حمیدرضا مصلحی؛ بهمن نویدشاد؛ سید داود شریفی؛ فرزاد میرزایی آقجه قشلاق
دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 159-175
چکیده
اثر منابع سلنیوم و دانه کتان بر عملکرد و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی خون با استفاده از 384 قطعه مرغ تخمگذار هایلاین (50 هفتگی) در یک آزمایش فاکتوریل 4×3 با سه سطح دانه کتان(صفر، پنج و 10 درصد) و چهار نوع مکمل سلنیوم (فاقد مکمل، سلنیت سدیم، مخمر سلنیومیو سلنوهیدروکسی متیونین( سلیسئوSelisseo) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و هشت ...
بیشتر
اثر منابع سلنیوم و دانه کتان بر عملکرد و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی خون با استفاده از 384 قطعه مرغ تخمگذار هایلاین (50 هفتگی) در یک آزمایش فاکتوریل 4×3 با سه سطح دانه کتان(صفر، پنج و 10 درصد) و چهار نوع مکمل سلنیوم (فاقد مکمل، سلنیت سدیم، مخمر سلنیومیو سلنوهیدروکسی متیونین( سلیسئوSelisseo) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و هشت پرنده در هر تکرار بررسی شد. سلنیومبه میزان یک میلیگرم در کیلوگرم به جیره افزوده شد. افزودن دانه کتان وزن و توده تخم مرغ را کاهش داد(05/0>P). شاخص سفیده و واحد هاو تخم پرندگانی که با جیرههای حاوی 10 درصد کتان و سلنیت سدیم و سلیسئو تغذیه شدند کاهش یافت(05/0>P). پرندگان تغذیه شده با جیره فاقدکتان و پنج درصد کتان، به ترتیب کمترین و بیشترین غلظت تریگلیسرید و با مخمر سلنیومی پایینترین غلظت کلسترول کل در سرم را داشتند، در حالیکه جیره بدون کتان و بدون سلنیوم پایینترین میزان غلظت کلسترول کل را موجب شد(05/0>P). پایینترین غلظت سرمی مالوندیآلدئید و بالاترین ظرفیت آنتیاکسیدانی کل با جیرههای حاوی سلیسئو و بدون کتان مشاهده شد(05/0>P). دانه کتان در سطح پنج درصد موجب افزایش مالوندیآلدئید و کاهش فعالیت آنزیمهای گلوتاتیونپراکسیداز و سوپراکسیددسموتاز(5/0>P) در سرم شد و نیز مکمل سلیسئو سبب افزایش فعالیت ایندو آنزیم و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل شد(05/0>P). بر اساس نتایج حاصل، میتوان از سلنیوم تا یک میلیگرم در کیلوگرم جیره بدون تأثیر منفی بر عملکرد، استفاده کرد و نیزبا توجه به تأثیر اشکال آلی سلنیوم به خصوص مکمل سلیسئو بر بهبود وضعیت آنتیاکسیدانی خون، مصرف این مکمل دارای اولویت است.
حسین ایراندوست؛ علی پارسا؛ حمیدرضا مصلحی
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 129-143
چکیده
به منظور اندازهگیری خصوصیات فیزیکی - شیمیایی منابع روغن سویا و بررسی تاثیر مصرف آنها بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، الگوی اسیدهای چرب روغن مایع سویا، روغن هیدروژنه سویا، روغن بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا اندازهگیری شد و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری (AME) آنها با استفاده از خروسهای ...
بیشتر
به منظور اندازهگیری خصوصیات فیزیکی - شیمیایی منابع روغن سویا و بررسی تاثیر مصرف آنها بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول، الگوی اسیدهای چرب روغن مایع سویا، روغن هیدروژنه سویا، روغن بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا اندازهگیری شد و انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری (AME) آنها با استفاده از خروسهای بالغ برآورد شد. در آزمایش دوم، اثرات مصرف میزان پنج درصد از روغنهای مورد مطالعه در جیره، بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار بررسی شد. مقدار اسید لینولئیک در روغنهای مایع، هیدروژنه، بازیافتی و مایع صابون اسیدی سویا به ترتیب 46/51، 35/11، 53/32 و درصد بود.AME برآورد شده برای روغنهای مایع سویا، هیدروژنه سویا، بازیافتی سویا و مایع صابون اسیدی سویا به روش حاصل ضرب به ترتیب 8920، 8733،8602 و 7836 کیلوکالری بر کیلوگرم و به روش تفاضل به ترتیب 9016، 8794، 8765 و 7906 کیلوکالری بر کیلوگرم برآورد شد که بیانگر بالاتر بودن مقادیر انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری محاسبه شده به روش تفاضل نسبت به روش حاصلضرب میباشد. همچنین استفاده از روغن هیدروژنه سویا در جیره، مصرف خوراک را در مقایسه با روغن مایع سویا افزایش داد (05/0P<). در دوره رشد، میزان افزایش وزن با تغذیه جیرههای حاوی مایع صابون اسیدی سویا در مقایسه با جیرههای حاوی روغن مایع سویا، کاهش و ضریب تبدیل افزایش یافت (05/0P<). نتایج نشان داد که مصرف روغن بازیافتی سویا هیچگونه اثر سویی بر عملکرد جوجههای گوشتی ندارد.
حسین ایراندوست؛ حمیدرضا وراثی اردکانی؛ هوشنگ لطف الهیان؛ محمدرضا وراثی اردکانی؛ حمیدرضا مصلحی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 525-538
چکیده
دو آزمایش به منظور تعیین انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری پودر سیر و همچنین بررسی تأثیر آن، ویتامین E و آنتیاکسیدان تجاری لوکسیدان در جیره بر عملکرد، ترکیب لاشه و پایداری اکسیداتیو گوشت جوجه گوشتی انجام شد. در آزمایش اول، AME پودر سیر با استفاده از خروسهای بالغ لگهورن در جیرههای حاوی سطوح پنج، 10، 15 و 20 درصد پودر سیر برآورد شد. میزان ...
بیشتر
دو آزمایش به منظور تعیین انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری پودر سیر و همچنین بررسی تأثیر آن، ویتامین E و آنتیاکسیدان تجاری لوکسیدان در جیره بر عملکرد، ترکیب لاشه و پایداری اکسیداتیو گوشت جوجه گوشتی انجام شد. در آزمایش اول، AME پودر سیر با استفاده از خروسهای بالغ لگهورن در جیرههای حاوی سطوح پنج، 10، 15 و 20 درصد پودر سیر برآورد شد. میزان انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری برای سطوح پنج، 10، 15 و 20 درصد پودر سیر بهترتیب 2370، 2300، 2090 و 2065 کیلوکالری بر کیلوگرم بود. در آزمایش دوم، تعداد 384 قطعه جوجه گوشتی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2×2 با دو سطح پودر سیر (صفر و دو درصد)، دو سطح ویتامین E (صفر و 200 میلیگرم در کیلوگرم) و دو سطح آنتیاکسیدان (صفر و 200 میلیگرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و 12 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. استفاده از پودر سیر، ویتامین E و آنتیاکسیدان به طور مجزا بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی، نسبت لاشه میان خالی، سینه، ران و چربی شکم معنیدار نبود، ولی استفاده توأم از پودر سیر و آنتیاکسیدان سبب بهبود افزایش وزن روزانه گردید (05/0P<). تغذیه جیرههای حاوی ویتامین E و آنتیاکسیدان، پایداری اکسیداتیو گوشت را افزایش داد (05/0P<). براساس نتایج حاصل، استفاده از پودر سیر، ویتامین E و آنتیاکسیدان به طور مجزا تأثیری بر عملکرد رشد جوجه گوشتی ندارد، ولی حضور ویتامین E و آنتیاکسیدان در جیره میتواند پایداری اکسیداتیو گوشت مرغ را افزایش دهد.