رعنا جهان بین؛ پریسا یزدان شناس؛ مهدی امین افشار؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ حمید ورناصری؛ محمد چمنی؛ محمدحسن نظران؛ محمدرضا بختیاری زاده
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 371-380
چکیده
این تحقیق بهمنظور بررسی اثر غلظتهای گوناگون نانوذرات روی بر شاخصهای کیفی منی گاو پس از فرایند انجمادـیخگشایی انجام شد. از چهار گاو نر هلشتاین به مدت چهار هفته و هر هفته دو نوبت اسپرمگیری شد. نمونههای منی پس از اضافهکردن مقادیر صفر، 6-10، 5-10، 4-10، 3-10، و 2-10 مولار نانوذرات روی به رقیقکنندۀ بایوکسل، منجمد و پس از 72 ساعت ...
بیشتر
این تحقیق بهمنظور بررسی اثر غلظتهای گوناگون نانوذرات روی بر شاخصهای کیفی منی گاو پس از فرایند انجمادـیخگشایی انجام شد. از چهار گاو نر هلشتاین به مدت چهار هفته و هر هفته دو نوبت اسپرمگیری شد. نمونههای منی پس از اضافهکردن مقادیر صفر، 6-10، 5-10، 4-10، 3-10، و 2-10 مولار نانوذرات روی به رقیقکنندۀ بایوکسل، منجمد و پس از 72 ساعت یخگشایی شدند. میزان تحرک اسپرم با نرمافزار کاسا (Computer Assisted Sperm Analysis; CASA) ارزیابی شد. میزان زندهمانی، یکپارچگی غشا، مورفولوژی، و میزان فعالیت میتوکندریایی اسپرمها در نمونههای اسپرم مربوط به بیشترین و کمترین غلظتهای نانوذرات روی با همراه گروه شاهد ارزیابی شدند. تفاوت در میزان تحرک اﺳﭙﺮم، میزان زندهمانی، و درصد اسپرم با ظاهر غیرطبیعی بین غلظتهای آزمایشی معنیدار نبود. دادههای حاصل از فلوسایتومتری و آزمون هاس نشان داد که یکپارچگی غشا و فعالیت میتوکندریایی اسپرم در گروههای 6-10 و 2-10 مولار نانوروی در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود (05/0P<). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با اضافهکردن نانوذرات روی به رقیقکنندۀ اسپرم گاو یکپارچگی غشا و فعالیت میتوکندریایی اسپرم بیشتر میشود.
حسین منافی راثی؛ محمد چمنی؛ سلمان افشار
دوره 16، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 167-178
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی تولید آنزیمهای هضمکنندة الیاف در شکمبه و روشهای مختلف استخراج و تغلیظ آنها از محتویات شکمبة دامهای کشتارشده انجام شد. به همین منظور، از دو روش هوموژنسازی و سونیکیشن برای آزادسازی آنزیمهای متصل به مواد جامد محتویات شکمبه و از روشهای رسوب دادن پروتئینها با اتانل، تریکلرو استیک اسید و سولفات ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی تولید آنزیمهای هضمکنندة الیاف در شکمبه و روشهای مختلف استخراج و تغلیظ آنها از محتویات شکمبة دامهای کشتارشده انجام شد. به همین منظور، از دو روش هوموژنسازی و سونیکیشن برای آزادسازی آنزیمهای متصل به مواد جامد محتویات شکمبه و از روشهای رسوب دادن پروتئینها با اتانل، تریکلرو استیک اسید و سولفات آمونیم، همچنین خشک کردن با برودت به منظور تغلیظ آنزیمهای هضمکنندة الیاف استفاده شد. به منظور بررسی اثر دما و مدت زمان نگهداری بر فعالیت آنزیمها از روشهای نگهداری در نیتروژن مایع، فریزر 70- و 20- درجة سانتیگراد استفاده شد. میانگین فعالیت ویژة آنزیمهای سلولاز و زایلاناز به ترتیب 5/7 و 5/16 واحد به ازای هر میلیگرم پروتئین موجود در محلول بود. میزان آزادسازی و استخراج آنزیم از محتویات شکمبه در روش هوموژنسازی بیشتر از روش سونیکیشن بود. فعالیت و بازیافت آنزیمها در روشهای تغلیظ با برودت و رسوب دادن با سولفات آمونیم بیشتر بود. روش نیتروژن مایع برای نگهداری طولانیمدت و روش فریزر 70- برای نگهداری میانمدت مناسبتر بود. نتایج این تحقیق نشان داد که محتویات شکمبة دامهای کشتارشده منبع مناسبی از آنزیمهای هضمکنندة الیاف گیاهی است و میتوان با بهکارگیری روشهای استخراج و تغلیظ مناسب از آنها استفاده کرد.