شکوفه غضنفری؛ محمد احمدپناه؛ سید داود شریفی
دوره 23، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 561-571
چکیده
تأثیر منابع مختلف مس بر عملکرد رشد، برخی فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون، جمعیت میکروبی روده کوچک و کیفیت گوشت با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل تیمار شاهد (جیره بدون مس) و چهار جیره حاوی 16 میلیگرم در کیلوگرم مس از منابع گلایسین ...
بیشتر
تأثیر منابع مختلف مس بر عملکرد رشد، برخی فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون، جمعیت میکروبی روده کوچک و کیفیت گوشت با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار از سن یک تا 42 روزگی بررسی شد. تیمارها شامل تیمار شاهد (جیره بدون مس) و چهار جیره حاوی 16 میلیگرم در کیلوگرم مس از منابع گلایسین مس، سولفات مس، نانوکلات مس و نانوگلایسین مس بودند. نتایج نشان داد استفاده از منابع مختلف مس تأثیری بر عملکرد رشد، برخی فراسنجههای بیوشیمیایی و درصد هتروفیل، لنفوسیت، گلبول سفید، تیتر آنتیبادی علیه بیماری نیوکاسل، کلسترول، تری گلیسرید، ظرفیت نگهداری آب و pH گوشت جوجههای گوشتی نداشت. وزن نسبی دستگاه گوارش در پرندگان تغذیهشده با جیره حاوی گلایسین مس از پرندگان دریافتکننده نانوکلات مس کمتر بود (0/05>P). کل جمعیت میکروبی ایلئوم پرندگان تغذیهشده با جیرههای بدون مس و سولفات مس بیشتر از پرندگان دریافتکننده جیره حاوی گلایسین مس بود (0/01>P). میزان مالوندیآلدهید گوشت پرندگان تغذیهشده با جیرههای حاوی گلایسین مس و نانوگلایسین مس شش روز بعد از نگهداری در یخچال، کمتر از سایر پرندگان بود(0/01>P). براساس نتایج حاصل، استفاده از سطح 16 میلیگرم در کیلوگرم مس از منابع آلی و معدنی و نانو در جیره، تأثیری بر صفات عملکرد رشد، ایمنی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجههای گوشتی ندارد، اما استفاده از مکملهای گلایسین مس و نانوگلایسین مس در جیره میزان اکسیداسیون گوشت را کاهش میدهد.
محمد علی عباسی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی؛ حسن احمدی گاولیقی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 395-408
چکیده
تأثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریختشناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 بهصورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه های دریافتکننده ...
بیشتر
تأثیر اسانس آویشن باغی و روغن کلزا بر عملکرد، صفات ایمنی و ریختشناسی روده با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 بهصورت آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح مختلف اسانس آویشن باغی (صفر، 300 و500 ppm) و روغن کلزا (یک، سه و پنج درصد) با نه تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره پرورش، جوجه های دریافتکننده سه درصد نسبت به یک درصد روغن کلزا و جوجه های دریافتکننده 300 ppm نسبت به بدون اسانس آویشن باغی افزایش وزن بیشتری داشتند (p<0/05). استفاده از سه درصد روغن کلزا+ 300 ppm اسانس آویشن باغی باعث افزایش درصد ران نسبت به یک درصد روغن کلزا شد. در سطوح یک و پنج درصد روغن کلزا با افزایش سطح اسانس آویشن باغی به جیره، غلظتهای کلسترول و LDL خون کاهش و HDL خون افزایش پیدا کرد (p<0/01). سطوح سه و پنج درصد روغن کلزا+ 300 و 500 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجههای گوشتی باعث افزایش درصد لنفوسیت و تیتر آنتیبادی علیه بیماری نیوکاسل و کاهش درصد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لنفوسیت خون شدند (p<0/05). جوجه های دریافتکننده جیره حاوی اسانس آویشن باغی بیشترین نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت را داشتند (p<0/01). براساس نتایج بهدستآمده، میتوان از سطح سه درصد روغن کلزا+ 300 ppm اسانس آویشن باغی در جیره جوجههای گوشتی جهت بهبود عملکرد، توان ایمنی و صفات بیوشیمیایی خون استفاده کرد.
عادل محمدی؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین 1399، ، صفحه 67-78
چکیده
تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریختشناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلیگرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیومبنزا ...
بیشتر
تاثیر منابع مختلف مکمل سلنیوم و اسانس رزماری بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی و ریختشناسی روده با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به صورت آزمایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. دو فاکتور مورد بررسی شامل منابع سلنیوم (سطح 0/3 میلیگرم در کیلوگرم جیره از سلنومتیونین، نانوسلنومتیونین، سلنیت سدیم، نانوسلنیومبنزا و بدون سلنیوم) و اسانس رزماری جیره (سطوح صفر و 300 میلیگرم بر کیلوگرم جیره) بودند. نتایج نشان داد که پرندگانی که جیره بدون سلنیوم-بدون اسانس رزماری دریافت کردند افزایش وزن و مصرف خوراک کمتری داشتند. پرندگانی که در جیره خود نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری دریافت کردند در مقایسه با سایر پرندگان ضریب تبدیل خوراک کمتری را داشتند (p<0/05). تغذیه پرندگان با جیره حاوی نانوسلنومتیونین همراه با اسانس رزماری و نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری باعث افزایش طول پرزها در ژژنوم شدند(p<0/05). عمق کریپت در روده پرندگانی که نانوسلنیوم دریافت کردند بیشتر از پرندگانی بود که منابع دیگر سلنیوم در جیره مصرف کردند (p<0/05). قطر کریپت تیمار نانوسلنیوم بنزا همراه با اسانس رزماری بالاتر از سایر تیمارهای آزمایشی بود(p<0/05). تیمارهای سلنومتیونین و نانوسلنومتیونین هر دو تیمار با اسانس و بدون اسانس رزماری در مقایسه با تیمار بدون اسانس رزماری جمعیت بیشتری از لاکتباسیل و نسبت جمعیت لاکتوباسیل به کل جمعیت میکروبی ایلئوم داشتند(p<0/05). براساس نتایج حاصل، افزودن مکمل های حاوی نانوسلنیوم در سطح 0/3 میلی گرم بر کیلوگرم همراه با اسانس رزماری در سطح 300 میلی گرم بر کیلوگرم به جیره جوجه های گوشتی سبب بهبود عملکرد ریخت شناسی و جمعیت میکروبی روئه می شود.
بهنام عباسپور؛ سید داود شریفی؛ شکوفه غضنفری؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ شیرین هنربخش
دوره 21، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 279-290
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی تأثیر اسیدآمینه آرژنین بر صفات کیفی و ترکیب اسیدهای چرب اسپرم در خروسهای مسن مادر گوشتی سویه راس 308 بود. بههمین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 52 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار بهمدت هشت هفته استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای با سطوح 0/52 (توصیه راهنمای پرورش ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی تأثیر اسیدآمینه آرژنین بر صفات کیفی و ترکیب اسیدهای چرب اسپرم در خروسهای مسن مادر گوشتی سویه راس 308 بود. بههمین منظور از تعداد 12 قطعه خروس مادر گوشتی در سن 52 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار بهمدت هشت هفته استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای با سطوح 0/52 (توصیه راهنمای پرورش سویة راس 308)،0/68 و 0/83 درصد از اسید آمینه آرژنین بود. اسپرمگیری از خروسها هر 14 روز یکبار و در هفتههای 54، 56، 58 و 60 آزمایش انجام شد. در پایان دوره نیز از همه خروسها نمونه اسپرم جمعآوری و ترکیب اسیدهای چرب اسپرم مورد بررسی قرار گرفت. در هفته 56، حجم منی خروسهایی که از تیمار 0/68 درصد آرژنین استفاده کرده بودند، نسبت به دیگر تیمارها بالاتر بود (p<0/05). در هفته 60 سطوح 0/52 و 0/68 درصد آرژنین؛ حجم منی، درصد جنبایی کل و پیشرونده بالاتری نسبت به سطح 0/83 درصد آرژنین داشت (p<0/05). در هفته 58، درصد اسپرمهای با ریختشناسی ناهنجار در خروسهایی که از تیمار 0/68 و 0/83درصد آرژنین استفاده کرده بودند نسبت به گروه 0/52 درصد آرژنین کمتر بود (p<0/05). غلظت منی، فعالیت غشای پلاسمایی و ترکیب اسیدهای چرب تحت تأثیر تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش قرار نگرفتند. بر اساس نتایج حاصل، استفاده از 0/68 درصد آرژنین (30 درصد بیشتر از نیاز) در جیره، برخی فراسنجههای کیفی اسپرم در خروسهای مسن گله مادر گوشتی بهبود میبخشد.
شکوفه غضنفری؛ صابر معتمدی؛ رحمان جهانیان؛ سمیه زینلی
دوره 19، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 627-643
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر پریبیوتیک مانانالیگوساکارید برعملکرد، کیفیت تخممرغ، پاسخ ایمنی،جمعیتمیکروبی ایلئوم رودهوقابلیت هضمایلئومیموادمغذیدرمرغهای تخمگذار تغذیه شده با سطوح مختلف پروتئین خام انجام گرفت. از تعداد 150 قطعه مرغ تخمگذار سویه های لاین W-36در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2×3 ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر پریبیوتیک مانانالیگوساکارید برعملکرد، کیفیت تخممرغ، پاسخ ایمنی،جمعیتمیکروبی ایلئوم رودهوقابلیت هضمایلئومیموادمغذیدرمرغهای تخمگذار تغذیه شده با سطوح مختلف پروتئین خام انجام گرفت. از تعداد 150 قطعه مرغ تخمگذار سویه های لاین W-36در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2×3 استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل سه سطح پروتئین خام (سطح توصیه شده سویه، 95 و 90 درصد سطح توصیه شده) و دو سطح مانانالیگوساکارید (صفر و 1/0 درصد جیره) بودند. کاهش 10 درصدی سطح پروتئین خام جیره سبب کاهش وزن تخممرغ، درصد تخمگذاری، توده تخممرغ و نامناسب شدن ضریب تبدیل خوراک شد (01/0P<). افزودن مکمل مانانالیگوساکارید به جیره، درصد تخمگذاری و توده تخممرغ را بهبود داد (05/0P<).غلظت پادتن علیه نیوکاسل، پاسخ اولیه و ثانویه غلظت پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی در اثر مصرف مانانالیگوساکارید در جیره افزایش یافتند (05/0P<). کاهش پنج درصدی سطح پروتئین خام جیره سبب کاهش مقدار تریگلیسرید سرم خون شد (05/0P<). کاهش پنج و 10 درصدی پروتئین خام قابلیت هضم خاکستر کل را بهبود و کاهش 10 درصدی پروتئین خام قابلیت هضم چربی خام را کاهش داد (05/0P<). افزودن مانانالیگوساکارید به جیره، قابلیت هضم چربی خام را بهبود و جمعیت میکروبی اشریشیاکلی را در ایلئوم روده کاهش داد (05/0P<).بنابراین، افزودن مکمل مانانالیگوساکارید به میزان 1/0 درصد جیره موجب بهبود فاکتورهای ایمنی و فلور میکروبی ایلئوم روده شد. همچنین، سطح 68/15 درصد پروتئین خام جیره از سن 47 تا 57 هفتگی فراسنجههای عملکردی مرغهای تخمگذار را کاهش نداد.
میثم تمیزی جونقانی؛ شکوفه غضنفری؛ علیرضا آقاشاهی؛ سید داوود شریفی؛ سید عبدالله حسینی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 501-512
چکیده
به منظور تعیین تأثیر سطوح مختلف اسانس رازک به عنوان جایگزین آنتیبیوتیک و آنتیاکسیدان بر عملکرد تولیدی، پایداری لیپیدها در گوشت و جمعیت میکروبی ایلئوم در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 625 قطعه جوجه یک روزه سویه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، 100 میلیگرم در کیلوگرم ...
بیشتر
به منظور تعیین تأثیر سطوح مختلف اسانس رازک به عنوان جایگزین آنتیبیوتیک و آنتیاکسیدان بر عملکرد تولیدی، پایداری لیپیدها در گوشت و جمعیت میکروبی ایلئوم در جوجههای گوشتی، آزمایشی با استفاده از 625 قطعه جوجه یک روزه سویه آرین در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، 100 میلیگرم در کیلوگرم آنتیبیوتیک آویلامایسین و 150 میلیگرم در کیلوگرم پروبیوتیک پروتکسینو شاهد) و پنج تکرار و هر تکرار 25 قطعه جوجه از سن 1 تا 42روزگی انجام شد. در کل دوره، پرندگانی که از جیره حاوی400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک و یا آنتیبیوتیک مصرف کردند، در مقایسه با پرندگان دریافتکننده 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک، مصرف خوراک بیشتری داشتند (05/0P<). بهترین شاخص تولید مربوط به مرغهای تغذیه شده با 200 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک و پروبیوتیک در مقایسه با مرغهای تغذیه شده با 400 میلیگرم در کیلوگرم اسانس رازک بودند (05/0P<). افزودن اسانس رازک به جیره در سطوح 200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم باعث کاهش معنیدار غلظت مالوندیآلدئید در گوشت ران در مقایسه با تیمارهای شاهد، آنتیبیوتیک و پروبیوتیک شد (01/0P<). مرغهای تغذیه شده با جیره حاوی اسانس رازک (400 میلیگرم در کیلوگرم) جمعیت لاکتوباسیل بیشتری در مقایسه با سایر تیمارها داشتند (05/0P<). بنابراین، افزودن اسانس رازک به میزان 200 میلیگرم در کیلوگرم جیره موجب بهبود شاخص تولیدی و سطح 400 میلیگرم در کیلوگرم جیره اسانس رازک باعث بهبود جمعیت میکروبی ایلئوم و کیفیت گوشت جوجههای گوشتی میشود.
عاطفه برنجیان؛ سید داود شریفی؛ عبدالله محمدی سنگ چشمه؛ شکوفه غضنفری
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 19-28
چکیده
تأثیر نانوذرات کروم بر عملکرد و صفات کیفی گوشت بلدرچین ژاپنی تحت تنش فیزیولوژیکی با استفاده از 360 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی از 17 تا 35روزگی در شش تیمار، چهار تکرار، و 15 قطعه پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل شاهد منفی (بدون تنش) و پنج تیمار تحت تنش فیزیولوژیکی حاوی سطوح گوناگون نانوذرات کروم (صفر، 200، 400، 800، و 1200 میکروگرم بر کیلوگرم ...
بیشتر
تأثیر نانوذرات کروم بر عملکرد و صفات کیفی گوشت بلدرچین ژاپنی تحت تنش فیزیولوژیکی با استفاده از 360 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی از 17 تا 35روزگی در شش تیمار، چهار تکرار، و 15 قطعه پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل شاهد منفی (بدون تنش) و پنج تیمار تحت تنش فیزیولوژیکی حاوی سطوح گوناگون نانوذرات کروم (صفر، 200، 400، 800، و 1200 میکروگرم بر کیلوگرم جیره) بودند. از افزودن دگزامتازون به جیره (6/0 میلیگرم در کیلوگرم وزن بدن) برای ایجاد تنش فیزیولوژیک استفاده شد. تنش فیزیولوژیکی موجب کاهش مصرف خوراک، کاهش رشد، افزایش ضریب تبدیل غذایی، و افزایش مقدار مالون دیآلدهید (MDA) گوشت سینه و ران شد (05/0P<). مکملکردن جیرۀ پرندگان تحت تنش با سطوح گوناگون نانوذرات کروم موجب بهبود خطی میانگین افزایش وزن روزانه (02/0P<)، کاهش خطی ضریب تبدیل غذایی (05/0P<)، میزان MDA گوشت سینه (04/0P<)، و ران (05/0P<) شد. نتایج موجود نشان داد که افزودن نانوذرات کروم به جیره تأثیر منفی تنش فیزیولوژیک بر عملکرد و کیفیت گوشت را کاهش میدهد.
فرزانه رحیمی نیت؛ شکوفه غضنفری؛ سید داود شریفی
دوره 16، شماره 1 ، اردیبهشت 1393، ، صفحه 63-73
چکیده
در این آزمایش، تأثیرات سطوح گوناگون اسانس درمنۀ دشتی (صفر، 100، 200، و 300 میلیگرم بر کیلوگرم جیره) و آنتیبیوتیک بر عملکرد و برخی فراسنجههای خونی در جوجه های گوشتی با استفاده از 200 قطعه جوجۀ یکروزه رأس 308 در یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره، پرندگانی که جیرۀ حاوی 300 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس ...
بیشتر
در این آزمایش، تأثیرات سطوح گوناگون اسانس درمنۀ دشتی (صفر، 100، 200، و 300 میلیگرم بر کیلوگرم جیره) و آنتیبیوتیک بر عملکرد و برخی فراسنجههای خونی در جوجه های گوشتی با استفاده از 200 قطعه جوجۀ یکروزه رأس 308 در یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار بررسی شد. در کل دوره، پرندگانی که جیرۀ حاوی 300 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی دریافت کردند، افزایش وزن بیشتری در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی داشتند (05/0P<). نامناسبترین ضریب تبدیل متعلق به پرندگان شاهد بود و از این نظر، تفاوت معنیداری با پرندگان تغذیهشده با جیرههای حاوی 100 و 300 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی داشتند (05/0P<). تعداد گلبولهای سفید در پرندگانی که با جیرۀ حاوی 100 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی تغدیه شدند، در مقایسه با سایر پرندگان بالاتر بود (05/0P<). پرندگان تغذیهشده با جیره های حاوی 100 و 300 میلیگرم بر کیلوگرم اسانس درمنۀ دشتی، گلبولهای قرمز بیشتری در مقایسه با سایر پرندگان داشتند (05/0P<). در این تحقیق، افزودن اسانس درمنۀ دشتی بهمیزان 300 میلیگرم بر کیلوگرم به جیرۀ جوجه های گوشتی موجب بهبود عملکرد میشود و میتواند جایگزینی مناسب برای آنتیبیوتیکهای محرک رشد در نظر گرفته شود.