یاسمین بحری؛ حسین مروج
دوره 25، شماره 2 ، تیر 1402، ، صفحه 183-199
چکیده
اثرات افزودن جاذب سم چند جزئی به جیرههای حاوی سم آفلاتوکسین B1 بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و بافت‌شناسی کبد با استفاده از 180 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل3×3 با سه سطح جاذب (صفر، 0/5 و یک کیلوگرم در تن) و سه سطح آفلاتوکسین B1 (صفر، 0/5 و یک میلی‌گرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار ...
بیشتر
اثرات افزودن جاذب سم چند جزئی به جیرههای حاوی سم آفلاتوکسین B1 بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و بافت‌شناسی کبد با استفاده از 180 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل3×3 با سه سطح جاذب (صفر، 0/5 و یک کیلوگرم در تن) و سه سطح آفلاتوکسین B1 (صفر، 0/5 و یک میلی‌گرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و پنج جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. استفاده از سطح یک کیلوگرم در تن جاذب سم، تنها در سطح 0/5 میلی‌گرم در کیلوگرم سم آفلاتوکسین B1 توانست تأثیر معنی‌داری در کاهش اثرات منفی صفات عملکرد رشد مانند میانگین افزایش وزن روزانه، وزن زنده و خوراک مصرفی روزانه در کل دوره پرورش داشته باشد. تغذیه جوجه‌ها با جیرههای حاوی آفلاتوکسین B1، سبب کاهش غلضت سرمی کلسترول، آلبومین و پروتئین کل و افزایش کراتینین و اوره شد (p<0/05). در نتایج بافت‌شناسی کبد، بروز التهاب سیاهرگ باب کبدی در تمام تیمارها مشهود بود، اما میزان فیبروز و نکروز در تیمارهای حاوی سطوح 0/5 و یک میلی‌گرم در کیلوگرم سم بیشتر از سطح صفر سم بود. استفاده از جاذب سم در جیره، اثری بر تغییرات بافتی کبد نداشت.بر اساس نتایج حاصل، افزودن جاذب سم چندجزئی به میزان یک کیلوگرم در تن به جیرههای حاوی 0/5 میلی‌گرم در کیلوگرم سم آفلاتوکسین B1 می‌تواند باعث بهبود صفات عملکرد رشد در کل دوره پرورش جوجه‌های گوشتی شود.
صابر معتمدی؛ حسین مروج؛ مازیار محیطی اصلی
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1401، ، صفحه 341-353
چکیده
تأثیر نوع چربی و سطوح مختلف بنتونیت در جیره بر شاخص‌های تولید و کیفیت خوراک (پلت) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نُه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل ترکیب سطوح صفر و 5/1 درصد روغن خام سویا و پودر چربی با سه سطح بنتونیت (صفر، یک و دو درصد) بودند. شاخص‌های اندازهگیری‌شده شامل کارایی دستگاه پرس پلت (برق مصرفی، نرخ تولید ...
بیشتر
تأثیر نوع چربی و سطوح مختلف بنتونیت در جیره بر شاخص‌های تولید و کیفیت خوراک (پلت) در قالب طرح کاملاً تصادفی با نُه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل ترکیب سطوح صفر و 5/1 درصد روغن خام سویا و پودر چربی با سه سطح بنتونیت (صفر، یک و دو درصد) بودند. شاخص‌های اندازهگیری‌شده شامل کارایی دستگاه پرس پلت (برق مصرفی، نرخ تولید در واحد زمان و ماده خشک محصول نهایی)، شاخص‌های کیفی پلت پس از تولید (استحکام و سختی) و درصد پلت سالم پس از خطوط دانخوری بشقابی و زنجیری در محیط مرغداری بودند. استفاده از چربی در خوراک، میزان برق مصرفی را کاهش و نرخ تولید در واحد زمان و درصد ماده خشک محصول نهایی را نسبت به جیرههای فاقد چربی بهبود داد و نرخ تولید در واحد زمان در جیره پودر چربی با دو درصد بنتونیت از سایر جیرهها بیشتر بود (05/0P<). شاخص استحکام پلت به‌روش تامبلینگ در جیره حاوی پودر چربی و فاقد بنتونیت از سایر جیرههای آزمایشی بیشتر بود (05/0P<)، همچنین درصد پلت سالم پس از دانخوری زنجیری در جیرههای حاوی چربی، به‌ویژه در جیره حاوی پودر چربی و فاقد بنتونیت بیشتر از سایر جیرهها بود (05/0P<). ضریب همبستگی بین درصد پلت سالم و شاخص استحکام پلت بین روش تامبلینگ و دانخوری زنجیری بیشتر بود. براساس نتایج حاصل، استفاده از پودر چربی به جای روغن و افزودن یک درصد بنتونیت به جیره، کیفیت پلت و شاخص‌های عملکرد تولیدی آن را در کارخانه بهبود میبخشد.
فرزانه ستاری نجف ابادی؛ اردشیر محیط؛ حسین مروج؛ نوید قوی حسین زاده؛ حسن درمانی کوهی؛ میثم توکلی
دوره 23، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 97-107
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر دو نوع پودر چربی کلسیمی اُمگا3 با منشا حیوانی و گیاهی بر عملکرد تولیدی، تولید مثلی و کیفیت تخم‌مرغ در مرغ مادر گوشتی با استفاده از 60 قطعه مرغ مادر و 20 خروس (سن 65 هفتگی)، در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار به مدت دو ماه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1. شاهد (فاقد پودرچربی)؛ 2. سطح 1/5درصد پودرچربی ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر دو نوع پودر چربی کلسیمی اُمگا3 با منشا حیوانی و گیاهی بر عملکرد تولیدی، تولید مثلی و کیفیت تخم‌مرغ در مرغ مادر گوشتی با استفاده از 60 قطعه مرغ مادر و 20 خروس (سن 65 هفتگی)، در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار به مدت دو ماه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1. شاهد (فاقد پودرچربی)؛ 2. سطح 1/5درصد پودرچربی کلسیمی اُمگا3 حیوانی با منشا روغن ماهی؛ 3. سطح سه درصد پودرچربی کلسیمی اُمگا3 حیوانی با منشا روغن ماهی؛ 4. سطح 1/5درصد پودر-چربی کلسیمی اُمگا3 گیاهی با منشا روغن کتان؛ 5. سطح سه درصد پودرچربی کلسیمی اُمگا3 گیاهی با منشا روغن کتان. درصد تخم-گذاری و سود اقتصادی مرغ‌های تغذیه شده با جیرههای حاوی 1/5درصد پودرچربی حیوانی و گیاهی بالاتر از مرغ‌هایی بود که سطح سه درصد آن پودرهای چربی را دریافت کردند (p<0/05). بالاترین غلظت دوکوزاهگزاانوئیک اسید و دوکوزاپنتاانوئیک اسید در زرده تخم-مرغ‌های متعلق به مرغ‌های تغذیه شده با جیره حاوی سه درصد پودرچربی حیوانی و گیاهی و کمترین غلظت اسید لینولنیک در زرده تخم‌مرغ‌های حاصل از پرندگان شاهد و یا تغذیه شده با جیره حاوی 1/5درصد پودرچربی حیوانی بود (p<0/05). کمترین درصد جوجه‌درآوری و بیشترین نسبت اُمگا6: اُمگا3 مربوط به مرغ‌های دریافت کننده جیره شاهد بود(p>0/05). براساس نتایج حاصل، افزودن پودرچربی کلسیمی اُمگا3 حیوانی یا گیاهی در سطح 1/5درصد به جیره مرغ مادر گوشتی مسن، بدون تأثیر منفی بر عملکرد، جوجه درآوری و ترکیب اسید چرب زرده را بهبود میبخشد و به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه‌تر است.
سیدمحمدرضا ایجادی؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد؛ محمد حسین محمدی قاسم آبادی
دوره 20، شماره 4 ، بهمن 1397، ، صفحه 589-599
چکیده
این تحقیق به منظور تعیین معادلات رگرسیونی براساس آنالیز شیمیایی برای پیش‌بینی انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیح شده برای ازت AMEn)) نه نمونه کنجاله سویای موجود در بازار ایران انجام شد. انرژی قابل سوختوساز کنجاله‌های سویا به روش جایگزینی در دوره آغازین (هفت تا 10 روزگی)، رشد (21 تا 24 روزگی) و پایانی (31 تا 34 روزگی) در جوجه‌های گوشتی و با ...
بیشتر
این تحقیق به منظور تعیین معادلات رگرسیونی براساس آنالیز شیمیایی برای پیش‌بینی انرژی قابل سوختوساز ظاهری تصحیح شده برای ازت AMEn)) نه نمونه کنجاله سویای موجود در بازار ایران انجام شد. انرژی قابل سوختوساز کنجاله‌های سویا به روش جایگزینی در دوره آغازین (هفت تا 10 روزگی)، رشد (21 تا 24 روزگی) و پایانی (31 تا 34 روزگی) در جوجه‌های گوشتی و با استفاده از نشانگر خاکستر نامحلول در اسید اندازه‌گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معنی‌دار بین داده‌های آنالیز شیمیایی و AMEn اندازه‌گیری شده به روش بیولوژیکی نمونه‌های کنجاله‌های سویا موجود در بازار ایران وجود دارد (05/0P˂). میانگین AMEn اندازه‌گیری شده نمونه‌های کنجاله سویا در سن آغازین، رشد و پایانی برابر1463، 1871 و 2025 کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک بود. همچنین، بین میانگین AMEn برآورد شده با معادله انجمن ملی تحقیقات آمریکا و میانگین AMEn اندازه‌گیری شده به روش بیولوژیکی به ترتیب برای دوره آغازین، رشد، پایانی و کل دوره برابر با 2/34، 8/15، 9/8 و 7/19 درصد اختلاف مشاهده شد. در نهایت، باتوجه به دو شاخص ضریب تبیین و آماره انحراف استاندارد پیش‌بینی در دوره آغازین استفاده از معادله رگرسیونی AMEn = 47.873×NFE، در دوره رشد معادله AMEn = 60.203×NFE، در دوره پایانی معادله AMEn = 65.612×NFE و در کل دوره پرورش معادله AMEn = 57.923×NFE پیشنهاد می‌شود. درنتیجه به نظر می رسد با استفاده از این معادلات می توان تامین دقیق‌تری از AMEn کنجاله سویا و در نتیجه عملکرد تولیدی بهتری از پرنده انتظار داشت.
محمدرضا زبده؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد
دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1397، ، صفحه 191-202
چکیده
به منظور تعیین معادلات برآورد انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن (AMEn) گندم های پر مصرف ایران، آزمایشی در دو سن مختلف جوجه های گوشتی در سال‌های 93-1392 انجام شد. در ابتدا ترکیبات شیمیایی شامل ماده خشک، خاکستر خام، پروتئین خام، چربی خام، الیاف خام و عصاره عاری از ازت 16 رقم پرمصرف گندم ایران در آزمایشگاه اندازه گیری گردید. ...
بیشتر
به منظور تعیین معادلات برآورد انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن (AMEn) گندم های پر مصرف ایران، آزمایشی در دو سن مختلف جوجه های گوشتی در سال‌های 93-1392 انجام شد. در ابتدا ترکیبات شیمیایی شامل ماده خشک، خاکستر خام، پروتئین خام، چربی خام، الیاف خام و عصاره عاری از ازت 16 رقم پرمصرف گندم ایران در آزمایشگاه اندازه گیری گردید. سپس برای اندازه گیری AMEn این ارقام از جوجه‌های گوشتی راس 308 مخلوط دو جنس در سن 10 روزگی، شش قطعه به ازای هر تیمار و در سن 24 روزگی، چهار قطعه برای هر تیمار استفاده شد و در این سنین، از فضولات و محتویات ایلئومی نمونه برداری شد. آنگاه معادلات رگرسیونی چندگانه پیش بینی میزان AMEn گندم با استفاده از نرم افزار SPSS و به روش Stepwise تعیین شد. نتایج نشان داد که معادلات برآورد AMEn بر اساس کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک به روش نمونه برداری از فضولات در دو سن 10 و 24 روزگی به ترتیب به صورت AMEn =37.855 × % NFE و AMEn =43.494 × % NFE و به روش جمع آوری محتویات ایلئوم به صورت AMEn =41.173 × % NFE و AMEn =42.224 × % NFE می باشد. بنابراین استفاده از معادلات رگرسیون فوق برای برآورد انرژی گندم در زمان جیره نویسی برای دوره های رشد و پایانی جوجه های گوشتی توصیه می گردد
سید بهروز قدس علوی؛ حسین مروج؛ محمود شیوازاد
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 455-466
چکیده
به منظور تعیین معادلات تخمین انرژی قابل سوخت و ساز تصحیح شده بر اساس ابقاء صفر نیتروژن (AMEn) در رایج‌ترین ارقام گندم ایرانی و مقایسه این معادلات با معادله ارائه شده توسط NRC1994 و همچنین اطلاعات جدول NRC1994، دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول با استفاده از 12 رقم گندم ایرانی در دو سال زراعی متوالی و تعیین ترکیبات شیمیایی و AMEn آنها، معادلات رگرسیونی ...
بیشتر
به منظور تعیین معادلات تخمین انرژی قابل سوخت و ساز تصحیح شده بر اساس ابقاء صفر نیتروژن (AMEn) در رایج‌ترین ارقام گندم ایرانی و مقایسه این معادلات با معادله ارائه شده توسط NRC1994 و همچنین اطلاعات جدول NRC1994، دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول با استفاده از 12 رقم گندم ایرانی در دو سال زراعی متوالی و تعیین ترکیبات شیمیایی و AMEn آنها، معادلات رگرسیونی پیش‌بینی کننده AMEn برای جوجه‌های گوشتی در دو سن 10 و 24 روزگی به دست آمد. آزمایش دوم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و با استفاده از 256 قطعه جوجه 10 روزه از هیبرید تجاری راس 308 و به منظور بررسی صحت و دقت معادلات به دست آمده از آزمایش اول، انجام شد.AMEn گندم موجود در تیمارهای آزمایش دوم با استفاده از چهار روش زیر به دست آمد: 1- جدول NRC 2- معادله پیش‌بینیNRC 3- روش حیوانی 4- معادلات به دست آمده در آزمایش اول. معادلات تخمین AMEn در آزمایش اول برای سن 10 روزگی به صورت AMEn = 37.289 NFE و برای سن 24 روزگی بصورتAMEn = 41.859 NFE به دست آمد. در آزمایش دوم بیشترین میانگین وزن زنده در 42 روزگی مربوط به تیمار معادلات تخمین آزمایش اول (2542 گرم) و کمترین مربوط به تیمار جدول NRC (2266گرم) بود (05/0P<). صفات عملکردی در تیمارهای مربوط به روش حیوانی و معادلات بدست آمده در آزمایش اول نسبت به تیمارهای مربوط به معادله تخمین NRC و جدول NRC بهتر بود (05/0P<). نتایج حاصل از این آزمایش استفاده از معادلات تخمین ارائه شده در این تحقیق را جهت برآورد دقیقتر AMEn گندم در هنگام جیرهنویسی پیشنهاد می‌کند.
رسول کریمی؛ ملک شاکری؛ مهدی ژندی؛ حسین مروج؛ هانیه بنی کمال؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ مهدی خدایی مطلق
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 381-389
چکیده
در این تحقیق، اثر لایۀ غذادهندۀ STO بر کشت و تکثیر سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs) خروس نابالغ در محیط آزمایشگاهی ارزیابی شد. سلولهای بیضه، از تعداد 30 قطعه خروس نابالغ نژاد ردآیلندرد (8-4 هفته) جدا و در ظرفهای کشت چهارخانهای بهطور جداگانه و در حضور فاکتورهای رشد bFGF و LIF در دو تیمار، سه تکرار، و پنج مشاهده در هر تکرار کشت داده ...
بیشتر
در این تحقیق، اثر لایۀ غذادهندۀ STO بر کشت و تکثیر سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs) خروس نابالغ در محیط آزمایشگاهی ارزیابی شد. سلولهای بیضه، از تعداد 30 قطعه خروس نابالغ نژاد ردآیلندرد (8-4 هفته) جدا و در ظرفهای کشت چهارخانهای بهطور جداگانه و در حضور فاکتورهای رشد bFGF و LIF در دو تیمار، سه تکرار، و پنج مشاهده در هر تکرار کشت داده شدند. کلنیهای SSCs در روز پنجم ظاهر و در روزهای هفتم و دهم ارزیابی شدند. تعداد کلنیهای ایجادشده، مساحت کلنی، و تعداد سلول در هر کلنی روی لایۀ غذادهنده در مقایسه با کلنیهای کشتشده بدون لایۀ غذادهنده بیشتر بود (05/0≥P). نتایج ارزیابی در روز 10 کشت نشاندهندۀ کاهش تعداد کلنی، مساحت کلنی، و تعداد سلول/کلنی در هر دو تیمار به نسبت روز هفت کشت است. ژن C-KIT در سلولهای تشکیلدهندۀ کلنیها بیان نشد که می‌تواند دال بر عدم تمایز و داشتن توان خودنوزایی سلولهای موجود در کلنیها باشد. براساس نتایج تحقیق حاضر، استفاده از لایۀ غذادهندۀ STO در کشت و تکثیر SSCs خروس نابالغ مناسب است و توان این سلولها را در تکثیر و خودنوزایی در مقایسه با کشت در تیمار بدون استفاده از لایۀ غذادهنده بهطور بهتری حفظ می‌کند.
هانیه سادات بنی کمال؛ مهدی ژندی؛ ملک شاکری؛ حسین مروج
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 29-37
چکیده
اثر سطوح گوناگون لسیتین سویا بر عملکرد و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون جوجه‌های گوشتی، با استفاده از 180 قطعه جوجه‌خروس گوشتی سویۀ راس 308 به‌مدت 47 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی برای سه دوره پرورش آغازین، رشد، و پایانی با استفاده از نه سطح لسیتین سویا (صفر، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0، یک، 2/1، 4/1، 6/1 درصد) به‌نحوی تهیه شدند که انرژی قابل سوختوساز، ...
بیشتر
اثر سطوح گوناگون لسیتین سویا بر عملکرد و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون جوجه‌های گوشتی، با استفاده از 180 قطعه جوجه‌خروس گوشتی سویۀ راس 308 به‌مدت 47 روز بررسی شد. جیرههای آزمایشی برای سه دوره پرورش آغازین، رشد، و پایانی با استفاده از نه سطح لسیتین سویا (صفر، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0، یک، 2/1، 4/1، 6/1 درصد) به‌نحوی تهیه شدند که انرژی قابل سوختوساز، پروتئین خام و سایر مواد مغذی در آنها یکسان بود. بهمنظور ارزیابی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون شامل کلسترول، تریگلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی زیاد و لیپوپروتئین با چگالی کم، خونگیری از جوجه‌ها در 41روزگی انجام شد. صفات افزایش وزن، خوراک مصرفی، و ضریب تبدیل غذایی در پایان دورههای گوناگون بررسی شد. اثر سطوح متفاوت لسیتین بر افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در دورههای گوناگون پرورش و کل دوره معنی‌دار نبود. با افزایش سطح لسیتین در جیره، میزان کلسترول، تریگلیسرید و لیپوپروتئین با چگالی کم کاهش پیدا کرد، ولی میزان لیپوپروتئین با چگالی زیاد خون افزایش یافت (05/0>P). درنتیجه، لسیتین توانست پروفیل لیپیدهای خون را در جوجه‌ها بهطور معنی‌دار تغییر دهد، درحالیکه اثر معنی‌داری بر عملکرد نداشت.