مصطفی لطفی؛ فرید شریعتمداری؛ حامد احمدی؛ محسن شرفی
دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 223-232
چکیده
این پژوهش به‌منظور معرفی مدل رگرسیون خطی چندگانه جهت پیشبینی انرژی قابل متابولیسم حقیقی تصحیح‌شده برای ازت (TMEn) در سبوس گندم انجام شد. چربی خام، خاکستر، پروتئین خام، فیبر خام (درصد در ماده خشک) وTMEn (کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک) در 25 نمونه سبوس گندم با 4 تکرار اندازهگیری شد. برای تعیین TMEn، نمونهها به‌روش تغذیه اجباری سیبالد ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور معرفی مدل رگرسیون خطی چندگانه جهت پیشبینی انرژی قابل متابولیسم حقیقی تصحیح‌شده برای ازت (TMEn) در سبوس گندم انجام شد. چربی خام، خاکستر، پروتئین خام، فیبر خام (درصد در ماده خشک) وTMEn (کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک) در 25 نمونه سبوس گندم با 4 تکرار اندازهگیری شد. برای تعیین TMEn، نمونهها به‌روش تغذیه اجباری سیبالد به خروسهای بالغ خورانده شد و فضولات به‌مدت 48 ساعت جمعآوری گردید. میانگین ترکیبات شیمیایی و TMEn محاسبهشده، تفاوت معنیداری در این ماده اولیه نشان داد (p<0/001). میانگین چربیخام، خاکستر، پروتئین خام و فیبرخام سبوس گندم در این آزمایش به‌ترتیب 4/80، 5/68، 16/23 و 8/60 درصد محاسبه شد. میانگین TMEn نیز، 2062 کیلوکالری در کیلوگرم گزارش شد. مدل تعیین TMEn بر اساس ترکیب شیمیایی عبارت بود از: (خاکستر × 51/1) - (فیبر خام × 63) - (چربی خام × 46/1) + (پروتئین خام × 19) +2364 = TMEn. ضریب‌تعیین محاسبهشده (0/82=R2) نشان داد مدل مذکور میتواند به شکل قابل‌قبولی جهت پیشبینی TMEnمورد استفاده قرار گیرد. مقادیر چربی خام و پروتئین خام تأثیر مثبتی بر TMEn داشتند. درصورتی‌که مقادیر خاکستر و فیبر خام هر دو اثرات منفی بر TMEn داشتند. آنالیز حساسیت نشان داد فیبر خام بیشترین تأثیر را بر TMEn داشته و پس از آن به‌ترتیب خاکستر، چربی خام و پروتئین خام تأثیرگذارترین فاکتورها هستند. با توجه به نتایج، مدل رگرسیون خطی چندگانه روش مناسبی جهت پیشبینی TMEn در سبوس گندم با توجه به ترکیب شیمیایی آن میباشد.
فهیمه دانش یار؛ سید محمد حسینی؛ اکبر یعقوبفر
دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 233-246
چکیده
به‌منظور تعیین تأثیر پلیساکاریدهای غیرنشاستهای بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین و اجزای لاشه جوجه‌های گوشتی، آزمایشی در دوره سنی یک تا 42 روزگی با استفاده از 420 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 از مخلوط دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار آزمایشی، شش تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
به‌منظور تعیین تأثیر پلیساکاریدهای غیرنشاستهای بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین و اجزای لاشه جوجه‌های گوشتی، آزمایشی در دوره سنی یک تا 42 روزگی با استفاده از 420 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 از مخلوط دو جنس در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار آزمایشی، شش تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه، جیره حاوی 0/1 و 0/2 درصد مخمر ساکارومایسس سرویزیه، جیره حاوی پنج و 10 درصد سبوس گندم، جیره حاوی سه و شش درصد پوسته سویا بودند. نتایج آزمایش نشان داد در کل دوره پرورش تیمار شاهد کمترین خوراک مصرفی را نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی به خود اختصاص داد (p<0/05). هم‌چنین بیشترین مصرف خوراک مربوط به سطح 10 درصد سبوس گندم و سطوح سه و شش درصد پوسته سویا بود (p<0/05). تیمار آزمایشی حاوی سه درصد پوسته سویا در کل دوره آزمایش نسبت به تیمار شاهد بیشترین میزان افزایش وزن روزانه را نشان داد (p<0/05). برای ضریب تبدیل خوراک در کل دوره آزمایشی اختلاف آماری مشاهده نشد. بیشترین بازده نسبی انرژی مربوط به تیمار حاوی سطوح مخمر نسبت به تیمارهای حاوی سطوح سبوس گندم و پوسته سویا میباشد (p<0/05). کمترین بازده نسبی انرژی و پروتئین مربوط به سطح 10 درصد سبوس گندم نسبت به تیمار شاهد بود (p<0/05). بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از سطوح 2/0 درصد مخمر، 10 درصد سبوس گندم و شش درصد پوسته سویا در جیره غذایی جوجه‌های گوشتی توصیه می‌شود.