زهرا امینی فرد؛ علی کیانی؛ آرش آذرفر
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، ، صفحه 441-452
چکیده
در این مطالعه، ارزش تغذیه‌ای و گوارش‌پذیری تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان لیکوپن تفاله گوجهفرنگی و نرخ ناپدید شدن شکمبه‌ای لیکوپن تعیین شد. در آزمایشی برون‌تنی در قالب طرح کاملا تصادفی، میزان تولید گاز برای تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان ناپدید شدن ماده‌خشک و ...
بیشتر
در این مطالعه، ارزش تغذیه‌ای و گوارش‌پذیری تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان لیکوپن تفاله گوجهفرنگی و نرخ ناپدید شدن شکمبه‌ای لیکوپن تعیین شد. در آزمایشی برون‌تنی در قالب طرح کاملا تصادفی، میزان تولید گاز برای تفاله گوجهفرنگی قبل و بعد از روغن‌گیری اندازه‌گیری شد. میزان ناپدید شدن ماده‌خشک و لیکوپن تفاله گوجهفرنگی با استفاده از گاوهای فیستولادار در زمان‌های صفر، دو، شش، 12، 24، 36، 48 و 72 و 96 ساعت از انکوباسیون بررسی شد و فراسنجههای تجزیه‌پذیری شامل بخش سریع‌تجزیه، کند‌تجزیه، ثابت‌نرخ‌تجزیه، پتانسیل تجزیه‌پذیری و تجزیه‌پذیری‌موثر برآورد شدند. نتایج نشان داد مقدار لیکوپن در تفاله 168 میلی‌گرم در کیلوگرم ماده‌خشک بود. تفاله گوجهفرنگی روغن‌گیری‌شده دارای مقادیر بیش‌تری پروتئین‌خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی در مقایسه با تفاله گوجهفرنگی بود. فراسنجههای تولید گاز، گوارش‌پذیری ماده‌آلی و اسیدهای‌چرب کوتاه‌زنجیر تفاله روغن‌گیری شده بیشتر، ولی غلظت نیتروژن آمونیاکی آن کم‌تر از تفاله گوجهفرنگی بود. بخش سریع‌تجزیه، کند‌تجزیه، ثابت‌نرخ‌تجزیه، پتانسیل تجزیه‌پذیری و تجزیه‌پذیری‌موثر برای ماده‌خشک به ترتیب 32/9، 1/57، 07/0، 4/66 و 3/49 و برای لیکوپن 87/3، 1/42، 076/0، 9/45 و 1/34 بود. در نتیجه، میزان تجزیه‌پذیری لیکوپن در شکمبه حدود 30 درصد بود به این معنی که حدود 70 درصد لیکوپن از شکمبه عبور می‌کند. علاوه بر این، تفاله گوجهفرنگی روغن‌گیری شده ارزش خوراکی مناسبی برای استفاده در تغذیه نشخوارکنندگان را دارد.