عادل محمدی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 67-78
چکیده
تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریختشناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلیگرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیومبنزا ...
بیشتر
تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریختشناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلیگرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیومبنزا و بدون سلنیوم) و اسانس رزماری جیره (سطوح صفر و 300 میلیگرم بر کیلوگرم جیره) بودند. نتایج نشان داد که پرندگانی که جیره بدون سلنیوم-بدون اسانس رزماری دریافت کردند افزایش وزن و مصرف خوراک کمتری داشتند. پرندگانی که در جیره خود نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری دریافت کردند در مقایسه با سایر پرندگان ضریب تبدیل خوراک کمتری را داشتند (p<0/05). تغذیه پرندگان با جیره حاوی نانوسلنومتیونین همراه با اسانس رزماری و نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری باعث افزایش طول پرزها در ژژنوم شدند(p<0/05). عمق کریپت در روده پرندگانی که نانوسلنیوم دریافت کردند بیشتر از پرندگانی بود که منابع دیگر سلنیوم در جیره مصرف کردند (p<0/05). قطر کریپت تیمار نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری بالاتر از سایر تیمارهای آزمایشی بود(p<0/05). تیمارهای سلنومتیونین و نانوسلنومتیونین هر دو تیمار با اسانس و بدون اسانس رزماری در مقایسه با تیمار بدون اسانس رزماری جمعیت بیشتری از لاکتباسیل و نسبت جمعیت لاکتوباسیل به کل جمعیت میکروبی ایلئوم داشتند(p<0/05). براساس نتایج حاصل، افزودن مکمل های حاوی نانوسلنیوم در سطح 0/3 میلی گرم بر کیلوگرم همراه با اسانس رزماری در سطح 300 میلی گرم بر کیلوگرم به جیره جوجه های گوشتی سبب بهبود عملکرد ریخت شناسی و جمعیت میکروبی روئه می شود.
زهرا رنجبر؛ مهران ترکی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 847-861
چکیده
آزمایشی برای بررسی اثرات تزریق داخل تخممرغی و استفاده جیرهای فلاونوئید (نارینجین و هسپریدین) بر عملکرد، خصوصیات لاشه، وضعیت آنتیاکسیدانی گوشت و جمعیت میکروبی انتهای روده جوجههای گوشتی، با تعداد 600 عدد تخم مرغ قابل جوجهکشی برای تزریق داخل آمنیونی (در روز 5/17 جنینی) و پس از جوجهدرآوری برای دوره پرورشی در چهار تکرار 10 قطعهایی ...
بیشتر
آزمایشی برای بررسی اثرات تزریق داخل تخممرغی و استفاده جیرهای فلاونوئید (نارینجین و هسپریدین) بر عملکرد، خصوصیات لاشه، وضعیت آنتیاکسیدانی گوشت و جمعیت میکروبی انتهای روده جوجههای گوشتی، با تعداد 600 عدد تخم مرغ قابل جوجهکشی برای تزریق داخل آمنیونی (در روز 5/17 جنینی) و پس از جوجهدرآوری برای دوره پرورشی در چهار تکرار 10 قطعهایی به مدت 42 روز اجرا شد. تیمارها در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورتی که در تیمارهای یک، دو و سه، افزودن 50، 100 و 175 میلیگرم بر کیلوگرم فلاونوئید در جیره، تیمارهای چهار و پنج، تزریق 15 و 30 میلیگرم فلاونوئید، تیمار شش، تزریق 15 میلیگرم و افزودن 50 میلیگرم بر کیلوگرم فلاونوئید در جیره، تیمار هفت، تزریق 30 میلیگرم و افزودن 175 میلیگرم بر کیلوگرم فلاونوئید در جیره و تیمار هشت، گروه شاهد میباشند. اثر تیمارها بر روی صفات عملکردی نسبت به گروه شاهد معنیدار نبود. بجز تیمار چهار، کاهش میزان تولید مالوندیآلدهید گوشت ران و سینه در 28 و 42 روزگی در سایر تیمارها نسبت به گروه شاهد مشاهده شد (05/0>P). نتایج افزایش جمعیت کل باکتریهای هوازی و لاکتوباسیل و کاهش کلیفرم را در تیمارها نسبت به گروه شاهد نشان دادند (05/0>P). بنابراین افزودن 175 میلیگرم نارینجین و هسپریدین در جیره با و بدون 30 میلیگرم تزریق موجب بهبود کیفیت گوشت و سطوح افزودنی 50 میلیگرم با و بدون 15 میلیگرم تزریق فلاونوئید باعث بهبود جمعیت میکروبی انتهای دستگاه گوارش گردید. به طور کلی، استفاده درون جیرهای و یا به همراه تزریق فلاونونها اثرات مثبتی را بر بهبود سلامت و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی دارد.