زهرا کریمی بانریوند؛ منصور رضائی؛ محمد کاظمی فرد؛ محمد علی تاجیک قنبری
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، ، صفحه 489-500
چکیده
اثر استفاده از کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر عملکرد، ویژگیهای لاشه، گوارشپذیری مواد مغذی و فراسنجههای خونی ، با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده ...
بیشتر
اثر استفاده از کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر عملکرد، ویژگیهای لاشه، گوارشپذیری مواد مغذی و فراسنجههای خونی ، با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر 2- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط مخمر ساکارومایسس سرویزیه 3- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط هر دو قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه4-جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان بدون فرآوری 5-جیره شاهد بر پایهی ذرت و کنجاله سویا بودند. در دورههای آغازین و پایانی مصرف خوراک روزانه در تیمار شاهد و تیمار یک بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). در کل دوره پرورش نیز مصرف خوراک در تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود. در دوره آغازین و دوره رشد، افزایش وزن روزانه در تیمار شاهد و تیمار یک بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). در دوره پایانی ضریب تبدیل غذایی درتیمار یک و در کل دوره پرورش ضریب تبدیل غذایی در تیمار شاهد و تیمار یک بهتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). گوارشپذیری ماده خشک، پروتیین خام و چربی خام در تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). بطور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از کنجاله آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر در کل دوره پرورش در مقایسه با تیمار شاهد تاثیر منفی بر ضریب تبدیل غذایی نداشت و همچنین درصد چربی محوطه شکمی را نیز کاهش داد.
مهرداد نفیسی؛ منصور رضائی؛ سید عبداله حسینی؛ محمد کاظمی فرد
دوره 21، شماره 1 ، اردیبهشت 1398، ، صفحه 113-125
چکیده
بهمنظور تعیین اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس (سولفات، آلی خارجی و آلی داخلی) و سطوح (100 و 50 درصد نیاز) بر عملکرد و پاسخ ایمنی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500، در قالب طرح کاملاً تصادفی بهروش فاکتوریل 2×3 انجام شد. وزن زنده و خوراک مصرفی بهصورت هفتگی اندازهگیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره، خونگیری ...
بیشتر
بهمنظور تعیین اثر منابع مختلف عناصر منگنز، روی و مس (سولفات، آلی خارجی و آلی داخلی) و سطوح (100 و 50 درصد نیاز) بر عملکرد و پاسخ ایمنی، آزمایشی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500، در قالب طرح کاملاً تصادفی بهروش فاکتوریل 2×3 انجام شد. وزن زنده و خوراک مصرفی بهصورت هفتگی اندازهگیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. در پایان دوره، خونگیری از جوجهها انجام و عیار تولید پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی، پاسخ به ویروس بیماری نیوکاسل و شمارش تفریقی گلبولهای سفید اندازهگیری شد. نتایج نشان داد نوع منبع مواد معدنی تأثیری بر عملکرد رشد جوجه گوشتی نداشت. اثر نوع مکمل معدنیمنگنز، روی و مس بر درصد ماندگاری معنیدار بود (05/0 P<) و تیمارهای نوع آلی داخلی و خارجی بیشترین ماندگاری را داشتند. نوع آلی داخلی منگنز، روی و مس سبب پاسخ بیشتری به تیتر آنتیبادی علیه گلبول قرمز گوسفند شد (05/0 P<). علاوه بر این سطح 100 درصد نیاز این عناصر سبب افزایش وزن زنده (05/0 P<)، شاخص کارایی (05/0 P<) و بهبود ضریب تبدیل (05/0 P<) شد. پرندگان تغذیهشده به مقدار 50 درصد نیاز مکمل معدنی واکنش بیشتری به عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفند نشان دادند (05/0 P<). براساس نتایج این تحقیق، شکل آلی سه عنصر منگنز، روی و مس تولیدشده در ایران، میتواند بهصورت همزمان احتیاجات جوجههای گوشتی به این عناصر را تأمین نموده و جایگزین شکل سولفات و آلی خارجی شود. علاوه بر این، سطح 100 درصد نیاز عناصر منگنز، روی و مس، بدون در نظر گرفتن منبع، برای عملکرد رشد و سطح 50 درصد نیاز برای عملکرد بهتر سیستم ایمنی توصیه میشوند.