مهتاب منصوری؛ محمد مهدی شریفی حسینی؛ امید دیانی؛ رضا طهماسبی
دوره 21، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 309-320
چکیده
در یک پژوهش تأثیر سیلاژهای ذرت و سورگوم و اندازه ذرات آن ها بر مصرف خوراک، گوارشپذیری، فراسنجههای شکمبهای و رفتار مصرفخوراک در گوسفند بررسی شد. در حدود 1000 کیلوگرم علوفه ذرت و سورگوم در دو اندازه درشت و ریز خرد سیلو شدند. در سیلوها بعد از 45 روز باز و استفاده شدند. از چهار گوشفند نر دو ساله کرمانی با میانگین وزنی 0.8±34/0 کیاوگرم در قالب ...
بیشتر
در یک پژوهش تأثیر سیلاژهای ذرت و سورگوم و اندازه ذرات آن ها بر مصرف خوراک، گوارشپذیری، فراسنجههای شکمبهای و رفتار مصرفخوراک در گوسفند بررسی شد. در حدود 1000 کیلوگرم علوفه ذرت و سورگوم در دو اندازه درشت و ریز خرد سیلو شدند. در سیلوها بعد از 45 روز باز و استفاده شدند. از چهار گوشفند نر دو ساله کرمانی با میانگین وزنی 0.8±34/0 کیاوگرم در قالب یک طرح مربع لاتین با آرایه فاکتوریل2×2 با چهار دوره 21 روزه استفاده شد. جیرههای آزمایشی عبارت بودند از: جیره حاوی سیلاژ ذرت درشت; و جیره حاوی سیلاژ سورگوم ریز بودند. نسبت علوفه به کنسانتره در جیره ها 60 به 40 در نظر گرفته شد. الیاف نامحلول در شوینده خنثی در سیلاژ سورگوم نسبت به ذرت بیشتر بود(p<0/01). بیشترین مصرف ماده خشک در جیرههای با سیلاژ ریز بود (p<0/05). شکمبه pH دوساعت پس از مصرف خوراک، در جیره های سیلاژ ریز، تمایل به کاهش داشت ( p<0/06). جمعیت پروتوزآدر گونه های هولوتریش و سلولایتیک با افزایش اندازه سیلاژ افزایش یافت (P<0/05). بیشترین تولید پروتئین میکروبی در شکمبه در جیره های سیلاژ ریز بود(P<0/05). زمان های مصرف خوراک، جویدن و نشخوار و در گوسفندان با جیره های حاوی سیلاژ درشت، بیشتر از ریز بود(P<0/05). نوع سیلاژ برعملکرد حیوان و رفتار مصرف خوراک تاثیر معنیداری نداشت. نتایج آزمایش نشان داد که سیلاژ سورگوم، بدون تاثیر منفی بر مسرف خوراک، گوارش پذیری و فراسنجه های شکمبه ای می تواند جایگزین سیلاژ ذرت در جیره گوسفندان شود.
مهدیه طاهری؛ رضا طهماسبی؛ محمد مهدی شریفی حسینی؛ امید دیانی
دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 15-27
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر استفاده از تفاله شیرینبیان سیلو شده با خرمای ضایعاتی بر فراسنجههای تخمیری شکمبه، فراسنجههای خونی و تولید پروتئین میکروبی با چهار رأس بز نر رایینی در قالب طرح چرخشی در چهار دوره 21 روزه انجام شد. تفاله شیرین بیان با سطوح صفر، پنج، 10 و 15 درصد از خرمای ضایعاتی بدون هسته مخلوط و به مدت 45 روز در بشکههایی ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر استفاده از تفاله شیرینبیان سیلو شده با خرمای ضایعاتی بر فراسنجههای تخمیری شکمبه، فراسنجههای خونی و تولید پروتئین میکروبی با چهار رأس بز نر رایینی در قالب طرح چرخشی در چهار دوره 21 روزه انجام شد. تفاله شیرین بیان با سطوح صفر، پنج، 10 و 15 درصد از خرمای ضایعاتی بدون هسته مخلوط و به مدت 45 روز در بشکههایی با گنجایش 40 لیتر سیلو گردید. چهار جیره آزمایشی شامل (1) جیره شاهد (دارای 20 درصد سیلاژ تفاله شیرینبیان بدون خرمای ضایعاتی) و (2) جیره دارای 20 درصد سیلاژ تفاله شیرین بیان محتوی پنج درصد خرما ضایعاتی، (2) جیره دارای 20 درصد سیلاژ تفاله شیرین بیان محتوی 10 درصد خرما ضایعاتی و (4) جیره دارای 20 درصد سیلاژ تفاله شیرین بیان محتوی 15 درصد خرمای ضایعاتی بود. سیلو کردن تفاله شیرینبیان با خرما موجب افزایش معنیداری ماده خشک گردید و با افزایش مقدار خرمای ضایعاتی، نقطه فلیگ سیلاژ به طور خطی افزایش یافت (05/0>P). جمعیت گونههای پروتوزوآی سلولولیتیک در مایع شکمبه، غلظت تری-گلیسیرید، آلبومین و کراتینین خون به صورت معنیداری افزایش یافت (05/0>P). میانگین دفع کل مشتقات پورینی در بزهای تغذیه شده با جیره دارای سیلاژ با 10 و 15 درصد خرما بیشتر از جیره شاهد بود (05/0>P). کمترین میزان تولید پروتئین میکروبی در بزهای تغذیه شده با جیره دارای سیلاژ تفاله شیرین بیان بدون خرمای ضایعاتی مشاهده گردید (05/0>P). بنابراین نتیجهگیری می شود که میتوان از تفاله شیرینبیان سیلو شده با خرمای ضایعاتی به عنوان ماده خوراکی با ارزش در تغذیه دام استفاده کرد.
فروغ بدویی دلفارد؛ رضا طهماسبی؛ امید دیانی؛ امین خضری؛ محمد مهدی شریفی حسینی
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 777-787
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی ترکیب شیمیایی و کیفیت سیلاژ تفاله لیموترش با سطوح مختلف خرمای ضایعاتی در زمانهای مختلف پس از سیلو کردن بود. برای تهیه سیلاژها، تفاله لیموترش با درصدهای متفاوت خرمای ضایعاتی بدون هسته(صفر، ۱۰،۲۰،۳۰ درصد) با هم مخلوط شدند و سپس در سطلهایی با گنجایش دولیتر به مدت ۲۵، ۳۵ و ۴۵ روز سیلو شدند. میزان ماده خشک، پروتیین ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی ترکیب شیمیایی و کیفیت سیلاژ تفاله لیموترش با سطوح مختلف خرمای ضایعاتی در زمانهای مختلف پس از سیلو کردن بود. برای تهیه سیلاژها، تفاله لیموترش با درصدهای متفاوت خرمای ضایعاتی بدون هسته(صفر، ۱۰،۲۰،۳۰ درصد) با هم مخلوط شدند و سپس در سطلهایی با گنجایش دولیتر به مدت ۲۵، ۳۵ و ۴۵ روز سیلو شدند. میزان ماده خشک، پروتیین خام، نیتروژن آمونیاکی، دیواره سلولی، ماده آلی و خاکسترنمونهها پس از دوره مذکور تعیین شد. pH سیلاژها بلافاصله پس از باز کردن تعیین شد. اثرات اضافه کردن سطوح مختلف خرمای ضایعاتی بدون هسته به تفاله لیمو ترش در زمان سیلو کردن در قالب آزمایش فاکتوریل (4×3) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن ۳۰ درصد خرمای ضایعاتی به سیلوی تفاله لیموترش سبب بهبود کیفیت سیلاژ و افزایش ماده خشک، ماده آلی و pH شد (۰۵/۰>p) در مقابل پروتیین خام، دیوارهسلولی، نیتروژن آمونیاکی و خاکستر سیلاژ تفاله لیموترش کاهش یافت (۰۵/۰>p). همچنین تفاله لیموترش با ۳۰ درصد خرمای ضایعاتی دارای بالاترین انرژی و نمره ارزیابی حسی نسبت به سایر سیلاژها بود. بنابراین با توجه به نتایج حاصل، میتوان از ۳۰ درصد خرمای ضایعاتی در ترکیب تفاله لیموی سیلو شده استفاده نمود و بهترین مدت زمان برای سیلو کردن ۴۵ روز توصیه میشود.
زینب حسینی؛ محمد مهدی شریفی حسینی؛ امید دیانی؛ رضا طهماسبی
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 83-97
چکیده
در این تحقیق تاثیر دوسطح اندازه ذرات جو سیلو شده و دو سطح الیاف غیر علوفهای بر مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجههای شکمبهای و رفتار مصرف خوراک در گوسفند بررسی شد. گیاه کامل جو در 28 درصد ماده خشک، با دو اندازه نظری درشت و ریز 16 و هشت میلیمتر خرد و به صورت درشت و ریز سیلو شدند. از چهار راس گوسفند نر با میانگین وزن 7±46 ...
بیشتر
در این تحقیق تاثیر دوسطح اندازه ذرات جو سیلو شده و دو سطح الیاف غیر علوفهای بر مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجههای شکمبهای و رفتار مصرف خوراک در گوسفند بررسی شد. گیاه کامل جو در 28 درصد ماده خشک، با دو اندازه نظری درشت و ریز 16 و هشت میلیمتر خرد و به صورت درشت و ریز سیلو شدند. از چهار راس گوسفند نر با میانگین وزن 7±46 کیلوگرم استفاده شد. جیرههای آزمایشی عبارت بودند از: 1) جیره حاوی جو سیلو شده درشت و فاقد تفاله چغندرقند، 2) جیره حاوی جو سیلو شده درشت و 20درصد تفاله چغندرقند، 3) جیره حاوی جو سیلو شده ریز و فاقد تفاله چغندرقند، 4) جیره حاوی جو سیلو شده ریز و 20 درصد تفاله چغندرقند. مصرف الیاف نامحلول در شویندهی خنثی در جیرههای دارای 20 درصد تفاله چغندر قند بیشتر بود (05/0>P). اثرات متقابل اندازه ذرات جو سیلو شده و سطح تفاله چغندرقند بر قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و الیاف نامحلول در شویندهی خنثی معنیدار بود و بیشترین قابلیت هضمها در جیره حاوی جو سیلو شده ریز و 20 درصد تفاله چغندر قند بود. دو و چهار ساعت بعد از مصرف خوراک، pH مایع شکمبه در جیره جو سیلو شده ریز و 20 درصد تفاله چغندرقند از دیگر جیرهها کمتر بود (05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، در جیرههای با کنسانتره زیاد و الیاف موثر فیزیکی کم، جایگزینی الیاف غیر علوفهای تفاله چغندرقند به جای دانه جو میتواند سبب افزایش مصرف الیاف نامحلول در شویندهی خنثی شود.