per
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
تولیدات دامی
2008-6776
2382-994X
2011-08-23
13
1
1
6
24173
جدا کردن پشم از پوست با روش شیمیایی و اثر آن بر کیفیت الیاف و پوست
Dewooling from skin by chemical method and iťs effect on fibers and skin quality
حمیدرضا انصاری رنانی
ansarirenani@yahoo.com
1
حمیدرضا باقرشاه
ansarirenani2@yahoo.com
2
دانشیار بخش فرآورده های دامی، مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، کرج
کارشناس ارشد گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج
این تحقیق، برای بررسی اثر روش های شیمیایی برای جدا کردن پشم از پوست بر کیفیت پشم و پوست گوسفند مغانی انجام شد. دو تیمار هیدروکسیـد سدیم (سه و پنج درصد) و دو تیمار سولفید سدیم (10 و 15 درصد) بر روی 100 جلد پوست مالیده شد و مدت زمان جدا شدن پشم از سطح پوست، قطر و طول الیاف ثبت شد. پوست های دباغی شده توسط سه ارزیاب ماهر از نظر پیاز مو، شکل، کش سانی، لش، نرم بودن، جذب آب، لطافت، صاف بودن، ضخامت و افت اندازه (قبل و بعد از دورگیری) ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که پشم پوست های تیمار سولفید سدیم در مدت زمان کمتر جدا می شود (05/0 P<). کمترین زمان (1/4 ± 3/80 دقیقه) مربوط به تیمار 15 درصد سولفید سدیم و بیشترین زمان (3/5 ± 3/180 دقیقه) مربوط به تیمار سه درصد هیدروکسیدسدیم بود. امتیاز ارزیابی پوست های عمل آوری شده با 10 و 15 درصد سولفید سدیم و سه و پنج درصد هیدروکسید سدیم به ترتیب (1/0±) 2/30، (5/0±) 2/31، (5/0±) 37 و (0/1±) 8/35 بود. به طورکلی، کیفیت پوست های عمل آوری شده با هیدروکسید سدیم بهتر از پوست های عمل آوری شده با سولفید سدیم بود.
This study was conducted to determine the effect of chemical methods for dewooling from skin on Moghani sheep skin and wool quality. Two treatments of sodium hydroxide (three and five percent) and two treatments of sodium sulfide (10 and 15 percent) rub to 100 skin and time spent to collect wool from skin surface, fibers staple length and diameter recorded. Dewooled skins at thin-cross stage were evaluated by three leather experts for hair follicle, shape, elasticity, flesh, softness, water absorbability, fineness, wrinkleless, thickness and footage loss. Results indicated that the time spent to collect wool from sodium sulfide treated skins was significantly (P< 0.05) lower than sodium hydroxide treated skins. Lowest and highest time for dewooling was (80.3 ± 4.1 minutes) and (180.3 ± 5.3 minutes) for skins treated with 15% sodium sulfide and three percent sodium hydroxide respectively. Quality score for skin treated with 10 and 15% sodium sulfide and three and five percent sodium hydroxide were 30.2 (± 0.1), 31.2 (± 0.5), 37 (± 0.5) and 35.8 (± 1.0), respectively. In general, skins treated with sodium hydroxide have better quality than skins treated with sodium sulfide.
https://jap.ut.ac.ir/article_24173_99a9063384445f00b522781bd8dfc6d2.pdf
پوست و پشم
دباغی پوست
سولفید سدیم
موزدایی
هیدروکسید سدیم
Dewooling
Fellmongering
Skin and wool
Sodium hydroxide
Sodium sulfide
per
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
تولیدات دامی
2008-6776
2382-994X
2011-08-23
13
1
7
16
24174
بررسی اثر پروتکسین، فلاوومایسین و نوع چربی در جیره غذایی بر عملکرد جوجه های گوشتی
Effect of dietary protexin, flavomycin supplementation and type of fat on broiler performance
سید داود شریفی
sdsharif4@ut.ac.ir
1
امین دیبامهر
sdsharif2@ut.ac.ir
2
هوشنگ لطف الهیان
sdsharif@ut.ac.ir
3
استادیار، گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت
استادیار پژوهشی، مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، کرج
تأثیر پروبیوتیک پروتکسین، آنتی بیوتیک فلاوومایسین و نوع چربی جیره بر عملکرد جوجه های گوشتی با استفاده از تعداد 900 قطعه جوجه سویه تجاری رأس در یک آزمایش فاکتوریل (3 × 3) با سه منبع چربی (بدون چربی، سه درصد اسید چرب و سه درصد روغن سویا) و سه افزودنی (بدون افزودنی، فلاوومایسین و پروتکسین) با چهار تکرار درقالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. اثر چربی و نوع آن بر افزایش وزن روزانه معنی دار و رشد جوجه های مربوط به جیره های حاوی روغن سویا بیشتر بود (05/ >P). با استفاده از فلاومایسین در جیره، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا بهبود یافت (05/0 >P). اثر متقابل نوع چربی × نوع افزودنی بر عملکرد معنیدار بود (05/0 >P). در تمام دوره های پرورش، مصرف خوراک و افزایش وزن جوجه های تغذیه شده با جیرههای حاوی روغن سویا و فلاوومایسین بیشترین و در جوجه هایی مربوط به جیرههای حاوی چربی و پروتکسین، کمترین مقدار بود (01/0 >P). وزن نسبی کبد جوجه های تیمار چربی (اسید چرب و یا روغن سویا) بیشتر بود. وزن نسبی دستگاه گوارش جوجه های مربوط به جیره حاوی پروتکسین بیشتر بود (05/0>P). نتایج حاصل نشان داد که استفاده از پروتکسین در جیره های حاوی چربی تأثیر منفی بر مصرف خوراک و افزایش وزن جوجه های گوشتی دارد.
The effects of probiotics and antibiotics and fat type in diet on broiler performance were studied by using 900 one-day old Ross 308 chicks in a three × three factorial arrangement with three types of fat (nonfat, three percent fatty acid and three percent soy oil) and three growth promoters (without GP, flavomycin and protexin) in completely randomized design with four replicates per each treatment. Fat and its type had significant effects on weight gain and the body weight gain of birds fed diets containing soy oil were better (P< 0.05). Dietary flavomycin supplementation improved weight gain and FCR (P< 0.05). The fat type × growth promoter’s interaction influenced broiler performance, significantly (P< 0.05). Birds fed on diets containing soy oil and flavomycin showed the highest feed intake and weight gain, whereas, the lowest feed intake and weight gain was belonged to birds fed diets containing fat and protexin (P< 0.05). From the results obtained, it can be indicated that addition of protexin to diets containing fat has negative effect on broiler growth performance.
https://jap.ut.ac.ir/article_24174_87825580a4b0cc7a36df2bbe1126abd1.pdf
اسید چرب
آنتی بیوتیک
پروبیوتیک
جوجه گوشتی
روغن سویا
Antibiotic
broiler
Fatty acid
Probiotic
Soy oil
per
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
تولیدات دامی
2008-6776
2382-994X
2011-08-23
13
1
17
22
24175
بررسی ویژگی های الیاف بزهای بومی استان سیستان و بلوچستان
Study of fiber characteristics of Sistan and Balouchestan Native Goats
مهناز صالحی
m_salehi@asri.ir
1
راضیه هزاره مقدم
m_salehi2@asri.ir
2
مربی پژوهشی، مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، کرج
کارشناس معاونت بهبود تولیدات دامی استان سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان
برای ارزیابی خصوصیات الیاف بزهای بومی استان سیستان و بلوچستان از تعداد 270 رأس بز ماده یک تا سه ساله شهرستان های خاش، سراوان و ایرانشهر، نمونه الیاف برداشت شد. نتایج نشان داد تفاوت میانگین هیچ یک از صفات الیاف (به جز وزن بیده) معنی دار نبود. وزن بیده بزهای سه (7/7 ± 4/323 گرم) و دو ساله (8/7 ± 5/315 گرم) بیشتر از بزهای یک ساله (7/7 ± 4/263 گرم) بود (01/0 P<). بیشترین درصد کرک در بیده بزهای شهرستان خاش (1 ± 3/26 درصد) و ظریف ترین الیاف کرک در بزهای شهرستان ایرانشهر (3/0 ± 5/12 میکرون) بود.
To study the fleece characteristics of native goats in Sistan and Balouchestan province, fiber sample was taken from 270 females between one to three years old from Khash, Saravan and Iranshahr cities. The differences between age groups for all fleece parameters except fleece weight were not significant. The fleece weight of two and three years old goats were 263.4 (± 7.7) and 315 (± 7.8) gr, respectively and were more than the fleece weight of yearling goats 323 (± 7.7) gr. The results of cashmere in Khash goats was highest (26.3 ± 1%), and the goats of Iran-shahr had the finest cashmere of (12.5± 0.3 micron).
https://jap.ut.ac.ir/article_24175_739d2d93e749839dcceac92cc6154bf6.pdf
بز
سیستان و بلوچستان
صفات الیاف
وزن بیده
Fleece traits
Goat
Sex
Sistan and Balouchestan
per
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
تولیدات دامی
2008-6776
2382-994X
2011-08-23
13
1
23
31
24176
اثر جیره غذایی بر عملکرد، رشد و تکامل فولیکول های پوست و خصوصیات الیاف در بزغاله های شیرخوار مرغوز
The effect of creep mixture diet on growth performance, the pattern of skin follicle development and fiber characteristics in suckling Merghoz kids
ذبیح اله عبدالملکی
m.souri4@razi.ac.ir
1
منوچهر سوری
m.souri@razi.ac.ir
2
محمد مهدی معینی
mmoeini2008@gmail.com
3
کارشناس ارشد علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
در این آزمایش، از تعداد 16 رأس بزغاله شیرخوار از نژاد مرغوز (به تعداد مساوی نر و ماده) با میانگین وزن تولد به ترتیب (11/0 ± 7/2) و (16/0 ± 3/2) کیلوگرم استفاده شد. بزغاله های هر جنس براساس وزن تولد گروه بندی و به طور تصادفی در یکی از دو گروه غذایی شاهد (شامل شیر مادر و برگ یونجه) و تکمیلی (شیر مادر، برگ یونجه و کنسانتره) منظور شدند. تولید شیر، خوراک مصرفی و افزایش وزن زنده به صورت روزانه داده برداری و از پوست و الیاف به ترتیب هر 15 و 28 روز یک بار نمونه برداری شد. تفاوت میانگین شیر و ماده خشک مصرفی روزانه در گروه های چهارگانه معنی دار نبود. افزایش وزن روزانه بزغاله های گروه تکمیلی بیشتر بود (05/0 P<). اثر جنس و جیره تکمیلی بر تراکم فولیکول های ثانویه و نسبت فولیکول های ثانویه به اولیه (S/P) در پوست معنی دار نبود. ولی اثر جیره و جنس بر میانگین شاخص فولیکولی ثانویه و اولیه معنی دار بود (به ترتیب 05/0 >P و 01/0 >P). نتایج حاصل نشان می دهد که استفاده از جیره تکمیلی سبب افزایش سرعت رشد و بهبود شاخص فولیکولی پوست در بزغاله های شیرخوار مرغوز می گردد.
A total of 16 suckling Merghoz kids, comprising eight male and eight female with birth liveweights of 2.7 ± 0.11 and 2.3 ± 0.16 kg, respectively were used in a 2 × 2 factorial arrangement. The kids were blocked within sex according to their liveweight and randomly allocated to one of two treatments: ad libitum good quality alfalfa hay in addition to free suckling (control) or ad libitum creep mixture in addition to free suckling and free choice good quality alfalfa hay (creep mixture). Daily feed intake and liveweight changes of all kids were recorded during the study. Skin biopsies and fibre samples were taken every 15 and 28 days, respectively. Average daily dry matter and milk intake by the kids were similar in the four groups. Kids in creep mixture diet showed higher value of average daily gain (P< 0.05). Sex and dietary treatment had no significant effects on secondary follicle density and the S/P ratio in the skin. In contrast, the mean values of both primary and secondary follicular index were significantly different under the influence of sex and dietary treatment (P< 0.05 and P< 0.01). It is concluded that follicular index and growth rate in suckling Merghoz kids were increased due to using creep mixture diet.
https://jap.ut.ac.ir/article_24176_45746a1b06ba6f59590248041699709b.pdf
جیره تکمیلی
شاخص فولیکولی
شیر بز
فولیکول اولیه
فولیکول ثانویه
Creep mixture
Follicle index
Goat milk
Primary follicle
Secondary follicle
per
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
تولیدات دامی
2008-6776
2382-994X
2011-08-23
13
1
33
40
24177
بررسی چندشکلی ژن میوستاتین در سه نژاد گوسفند ایرانی شال، زل و زندی
Study of polymorphism in myostatin gene in Chaal, Zel and Zandi Iranian sheep Breeds
یونس میار
arsalehi4@ut.ac.ir
1
عبدالرضا صالحی
arsalehi@ut.ac.ir
2
سید احمد آل یاسین
arsalehi3@ut.ac.ir
3
سمیه رئوف زاده
arsalehi2@ut.ac.ir
4
دانش آموخته کارشناسی ارشد ، گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت
دانشیار گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت
استادیار گروه ژنتیک پزشکی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، تهران
کارشناس ارشد گروه ژنتیک پزشکی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، تهران
میوستاتین (MSTN) که عامل رشد و تمایز شماره 8 (GDF8) نیز نامیده می شود از گروه عوامل تغییر رشد بتا (TGF?) می باشد که در کاهش رشد در پستانداران نقش دارد. یک چند شکلی تـک نوکلئوتیدی (SNP) در ناحیه ترجمه نشده َ3 (3'UTR) ژن میوستاتین به عنوان عامل هایپرتروفی عضله در کروموزوم شماره 2 (OAR2) نژادهای گوسفند اروپایی تشخیص داده شده است. در این تحقیق، برای شناسایی چندشکلی تک نوکلئوتیدی (SNP) ژن میوستاتین در نژادهای گوسفند شال، زندی و زل به ترتیب از 20، 24 و 17 رأس بره خون گیری شد. از نمونه خون بره ها DNA استخراج و برای تکثیر قطعه 1003 جفت بازی ژن موردنظر PCR انجام و از روش توالی یابی برای تشخیص چند شکلی استفاده شد. با مقایسه توالی قطعه موردنظر با توالی موجود در بانک ژن در ناحیه ترجمه نشده َ3 (3'UTR) مشخص شد که کلیه گوسفندان دارای آلل G هستند که در ایجاد فنوتیپ عضله مضاعف نقش ندارد.
Myostatin (MSTN), also known as growth and differentiation factor-8 (GDF8), is a member of the transforming growth factor beta (TGF-?) superfamily that decreases growth in mammals. A single nucleotide polymorphism (SNP) in the myostatin (GDF8) 3'UTR of OAR2 has been known as responsible for muscular hypertrophy in foreign breeds. In this study, in order to identify single nucleotide polymorphisms (SNP) in the myostatin (GDF8) gene, blood samples were collected from a population set of Chaal (n = 20), Zandi (n = 24) and Zel sheep (n = 17) lambs. Genomic DNA was extracted from the whole blood samples and polymerase chain reaction (PCR) was carried out in order to amplify a 1003 bp fragment of the target gene and PCR products sequenced to detect single nucleotide polymorphism (SNP). Comparison of the sequence of the target gene in Gene Bank with our results of sequencing showed all animals had the g. + 6223G allele in the 3'UTR of myostatin which do not cause double muscle (DM) phenotype.
https://jap.ut.ac.ir/article_24177_150025cab94e7120668d779e6cfe2eee.pdf
چندشکلی تک نوکلئوتیدی
ژن میوستاتین
گوسفند دنبه دار
گوسفند زل
Fat-tailed Sheep
Myostatin
PCR
Single nucleotide polymorphisms
Zel sheep
per
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
تولیدات دامی
2008-6776
2382-994X
2011-08-23
13
1
41
48
24178
اثر سطوح مختلف پنبه دانه در جیره بر عملکرد پرواری و فراسنجه های خونی بره های نر نژاد زندی
Effect of different levels of whole cottonseed on fattening performance and blood parameters of Zandi male lambs
احمد افضل زاده
aafzal@ut.ac.ir
1
محسن آبسالان
aafzal3@ut.ac.ir
2
سید داود شریفی
sdsharifi@ut.ac.ir
3
علی اکبر خادم
akhadem@ut.ac.ir
4
داود قندی
aafzal2@ut.ac.ir
5
دانشیار گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران
استادیار گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران
استادیار گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران
کارشناس گروه علوم دام و طیور، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران
این تحقیق برای بررسی اثرات سطوح مختلف پنبه دانه کامل بر عملکرد، خصوصیات لاشه و متابولیت های خون، در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار جیره غذایی (حاوی صفر، چهار، هشت و 16 درصد پنبه دانه کامل) بر روی 20 رأس بره نر زندی با میانگین وزن (6/1±) 8/29 کیلوگرم و سن پنج تا شش ماهگی به مدت 90 روز اجرا گردید. جیره ها از نظر انرژی قابل متابولیسم و پروتئین قابل متابولیسم مشابه بودند. تفاوت تیمار صفر درصد پنبه دانه و تیمارهای حاوی پنبه دانه از نظر خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذا، درصد لاشه گرم و چربی احشایی، معنیدار بود (001/0P <). با زیاد شدن پنبه دانه در جیره، میزان گلوکز کاهش و میزان کلسترول و تری گلیسیرید خون به طور خطی افزایش یافت (01/P 0<). نتایج آزمایش نشان داد که پنبه دانه را می توان تا هشت درصد در جیره بره های پرواری استفاده نمود.
To study the effects of various levels of whole cottonseed (WCS) on performance, carcass characteristics and blood parameters, an experiment in completely randomized design (CRD) with four diets containing zero, four, eight and 16 percent WCS on 20 Zandi male lambs with initial average weight 30.4 ± 1.8 kg and 5-6 months old for 90 days was performed. Energy and chemical composition of rations were similar. In comparison of control diet with diets contain WCS in aspect of feed intake, feed conversion ratio, the percent of the carcass and also abdominal fat was significant difference (P< 0.01). The effect of diet on concentration of blood parameters was significant (P< 0.01). Glucose concentration with increasing of WCS in diet was decreasing, whereas concentration of cholesterol and triglyceride in blood increased linearly. This experiment showed that the WCS could be included up to eight percent of the fattening male lamb’s diet.
https://jap.ut.ac.ir/article_24178_bac51e6b304493947df27e2e2a8d0487.pdf
بره زندی
پنبه دانه
لاشه
متابولیت های خون
Blood parameters
fattening performance
Whole cottonseed
Zandi Lambs
per
دانشگاه تهران، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان
تولیدات دامی
2008-6776
2382-994X
2011-08-23
13
1
49
58
24179
تأثیر نانوسیلور و ضدعفونی کنندههای خوراک بر عملکرد، جمعیت میکروبی روده و کلسترول زرده مرغ تخم گذار
Comparison of Nanosilver and in-Feed Disinfectants on Layer Performance and Intestinal Microflora and Yolk Cholesterol
فتح اله نقی زاده
karimitm2@modares.ac.ir
1
محمد امیر کریمی ترشیزی
karimitm@modares.ac.ir
2
شعبان رحیمی
rahimi_s@modares.ac.ir
3
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه پرورش و تولید طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
استادیار گروه پرورش و تولید طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
استاد گروه پرورش و تولید طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
این مطالعه به منظور بررسی اثر ضدعفونی کننده های مختلف خوراک بر عملکرد، فلور میکروبی روده و کلسترول تخم مرغ با استفاده از 108 قطعه مرغ تخم گذار از سن 24 تا 36 هفتگی انجام شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار انجام شد. گروههای آزمایشی عبارت بودند از: جیره پایه (شاهد) و جیره پایه مکمل شده با یکی از افزودنی های نانوسیلور در خوراک (ppm 15)، فورمایسین (ppm 200)، فرمالین (ppm 200) و نانوسیلور در آب آشامیدنی (ppm 5/7). هیچ تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایشی از نظر درصد تولید و وزن تخم مرغ وجود نداشت. مصرف فورمایسین بالاترین وزن توده تخم مرغ را موجب شد (05/0>P). بین دو روش استفاده از نانوسیلور، تفاوت معنی داری از نظر درصد تولید، وزن تخم مرغ و وزن توده تخم مرغ مشاهده نشد. باکتری های اسیدلاکتیک در سکوم تحت تأثیر نانوسیلور و فرمالین درمقایسه با گروههای شاهد و فورمایسین افزایش یافت (01/0>P). همه افزودنی های مورد آزمایش درمقایسه با شاهد، باکتری های گرم منفی ایلئوم را کاهش دادند (01/0>P). افزودن فورمایسین به جیره و نانوسیلور در آب موجب افزایش کلسترول زرده شد (01/0< P). نتایج نشان داد که افزودن فرمالین و نانوسیلور به خوراک مرغ های تخم گذار، موجب کاهش بار میکروبی دستگاه گوارش و بهبود تولید می شود.
This study was conducted to compare the effect of various commercial in-feed disinfectants on layer performance, intestinal microflora, and egg cholesterol. One hundred and eight layer hens (LSL, 24 Wks of age) were divided into six groups consisting: Control, Formaycin-200 ppm, Formalin-200 ppm, and Nanosilver in feed-15 ppm or drinking water-7.5 ppm. There were no differences between experimental groups for egg production and egg weight. Formycin fed birds produce the highest egg mass (P< 0.05). In comparison of the two methods of Nanosilver administration, no significant differences were observed for egg production, egg weight and egg mass. Lactic acid bacteria counts in caecal contents were significantly increased in comparison to control and Formycin fed groups (P< 0.01). Gram negative counts in ileum contents were reduced by all additives, in comparison to control (P< 0.01). Cholesterol content of egg was increased in response to Formycin and Nanosilver (in drinking water) (P< 0.01). In conclusion, in-feed supplementation of Formalin and Nanosilver in laying hens’ feed resulted in efficient control of intestinal microbial counts and simultaneously improved the egg yield.
https://jap.ut.ac.ir/article_24179_edc92fe008564c796cb0c3c78f6a845d.pdf
ضدعفونی کنندهها
فلور میکروبی روده
کلسترول زرده
نانوسیلور
Disinfectants
Intestinal microflora
nanosilver
yolk cholesterol