داوود علی ساقی؛ علی مبارکی؛ محمد رباطی بلوچ؛ راضیه ساقی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 325-335
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات آمیخته‌گری بر عملکرد رشد و ترکیب لاشه بره‌های گوسفند نژاد کردی و آمیخته کردی× رومانف بود. بدین منظور از دو گروه ژنتیکی بره نژاد کردی خالص (KK) و بره آمیخته‌های کردی × رومانف (KR) استفاده شد. از شش بره از هر گروه برای تجزیه لاشه استفاده شد. تعداد بره‌های از شیر گرفته شده در گروه‌های ژنتیکی KK و KR به ترتیب ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات آمیخته‌گری بر عملکرد رشد و ترکیب لاشه بره‌های گوسفند نژاد کردی و آمیخته کردی× رومانف بود. بدین منظور از دو گروه ژنتیکی بره نژاد کردی خالص (KK) و بره آمیخته‌های کردی × رومانف (KR) استفاده شد. از شش بره از هر گروه برای تجزیه لاشه استفاده شد. تعداد بره‌های از شیر گرفته شده در گروه‌های ژنتیکی KK و KR به ترتیب 95 و 45 رأس به ازای 100 راس میش در معرض آمیزش بود. بره‌های کردی خالص دارای بیشترین و بره‌های آمیخته دارای کمترین وزن تولد بودند (به ترتیب 4/5 در مقابل 4/1 کیلوگرم). بر اساس نتایج حاصل، افزایش وزن روزانه بره‌های آمیخته نسبت به بره‌های کردی در دوره قبل از شیرگیری بیشتر بود (0/05>P). اما میانگین وزن پایانی بره‌های کردی نسبت به بره‌های آمیخته (به ترتیب54/8 در مقابل 41/5 کیلوگرم) بیشتر بود (0/05>P). گروه‌های ژنتیکی تأثیر معنیداری بر وزن لاشههای گرم و سرد بره‌های پرواری نداشتند. ولی تأثیر آمیخته‌گری بر ضخامت چربی، وزن دنبه و ران معنیدار بود (0/05>P). نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد آمیختهها در دوره قبل از شیرگیری عملکردی بهتری نسبت بره‌های خالص دارند اما در دوره پروار عملکرد بره‌های کردی خالص نسبت به آمیختهها بهتر میباشد.