جمیل حبیبی؛ حسین رضا شهبازی؛ فروغ محمدی
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 189-199
چکیده
اثر عصاره آویشن باغی و ویتامین E بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه نر یکروزه سویه تجاری راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و 15 جوجه در هر تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی بهترتیب شامل 1- شاهد با جیره پایه (فاقد عصارهآویشن و ویتامین E)، 2-جیره ...
بیشتر
اثر عصاره آویشن باغی و ویتامین E بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه نر یکروزه سویه تجاری راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و 15 جوجه در هر تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی بهترتیب شامل 1- شاهد با جیره پایه (فاقد عصارهآویشن و ویتامین E)، 2-جیره شاهد+ عصاره آویشن در سطح 250 میلیگرم بر کیلوگرم جیره، 3-جیره شاهد+ ویتامین E در سطح 100 میلیگرم بر کیلوگرم جیره و 4-جیره شاهد+ عصاره آویشن در سطح 250 میلیگرم بر کیلوگرم جیره+ ویتامین E در سطح 100 میلیگرم بر کیلوگرم جیره بودند. نتایج نشان داد که در کل دوره پرورش، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک جوجههایی که با جیره حاوی مخلوط عصاره آویشن و ویتامین E تغذیه شدند بهترتیب افزایش و کاهش یافت (p<0/05). میزان کلسترول و LDLدر سرم خون پرندگانی که جیره حاوی عصاره آویشن و ویتامین E و همچنین مخلوط آنها تغذیه شدندکاهش یافت (p<0/05). وزن تیموس در تمام تیمارهای آزمایشی بیشتر از پرندگان شاهد بود (p<0/05). براساس نتایج حاصل استفاده از مخلوط عصاره آویشن و ویتامین E در جیره جوجههای گوشتیمیتواند موجب بهبود عملکرد و تقویت سیستم ایمنی شود.
محمد علی عباسی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی؛ حسن احمدی گاولیقی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 395-408
چکیده
تأثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریختشناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 بهصورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه های دریافتکننده ...
بیشتر
تأثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریختشناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 بهصورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه های دریافتکننده سه درصد نسبت به یک درصد روغن کلزا و جوجه های دریافتکننده 300 ppm نسبت به بدون اسانس آویشن باغی افزایش وزن بیشتری داشتند (p<0/05). استفاده از سه درصد روغن کلزا+ 300 ppm اسانس آویشن باغی باعث افزایش درصد ران نسبت به یک درصد روغن کلزا شد. در سطوح یک و پنج درصد روغن کلزا با افزایش سطح اسانس آویشن باغی به جیره، غلظتهای کلسترول و LDL خون کاهش و HDL خون افزایش پیدا کرد (p<0/01). سطوح سه و پنج درصد روغن کلزا+ 300 و 500 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجههای گوشتی باعث افزایش درصد لنفوسیت و تیتر آنتیبادی علیه بیماری نیوکاسل و کاهش درصد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت خون شدند (p<0/05). جوجه های دریافتکننده جیره حاوی اسانس آویشن باغی بیشترین نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت را داشتند (p<0/01). براساس نتایج بهدستآمده، میتوان از سطح سه درصد روغن کلزا+ 300 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجههای گوشتی جهت بهبود عملکرد، توان ایمنی و صفات بیوشیمیایی خون استفاده کرد.
محمد امیدی زاده؛ فرشید خیری؛ مصطفی فغانی
دوره 23، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 143-153
چکیده
اثر سطوح کوآنزیم Q10 بر عملکرد، خصوصیات لاشه برخی فراسنجههای خونی، سیستم ایمنی، خواص ارگانولپتیک گوشت و نمو دستگاه گوارش بلدرچینهای ژاپنی با استفاده از 605 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با 11 تیمار و پنج تکرار از سن یک تا سن 35 روزگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد منفی، شاهد، شاهد مثبت و سطوح 15، 30، 45، ...
بیشتر
اثر سطوح کوآنزیم Q10 بر عملکرد، خصوصیات لاشه برخی فراسنجههای خونی، سیستم ایمنی، خواص ارگانولپتیک گوشت و نمو دستگاه گوارش بلدرچینهای ژاپنی با استفاده از 605 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با 11 تیمار و پنج تکرار از سن یک تا سن 35 روزگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد منفی، شاهد، شاهد مثبت و سطوح 15، 30، 45، 60، 75، 90، 105 و 210 میلیگرم/ کیلوگرم کوآنزیم Q10 در جیره بودند. در کل دوره آزمایش خوراک مصرفی، ضریب تبدیل و افزایش وزن روزانه محاسبه شدند. تیتر آنتیبادی علیه واکسن نیوکاسل و آنفولانزا و همچنین سوسپانسیون گلبول قرمز خون گوسفند در سن 30 روزگی اندازهگیری شدند. ضریب تبدیل در بلدرچینهای که جیره حاوی 210 میلیگرم/کیلوگرم کوآنزیم Q10 دریافت کردند از پرندگان شاهد منفی کمتر بود(p<0/01). با افزایش سطح کوآنزیم Q10، تیتر آنتیبادی علیه نیوکاسل و آنفولانزا و همچنین SRBC افزایش یافت(p<0/01). غلظت نیتروژن اورهی خون با مصرف جیره های حاوی کوآنزیم Q10 نسبت به تیمار شاهد منفی کاهش یافت(p<0/01). غلظت گلبولهای سفید و قرمز خون در بلدرچینهای تغذیه شده با جیره های حاوی کوآنزیم Q10 از بلدرچین های شاهد منفی بیشتر بود(p<0/01). عمق کریپتهای ناحیه ایلئوم از پرندگان شاهد منفی بیشتر بود(p<0/01). قرمزی و روشنایی گوشت در بلدرچین های تغذیه شده با جیره حاوی 210 میلیگرم/کیلوگرم کوآنزیم Q10 بهتر از پرندگان شاهد منفی بود(p<0/01). بر اساس نتایج این آزمایش افزودن کوآنزیم Q10 تا سطح 210 میلیگرم/کیلوگرم به جیره بلدرچین ژاپنی سبب بهبود عملکرد، فراسنجههای خونی، سیستم ایمنی و خواص ارگانولپتیک گوشت می شود.
صیفعلی ورمقانی؛ منصور احمدی؛ جعفر پورمنصور؛ هوشنگ جعفری
دوره 22، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 595-607
چکیده
تأثیر روشهای مختلف تغذیه در سه روز اول دوره پرورش بر صفات تولیدی و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه جوجه یکروزه راس 308 در هرتکرار به مدت 49 روز بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) آب معمولی و جیرهآغازین 2) آب معمولی و پودر ذرت در 48 ساعت 3) آب حاوی پنج درصد شکر و پودرذرت در 48 ساعت 4) ...
بیشتر
تأثیر روشهای مختلف تغذیه در سه روز اول دوره پرورش بر صفات تولیدی و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه جوجه یکروزه راس 308 در هرتکرار به مدت 49 روز بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) آب معمولی و جیرهآغازین 2) آب معمولی و پودر ذرت در 48 ساعت 3) آب حاوی پنج درصد شکر و پودرذرت در 48 ساعت 4) آب حاوی پنج درصد شکر و پودر ذرت در 72 ساعت 5) آب حاوی پنج درصد شکر و جیرهآغازین در 48 ساعت 6) آب حاوی پنج درصد شکر و جیرهآغازین در 72 ساعت 7) آب حاوی گلوکوپلاس و پودر ذرت در 48 ساعت 8) آب حاوی گلوکوپلاس و جیرهآغازین در 48ساعت بودند. افزایش وزن روزانه و وزن زنده 42 روزگی در پرندگانی که با تیمارهای یک وهشت تغذیه شدند از سایر تیمارها (بهجز تیمار شش) بیشتر بود(p <0/05). بالاترین مصرف خوراک روزانه مربوط به تیمار یک بود که با سایر تیمار ها (به جز شش و هشت) اختلاف معنی داری داشت(p <0/05). درصد تلفات بین تیمارهای مختلف در 42 و 49 روزگی تفاوت نداشت. شاخص کارایی تولید در 42 روزگی در جوجه های که با آب حاوی گلوکوپلاس و جیره آغازین در 48 ساعت دریافت کردند بالاتر از سایر تیمارها (به جز یک و 5) بود(p <0/05). تینارهای آزمایشی اثری بر وزن نسبی اندام های داخلی و قسمت های مختلف لاشه و هم چنین بر گلبول های سفید خون نداشتند. با توجه به نتایج حاصل و ملاحظات اقتصادی تغذیه اولیه با جیره آغازین و آب معمولی در مزارع برورش جوجه گوشتی قابل توصیه است.
میثم کنعانی؛ شهریار کارگر؛ محمدجواد ضمیری؛ سید مهدی قریشی
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 321-328
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر جایگزینی یونجه خشک با سیلاژ ذرت در جیرهی آغازین دارای بافت آردی بر وضعیت سلامت و فراسنجههای بیوشیمیایی خون گوسالههای نر هلشتاین طی دورهی پیش از شیرگیری بود. در این آزمایش تعداد 30 رأس گوساله تازه متولد شده (سه روزه) با میانگین وزنی 1/28 ± 40/2 کیلوگرم که به طور تصادفی به سه گروه آزمایشی تقسیم شده بودند ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثر جایگزینی یونجه خشک با سیلاژ ذرت در جیرهی آغازین دارای بافت آردی بر وضعیت سلامت و فراسنجههای بیوشیمیایی خون گوسالههای نر هلشتاین طی دورهی پیش از شیرگیری بود. در این آزمایش تعداد 30 رأس گوساله تازه متولد شده (سه روزه) با میانگین وزنی 1/28 ± 40/2 کیلوگرم که به طور تصادفی به سه گروه آزمایشی تقسیم شده بودند استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره آغازین با 10 درصد یونجه خشک بر اساس ماده خشک (شاهد)، جیره آغازین با پنج درصد یونجه خشک و پنج درصد سیلاژ ذرت و جیره آغازین با 10 درصد سیلاژ ذرت بودند. ترکیبات شیمیایی جیرههای آغازین در همه تیمارها یکسان بود اما محتوای ماده خشک در گروه شاهد بیشترین و در گروه 10 درصد سیلاژ ذرت کمترین بود. غلظت آلبومین خون گوسالههایی که با جیره حاوی پنج درصد سیلاژ تغذیه شدند بیشتر از گوسالههای گروه شاهد و 10 درصد سیلاژ ذرت بود (0/05 ≥ P). احتمال ابتلاء به اسهال و پنومونی در گوسالههای گروه شاهد از سایر تیمارها زیادتر بود (0/05 ≥ P) و شانس کمتری هم برای درمان داشتند. تفاوتی میان تیمارهای آزمایشی در دفعات وقوع اسهال و پنومونی و شمار روزهای درگیری با این بیماریها مشاهده نشد اما گوسالههای گروه شاهد در مقایسه با تیمارهای دیگر روزهای بیشتری مبتلا به اسهال بودند (0/05 ≥ P). بر اساس نتایج حاصل، تغذیه جیرههای حاوی پنج یا 10 درصد سیلاژ ذرت به گوسالههای نر هولشتاین در دوره پیش از شیرگیری سبب بهبود سلامت گوسالهها شده و هزینههای دارو و درمان را کاهش میدهد.
توکل اخوان گیگلو؛ فردین هژبری؛ منوچهر سوری
دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 23-35
چکیده
تعداد 24 راس بره نر و ماده سنجابی شیرخوار با میانگین وزن 2/4 کیلوگرم از زمان تولد در یک دوره 90 روزه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی جهت بررسی دو آنتیاکسیدان خوراکی مورد استفاده قرارگرفتند. برهها از هفته دوم علوفه و کنسانتره علاوه بر شیر مادر دریافت نمودند. جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد (جیره آغازین و شیر)، جیره شاهد + 10 درصد گیاه ...
بیشتر
تعداد 24 راس بره نر و ماده سنجابی شیرخوار با میانگین وزن 2/4 کیلوگرم از زمان تولد در یک دوره 90 روزه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی جهت بررسی دو آنتیاکسیدان خوراکی مورد استفاده قرارگرفتند. برهها از هفته دوم علوفه و کنسانتره علاوه بر شیر مادر دریافت نمودند. جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد (جیره آغازین و شیر)، جیره شاهد + 10 درصد گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis) و جیره شاهد + یک کپسول حاوی30 میلیگرم کوآنزیم Q10 بودند. جهت اندازهگیری برخی فراسنجههای خون و آنزیمی هر 30 روز یک بار از سیاهرگ گردنی خونگیری شد. تفاوت معنیداری بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ مصرف شیر و خوراک روزانه برهها و فراسنجههای عملکردی مشاهده نشد. هماتوکریت تحت تأثیر بادرنجبویه قرار نگرفت ولی کوآنزیم سبب افزایش آن شد (05/0>P). جیرههای حاوی آنتیاکسیدان، سبب افزایش کل گلبولهای سفید خون نسبت به گروه شاهد شدند (05/0>P)؛ ولی تغییری در مونوسیت و بازوفیل ایجاد نشد. بادرنجبویه باعث کاهش لنفوسیت و افزایش نوتروفیل شد (05/0>P) ولی کوآنزیم تأثیری بر این دو فراسنجه نداشت. ائوزینوفیل خون برههای دریافتکننده بادرنجبویه یا کوآنزیم بیشتر از گروه شاهد بود (05/0>P). غلظت گلوتاتیون پراکسیداز، ایمونوگلوبولینجی و ظرفیت کل آنتیاکسیدانی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند، ولی مکمل بادرنجبویه سبب کاهش شاخص مالوندیآلدهید شد (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان داد، استفاده از گیاه بادرنجبویه در سطح 10 درصد جیره و همچنین 30 میلیگرم در روز کوآنزیم Q10 در جیره برههای شیرخوار باعث بهبود سیستم ایمنی شد هرچند تغییری در عملکرد برهها مشاهده نشد.
صیفعلی ورمقانی؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ هوشنگ جعفری؛ محمد حسین نعمتی
دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 69-82
چکیده
تأثیر غده کامل سیر تازه بر شاخص تولید، سیستم ایمنی و خصوصیات لاشه در دو آزمایش مستقل در شرایط طبیعی و در شرایط تنش سرمائی با استفاده از 592 قطعه جوجه خروس یکروزه سویه آرین به مدت 42 روز مطالعه شد. آزمایش اول در دمای طبیعی با چهار تیمار، چهار تکرار و 21 پرنده در هر تکرار و آزمایش دوم در شرایط استرس سرمایی با چهار تیمار، چهار تکرار و 16 پرنده ...
بیشتر
تأثیر غده کامل سیر تازه بر شاخص تولید، سیستم ایمنی و خصوصیات لاشه در دو آزمایش مستقل در شرایط طبیعی و در شرایط تنش سرمائی با استفاده از 592 قطعه جوجه خروس یکروزه سویه آرین به مدت 42 روز مطالعه شد. آزمایش اول در دمای طبیعی با چهار تیمار، چهار تکرار و 21 پرنده در هر تکرار و آزمایش دوم در شرایط استرس سرمایی با چهار تیمار، چهار تکرار و 16 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی متعادل اجرا شدند. تیمارهای غذایی در هر دو آزمایش شامل 1- جیره پایه بدون سیر (تیمار شاهد) 2- جیره دارای 5/0 درصد سیر 3- جیره داری یک درصد سیر و 4- جیره دارای 5/1 درصد سیر بودند. بالاترین مقدار افزایش وزن روزانه و شاخص تولید در هر دو شرایط دمای معمولی و استرس سرمایی مربوط به تیمار 5/0 درصد سیر بود (01/0P
زهرا درون؛ سیامک پارسایی؛ مختار خواجوی؛ رضا نقی ها
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 905-916
چکیده
اثر افزودن عصاره اتانولی تفاله لیموترش به آب آشامیدنی جوجههای گوشتی بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجههای سرم خونی جوجههای گوشتی با استفاده از 450 قطعه جوجه یک روزه (مخلوط نر و ماده) سویه کاب 500 در قالب طرح کاملأ تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار و 18 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل افزودن سطوح صفر (شاهد)، 4/0، 8/0، 2/1 و 6/1 درصد ...
بیشتر
اثر افزودن عصاره اتانولی تفاله لیموترش به آب آشامیدنی جوجههای گوشتی بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجههای سرم خونی جوجههای گوشتی با استفاده از 450 قطعه جوجه یک روزه (مخلوط نر و ماده) سویه کاب 500 در قالب طرح کاملأ تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار و 18 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل افزودن سطوح صفر (شاهد)، 4/0، 8/0، 2/1 و 6/1 درصد عصاره الکلی تفاله لیموترش به آب آشامیدنی از دو روزگی تا پایان دوره پرورش بودند. افزودن عصاره تأثیر معنیداری بر مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل نداشت. ایمونوگلبولینهای کل تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اگرچه در جوجههای دریافت کننده 6/1 درصد عصاره تفاله لیمو ترش نسبت به دیگر گروههای آزمایشی IgM افزایش و IgY کاهش یافت (05/0P<). افزودن عصاره در همه سطوح سبب افزایش پاسخ ایمنی به فیتوهماگلوتینن در مقایسه با گروه شاهد گردید (05/0P<). میزان تریگلیسرید، لیپوپروتئینهای با چگالی کم و خیلی کم در سرم خون جوجههای دریافت کننده 8/0 و 6/1 درصد عصاره تفاله لیمو ترش به طور معنیداری کمتر از دیگر تیمارها بود (05/0P<). بالاترین میزان کلسترول، تریگلیسرید، لیپوپروتئینهای با چگالی کم و خیلی کم سرم در جوجههای دریافت کننده 2/1 درصد عصاره تفاله لیموترش مشاهده شد، که به طور معنیداری بالاتر از دیگر تیمارها بود (05/0P<). با توجه به اثرکاهندگی تیمارهای دریافت کننده 8/0 و 6/1 درصد عصاره بر فاکتورهای خونی مثل تریگلیسرید، لیپوپروتئینهای با چگالی کم و خیلی کم نسبت به تیمار شاهد استفاده از این دو سطح توصیه می شود.
الهه رضائی؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ خلیل میرزاده؛ سمیه سالاری؛ مهدی زارعی
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 151-160
چکیده
بهمنظور بررسی اثر سطوح گوناگون دانۀ آنیسون بر عملکرد، سیستم ایمنی، فعالیت آنتیاکسیدانی، و غلظت استروژن خون جوجههای گوشتی، تعداد 192 قطعه جوجۀ یکروزۀ سویۀ رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار، و 12 مشاهده در هر تکرار بهمدت 42 روز پرورش یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 3/0، 6/0، و 9/0 درصد دانۀ آنیسون ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر سطوح گوناگون دانۀ آنیسون بر عملکرد، سیستم ایمنی، فعالیت آنتیاکسیدانی، و غلظت استروژن خون جوجههای گوشتی، تعداد 192 قطعه جوجۀ یکروزۀ سویۀ رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار، و 12 مشاهده در هر تکرار بهمدت 42 روز پرورش یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر (شاهد)، 3/0، 6/0، و 9/0 درصد دانۀ آنیسون در جیره بودند. در 28روزگی تزریق گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) به جوجهها انجام شد و در روزهای 35 و 42 پرورش خونگیری برای بررسی عیار آنتیبادی علیه SRBC به عمل آمد. سطوح دانۀ آنیسون باعث بهبود مقدار مصرف خوراک و افزایش وزن جوجههای گوشتی نشدند. در دورۀ آغازین، کمترین ضریب تبدیل خوراک جوجههای گوشتی در تیمار 3/0درصد دانۀ آنیسون مشاهده شد (05/0>P)، ولی در دورههای رشد و کل دورۀ پرورش، سطوح دانۀ آنیسون تأثیر مثبتی بر ضریب تبدیل خوراک نداشت. دانۀ آنیسون باعث افزایش عیار آنتیبادی علیه SRBC جوجهها در 35روزگی شد (05/0>P). سطوح دانۀ آنیسون موجب بهبود ایمنی سلولی در جوجهها نشد. تیمار 3/0درصد دانۀ آنیسون باعث افزایش قدرت آنتیاکسیدانی تام پلاسمای جوجهها در مقایسه با پرندگان گروه شاهد شد (05/0>P). میزان استروژن سرم خون جوجهها در سطوح 3/0 و 6/0درصد دانۀ آنیسون کاهش داشت، اما در سطح 9/0درصد آن افزایش یافت (05/0>P). بهطورکلی، افزودن دانۀ آنیسون به جیرۀ جوجههای گوشتی هرچند باعث بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی سلولی جوجههای گوشتی نشد، موجب افزایش پاسخ ایمنی هومورال اولیه و توان آنتیاکسیدانی تام خون جوجهها شد.
فائزه عبدی نژاد؛ مهرداد محمدی
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 281-290
چکیده
اثر افزودن عصارۀ آبی بادرنجبویه در آب آشامیدنی بر پاسخ ایمنی و عملکرد با استفاده از 200 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. مقادیر صفر (شاهد)، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیلیتر در لیتر، عصارۀ آبی بادرنجبویه به آب آشامیدنی اضافه شد و بهمدت 42 روز در اختیار گروه های آزمایشی ...
بیشتر
اثر افزودن عصارۀ آبی بادرنجبویه در آب آشامیدنی بر پاسخ ایمنی و عملکرد با استفاده از 200 قطعه جوجۀ گوشتی سویۀ راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بررسی شد. مقادیر صفر (شاهد)، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیلیتر در لیتر، عصارۀ آبی بادرنجبویه به آب آشامیدنی اضافه شد و بهمدت 42 روز در اختیار گروه های آزمایشی قرار گرفت. پاسخ ایمنی هومورال در جوجه ها، با تزریق 1/0 میلیلیتر محلول 25درصد گلبول قرمز گوسفند (SRBC) در روزهای 8 و 22 دورۀ پرورش و اندازه گیری آنتی بادی بر علیه آن در روزهای 21، 28، 35 و 42 بررسی شد. در روز 16 پرورش ایمنی سلولی با تزریق فیتوهماگلوتینین به داخل پوست بال، ارزیابی شد. میانگین مصرف خوراک روزانه و افزایش وزن روزانه تحت تأثیر سطوح گوناگون عصارۀ آبی بادرنجبویه قرار نگرفت. پرندگانی که مقادیر 5/1 و 2 میلیلیتر عصاره در در هر لیتر آب آشامیدنی دریافت کردند، ضریب تبدیل کمتری در دورۀ رشد و کل دوره داشتند (05/0P<). عیار آنتی بادی تام علیه SRBC، در روزهای 28، 35 و 42 پرورش، در پرندگانی که در آب آشامیدنی خود عصارۀ بادرنجوبه دریافت کردند، بالاتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). در روز 28 پرورش، عیار IgG در پرندگانی که عصارۀ بادرنجبوبه دریافت کردند، بالاتر از پرندگان شاهد بود (05/0P<). در روزهای 28 و 35 پرورش، عیار IgM در پرندگانی که مقادیر 1، 5/1 و 2 میلیلیتر عصارۀ بادرنجبویه دریافت کردند، بیشتر بود (05/0P<). نتایج حاصل نشان داد که افزودن عصارۀ آبی بادرنجبویه به میزان 5/1 میلیلیتر در لیتر آب آشامیدنی جوجه های گوشتی، ضمن کاهش ضریب تبدیل، موجب بهبود فعالیت سیستم ایمنی هومورال میشود.
حسن شیرزادی؛ فرید شریعتمداری؛ محمد امیر کریمی ترشیزی؛ شعبان رحیمی؛ علی اکبر مسعودی
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 151-160
چکیده
برای ارزیابی تأثیر عصارۀ گیاهان سماق و جغجغه بهعنوان جایگزینی برای آنتیبیوتیکهای محرک رشد، آزمایشی با استفاده از 300 قطعه جوجۀ گوشتی نر یکروزه از سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار، و 15 پرنده در هر تکرار در دورۀ سنی صفر تا 28روزگی انجام شد. جیرۀ اصلی بر پایۀ ذرتـسویا و فاقد افزودنی بود (تیمار شاهد) ...
بیشتر
برای ارزیابی تأثیر عصارۀ گیاهان سماق و جغجغه بهعنوان جایگزینی برای آنتیبیوتیکهای محرک رشد، آزمایشی با استفاده از 300 قطعه جوجۀ گوشتی نر یکروزه از سویۀ راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار، و 15 پرنده در هر تکرار در دورۀ سنی صفر تا 28روزگی انجام شد. جیرۀ اصلی بر پایۀ ذرتـسویا و فاقد افزودنی بود (تیمار شاهد) و سه تیمار دیگر بهترتیب با اضافهکردن مقدار 200 میلیگرم از عصارۀ ریشۀ گیاه جغجغه، عصارۀ میوۀ سماق، و آنتیبیوتیک به هر کیلوگرم از جیرۀ اصلی تهیه شدند. میزان افزایش وزن روزانه در دورۀ 7 تا 14روزگی و همچنین کل دورۀ آزمایش (صفر تا 28روزگی) در پرندگانی که با جیرههای حاوی افزودنی تغذیه شدند، در مقایسه با پرندگان شاهد بالاتر بود (05/0P<). کلسترول سرم خون پرندگانی که با جیرۀ حاوی عصارۀ سماق و یا جغجغه تغذیه شدند، از پرندگان شاهد کمتر بود (05/0P<). تغذیۀ جوجهها با جیرههای حاوی عصارههای گیاهی و یا آنتیبیوتیک، تیتر آنتیبادی علیه ویروس نیوکاسل را افزایش داد (05/0P<)، ولی این جیرهها تأثیری بر تیتر آنتیبادی علیه SRBC، ضخامت پوست بدن در پاسخ به چالش با DNCB، و ضخامت پردۀ انگشت پا در پاسخ به تزریق فیتوهماگلوتینین-P نداشتند. وزن نسبی بورس فابریسیوس در پرندگانی که جیرۀ حاوی عصارۀ جغجغه را دریافت کردند از پرندگان شاهد بیشتر بود (05/0P<). با توجه به نتایج بهدستآمده از پژوهش حاضر، عصارۀ ریشۀ گیاه جغجغه و میوۀ سماق میتوانند بهعنوان جایگزینهایی برای اُکسیتتراسایکلین بهعنوان محرک رشد در جیرۀ جوجههای گوشتی استفاده شوند.
مجید الهیاری شهراسب؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد
دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1390، ، صفحه 39-48
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف مکمل ویتامینی بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های بر پایه گندم و جو، از سن 29 تا 42 روزگی بر روی بستر انجام گرفت. در سن 29 روزگی، تعداد 288 قطعه جوجه نر سویه راس 308 به 16 گروه 18 قطعه ای با چهار تیمار و چهار تکرار تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار یک جیره فاقد مکمل ویتامینی، ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف مکمل ویتامینی بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های بر پایه گندم و جو، از سن 29 تا 42 روزگی بر روی بستر انجام گرفت. در سن 29 روزگی، تعداد 288 قطعه جوجه نر سویه راس 308 به 16 گروه 18 قطعه ای با چهار تیمار و چهار تکرار تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار یک جیره فاقد مکمل ویتامینی، تیمار دو جیره حاوی 33/33 درصد مکمل ویتامینی، تیمار سه جیره حاوی 66/66 درصد مکمل ویتامینی و تیمار چهار جیره حاوی 100 درصد مکمل ویتامینی (تیمار شاهد) بود. در سنین 35 و 42 روزگی، مصرف خوراک و افزایش وزن روزانه هر یک از تکرارها اندازه گیری شد و سپس ضریب تبدیل غذایی محاسبه گردید. در این دو مقطع زمانی، از هر تکرار دو پرنده کشتار و سپس وزن لاشه، بورس فابرسیوس و طحال اندازه گیری شد و سیستم ایمنی براساس شاخص های SRBC،IgG و IgM در سن 42 روزگی آزمون شد. نتایج نشان داد که پرنده های تغذیه شده با جیره های حاوی سطوح مختلف ویتامینی طی دوره پایانی تفاوت معنی داری از نظر صفات عملکردی نداشت و تفاوتی از نظر شاخص های سیستم ایمنی مشاهده نشد. به نظر می رسد امکان حذف مکمل ویتامینی طی دوره پایانی پرورش جوجه های گوشتی وجود داشته باشد.