررسی اثر جایگزینی الیاف سلولزی (کاه گندم) با الیاف غیر سلولزی (تفاله چغندرقند) در جیره گاوهای شیری دوره انتقال (از روز 21 پیش از زایش و تا روز 42 پس از زایش) بود. بدین منظور، 21 روز پیش از زایش، از 36 راس گاو هلشتاین چند شکم زایش با میانگین وزن 59/6 ± 697 کیلوگرم و نمره بدنی 0/22 ± 3/3 استفاده شد. پیش از زایش، گاوها به دو گروه ...
بیشتر
چکیدههدف این پژوهش، بررسی اثر جایگزینی الیاف سلولزی (کاه گندم) با الیاف غیر سلولزی (تفاله چغندرقند) در جیره گاوهای شیری دوره انتقال (از روز 21 پیش از زایش و تا روز 42 پس از زایش) بود. بدین منظور، 21 روز پیش از زایش، از 36 راس گاو هلشتاین چند شکم زایش با میانگین وزن 59/6 ± 697 کیلوگرم و نمره بدنی 0/22 ± 3/3 استفاده شد. پیش از زایش، گاوها به دو گروه تقسیم شدند و جیره‌های دارای 7/17 درصد کاه گندم و یا 7/17 درصد تفاله چغندرقند، دریافت کردند. پس از زایش نیز هر گروه به دو زیر گروه تقسیم شد و جیره‌ای بر پایه 5 درصد کاه گندم یا تفاله چغندرقند دریافت کردند. نتایج نشان دادند که تفاوت در منبع الیافی جیره، تأثیری بر مصرف خوراک در دوره پیش از زایش نداشت؛ ولی گوارش پذیری ماده خشک و ماده آلی و دیوارۀ سلولی در گاوهایی که جیره دارای تفاله چغندر قند مصرف کرده بودند، بیشتر بود. گوارش پذیری ماده خشک (p=0/05) و دیواره سلولی (p=0/06) در گاوهایی کمتر بود که در دورههای پیش از زایش و نیز پس از زایش، کاه گندم مصرف کرده بودند. شیر تصحیح شده بر پایۀ چربی و انرژی و همچنین درصد چربی شیر در گاوهایی که پیش از زایش تفاله چغندرقند دریافت کردند، تمایل به افزایش داشت (p=0/09). نتایج این پژوهش نشان داد که تغذیه منابع الیافی غیر سلولزی، میتواند عملکرد گاوهای دوره انتقال را بهبود بخشد.