علی رضا بیژن نیا؛ علی رضا صیداوی؛ مانی غنی پور
دوره 12، شماره 2 ، مهر 1389، ، صفحه 1-10
چکیده
بیماری سفیدک پودری برگ توت از مهمترین بیماری های قارچی در مناطق پرورش نوغان جهان است. مقاومت ارقام توت در برابر این بیماری متفاوت است. در این تحقیق، اثر بیماری سفیدک پودری روی پنج رقم توت ‘کنموچی’، ‘بومی’، ‘کائیرونیز’، ‘ایچینویسه’ و ‘شین ایچینویسه’ بررسی شد. درصد رطوبت، پروتئین، فیبر، ازت، فسفر، کلسیم ...
بیشتر
بیماری سفیدک پودری برگ توت از مهمترین بیماری های قارچی در مناطق پرورش نوغان جهان است. مقاومت ارقام توت در برابر این بیماری متفاوت است. در این تحقیق، اثر بیماری سفیدک پودری روی پنج رقم توت ‘کنموچی’، ‘بومی’، ‘کائیرونیز’، ‘ایچینویسه’ و ‘شین ایچینویسه’ بررسی شد. درصد رطوبت، پروتئین، فیبر، ازت، فسفر، کلسیم و خاکستر در برگ های سالم و آلوده و نیز درصد تلفات لارو و شفیره، وزن کل و وزن پیله، وزن و درصد قشر ابریشمی پیله و تعداد پیله تولیدی در لاروهای مورد تغذیه با برگ های سالم و آلوده اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بیماری سفیدک پودری باعث کاهش مواد مغذی برگ توت و پارامترهای اقتصادی در لاروهای تغذیه شده با برگ های آلوده می شود (P < 0/01). درصد رطوبت برگ، پروتئین، ازت، فسفر و کلسیم در برگ های آلوده به سفیدک پودری توت در کلیه ارقام مورد مطالعه کمتر بود (P< 0.05). درصد تلفات شفیره، وزن پیله، وزن و درصد قشر ابریشمی پیله و تعداد پیله تولیدی پس از تغذیه با هر یک از ارقام برگ توت آلوده کمتر بود (P< 0.05). بنابراین، بر اثر کاهش کیفیت برگ توت در بیماری سفیدک پودری، میزان عملکرد در فرآیند پرورش کرم ابریشم کاهش می یابد.
حمیدرضا انصاری رنانی؛ حمیدرضا باقرشاه
دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 1-6
چکیده
این تحقیق، برای بررسی اثر روش های شیمیایی برای جدا کردن پشم از پوست بر کیفیت پشم و پوست گوسفند مغانی انجام شد. دو تیمار هیدروکسیـد سدیم (سه و پنج درصد) و دو تیمار سولفید سدیم (10 و 15 درصد) بر روی 100 جلد پوست مالیده شد و مدت زمان جدا شدن پشم از سطح پوست، قطر و طول الیاف ثبت شد. پوست های دباغی شده توسط سه ارزیاب ماهر از نظر پیاز مو، شکل، کش سانی، ...
بیشتر
این تحقیق، برای بررسی اثر روش های شیمیایی برای جدا کردن پشم از پوست بر کیفیت پشم و پوست گوسفند مغانی انجام شد. دو تیمار هیدروکسیـد سدیم (سه و پنج درصد) و دو تیمار سولفید سدیم (10 و 15 درصد) بر روی 100 جلد پوست مالیده شد و مدت زمان جدا شدن پشم از سطح پوست، قطر و طول الیاف ثبت شد. پوست های دباغی شده توسط سه ارزیاب ماهر از نظر پیاز مو، شکل، کش سانی، لش، نرم بودن، جذب آب، لطافت، صاف بودن، ضخامت و افت اندازه (قبل و بعد از دورگیری) ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که پشم پوست های تیمار سولفید سدیم در مدت زمان کمتر جدا می شود (05/0 P<). کمترین زمان (1/4 ± 3/80 دقیقه) مربوط به تیمار 15 درصد سولفید سدیم و بیشترین زمان (3/5 ± 3/180 دقیقه) مربوط به تیمار سه درصد هیدروکسیدسدیم بود. امتیاز ارزیابی پوست های عمل آوری شده با 10 و 15 درصد سولفید سدیم و سه و پنج درصد هیدروکسید سدیم به ترتیب (1/0±) 2/30، (5/0±) 2/31، (5/0±) 37 و (0/1±) 8/35 بود. به طورکلی، کیفیت پوست های عمل آوری شده با هیدروکسید سدیم بهتر از پوست های عمل آوری شده با سولفید سدیم بود.
گلستان گلستانی میلانلو؛ سید داود شریفی؛ اکبر یعقوب فر؛ علی اکبر خادم
دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 1-10
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر مکمل آنزیمی ناتوزایم پلاس در جیره های حاوی گندم و کنجاله کلزا بر عملکرد و دستگاه گوارش جوجه های گوشتی، با استفاده از 336 قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری آربراکرز در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار انجام شد. جیره های آزمایشی عبارت بودند از: 1 - جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا (شاهد)، 2 - جیره حاوی 30 درصد ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر مکمل آنزیمی ناتوزایم پلاس در جیره های حاوی گندم و کنجاله کلزا بر عملکرد و دستگاه گوارش جوجه های گوشتی، با استفاده از 336 قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری آربراکرز در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار انجام شد. جیره های آزمایشی عبارت بودند از: 1 - جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا (شاهد)، 2 - جیره حاوی 30 درصد گندم و 3 - جیره حاوی 30 درصد گندم و 10 درصد کنجاله کلزا که با افزودن ناتوزایم به مقدار 350 گرم در تن در مجموع شش تیمار منظور شد. در دوره آغازین و کل دوره افزودن آنزیم به جیره حاوی گندم و کنجاله کلزا، مقدار خوراک مصرفی، میزان افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی را بهبود داد (01/0 >P). استفاده از ناتوزایم پلاس در جیره های حاوی گندم و گندم + کنجاله کلزا، وزن نسبی اندام های گوارشی را نسبت به جیره های مشابه بدون آنزیم به طور معنی داری کاهش داد (05/0 >P). نتایج حاصل از این آزمایش، بیان گر تأثیر مثبت ناتوزایم پلاس بر عملکرد جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های حاوی گندم و کنجاله کلزا به ویژه در دوره آغازین می باشد.
امید وثوق شریفی؛ اکبر یعقوب فر؛ سید داود شریفی؛ قدرت اله میرزاده؛ فیروز عسکری
دوره 14، شماره 1 ، شهریور 1391، ، صفحه 1-10
چکیده
این آزمایش به منظور تعیین ارزش غذایی جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا و بررسی امکان استفاده از آن در تغذیه مرغان تخم گذار انجام شد. در مرحله اول، انرژی قابل متابولیسم و ترکیبات شیمیایی جلبک اندازه گیری شد. در مرحله دوم، اثر سطوح مختلف جلبک در جیره مرغ های تخم گذار با استفاده از 100 قطعه مرغ سویه های لاین w-36، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج ...
بیشتر
این آزمایش به منظور تعیین ارزش غذایی جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا و بررسی امکان استفاده از آن در تغذیه مرغان تخم گذار انجام شد. در مرحله اول، انرژی قابل متابولیسم و ترکیبات شیمیایی جلبک اندازه گیری شد. در مرحله دوم، اثر سطوح مختلف جلبک در جیره مرغ های تخم گذار با استفاده از 100 قطعه مرغ سویه های لاین w-36، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (جیره های حاوی سطوح صفر، پنج، 10، 15 و 20 درصد جلبک) و پنج تکرار، به مدت 12 هفته بررسی شد. درصد تخم گذاری، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل، وزن تخم مرغ، توده تخم مرغ به طور هفتگی اندازه گیری شد. مقدار پروتئین خام، فیبر خام، چربی خام، کلسیم و فسفر در جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا به ترتیب 05/23، 2/7، 1/0، 9/0 و 34/0 درصد و مقدار انرژی قابل متابولیسم ظاهری و ظاهری تصحیح شده برای ازت ترتیب 04/2185 و 72/2195 کیلوکالری در کیلوگرم بود. در تیمارهای حاوی بیش از پنج درصد جلبک میزان تخم گذاری کاهش و ضریب تبدیل افزایش یافت (05/0P<). توده تخم مرغ در تیمارهای حاوی بیش از 10 درصد جلبک کاهش یافت (05/0P<). نتایج نشان داد که می توان تا سطح پنج درصد از جلبک گراسیلاریوپسیز پرسیکا در جیره غذایی مرغان تخم گذار بدون اثر منفی بر عملکرد استفاده نمود.
محمدرضا عالمیان؛ علی اکبر خادم؛ سید داود شریفی
دوره 14، شماره 2 ، دی 1391، ، صفحه 1-10
چکیده
این آزمایش به منظور تعیین اثرات آنزیمهای تجاری ناتافوس و سافیزیم در جیرههای غذایی حاوی سبوس برنج بر عملکرد جوجههای گوشتی با استفاده از 200 قطعه جوجه از هیبرید تجاری رأس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و چهار تکرار انجام شد. پنج جیره آزمایشی شامل جیره بر پایه ذرت و سویا (شاهد)، جیره حاوی سبوس برنج، جیره حاوی ...
بیشتر
این آزمایش به منظور تعیین اثرات آنزیمهای تجاری ناتافوس و سافیزیم در جیرههای غذایی حاوی سبوس برنج بر عملکرد جوجههای گوشتی با استفاده از 200 قطعه جوجه از هیبرید تجاری رأس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و چهار تکرار انجام شد. پنج جیره آزمایشی شامل جیره بر پایه ذرت و سویا (شاهد)، جیره حاوی سبوس برنج، جیره حاوی سبوس برنج + آنزیم ناتافوس، جیره حاوی سبوس برنج + آنزیم سافیزیم و جیره حاوی سبوس برنج + ناتافوس + سافیزیم بود. مقدار سبوس برنج در جیره‌ها در دورههای آغازین، رشد و پایانی به‌ترتیب 15، 20 و 25 درصد بود. نتایج نشان داد که جیرههای حاوی سبوس برنج و آنزیم نسبت به جیره حاوی سبوس و بدون آنزیم به مقدار کمتری مصرف شدند (05/0P<). افزودن آنزیم به جیرههای حاوی سبوس برنج، میزان افزایش وزن و ارتفاع پرزهای روده را افزایش داد (05/0P<). نتایج نشان داد که افزودن آنزیم ناتافوس یا سافیزیم به جیرههای حاوی 15، 20 و 25 درصد سبوس برنج، به ترتیب در دورههای آغازین، رشد و پایانی و همچنین کل دوره بر عملکرد جوجههای گوشتی اثر مثبت دارد.
محمد یازرلو؛ داود شریفی؛ فرید شریعتمداری؛ عبدالرضا صالحی
دوره 15، شماره 1 ، تیر 1392، ، صفحه 1-10
چکیده
به‌منظور تعیین سطح مطلوب انرژی و پروتئین در جیرۀ دورۀ رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در آزمایش فاکتوریل 3 × 3، [سه سطح انرژی سوخت‌و‌سازپذیر (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین (24، 26 و 28 درصد)] در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مصرف خوراک و افزایش وزن هفتگی ...
بیشتر
به‌منظور تعیین سطح مطلوب انرژی و پروتئین در جیرۀ دورۀ رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک‌روزه در آزمایش فاکتوریل 3 × 3، [سه سطح انرژی سوخت‌و‌سازپذیر (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین (24، 26 و 28 درصد)] در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مصرف خوراک و افزایش وزن هفتگی اندازهگیری، و ضریب تبدیل غذا محاسبه شد. در پایان دوره، از هر واحد آزمایشی چهار قطعه پرنده (از هر دو جنس) انتخاب و پس از خون‌گیری برای بررسی صفات لاشه، کشتار شدند. غلظت سرمی هورمون رشد در نمونههای خون اندازهگیری شد. افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل، و بازده لاشۀ پرندگان تیماری که جیرۀ حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی سوخت‌و‌سازپذیر و 26 درصد پروتئین دریافت کردند بهتر بود (05/0>P). غلظت سرمی هورمون رشد پرندگان تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی 2750 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی سوخت‌و‌سازپذیر بیشتر بود (05/0>P). بدین ترتیب جیرۀ حاوی 2850 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی سوخت‌و‌سازپذیر و 26 درصد پروتئین به‌عنوان جیرۀ رشد بلدرچین توصیه می‌شود.
قاسم متقی نیا؛ همایون فرهنگ فر؛ محسن احمدی شاهرخت؛ عبدالاحد شادپرور؛ مجید جعفری
دوره 16، شماره 1 ، اردیبهشت 1393، ، صفحه 1-9
چکیده
اثر ضریب همخونی بره و والدین بر وزن پشم با استفاده از 10868 رکورد وزن پشم مربوط به 3244 رأس برۀ ایرانبلک (1633 نر و 1611 ماده) حاصل از 96 قوچ و 995 میش جمعآوریشده طی سالهای 1362 تا 1385 در مرکز اصلاح نژاد دام شمال شرق کشور (ایستگاه عباسآباد، واقع در در کیلومتر 25 سرخس‌ـ‌مشهد) بررسی شد. اثر سال و ماه پشم‌چینی، ضریب همخونی بره و مادر، جنس، ...
بیشتر
اثر ضریب همخونی بره و والدین بر وزن پشم با استفاده از 10868 رکورد وزن پشم مربوط به 3244 رأس برۀ ایرانبلک (1633 نر و 1611 ماده) حاصل از 96 قوچ و 995 میش جمعآوریشده طی سالهای 1362 تا 1385 در مرکز اصلاح نژاد دام شمال شرق کشور (ایستگاه عباسآباد، واقع در در کیلومتر 25 سرخس‌ـ‌مشهد) بررسی شد. اثر سال و ماه پشم‌چینی، ضریب همخونی بره و مادر، جنس، و تیپ تولد بره بر وزن پشم معنی‌دار بود. 6/92 درصد حیوانات موجود در شجره، هم‌خون بودند. میانگین و انحراف معیار ضریب همخونی بره، پدر، و مادر در کل جمعیت به‌ترتیب 1/6±1/8 و 1/6±5/6 و 8/5±3/5 و در جمعیت هم‌خون 7/5±0/9 و 1/6±0/7 و 8/5±7/5 درصد بود. حداقل و حداکثر ضریب همخونی بره به‌ترتیب صفر و 4/36 درصد بود. افزایش هر یک درصد ضریب همخونی بره، سبب کاهش وزن پشم به مقدار 9/26 و 8/4 و 3/4 و 1/13 گرم در بره‌های نر چهارقلو، مادۀ دوقلو، مادۀ سهقلو، و مادۀ چهارقلو شد. با افزایش هر یک درصد ضریب همخونی مادر، وزن پشم برهها به میزان 4/1 گرم کاهش یافت. روند تغییرات سالانۀ ضریب همخونی برای کل حیوانات و حیوانات هم‌خون به‌ترتیب 02/0±2/0 و 02/0±1/0 درصد و معنی‌دار بود. برای کاهش تأثیرات زیانبار همخونی، لازم است برنامۀ تلاقی کنترل‌شده درنظر گرفته شود.
مختار علی عباسی؛ سیما ساور سفلی
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 1-8
چکیده
استراتژیهای گوناگون انتخاب و تعیین شاخص انتخاب مناسب اصلاح نژاد گوسفند نژاد افشاری با شبیهسازی کامپیوتری بررسی شد. اهمیت نسبی هر یک از صفات با ضرایب اقتصادی برآورد‌شده مشخص و از سودآورترین صفات برای تشکیل شاخص انتخاب استفاده شد. شاخص‌های مطالعه‌شده در این تحقیق شامل ترکیبهای گوناگونی از سه صفت وزن بدن میش در زمان جفتگیری ...
بیشتر
استراتژیهای گوناگون انتخاب و تعیین شاخص انتخاب مناسب اصلاح نژاد گوسفند نژاد افشاری با شبیهسازی کامپیوتری بررسی شد. اهمیت نسبی هر یک از صفات با ضرایب اقتصادی برآورد‌شده مشخص و از سودآورترین صفات برای تشکیل شاخص انتخاب استفاده شد. شاخص‌های مطالعه‌شده در این تحقیق شامل ترکیبهای گوناگونی از سه صفت وزن بدن میش در زمان جفتگیری (EBW)، وزن بیدۀ پشم سالیانه (AWW)، و کل وزن از شیرگیری به‌ازای هر میش در معرض آمیزش (TWWEE) بودند. شاخص یک شامل هر سه صفت و شاخص‌های دو، سه، و چهار به‌ترتیب شامل AWW و TWWEE، EBW و TWWEE و TWWEE بود. در کل شاخص‌های مطالعه‌شده با افزایش اندازۀ گله و کاهش نسبت قوچ، میانگینهای ژنوتیپ کل، شاخص انتخاب، و پیشرفت اقتصادی افزایش پیدا کرد، ولی میانگین همخونی در گله کاهش یافت. در اکثر موارد با کاهش یک صفت از شاخص انتخاب، مقدار ژنوتیپ کل کاهش یافت. براساس نتایج تحقیق حاصل، شاخصی شامل صفات وزن بیدۀ پشم سالیانه، وزن بدن میش، و کل وزن از شیرگیری به‌ازای هر میش در معرض آمیزش (شاخص انتخاب کامل) مناسبترین شاخص انتخاب برای اصلاح نژاد گوسفند افشاری در شرایط روستایی است. این شاخص بیشترین میانگین شاخص انتخاب، ژنوتیپ کل، و پیشرفت اقتصادی را دارد.
یحیی محمدی؛ محمد مهدی شریعتی؛ سعید زره داران؛ محمد رزم کبیر؛ محمدباقر صیادنژاد؛ محمدباقر زندی
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 1-11
چکیده
انتخاب ژنومی ابزاری جدید برای برآورد ارزشهای اصلاحی صفات کمّی با استفاده از نشانگرهای مولکولی است. معیار کارایی انتخاب ژنومی، دقت پیشبینی ارزشهای اصلاحی ژنومی است. در تحقیق حاضر، دقت پیشبینی ژنومی روشهای پارامتری و ناپارامتری در 345 گاو هلشتاین محاسبه شد. صفات مطالعه‌شده مقدار شیر، میزان چربی، میزان پروتئین، و سلول‌های ...
بیشتر
انتخاب ژنومی ابزاری جدید برای برآورد ارزشهای اصلاحی صفات کمّی با استفاده از نشانگرهای مولکولی است. معیار کارایی انتخاب ژنومی، دقت پیشبینی ارزشهای اصلاحی ژنومی است. در تحقیق حاضر، دقت پیشبینی ژنومی روشهای پارامتری و ناپارامتری در 345 گاو هلشتاین محاسبه شد. صفات مطالعه‌شده مقدار شیر، میزان چربی، میزان پروتئین، و سلول‌های سوماتیک شیر بود. دو روش پارامتری بهترین پیشبینی نا‌اریب خطی ژنومیک (GBLUP) و بیز B و دو روش ناپارامتری فضای هیلبرت با هستۀ بازآفرین (RKHS) و شبکه‌های عصبی (NN) برای برآورد تأثیرات نشانگرها و پیشبینی و دقت ارزشهای اصلاحی ژنومی استفاده شد. دقت پیشبینی ژنومی در دامنۀ 39/0 (برای سلول‌های سوماتیک) تا 73/0 (برای تولید چربی) محاسبه شد. بیز B و دو روش ناپارامتری در مقایسه با روش GBLUP دچار کوچک‌کردن بیشتر پیش‌بینی‌ها شده بودند (منحنی ضریب رگرسیون ارزش اصلاحی ژنومی بر ارزش اصلاحی کلاسیک بیشتر از یک بهدست آمد). درمقایسه با همۀ روشها دقت بیز B بیشتر شد. میانگین مربعات خطای پیشبینی برای روش GBLUP به نسبت دیگر روشها برای صفات مطالعه‌شده کمتر برآورد شد. مدل رگرسیون بیز B برای انتخاب ژنومی در این جمعیت مطلوب بود، ولی برای بهبود دقت با این روش نیاز به کاهش آب‌رفتگی پیشبینی در این روش است.
منوچهر مرادی؛ رستم عبدالهی آرپناهی؛ بهزاد همتی؛ ابوالقاسم لواف
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 1-12
چکیده
هدف از این مطالعه مقایسه سه روش پارامتری (GBLUP، BayesB، RKHS) و دو روش بازنمونهگیری (Bagging GBLUP و Random Forest) در پیش بینی ارزشهای اصلاحی ژنومیک برای صفاتی با ساختار ژنتیکی متفاوت بود. یک ژنوم با سه کروموزوم، هر کروموزوم به طول یک مورگان شبیهسازی شد و روی آن 1500 نشانگر تک نوکلئوتیدی (SNP) در سه سناریو 50، 100 و 200QTL به طور یکنواخت پخش شدند. اثر جایگزینی ...
بیشتر
هدف از این مطالعه مقایسه سه روش پارامتری (GBLUP، BayesB، RKHS) و دو روش بازنمونهگیری (Bagging GBLUP و Random Forest) در پیش بینی ارزشهای اصلاحی ژنومیک برای صفاتی با ساختار ژنتیکی متفاوت بود. یک ژنوم با سه کروموزوم، هر کروموزوم به طول یک مورگان شبیهسازی شد و روی آن 1500 نشانگر تک نوکلئوتیدی (SNP) در سه سناریو 50، 100 و 200QTL به طور یکنواخت پخش شدند. اثر جایگزینی QTLها با استفاده از توزیع نرمال استاندارد، گاما و یکنواخت با وراثتپذیری 30 درصد مدل سازی شدند. توانایی پیشبینی روشهای آماری با استفاده از آمارههای همبستگی بین ارزشهای اصلاحی پیشبینی شده و واقعی و همچنین رگرسیون ارزش اصلاحی واقعی بر پیشبینی شده بررسی شد. نتایج نشان داد در جمعیتهای تایید، روش RF باعث بیش-برآورد رگرسیون ارزشهای اصلاحی واقعی بر پیشبینی شده شد، در حالی که روشهای GBLUP، BayesB و RKHS منجر به کم-برآورد ضریب رگرسیون شدند. به جز روش Bagging GBLUP در دیگر روشها تفاوت معنی داری با تغییر توزیع اثرات QTL مشاهده نشد اما در مجموع عملکرد دو روش GBLUP و BayesB نسبت به دیگر روشها بهتر بود. یکی از دلایل احتمالی برتری GBLUP و BayesB بر دیگر روشها میتواند شبیه سازی صفات با اثرات صرفا ًژنتیکی افزایشی بوده باشد. به طور کلی، روشهای GBLUP و BayesB بر روش های بازنمونهگیری در پیشبینی های ژنومی ارجحیت دارند.
اردشیر محیط؛ زهرا علیمرادی تمرین؛ حسن درمانی کوهی؛ نوید قوی حسین زاده
دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 1-14
چکیده
به منظور بررسی اثر آنزیم زایلاناز و اسانس باریجه برعملکرد تولیدی و میکروفلور روده جوجههای گوشتی، از تعداد 160 قطعه جوجه یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا" تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، با چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 42 روز، استفاده شد. فاکتورها شامل آنزیم زایلاناز در دو سطح ( 0 و 2/0 گرم) و اسانس باریجه در ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر آنزیم زایلاناز و اسانس باریجه برعملکرد تولیدی و میکروفلور روده جوجههای گوشتی، از تعداد 160 قطعه جوجه یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا" تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2، با چهار تکرار و 10 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 42 روز، استفاده شد. فاکتورها شامل آنزیم زایلاناز در دو سطح ( 0 و 2/0 گرم) و اسانس باریجه در دو سطح (0 و 1/0 گرم) بود که به هر کیلو جیره مصرفی اضافه شد. در طول دوره پرورش وزن بدن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و تلفات به‌صورت دوره‌ای اندازهگیری شد. در روزهای 21 (میان دوره) و 42 (پایان دوره) 2 قطعه جوجه از هر تکرار جهت تعیین خصوصیات لاشه کشتار شدند و به منظور بررسی جمعیت میکروبی باکتری اشرشیاکلی و لاکتوباسیلوس ایلئومی، از مواد داخل روده جوجههای ذبح شده نمونه‌گیری شد. افزودن آنزیم سبب افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد ونیز بهبود ضریب تبدیل در کل دوره آزمایش شد (05/0PP). به طور کلی نتیجه گیری می‌شود که استفاده از مخلوط آنزیم و اسانس میتواند برای بهبود عملکرد جوجههای گوشتی قابل توصیه باشد.
فرض الله مصطفایی؛ محمد ابراهیم نوریان سرور؛ محمد معینی
دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 1-10
چکیده
در این مطالعه تأثیر پساب تقطیری ملاس خشک‌شده با سبوس بر عملکرد رشد، فراسنجههای تخمیر شکمبه، جمعیت پروتوزوآ و برخی فراسنجههای بیوشیمیایی خون بره‌های پرواری با استفاده از 21 رأس بره نر چهار ماهه نژاد مهربان (میانگین وزن 5/0±35) در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه تیمار به‌مدت 74 روز (14 روز سازگاری و 60 روز آزمایش) بررسی شد. جیرههای آزمایشی ...
بیشتر
در این مطالعه تأثیر پساب تقطیری ملاس خشک‌شده با سبوس بر عملکرد رشد، فراسنجههای تخمیر شکمبه، جمعیت پروتوزوآ و برخی فراسنجههای بیوشیمیایی خون بره‌های پرواری با استفاده از 21 رأس بره نر چهار ماهه نژاد مهربان (میانگین وزن 5/0±35) در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه تیمار به‌مدت 74 روز (14 روز سازگاری و 60 روز آزمایش) بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد (فاقد پساب تقطیر ملاس)؛ جیره حاوی 25درصد بخش کنسانتره پساب تقطیری خشک‌شده با سبوس و جیره حاوی50 درصد بخش کنسانتره حاوی پساب ملاس خشک‌شده با سبوس بود. وزن برهها به‌طور هفتگی اندازهگیری شد و در پایان روزهای 30 و 60 پرواربندی از آنها خون‌گیری شد. در پایان روز 60 پرواربندی مایع شکمبه برهها نمونه تهیه شد. نتایج نشان داد در ماه دوم تحقیق و در کل دوره آزمایش ماده خشک مصرفی برههایی که در جیره 25 و 50 درصد بخش کنسانتره پساب ملاس دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه شاهد کاهش داشت (002/0=P) افزودن پساب ملاس در سطح 25 درصد (تیمار اول)؛ نسبت به گروه شاهد غلظت نیتروژن را 35/10 درصد (054/0=P) واسیدهای چرب فرّار کل را 46 درصد افزایش داد (016/0=P). کل جمعیت پروتوزوآ تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفت. قیمت هر کیلوگرم جیره تیمارهای 25 و 50درصد پساب تقطیری نسبت به گروه شاهد به‌ترتیب 74 و 155 تومان کاهش داشت. نتایج کلی این مطالعه نشان داد پساب تقطیری ملاس خشک‌شده با سبوس ضمن کاهش قیمت تمام‌‌شده خوراک میتواند تا سطح50 درصد کنسانتره استفاده شود.
مسعود علی پناه
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 1-8
چکیده
به‌منظور تعیین تداخل اثرات غلبه در برآورد پارامترهای ژنتیکی، از دو مدل افزایشی و افزایشی - غلبه برای برآو رد پارامترهای ژنتیکی صفات مختلف کیفیت 631 لاشه گاو گوشتی نر دورگ استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم‌افزار‌های Plink (نسخه 1/9) و GVCBLUP (نسخه 3/9) تجزیه شدند. نتایج نشان داد که بیشتر صفات کیفی لاشه وراثتپذیری بالایی داشتند، اما دو ...
بیشتر
به‌منظور تعیین تداخل اثرات غلبه در برآورد پارامترهای ژنتیکی، از دو مدل افزایشی و افزایشی - غلبه برای برآو رد پارامترهای ژنتیکی صفات مختلف کیفیت 631 لاشه گاو گوشتی نر دورگ استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم‌افزار‌های Plink (نسخه 1/9) و GVCBLUP (نسخه 3/9) تجزیه شدند. نتایج نشان داد که بیشتر صفات کیفی لاشه وراثتپذیری بالایی داشتند، اما دو صفت ماهیچه چشمی دنده اولتراسوند و وزن لاشه گرم دارای وراثتپذیری پایینی (به‌ترتیب 0/15 و 0/11) بودند. واریانس غلبه برای صفات وزن لاشه گرم، ماهیچه چشمی دنده اولتراسوند، چربی پشت اولتراسوند و ماهیچه چشمی دنده (به‌ترتیب 0/13، 0/440، 0/89 و0/33) بالا بود ولی برای سایر صفات (تولید گوشت لخم، درجه ماربلینگ، چربی پشت، ماهیچه چشمی دنده اولتراسوند و درجه لاشه) اثر غلبه مشاهده نشد یا بسیار جزئی برآورد گردید. هنگامی که واریانس غلبه صفات پایین بود، تاثیری بر برآورد GBLUP نداشت. برآورد وراثتپذیری صفات مورد بررسی به مقدار کم تحت‌تاثیر افزودن اثر غلبه در مدل قرار گرفت. مهمترین نواحی ژنومی موثر بر صفات کیفی لاشه مربوط یه ژن-های LAP3، THBS4 و PCDH9 بود. پیشنهاد می گردد، برای درک بهتر از ساختار ژنتیکی صفات و برنامه ریزی بهتر اصلاح نژادی، اثرات غلبه در مدل برآورد پارامترهای ژنتیکی اضافه شود.
سیاوش منظوری؛ امیر حسین خلت آبادی فراهانی؛ محمد حسین مرادی
دوره 25، شماره 1 ، فروردین 1402، ، صفحه 1-11
چکیده
مطالعه حاضر به‌منظور انتخاب نشانگرهای مؤثر در جداسازی نژاد و مقایسه عملکرد روشهای انتخاب نشانگر با داده‌های 304 حیوان از 14 نژاد مختلف که با استفاده از پنل نشانگر Illumina SNP50K ژنوتیپ شده بودند، انجام شد. دانش و فهم ساختار ژنتیکی برای درک بهتر تغییرات ژنتیکی در مطالعات پویش ژنومی بسیار مهم است. محتوای اطلاعاتی هر نشانگر زیستی به عنوان ...
بیشتر
مطالعه حاضر به‌منظور انتخاب نشانگرهای مؤثر در جداسازی نژاد و مقایسه عملکرد روشهای انتخاب نشانگر با داده‌های 304 حیوان از 14 نژاد مختلف که با استفاده از پنل نشانگر Illumina SNP50K ژنوتیپ شده بودند، انجام شد. دانش و فهم ساختار ژنتیکی برای درک بهتر تغییرات ژنتیکی در مطالعات پویش ژنومی بسیار مهم است. محتوای اطلاعاتی هر نشانگر زیستی به عنوان شاخصی برای انتخاب نشانگرها در کاهش اندازه پنل‌های نشانگری کاربرد دارد. برای تخمین محتوای اطلاعاتی هر نشانگر، از آماره Fst رایت، آماره θ، آماره دلتا، آماره D، آماره Gst، آماره G'st، آماره G"st و آنالیز مؤلفه های اصلی استفاده گردید. در این مطالعه، از آماره لگاریتم نسبت درستنمایی برای انتخاب نشانگرها استفاده شد. با توجه به نتایج، همه روشهای انتخاب برای شناسایی نشانگرها دارای رفتار و عملکرد مشابهی بودند. تعداد نشانگرهای مشترک بین روشها حداقل 42 نشانگر و حداکثر 499 نشانگر SNP بود. به طور کلی، روش آماره Fst نیازمند تعداد کمتری از نشانگرها برای رسیدن به انتساب موفق بود. آمارههای G'st و G"st با بیش از 350 نشانگر برای دستیابی به 95% انتساب صحیح، عملکرد ضعیفی را نشان دادند. لازم به ذکر است که تنها با 60 نشانگر برتر، دستیابی به موفقیت بیش از 70 درصد امکان پذیر است. با توجه به نتایج، Fst جفتی رایت از سایر روشهای انتخاب SNP دارای عملکرد بهتری بود. نتایج حاصله منجر به ایجاد پنل‌های انحصاری جهت شناسایی نژادهای متنوع می‌گردد که دارای اهمیت اقتصادی زیادی است.
جواد محمدمرادی؛ علی اکبر خادم؛ سید احمد حسینی؛ آرش وشکینی؛ علی اسدی الموتی؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه
دوره 16، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 75-83
چکیده
غلظت‌های صفر تا 200 میکرومولار اسید آلفا-لینولنیک (آلفالین) برای مطالعة اثر این اسید چرب بر بلوغ هسته‌ای اووسایت‌ها تعیین شد. اووسایت‌های بز در حضور غلظت‌های صفر (شاهد)، 10، 50، 100 و 200 میکرومولار آلفالین برای بلوغ کشت داده شدند. بیشترین درصد بلوغ برون‌تنی با افزودن 50 میکرومولار آلفالین به محیط کشت اووسایت‌ها حاصل شد (05/0P<). پس از پارتنوژنز/ ...
بیشتر
غلظت‌های صفر تا 200 میکرومولار اسید آلفا-لینولنیک (آلفالین) برای مطالعة اثر این اسید چرب بر بلوغ هسته‌ای اووسایت‌ها تعیین شد. اووسایت‌های بز در حضور غلظت‌های صفر (شاهد)، 10، 50، 100 و 200 میکرومولار آلفالین برای بلوغ کشت داده شدند. بیشترین درصد بلوغ برون‌تنی با افزودن 50 میکرومولار آلفالین به محیط کشت اووسایت‌ها حاصل شد (05/0P<). پس از پارتنوژنز/ لقاح برون‌تنی اووسایت‌ها، درصد تسهیم و درصد تولید بلاستوسیست اووسایت‌ها نیز در روزهای سوم و هشتم پس از کشت ثبت شد. میزان آپاپتوز سلول‌های بلاستوسیست نیز ارزیابی شد. پس از پارتنوژنز، درصد تسهیم اووسایت‌هایی که محیط کشت آنها حاوی50 میکرومولار آلفالین بود تفاوتی با شاهد نداشت، ولی درصد تولید بلاستوسیست‌ها در این گروه بالاتر بود (05/0P<). پس از لقاح برون‌تنی، درصد تسهیم و درصد تولید بلاستوسیست گروه 50 میکرومولار آلفالین بیشتر از گروه شاهد بود (05/0P<). همچنین، بلاستوسیست‌های گروه 50 میکرومولار آلفالین، سلول‌های بیشتر و آپوپتوز سلولی کمتری در مقایسه با گروه شاهد داشتند (05/0P<). نتایج این پژوهش نشان داد که اضافه کردن 50 میکرومولار آلفالین به محیط کشت بلوغ برون‌تنی اووسایت‌های بز راندمان بلوغ هسته‌ای، درصد تسهیم، درصد تولید بلاستوسیست و کیفیت آنها را افزایش می‌دهد.
مریم مقدم موسی‌آبادی؛ همایون فرهنگفر؛ مسلم باشتنی؛ علیرضا اقبال
دوره 15، شماره 2 ، مهر 1392، ، صفحه 79-88
چکیده
در این تحقیق، از 80381 رکورد روز‌آزمون (صفات شیر، چربی، و پروتئین) سه بار دوشش 80254 رأس گاو شیری زایش اول در 427 گله که در سالهای 1374 تا 1388 زایش داشتند، استفاده شد. براساس نسبت درصد چربی به درصد پروتئین برای ماه اول شیردهی گاوها و در‌نظر‌گرفتن نقطۀ آستانهای 12/0-، متغیر وابسته به‌صورت دوتایی (کد صفر برای عدم بروز و کد یک برای بروز اختلال ...
بیشتر
در این تحقیق، از 80381 رکورد روز‌آزمون (صفات شیر، چربی، و پروتئین) سه بار دوشش 80254 رأس گاو شیری زایش اول در 427 گله که در سالهای 1374 تا 1388 زایش داشتند، استفاده شد. براساس نسبت درصد چربی به درصد پروتئین برای ماه اول شیردهی گاوها و در‌نظر‌گرفتن نقطۀ آستانهای 12/0-، متغیر وابسته به‌صورت دوتایی (کد صفر برای عدم بروز و کد یک برای بروز اختلال متابولیکی کاهش چربی شیر) تعریف گردید. مدل مختلط خطی تعمیم‌یافتۀ لجستیک با رویۀ GLIMMIX نرمافزار آماری SAS بر داده‌ها برازش شد. در مدل آماری، تأثیرات ثابت نوع اسپرم (داخلی یا خارجی) استفاده‌شده برای تلقیح گاوهای ماده، فصل تولید، سن زایش اول، نژاد گاو (زینه یا اصیل)، و اثر تصادفی پدر قرار داده شد. نژاد گاو بر احتمال بروز کاهش چربی شیر اثر معنی‌دار نداشت. نسبت احتمالات مقایسۀ دو سن زایش 112/1 برآورد شد که نشان می‌دهد گاوهایی که در سن کمتر از 25 ماه زایش میکنند 2/11 درصد احتمال بروز کاهش چربی شیر در آنها بیشتر است. برآورد نسبت احتمالات مقایسۀ فصل بهار نسبت به تابستان، پاییز، و زمستان به‌ترتیب 730/0، 722/0، و 182/1، فصل تابستان به پاییز و زمستان به‌ترتیب 987/0 و 615/1 و پاییز به زمستان 636/1 بود. احتمال بروز کاهش چربی شیر در دختران گاوهای نر داخلی در مقایسه با دختران گاوهای نر خارجی، به مقدار 8/10 درصد بیشتر بود.
محمدتقی فیاضی کیا؛ محمد دادپسند؛ حمیده کشاورزی
دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، ، صفحه 123-132
چکیده
در این پژوهش، از چهار الگوریتم جنگل تصادفی، درخت تصمیم، بیز ساده و رگرسیون لجستیک برای پیشبینی بیماری ورم پستان بر اساس داده‌های دو گله گاو شیری هلشتاین استفاده شد. به دلیل نامتوازن بودن تعداد موارد بیمار و سالم از دو روش بیش‌نمونه‌برداری و کم‌نمونه‌برداری استفاده شد. متغیرهای مرتبط با ورم پستان، شامل نوبت زایش، تولید شیر روزانه، ...
بیشتر
در این پژوهش، از چهار الگوریتم جنگل تصادفی، درخت تصمیم، بیز ساده و رگرسیون لجستیک برای پیشبینی بیماری ورم پستان بر اساس داده‌های دو گله گاو شیری هلشتاین استفاده شد. به دلیل نامتوازن بودن تعداد موارد بیمار و سالم از دو روش بیش‌نمونه‌برداری و کم‌نمونه‌برداری استفاده شد. متغیرهای مرتبط با ورم پستان، شامل نوبت زایش، تولید شیر روزانه، فصل زایش، مرحله‌ی شیردهی، سابقه‌ی ورم پستان و امتیاز سلول‌های بدنی از دو گاوداری در اصفهان جمعآوری شد. ویرایش داده‌ها با نرمافزارSQL Server (نسخه 2012)، مدل‌سازی برای پیشبینی ورم پستان با نرمافزارWEKA (نسخه 3/8)، انجام شد. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، بهترین عملکرد مربوط به الگوریتم جنگل تصادفی در حالت کم‌نمونه‌برداری با صحت، حساسیت، تشخیص و ناحیه زیرمنحنی خم به ترتیب 84/30درصد، 94/80 درصد،73/80 درصد و 0/90 بود. بدون نمونه‌برداری، قدرت تشخیص موارد بیمار (حساسیت برحسب درصد) در الگوریتم‌های جنگل تصادفی، درخت تصمیم، بیز ساده و رگرسیون لجستیک به ترتیب 1/67، صفر، 12/29 و 2/06 بود که نسبت به استفاده از نمونه‌برداری به‌طور چشمگیری ضعیف‌تر بود. این بخاطر نامتوازن بودن تعداد موارد دو کلاس سالم و بیمار و نشان‌دهنده‌ی لزوم استفاده از روشهای نمونه‌برداری بود. با توجه به یافته‌ها، الگوریتم درخت تصمیم نیز در روش کم‌نمونه‌برداری با اختلاف کمی بعد از جنگل تصادفی بهترین عملکرد را با صحت، حساسیت، تشخیص و ناحیه زیرمنحنی خم به‌ترتیب 84/0 درصد، 94/2 درصد، 73/9 درصد و 0/90 داشت. با توجه به هزینه‌ی محاسباتی بسیار بیشتر جنگل تصادفی نسبت به درخت تصادفی، در مواقعی که حجم داده‌ها بالاست، بهتر است از درخت تصمیم استفاده شود.
محمد عبدلی؛ محمدباقر زندی؛ طاهر هرکی نژاد؛ مسعود خلیلی
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 155-163
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی ساختار ژنتیکی اسب‌های بومی ایران با استفاده از 11 نشانگر ریزماهواره انجمن بین‌المللی ژنتیک حیوانات (ISAG) برای مقایسه تنوع ژنتیکی و درک روابط بین جمعیت‌ها موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور از بانک اطلاعاتی فدراسیون سوارکاری کشور تعداد 565 اسب از سنین مختلف (شش‌ماهگی تا 25 سالگی) از نژادهای اسب عرب اصیل، کاسپین، ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی ساختار ژنتیکی اسب‌های بومی ایران با استفاده از 11 نشانگر ریزماهواره انجمن بین‌المللی ژنتیک حیوانات (ISAG) برای مقایسه تنوع ژنتیکی و درک روابط بین جمعیت‌ها موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور از بانک اطلاعاتی فدراسیون سوارکاری کشور تعداد 565 اسب از سنین مختلف (شش‌ماهگی تا 25 سالگی) از نژادهای اسب عرب اصیل، کاسپین، دره‌شوری، کرد و ترکمن هر کدام به تعداد 113 راس انتخاب شدند. تعداد آلل‌های مشاهده شده برای هر جایگاه از هفت تا 19 آلل و با میانگین 10/81 آلل بود که جایگاه ASB17 با 19 آلل و جایگاه HTG4 با هفت آلل به‌ترتیب دارای بیشترین و کمترین تعداد آلل بودند. مقادیر میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده‌شده از بزرگ‌ترین به کوچک‌ترین، متعلق به نژاد ترکمن (0/11±0/68)، کاسپین (0/07±0/67)، کرد (0/06±0/66)، دره‌شوری (0/07±0/65)، و عرب اصیل (0/08±0/62) بود. در بررسی ساختار جمعیتی به‌روش جفت گروهی غیروزنی با کمک میانگین حسابی (UPGMA)، جمعیتهای کاسپین و کرد با یکدیگر در یک گروه ژنتیکی و سایر جمعیت‌ها نیز در گروه‌های جداگانه‌ای قرار گرفتند. نتایج حاصل از این پژوهش، این فرضیه که جمعیتهای کاسپین و کرد به اسب‌های نسایی نزدیک هستند را تأیید کرد. به‌طورکلی، نتایج به‌دست‌آمده از این مطالعه نشان‌دهنده تنوع ژنتیکی بالا، با وجود شباهت ژنتیکی در برخی از جمعیتهای اسب موردمطالعه است. از طرفی گروه‌بندی ژنتیکی جمعیت‌ها با مناطق جغرافیایی آنها همسان می‌باشد. نتایج حاصل از ریزماهواره‌ها بیانگر چندشکلی‌بودن و کارآمدی بالای جایگاه‌های مورد استفاده در آزمایش‌های مطالعه‌های تعیین نژاد، تنوع و ساختار ژنتیکی برای اسب‌های بومی کشور می‌باشد.
فاطمه میر؛ محمد رکوعی؛ غلام رضا داشاب؛ هادی فرجی آروق
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 161-170
چکیده
هدف از انجام تحقیق حاضر، کمک به طراحی برنامۀ به‌گزینی پایه برای گاوهای سیستانی با استفاده از شبیهسازی تصادفی بود. بدینمنظور سه اندازۀ جمعیت (500، 1000، و 2000 رأس)، سه سطح تعداد گله (5، 10، و 20)، دو سطح شدت انتخاب (زیاد و کم)، و دو سطح روش آمیزش (تصادفی و حداقل همتباری) با هم ترکیب و درمجموع 36 راهبرد در مدت 30 سال شبیهسازی مقایسه شد. ...
بیشتر
هدف از انجام تحقیق حاضر، کمک به طراحی برنامۀ به‌گزینی پایه برای گاوهای سیستانی با استفاده از شبیهسازی تصادفی بود. بدینمنظور سه اندازۀ جمعیت (500، 1000، و 2000 رأس)، سه سطح تعداد گله (5، 10، و 20)، دو سطح شدت انتخاب (زیاد و کم)، و دو سطح روش آمیزش (تصادفی و حداقل همتباری) با هم ترکیب و درمجموع 36 راهبرد در مدت 30 سال شبیهسازی مقایسه شد. نتایج نشان داد که اثر همۀ عوامل بر پیشرفت ژنتیکی سالانه برای شایستگی کل، پیشرفت ژنتیکی سالانۀ وزن تولد (به استثنای روش آمیزش و شدت انتخاب) و وزن یکسالگی، تغییر سالانۀ همخونی (به استثنای تعداد گله)، فاصلۀ نسل (به استثنای روش آمیزش و شدت انتخاب)، و صحت انتخاب نرها و مادهها معنی‌دار بود (01/0P<). پیشرفت ژنتیکی سالانه در حالت شدت انتخاب زیاد، اندازۀ جمعیت 2000، و تعداد گلۀ کم (5 گله) در مقایسه با شدت انتخاب کم، اندازۀ جمعیت 500، و تعداد گلۀ بیشتر (20 گله) به‌ترتیب 5/8، 2/93، و 38درصد بیشتر بود. در آمیزش با حداقل همتباری باوجود کمتربودن پیشرفت ژنتیکی (11درصد)، افزایش سالانۀ همخونی در مقایسه با آمیزش تصادفی کمتر بود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در برنامههای به‌گزینی گاو سیستانی باید تعداد گلۀ کم، اندازۀ جمعیت بزرگ، و شدت انتخاب زیاد باشد و برای کنترل همخونی جمعیت، آمیزش با روش حداقل همتباری انجام گیرد.
سُید نادر آلبوشوکه؛ محمدرضا بختیاری زاده
دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 165-180
چکیده
هدف از این آزمایش بررسی و شناسایی RNAهای غیررمزکننده بلند (lncRNAs) مرتبط با عضله اسکلتی مرغ بومی اصفهان و جوجه تجاری راس 708 بود. پس از استخراج RNA از چهار نمونه عضله سینه در سن 28 روزگی، توالی‌یابی جفتی با استفاده از پلاتفرم illumine Hiseq 2000 انجام شد. برای همترازی خوانش‌ها با ژنوم مرجع مرغ اهلی، از نرمافزار Hisat2 و جهت سرهم‌بندی رونوشتها ...
بیشتر
هدف از این آزمایش بررسی و شناسایی RNAهای غیررمزکننده بلند (lncRNAs) مرتبط با عضله اسکلتی مرغ بومی اصفهان و جوجه تجاری راس 708 بود. پس از استخراج RNA از چهار نمونه عضله سینه در سن 28 روزگی، توالی‌یابی جفتی با استفاده از پلاتفرم illumine Hiseq 2000 انجام شد. برای همترازی خوانش‌ها با ژنوم مرجع مرغ اهلی، از نرمافزار Hisat2 و جهت سرهم‌بندی رونوشتها از بسته نرمافزاری Stringtie استفاده شد. در مجموع 1097 lncRNA شناسایی شد که از این تعداد 925 ژن و رونوشت بینژنی (اینترژنی) و 172 ژن و رونوشت اینترونی بودند. همچنین تعداد LncRNAهای جدید شناساییشده در دو گروه بینژنی و اینترونی به‌ترتیب 432 و 128 بود. آنالیز بیان افتراقی ژن منجر به شناسایی 19 ژن و 20 رونوشت با تفاوت بیان معنا‌دار بین دو گروه شد. بررسی جایگاه‌های ژنی lncRNAهای با تفاوت معنا‌دار، نشان داد که این ژنها در مجاورت 45 ژن رمزکننده پروتئینی قرار دارند. از این تعداد بیان پنج ژن رمزکننده پروتئینی (ژن SCD در جوجه تجاری و ژنهای GALNT15، KLHDC4، USP7 و ASB1 در مرغ بومی) - که روند بیان آنها همسو با بیان lncRNAهای هم‌جوارشان بود - بین دو نژاد تفاوت معنا‌دار داشتند. بررسی عملکردی این ژنها نشان داد که همگی در رشد عضله اسکلتی مؤثر هستند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، lncRNAهای شناساییشده، احتمالاً پتانسیل تنظیم ژنهای درگیر در رشد عضله اسکلتی را داشته و میتوانند بخشی از تفاوت در سرعت رشد مشاهده‌شده بین دو نژاد مرغ مورد بررسی را توجیه نمایند.
بتول اصغری اسفدن؛ غلامرضا داشاب؛ محمدحسین بنابازی؛ محمد رکوعی
دوره 22، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 187-198
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی الگوی ترجیح کدونی و ارتباط آنها با بیان ژن برای ژنهای با بیان متفاوت در بین نژادهای خالص و آمیخته سیستانی و مونت‌بیلیارد بود. در این مطالعه، از نتایج تجزیه بیان ژن افتراقی با استفاده از فن‌آوری RNA-Seq مربوط به نژادهای خالص و آمیخته سیستانی و مونت‌بیلیارد (دو تیمار و هر تیمار دو تکرار بیولوژیک) استفاده شد. ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی الگوی ترجیح کدونی و ارتباط آنها با بیان ژن برای ژنهای با بیان متفاوت در بین نژادهای خالص و آمیخته سیستانی و مونت‌بیلیارد بود. در این مطالعه، از نتایج تجزیه بیان ژن افتراقی با استفاده از فن‌آوری RNA-Seq مربوط به نژادهای خالص و آمیخته سیستانی و مونت‌بیلیارد (دو تیمار و هر تیمار دو تکرار بیولوژیک) استفاده شد. به همین منظور پس از تعیین نواحی ORF برای این ژنها، از نرمافزار CodonW جهت برآورد شاخص‌های الگوی ترجیح کدونی ازجمله CAI، ENC، GC و GC3s استفاده شد. تجزیه ترجیح کدونی برای نواحی ORF ژنهای با بیان متفاوت، وجود همبستگی بالا و معنیداری (0/74) بین مقادیر شاخص GC کل و GC3s نشان داد. همچنین همبستگی بالا و معنیداری بین مقادیر ENC با GC کل و GC3sTو (0/65و0/77) مشاهده شد که نشان‌دهنده‌ی نقش جهش در شکل‌گیری کدون‌ها می‌باشد. بر اساس نتایج بدست آمده در این پژوهش، عواملی ازجمله مقدار GC، جهش و سطح بیان ژن نقش مهمی در شکل‌گیری کدون‌ها در ژنهای موردمطالعه در این تحقیق داشتند. این مطالعه اولین مقایسه بین گاوهای خالص و آمیخته سیستانی و مونت‌بیلیارد می‌باشد که به درک بهتر ساز وکارهای تکاملی شکل‌گیری الگوی ترجیح کدونی و نیز بررسی ارتباط آن با بیان ژن کمک می‌کند.
نادر فروغ عامری؛ مسعود اسدی فوزی؛ علی اسمعیلی زاده کشکوئیه
دوره 18، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 201-213
چکیده
در تحقیق حاضر، قسمت‌هایی از ژنوم گاوهای بومی ایران که شواهدی از انتخاب برای جهش‌های مختلف را نشان می‌دهند، شناسایی شد. بدین منظور از داده‌های 777962 نشانگر چندشکلی تک‌نوکلئوتید پراکنده در سرتاسر ژنوم و 90 حیوان از هشت نژاد گاو بومی ایران (سرابی، کرمانی، سیستانی، نجدی، کردی، تالشی، پارس و مازندرانی) برای شناسایی نشانه‌های انتخاب ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، قسمت‌هایی از ژنوم گاوهای بومی ایران که شواهدی از انتخاب برای جهش‌های مختلف را نشان می‌دهند، شناسایی شد. بدین منظور از داده‌های 777962 نشانگر چندشکلی تک‌نوکلئوتید پراکنده در سرتاسر ژنوم و 90 حیوان از هشت نژاد گاو بومی ایران (سرابی، کرمانی، سیستانی، نجدی، کردی، تالشی، پارس و مازندرانی) برای شناسایی نشانه‌های انتخاب استفاده شد. بررسی تمایز جمعیتی با استفاده از روش شاخص تثبیت (Fst) تصحیح شده برای اندازه نمونه (θ) نشان داد که در چندین مکان ژنی شواهدی از انتخاب در این هشت نژاد وجود دارد. در طول 30 کروموزوم گاو، تعداد هفت ناحیه ژنومی شناسایی شد که نشانه‌های انتخاب در آنها وجود داشت. این نواحی بر روی کروموزوم‌های یک، دو، هفت، هشت، 12، 13 و X واقع بودند. بررسی ژنها و QTL های پیشین گزارش شده در مکان‌هایی از ژنوم گاو که تحت تأثیر انتخاب بوده‌اند، نشان داد که این مکان‌ها با ژنها و QTL های صفات مهم اقتصادی نظیر صفات مرتبط با تولید و اجزای شیر، وزن بدن، مقاومت به سرما و صفات تولیدمثل مرتبط هستند. نتایج تحقیق حاضر، اطلاعات مفیدی از وجود تنوع ژنتیکی و نشانه های انتخاب در گاوهای بومی ایران فراهم کرد.
مهدی نورانی؛ شعبان رحیمی؛ عبدالحسین شاهوردی؛ محسن شرفی
دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1397، ، صفحه 203-212
چکیده
هدف از این مطالعه، همسانه‌سازی‌زیرواحد بتای هورمون گونادوتروپین جفت انسانی در ناقل مناسب بود که بتواند از طریق اسپرم در تولید طیور تراریخت به کار گرفته شود. به این منظور زیرواحد بتای این هورمون به کمک یک جفت آغازگر اختصاصی تکثیر و درناقل T همسانه‌سازی شد. فرآیند ترانسفورماسیون پلاسمید نوترکیب در سلول‌های مستعد اشریشیاکلی انجام ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، همسانه‌سازی‌زیرواحد بتای هورمون گونادوتروپین جفت انسانی در ناقل مناسب بود که بتواند از طریق اسپرم در تولید طیور تراریخت به کار گرفته شود. به این منظور زیرواحد بتای این هورمون به کمک یک جفت آغازگر اختصاصی تکثیر و درناقل T همسانه‌سازی شد. فرآیند ترانسفورماسیون پلاسمید نوترکیب در سلول‌های مستعد اشریشیاکلی انجام گرفت و کلونی‌های دارای پلاسمید نوترکیب به‌وسیله PCR انتخاب شدند. صحت تخلیص پلاسمید ابتدا توسط هضم آنزیمی و نهایتاً به روش توالی‌یابی بررسی شد. پس از آن، زنجیره بتا از ناقلT جداسازی شد و مجددا در ناقل بیانی pcDNA3.1+ همسانه‌سازی شد. نتایج آنالیز آنزیمی و تعیین توالی نشان داد که پلاسمید نوترکیب hCGβ/ pCDNA3.1+ با توالی صحیح ساخته شد و تطابق کامل با ژن زیرواحد بتای هورمون گونادوتروپین جفت انسانی داشت. می توان نتیجه گرفت که پلاسمید نوترکیب حاوی زیر واحد بتای گونادوتروپین جفت انسانی ساختار مناسبی برای انتقال به اسپرم خروس دارد که می تواند در تولید جوجه های تراریخت به کار گرفته شود.
حیدر قیاسی؛ رستم عبدالهی آرپناهی؛ رضا طاهرخانی
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 255-264
چکیده
به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت فاصله زایش تا اولین تلقیح با استفاده از سه مدل تکرارپذیر، چند صفتی و تابعیت تصادفی از تعداد 159482 رکورد فاصله زایش تا اولین تلقیح که طی سالهای 1360 تا 1392 از 33 گله گاو هلشتاین ایران توسط مرکز اصلاح نژاد کشور جمعآوری شده بود، استفاده شد. مدل چندصفتی نسبت به مدل تکرارپذیر و تابعیت تصادفی دارای معیار ...
بیشتر
به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت فاصله زایش تا اولین تلقیح با استفاده از سه مدل تکرارپذیر، چند صفتی و تابعیت تصادفی از تعداد 159482 رکورد فاصله زایش تا اولین تلقیح که طی سالهای 1360 تا 1392 از 33 گله گاو هلشتاین ایران توسط مرکز اصلاح نژاد کشور جمعآوری شده بود، استفاده شد. مدل چندصفتی نسبت به مدل تکرارپذیر و تابعیت تصادفی دارای معیار اطلاعات بیزین کمتر و فاکتور بیز آن نسبت به دو مدل دیگر تفاوت معنیداری داشت (05/0 P <). وراثتپذیری برآورد شده برای فاصله زایش تا اولین تلقیح در مدل تابعیت تصادفی از نوبت زایش اول تا ششم روندی نزولی داشت، به طوری که مقدار وراثتپذیری در نوبت زایش اول بیشترین مقدار (01/±09/0) و در نوبت زایش ششم کمترین مقدار (01/0±03/0) بود. وراثتپذیری برآورد شده برای این صفت در آنالیز چند صفتی اگر چه از نوبت زایش اول (08/0) تا نوبت زایش پنجم (04/0) روند نزولی داشت ولی بیشترین مقدار وراثتپذیری (10/0) در نوبت زایش ششم برآورد گردید. وراثتپذیری برآورد شده برای این صفت در مدل تکرارپذیری نیز 05/0 بود. همبستگیهای ژنتیکی بین نوبتهای زایش نزدیک به هم بیشتر بود و با زیادشدن فاصله بین نوبتهای زایش همبستگیهای ژنتیکی کاهش یافت. به طورکلی، مدل چند صفتی نسبت به سایر مدلها در برآورد اجزای واریانس برای صفت فاصله زایش تا اولین تلقیح برتری دارد.
مهتاب منصوری؛ محمد مهدی شریفی حسینی؛ امید دیانی؛ رضا طهماسبی
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 309-320
چکیده
در یک پژوهش تأثیر سیلاژهای ذرت و سورگوم و اندازه ذرات آن ها بر مصرف خوراک، گوارشپذیری، فراسنجههای شکمبهای و رفتار مصرفخوراک در گوسفند بررسی شد. در حدود 1000 کیلوگرم علوفه ذرت و سورگوم در دو اندازه درشت و ریز خرد سیلو شدند. در سیلوها بعد از 45 روز باز و استفاده شدند. از چهار گوشفند نر دو ساله کرمانی با میانگین وزنی 0.8±34/0 کیاوگرم در قالب ...
بیشتر
در یک پژوهش تأثیر سیلاژهای ذرت و سورگوم و اندازه ذرات آن ها بر مصرف خوراک، گوارشپذیری، فراسنجههای شکمبهای و رفتار مصرفخوراک در گوسفند بررسی شد. در حدود 1000 کیلوگرم علوفه ذرت و سورگوم در دو اندازه درشت و ریز خرد سیلو شدند. در سیلوها بعد از 45 روز باز و استفاده شدند. از چهار گوشفند نر دو ساله کرمانی با میانگین وزنی 0.8±34/0 کیاوگرم در قالب یک طرح مربع لاتین با آرایه فاکتوریل2×2 با چهار دوره 21 روزه استفاده شد. جیرههای آزمایشی عبارت بودند از: جیره حاوی سیلاژ ذرت درشت; و جیره حاوی سیلاژ سورگوم ریز بودند. نسبت علوفه به کنسانتره در جیره ها 60 به 40 در نظر گرفته شد. الیاف نامحلول در شوینده خنثی در سیلاژ سورگوم نسبت به ذرت بیشتر بود(p<0/01). بیشترین مصرف ماده خشک در جیرههای با سیلاژ ریز بود (p<0/05). شکمبه pH دوساعت پس از مصرف خوراک، در جیره های سیلاژ ریز، تمایل به کاهش داشت ( p<0/06). جمعیت پروتوزآدر گونه های هولوتریش و سلولایتیک با افزایش اندازه سیلاژ افزایش یافت (P<0/05). بیشترین تولید پروتئین میکروبی در شکمبه در جیره های سیلاژ ریز بود(P<0/05). زمان های مصرف خوراک، جویدن و نشخوار و در گوسفندان با جیره های حاوی سیلاژ درشت، بیشتر از ریز بود(P<0/05). نوع سیلاژ برعملکرد حیوان و رفتار مصرف خوراک تاثیر معنیداری نداشت. نتایج آزمایش نشان داد که سیلاژ سورگوم، بدون تاثیر منفی بر مسرف خوراک، گوارش پذیری و فراسنجه های شکمبه ای می تواند جایگزین سیلاژ ذرت در جیره گوسفندان شود.