رضا صلاحی مقدم؛ محمدحسین شهیر
دوره 23، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 535-548
چکیده
به‌منظور بررسی پاسخ جوجه‌های گوشتی به سطوح مختلف پروتئین ایدهآل جیره (توصیه سویه راس 308 و 10 درصد کم‌تر) و نسبت‌های والین به لیزین قابل‌هضم (71، 74، 77، 80 و 83 درصد) در دوره آغازین (یک تا 10 روزگی)، پژوهشی با استفاده از 500 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در قالب آرایش فاکتوریل 5×2 با طرح کاملاً تصادفی که شامل 10 تیمار و پنج تکرار، انجام شد. نتایج ...
بیشتر
به‌منظور بررسی پاسخ جوجه‌های گوشتی به سطوح مختلف پروتئین ایدهآل جیره (توصیه سویه راس 308 و 10 درصد کم‌تر) و نسبت‌های والین به لیزین قابل‌هضم (71، 74، 77، 80 و 83 درصد) در دوره آغازین (یک تا 10 روزگی)، پژوهشی با استفاده از 500 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه در قالب آرایش فاکتوریل 5×2 با طرح کاملاً تصادفی که شامل 10 تیمار و پنج تکرار، انجام شد. نتایج نشان دادند کاهش سطح پروتئین ایدهآل جیره سبب افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (0/01>P). درصد خاکستر و کلسیم استخوان نیز با کاهش پروتئین ایدهآل جیره به‌طور معنیداری افزایش یافت (0/05>P). کاهش سطح پروتئین ایدهآل جیره سبب کاهش غلظت کلسترول، گلوکز، پروتئین کل، آلبومین، گلوبولین و کلسیم سرم خون شد (0/05>P). بیش‌ترین میانگین وزن بدن در سن 10 روزگی، افزایش وزن، درصد لاشه و سینه و کم‌ترین ضریب تبدیل خوراک در نسبت 74 درصد والین به لیزین قابل‌هضم مشاهده شد (0/05>P). درحالیکه، بیش‌ترین میانگین مصرف خوراک، درصد رانها و درصد خاکستر و کلسیم استخوان در نسبت 77 درصد والین به لیزین قابل‌هضم به‌دست آمد (0/05>P). اثر متقابل معنیداری بین دو فاکتور آزمایشی به‌غیر از صفات درصد لاشه و غلظت فسفر سرم خون مشاهده نشد (0/05>P). در مجموع براساس نتایج این پژوهش، کاهش 10 درصدی سطح پروتئین ایدهآل جیره با حفظ نسبت‌های ایدهآل اسیدهای آمینه ضروری، امکان‌پذیر است. نسبت مناسب والین به لیزین قابل‌هضم براساس شاخص‌های عملکرد و صفات لاشه، 74 درصد و براساس صفات استخوان، 77 درصد پیشنهاد میشود.