زهرا کریمی بانریوند؛ منصور رضائی؛ محمد کاظمی فرد؛ محمد علی تاجیک قنبری
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، ، صفحه 489-500
چکیده
اثر استفاده از کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر عملکرد، ویژگیهای لاشه، گوارشپذیری مواد مغذی و فراسنجههای خونی ، با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده ...
بیشتر
اثر استفاده از کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر عملکرد، ویژگیهای لاشه، گوارشپذیری مواد مغذی و فراسنجههای خونی ، با 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر 2- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط مخمر ساکارومایسس سرویزیه 3- جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان تخمیر شده توسط هر دو قارچ آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه4-جیره حاوی کنجاله تخم آفتابگردان بدون فرآوری 5-جیره شاهد بر پایهی ذرت و کنجاله سویا بودند. در دورههای آغازین و پایانی مصرف خوراک روزانه در تیمار شاهد و تیمار یک بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). در کل دوره پرورش نیز مصرف خوراک در تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود. در دوره آغازین و دوره رشد، افزایش وزن روزانه در تیمار شاهد و تیمار یک بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). در دوره پایانی ضریب تبدیل غذایی درتیمار یک و در کل دوره پرورش ضریب تبدیل غذایی در تیمار شاهد و تیمار یک بهتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). گوارشپذیری ماده خشک، پروتیین خام و چربی خام در تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>P). بطور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از کنجاله آفتابگردان تخمیر شده با قارچ آسپرژیلوس نایجر در کل دوره پرورش در مقایسه با تیمار شاهد تاثیر منفی بر ضریب تبدیل غذایی نداشت و همچنین درصد چربی محوطه شکمی را نیز کاهش داد.
عیسی دیرنده؛ محمد کاظمی فرد؛ طناز صابری فر
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 373-382
چکیده
برای بررسی تأثیر کبدچرب بر مقاومت به انسولین در کبد مرغهای تخمگذار آزمایشی با استفاده از 80 قطعه مرغ تخمگذار سویه تجاری های لاین (w-36) پس از اوج تولید (سن 43 هفته) بهمدت هشت هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد (بدون تزریق) و گروه استرادیول (تزریق دو میلیگرم بهازای هر کیلوگرم وزن ...
بیشتر
برای بررسی تأثیر کبدچرب بر مقاومت به انسولین در کبد مرغهای تخمگذار آزمایشی با استفاده از 80 قطعه مرغ تخمگذار سویه تجاری های لاین (w-36) پس از اوج تولید (سن 43 هفته) بهمدت هشت هفته در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد (بدون تزریق) و گروه استرادیول (تزریق دو میلیگرم بهازای هر کیلوگرم وزن بدن استرادیول بنزوات) بود. تزریق استرادیول 17 بتا به جهت القای بیماری کبد چرب، از هفته سوم آزمایش آغاز و سه بار در هفته و بهمدت 21روز انجام شد. خونگیری جهت بررسی غلظت تریگلیسرید، کلسترول و آنزیمهای آلکالینفسفاتاز (ALP)، آسپارتاتآمینوترانسفراز (AST) وآلانینآمینوترانسفراز (ALT) در انتهای آزمایش با استفاده از 20 قطعه از هر تیمار انجام شد. در انتهای آزمایش پنج قطعه از هر تیمار انتخاب و کشتار شد سپس بافت کبد برای بررسی بیان ژنهای گیرنده انسولین (InR)، ناقل گلوکز شماره 1 (Glut1)، پروتئین تنظیمکننده انتقال استرول (SREBP1)، کیناز 1ریبوزمی S6 (S6K1)، هدف راپامایسین (TOR)، پروتئین O1 جعبه (FOXO1) استفاده شد. نتایج نشان داد تزریق استرادیول سبب ایجاد کبد چرب شد و در این مرغان غلظت پلاسمایی تریگلیسرید، کلسترول و فعالیت AST، ALT و ALP افزایش یافت. در مرغان مبتلا به کبد چرب بیان ژنهای FOXO1 (1/4 برابر)، TOR (9/3 برابر)، S6K1 (3/3 برابر) افزایش یافت و بیان ژنهای InR (6/4 برابر) و Glut1 (5/7 برابر) کاهش یافت. بهطور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد القای کبدچرب در مرغان تخمگذار پس از اوج سبب افزایش بیان ژنهای مرتبط با مقاومت به انسولین شد.
عیسی دیرنده؛ محمد کاظمی فرد؛ طناز صابری فر
دوره 24، شماره 2 ، تیر 1401، ، صفحه 227-235
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر جنیستئین سویا بر وضعیت التهابی عمومی بدن و عملکرد مرغهای تخمگذار پس از اوج تولید بود. بدین منظور از 80 قطعهمرغتخمگذارسویۀهایلاینW-36 (سن 43هفته) بهمدت هشت هفته درقالبطرحکاملاًتصادفی با دو تیمار، 10 تکرار و چهار مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی 1- جیره پایه (گروه شاهد) و 2- جیره حاوی جنیستئین ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر جنیستئین سویا بر وضعیت التهابی عمومی بدن و عملکرد مرغهای تخمگذار پس از اوج تولید بود. بدین منظور از 80 قطعهمرغتخمگذارسویۀهایلاینW-36 (سن 43هفته) بهمدت هشت هفته درقالبطرحکاملاًتصادفی با دو تیمار، 10 تکرار و چهار مشاهده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی 1- جیره پایه (گروه شاهد) و 2- جیره حاوی جنیستئین (20 میلیگرم بهازای هر کیلوگرم خوراک) بود. در انتهای آزمایش پنج قطعه از هر تیمار انتخاب و کشتار شد، سپس 50 گرم از بافت جگر برای بررسی بیان ژنهای اینترلوکین- 1 (IL-1)، اینترلوکین-2 (IL-2)، فاکتور نکروزهکننده تومور آلفا (TNF-α)، سیکلواکسیژناز-1 (COX-1) و سیکلواکسیژناز-2 (COX -2) برداشته شد. نتایج نشان داد که بیان ژنهای IL-1 (45/2برابر)، IL-2 (53/3 برابر)، IL-6 (68/2 برابر)، TNF-α (83/4 برابر)، COX-1 (92/3 برابر) و COX-2 (73/1 برابر) در مرغهامرغهایی که جیره حاوی جنستئین دریافت کردند کمتر از پرندگان شاهد بود (0/05>P). پرندگان تغذیهشده با جیره حاوی جنیستئین، مصرف خوراک بیشتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند و درصد تولید تخممرغدر آنها بالاتر از پرندگاه شاهد بود.براساس نتایج حاصل، استفاده از جنیستئین در جیره سبب کاهش التهاب در جگر مرغهای تخمگذار پس از اوج تولید شده عملکرد تخمگذاری را بهبود میبخشد.
سید حامد موسوی علمداردهی؛ زربخت انصاری پیرسرائی؛ عیسی دیرنده؛ محمد کاظمی فرد
دوره 23، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 525-533
چکیده
تاثیر پودر و عصاره ریحان، بر عملکرد و ویژگی های لاشه، بیان نسبی ژن پروتئین شوک گرمایی (HSP70) و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هشت قطعه جوجه در هر تکرار)، به مدت 42 روزه بررسی شد. تیمارها شامل: 1- جیره پایه (شاهد)، ...
بیشتر
تاثیر پودر و عصاره ریحان، بر عملکرد و ویژگی های لاشه، بیان نسبی ژن پروتئین شوک گرمایی (HSP70) و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی با استفاده از 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (هشت قطعه جوجه در هر تکرار)، به مدت 42 روزه بررسی شد. تیمارها شامل: 1- جیره پایه (شاهد)، 2- جیره پایه+ویتامین ث (250 میلی گرم در کیلوگرم دان)، 3- جیره پایه +25 میلی گرم پودر ریحان (درهر کیلوگرم دان)، 4- جیره پایه+50 میلی گرم پودر ریحان (در هر کیلوگرم دان)، 5- استفاده از عصاره ریحان (یک میلی لیتر در هر لیتر آب مصرفی) بود. خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، ویژگی های لاشه، فراسنجههای خونی و بیان نسبی ژن HSP70 در خون اندازه گیری شد. اثر تیمارها بر فراسنجه های خونی و ویژگی های لاشه معنی دار نبود. بیان نسبی ژن HSP70 در خون، در تمام تیمارها نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری داشت (0/05>P). بر اساس نتایج حاصل، پودر و عصاره ریحان اثرات منفی تنش گرمایی را در جوجه های گوشتی کاهش می دهد لذا استفاده از آن ها در جیره جوجه های گوشتی برای پیشگیری از تنش گرمایی توصیه می شود.